De route begint aan de home Pierre Julien in de IJzerlaan in Middelkerke en loopt door een streek die het Middelland genoemd wordt.
Landelijke wegen door even landelijke dorpjes...
De kust was eertijds onvoldoende beschermd tegen de kracht van de zee. Het water zocht een weg langs ondiepere plaatsen en vormde talloze kreken. Op onze weg zijn hiervan nog talrijke overblijfselen te vinden.
![DSCN2224Small.jpg](http://i34.photobucket.com/albums/d105/Pedro48/DSCN2224Small.jpg) Het kalseidepad op de Spermalieroute...
De vele boerderijen die we ontmoeten liggen op kreekruggronden: dit zijn plaatsen waar vroeger een kreek was. Door aanslibbingen werden die gevuld met zand. Daarrond werd de veengrond samengedrukt en alleen de zandrug bleef op dezelfde hoogte.
Ingang van de Spermaliehoeve in Sint Pieterskapelle (foto: toerisme Middelkerke)
De Spermaliehoeve werd herbouwd in 1920. Oorspronkelijk (iets voor 1200) stond op die plaats een klooster van de Orde van Citeaux. De kloosterzusters verrichten er vooral landbouw en polderden hiervoor grote stukken grond in. Al in de 13de eeuw verhuisden de zusters naar Sijsele. De schilderachtige hoeve behoort tot de voorbeelden van de typische polderhoeven met monumentale toegangspoort. Het schild en het jaartal van de hoeve worden in de poort vermeld.
Afstand: 32 speelse kilometers over meestal rustige wegen en tussen veld en wei, pure natuur, zeker wanneer de boeren hun natuurlijk mest uitsproeien...De route is voortreffelijk aangegeven mat van die zeskante bordjes...
Tekst over de route via Toerisme Middelkerke Voor meer info over de Spermaliehoeve klik op de ingangspoort van de hoeve. Foto's boven en midden: Pedro
|