Hibiscus syriacus
 

Hibiscus "Red Heart"

Hibiscus wordt al sinds eeuwen in China en Japan gecultiveerd, als heester en ook als kamerplant. In de 16^e eeuw heeft iemand van zijn reizen naar het verre Oosten enkele zaden mee naar Europa gebracht. Maar men dacht eerst dat deze uit het Midden-Oosten (Syrië) kwamen; vandaar de naam Hibiscus syriacus.
Sindsdien werd er in Europa gecultiveerd en gekruist. Van de struiken die geschikt zijn voor de tuin en die redelijk winterhard zijn, bestaan er tegenwoordig ongeveer 20 variëteiten, van de kamerplanten ongeveer 120 soorten.

Hibiscus "Melrose"

De naam van deze heester is afgeleid van het Griekse woord hibíscos en dat betekent aan de ibis gewijd ( ibis is een tropische ooievaar met een kromme snavel). Ik denk dat deze naamgeving te maken heeft met de lange stamper van sommige soorten die soms een beetje krom kan staan.
Hibiscus houdt van veel zon, liefst ochtendzon en een tochtvrije plek voor een schutting of muur. In de felle zomerse middagzon zullen de bloemen gauw verleppen. Wanneer het regent en de zon zich niet laat zien, zullen de bloemen nauwelijks open gaan.
Hibiscus groeit het beste op een humusrijke, goed doorlaatbare grond. Jonge heesters hebben in de winter een beschermende laag blad, stro of turf nodig om hun nog tere wortels te beschermen.