Vandaag een bericht ontvangen van onze blogcollega Ludo...

Dag Petro ,
Ik heb op dit moment 2108 km in de benen. Het is een prachtige tocht maar soms heel zwaar.
Ook het gemis van vrienden en familie begint door te wegen, maar zolang de benen en de voeten het houden gaan we verder.
Groeten uit Sebrayo
Vandaag is Ludo vertrokken uit La Vega de Sariego richting Oviedo

 (klik op de foto om Ludo te volgen)
Monasterio de San Salvador de Valdedios

Hieronder een passage uit 'De Pelgrim':

Onderweg zijn is een onvergetelijke bezigheid. Onderweg zijn is de enige realiteit. Het is inderdaad niet het aankomen in Rome, Scherpenheuvel, Salamanca of Santiago de Composela dat telt, hoewel het er op dat bekronend ogenblijk misschien wel de schijn van heeft. Het aankomen is slechts belangrijk om aan het onderweg zijn een zin te geven. Let wel, een zin eraan geven. Niet noodzakelijk een zin die reeds a priori aanwezig is. We willen ons onderweg-zijn aanvaardbaar; minder zinloos maken. We kiezen een doel, misschien wel een klinkende naam van een bedevaartsoord dat al eeuwenlang bekend is. Maar de ganse mythe vloeit hoofdzakelijk voort uit het verlangen onderweg te zijn.

Wie vandaag naar Santiago vertrekt doet dit dus in de meeste gevallen niet omdat hij wil getuigenis afleggen van zijn geloof. Een pelgrimstocht is vandaag in de eerste plaats een persoonlijke zoektocht waarbij sterk de nadruk wordt gelegd op de autonomie van het eigen ik. Onder de spiritualiteit van de hedendaagse pelgrim gaat dus een fundamenteel andere mentaliteit schuil dan in de hoogdagen van de historische pelgrimages...

Nu geldt de regel dat elke motivatie geoorloofd is zolang de weg zelf gerespecteerd wordt alsook de medepelgrims.