een selectieve kijk op de politiek en de actualiteit (en tussendoor ook eens iets anders)
30-05-2008
Wat nog gemeen?
Uit 'STANDPUNT' (door Paul Geudens in van 27 mei), naar aanleiding van de kritiek van Franstalige zijde op de uitspraak van Karel De Gucht i.v.m. Congo:
"De Vlamingen en francofonen redetwisten over Brussel en zijn Vlaamse rand, over de faciliteiten, over de solidariteit en de geldtransfers, over de arbeidsmarkt en gezondheidszorg, het koningshuis, justitie, veiligheid, asiel en migratie. Vandaag zijn we in een fase aanbeland waarin letterlijk over niets nog hetzelfde wordt gedacht. Zelfs Buitenlandse zaken en Defensie ontsnappen niet meer aan het Belgische gangreen.... Hebben Vlaanderen, Wallonië en Brussel nog iets gemeenschappelijks buiten een paspoort, een voetbalploeg en een koning? Of je nu unitarist, (con)federalist of separatist bent, niemand kan buiten de realiteit. Het lost niets op om de ogen en oren te sluiten voor de sociale, economische en politieke werkelijkheid. .... De Franstaligen moeten kiezen. Ofwel onderhandelen ze nu met redelijke mensen over wat we nog gemeenschappelijk houden, ofwel praten ze weldra over een totale splitsing."
Een paar reacties van lezers op de zaak: "Minister van Buitenlandse zaken Karel De Gucht zei dat hij het niet eens is met de Franstalige kritiek op zijn uitspraken over Congo. "We spenderen jaarlijks 200 miljoen euro in Congo. Dan mag je toch verwachten dat er in Congo inspanningen gedaan worden om het land vooruit te helpen?" Vlaanderen spendeert 12 miljard euro per jaar in Wallonië. Dan mogen wij Vlamingen toch ook verwachten dat er in Wallonië inspanningen worden gedaan om de Grondwet na te leven? Is daarom de Franstalige kritiek zo heftig? Betalen ja, inspraak neen." en: "Ik begrijp de kritiek van Di Rupo op De Gucht volkomen. Betaal en zwijg. Waar de miljarden euro Vlaamse solidariteit met Wallonië naartoe gaat, weet geen mens. Transparantie is taboe. Hetzelfde doet zich voor in Congo. Wij zijn een volk van slapende weggevers...."
Het district Borgerhout en zeker de buurt rond de Turnhoutsebaan, moet veel verkeer slikken. Auto's rijden er ook vaak te snel. Het district spreekt van een wijkcirculatieplan en van een zone 30 in heel Oud-Borgerhout in te voeren. El Wafa, een vereniging van Marokkaanse mannen, heeft steun gevraagd aan Samenlevingsopbouw Borgerhout en nog 15 andere buurtverenigingen voor actie op korte termijn. Deze hebben nu een gezamelijke verkeerscampagne opgestart. Een uniek initiatief van allochtonen en autochtonen met hetzelfde doel voor ogen: verkeersveiligheid voor iedereen. De boodschap op stickers, flyers en spandoeken is duidelijk:
'Zone 30 in heel Oud-Borgerhout'. en 'Rij graag traag, dan zien we jou graag'.
------------------------------- Rij ik gisteren toevallig voorbij een migrantenwijk met langs de kant zo'n waarschuwingsbord:
'VAART MINDEREN SPAART KINDEREN'
Ik kon het niet laten, ben gestopt en schreef eronder:
Geen stad zonder duiven, maar duiven geven veel overlast.
In alle steden zijn te veel duiven. Vooral omdat ze veel voedsel vinden op straten, pleinen en in parken. Daardoor groeit de duivenpopulatie snel, en zijn er ook veel zieke duiven. Dit komt in de eerste plaats door sluikstort en zwerfvuil, maar zeker ook omdat dierenliefhebbers eten strooien voor de vogels. De stad ntwerpen telt ongeveer 10.000 duiven.
Om de duivenpopulatie onder controle te houden, worden de vogels nu vaak weggevangen door duivenvangers in stadsdienst (in stadsgebouwen en op openbare plaatsen, niet bij de mensen thuis).
Voedsel strooien op openbare plaatsenmag niet volgens de politiecodex, én trekt bovendien ook ander ongedierte, zoals ratten, aan. Het is veel beter om het voedselaanbod onder controle te houden. De stad ntwerpen besliste dan ook om de duivenhinder op een diervriendelijke manier te proberen bestrijden, nl. met duiventillen.
In een duiventil kunnen de stadsduiven eten, drinken, slapen en broeden.
De eieren van de duiven worden in de til systematisch vervangen door kunsteieren, waardoor het aantal duiven op een diervriendelijke manier beperkt wordt.
De dieren brengen een groot deel van de tijd in de til door en doen er bijgevolg ook hun behoefte. Overlast in de vorm van duivenpoep en nesten in dakgoten wordt hierdoor aanzienlijk verminderd.
Vorig jaar werden er 211.000 vervalste euromuntstukken onderschept. Dat is bijna 30 procent meer dan in 2006. Het blijken vooral de stukken van 2 euro die door valsmunters nagemaakt worden.
Hoe herken je een valse euromunt? - Er is een kleurverschil. - Het gouden centrum bladdert af. - De valse munt is dunner. - De gekartelde zijkant verschilt. - Bovendien mag een munt geen zwarte vegen nalaten als je ermee over een wit blad papier wrijft. Een valse munt doet dat wel omdat er tin inzit. - Ook wordt een echte munt niet aangetrokken door een magneet.
De meest gekopieerde twee euromunt is de Duitse met de adelaar.
De Europese Commissie wil dat de banken en andere financiële instellingen in de toekomst de echtheid van de eurobriefjes en -munten controleren. Momenteel zijn zij daar niet toe verplicht.
Enkele Eurolanden, ondermeer België, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk en Nederland, krijgen een positieve vermelding van de Commissie. Ze zouden zich bijzonder inspannen om de aanbevelingen van de Commissie inzake de muntbeveiliging in de praktijk te brengen.
--------
Maar er is nog iets waarvoor we gewaarschuwd worden: Na de Turkse lira die door bedriegers gebruikt wordt als 2 euro muntstuk is er nu een nieuw vreemd muntstuk opgedoken dat sterk op onze 2 euro lijkt. Het gaat om een stuk van vijf Malawische kwacha, dat ongeveer 2 eurocent waard is.
Beide muntstukken bestaan uit een koperkleurige kern en een rand van nikkel. De totale diameter van de Malawische munt is echter 4 millimeter groter dan die van het stuk van 2 euro. De doorsnede van het middelste gedeelte is dan weer iets kleiner dan die van het stuk van 2 euro. De afbeeldingen op de munten zijn duidelijk verschillend.
Eind april 2008 waren er in ons land nog slechts 15,1% eurobiljetten in omloop die ook uit België afkomstig zijn. Het percentage aan Spaanse (25,9%) en Duitse biljetten (22,4%) dat bij ons circuleert is zelfs groter als het percentage Belgische biljetten. Daarnaast circuleren er ook veel Franse biljetten (14,2%)en 7,8% Nederlandse.
De grafiek is enkel gebaseerd op biljetten die aan de hand van de eerste letter van het serienummer diezelfde maand werden ingegeven.
De verspreiding van de biljetten wordt steeds groter. Wat hierbij ook een rol speelt is dat sinds 2003 niet elk land nog alle waarden produceert. Elke nationale bank specialiseerde zich in hooguit 4 waarden; de overige waarden worden ingevoerd. Door dit systeem van 'pooling' lijkt de verspeiding groter.
Al deze gegevens zijn terug te vinden op: http://www.eurobilltracker.com
Woensdagnamiddag moest mijn vrouw in het Stuivenberg-ziekenhuis zijn.
Gezien het zon uitzonderlijk mooi weer was, besliste ze om met de fiets te gaan i.p.v. met de auto, die ge daar toch bijna niet kwijt geraakt (of juist wel ).
Ik ben meegefietst om van de gelegenheid gebruik te maken van daaruit een wandeling te maken tot het centrum.Dat was naar schatting zekerzon 10 jaar geleden.
Ik was nog maar amper vertrokken aan het ziekenhuis of ik moest al even inhouden omdat het voetpad versperd was door een gezin allochtonen.De kleine die er bij was kwam met uitgestrekte arm naar de hond toe om die te strelen.Om kind en ouders gerust te stellen zeg ik nog:Ja, strelen mag, hij zal niets doen.Maar wat deed die kleine?In plaats van te strelen gaf hij de hond (hondje, want het is een Maltezer) een stamp in zijn ribben.En de ouders?Die stonden er bij en keken er naar.
Ik dacht: dat begint hier al goed, maar ik kon nu toch al door.
Die huizen daar: de meeste vuil en niet onderhouden.
De straten: smerig en stinken.
Op de tien mensen die ge hier tegenkomt zijn er minstens 8 van vreemde origine.
En die hatelijke blik die ge krijgt van Marokkaanse en andere Noord-Afrikaanse jongeren, dat is om schrik te krijgen.Zelfs de hond voelde zich hier precies niet op zijn gemak!Niet moeilijk dat de autochtonen die daar nog wonen, zeggen dat ze s avonds niet meer buiten durven komen.Drugs en agressie, we zien het regelmatig voor onze deur gebeuren; aldus enkele bewoners. Sinds een jaar is er toch nog een jong gezin met twee kinderen komen wonen.Daarmee halen ze zelfs een artikel in de krant! (GVA van 8/5/08).
Enfin, om verder te gaan: in de Carnotstraat loopt er twee maal een allochtoon vrij bruut en zonder pardon tegen mijn arm en schouder.Door de drukte daar zeker.
Ik ben nog maar juist op de Meir aangekomen als mijn vrouw belt.(Toch iets knap hé, die GSM. Wat tegenwoordig allemaal kan.In onze jongere tijd bestond dat helemaal niet.)De vergadering was meer dan een uur vroeger gedaan dan voorzien.Dan zijn we mekaar maar tegemoet gegaan.
We troffen elkaar in de Offerandestraat. Een winkelwandelstraat, waar ge u in Marokko of zo waant. Een aanrader. We hebben er dan verder een middagje op reis in een warm land van gemaakt met winkeltjes- met Arabische muziek- bezoek .De prijzenwaren precies ook van ginder: b.v. een paar damesschoenen: 10, 12 en 15 euro; een mooi handtasje: geen 18 euro.
Dan terug naar de fiets die nog aan het Stuivenberg stond.
Onderweg op de hoek van een straat kwamen we nog enkele vechtende kerels tegen.Een paar anderen probeerden ze uit elkaar te halen.
Verder goed terug thuis geraakt.
Alhoewel, met die wind op kop pff, ik was blij dat ik er was.
Uit het rapport 'Irreguliere immigranten in Belgiê: inbedding, uitsluiting en criminaliteit' dat in 2004 door de minister van Binnenlandse zaken Patrick Dewael en toenmalig Vlaams minister-president Bart Somers bij de Erasmus Universiteit in Rotterdam besteld werd, blijkt dat er in ons land naar schatting zo'n 110.000 illegalen verblijven.
Het grootste deel hiervan komt binnen via illegale grensoverschrijding, maar ook via de touristenroute, met een visum, maar waarna niet teruggekeerd wordt. Men blijft hier en vraagt dan asiel aan. Na afwijzing blijft men toch en gaat dan een schijnhuwelijk aan.
Bij ondervraging blijkt dat acht op de tien kiezen voor België omdat ze hier reeds familie of vrienden hebben, wat 'kettingmigratie' genoemd wordt.
Volgens de onderzoekers heeft België, mede door de regularisatie van 1999, een aanzuigende werking . Ook is hier de 'zwarte economie' groter en worden in ons land gemakkelijker medische kosten vergoed. (zie hierover mijn artikels van 20/3/08 en 20/7/07)
Uit het onderzoek blijkt ook dat twee derde van de illegalen beschikt over een inkomen uit werk, meestal in de 'zwarte sectoren' zoals de horeca, de bouw en de tuinbouw. Turken en Bulgaren zijn harde werkers, Kongolezen heel wat minder. Marokkanen zijn, hoewel ze erg talrijk zijn, vaak werkloos.
-------------------
Volgens cijfers van Minister van Migratie Annemie Turtelboom (Open VLD), werden in 2007 8.745 illegalen uit ons land verwijderd. Dat is 25% minder dan in 2006. Ook het aantal illegalen dat vrijwillig terugkeerde is gedaald. Als oorzaken hiervoor wordt aangehaald dat Bulgarijë en Roemenië bij de EU kwamen en dus minder illegalen leverden en ook dat China, Nigeria en Ecuador niet meer met België willen samenwerken.
Intussen werd een nieuwe uitzonderingsmaatregel voor regularisatie uitgevaardigd: illegalen die minstens sinds 31 maart 2007 in België verblijven en die vast werk hebben of zelfstandig zijn, kunnen een verblijfsvergunning krijgen. In de praktijk zullen hier talloze illegalen gebruik van kunnen maken.
"Een collectief pardon veroorzaakt een aanzuigeffect op nieuwe migranten die menen dat illegaal naar België komen op termijn loont. Bovendien blonk de vorige regularisatieronde niet uit in efficiëntie. Veel geregulariseerden zijn van een duister bestaan als illegale zwartwerker rechtstreeks naar de bijstandskassen van het OCMW verhuisd." (Journalist Peter De Backer in Het Nieuwsblad )
Philippe Moureaux (PS) waarschuwt voor het gevaar van het toenemende separatisme bij de Vlamingen: "We moeten dat confederalisme nu aanvaarden. Dat zal minder zwaar, minder pijnlijk zijn dan over twee, drie jaar."
Reactie van Bart De Wever (N-VA): "Bij iemand als Moureaux geldt dat: als de vos de passie preekt, de boer maar beter op zijn ganzen kan passen." "De Franstaligen moeten kiezen: ofwel zijn we allemaal Belgen, ofwel zijn Vlaanderen en Wallonië aparte entiteiten. De Franstaligen willen Belg zijn als het gaat over solidariteit of fiscaliteit, maar ze willen tegelijk de bescherming van een minderheid op institutioneel vlak."
Aanvankelijk was ik van plan mijn Weblog gewoon onder mijn echte naam te starten. Maar als ik zo eens naar de andere reeds bestaande keek, viel het mij op dat de meeste ervan met een schuilnaam werken. Vandaar dat ik uiteindelijk beslist heb dat ook maar te doen.
.../raa. is het geworden. R.A.A. is in feite niet zo geheimzinnig als het op het eerste zicht lijkt. Het zijn namelijk de eerste letters van mijn voornamen.
ntwerpen telt ongeveer 10.000 duiven.
