|
Sterrekijkertjesxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De ideale positie voor een geboorte is dat de rug van baby tegen de buik aanligt (of een beetje links of rechts). De moeder voelt het stampen dan eerder in de flanken.
Als de baby voor de geboorte echter met de rug naar de rug van de moeder gekeerd ligt, spreekt men van een sterrekijkertje. D.w.z. dat de baby wel met het hoofdje naar beneden ligt, maar naar boven kijkt, dus met het neusje tegen de buikwand. In die ligging wordt het hoofdje in doorsnee te groot om eruit te komen.
De geboorte van een sterrekijkertje is steeds een moeilijke, pijnlijke en heel zware bevalling waarbij men een zuignap zal moeten gebruiken om de kleine tijdens het persen trachten te keren, waarbij de baby er een tots op het hoofdje aan overhoudt. Deze verdwijnt wel weer binnen de twee à drie weken.
Maar veelal eindigt zulke bevalling met een keizersnede.
Kinderen die geboren werden als sterrekijkertje zouden van jongsaf reeds meer dan een normale belangstelling vertonen voor de hemel en de sterren.
Onze kleindochter, welke nu 3 jaar is, werd ook als sterrekijkertje geboren.
Haar belangstelling voor de sterren is opvallend. Zij durft zelfs s nachts uit haar bedje komen, het venster opentrekken en daar in het raamkozijn gaan zitten om naar die 'boeiende sterrenhemel' te kijken. Zeer gevaarlijk als ge weet dat de slaapkamer zich op de 1ste verdieping bevindt! De ouders hebben sindsdien wel maatregelen genomen zodat hun peuter het raam niet meer kan openen.
Het broertje dat op 30 juni geboren werd, lag nog tot de dag voor de bevalling in die sterrekijkertjes-positie, maar heeft zich de laatste dag nog gedraaid. Toch werd het een even zware en uitputtende bevalling.
|
