De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
17-06-2019
De Ontaarding van de Mens
Walgelijke wansmakelijkheden zoals op de foto voerden de boventoon op de EuroPride in Wenen vorige zaterdag. Een recordaantal van 500.000 holebi's en transgenders namen deel aan de jaarlijkse optocht van holebi's en transgenders uit heel Europa. Het regende regenboogvlaggen, symbolen van de LGBT-gemeenschap (lesbian, gay, bisexual, transgender, in 't schoon Engels).
En dat zijn allemaal volwassen mensen? Hebben die nu echt niets anders aan hun hoofd dan te twijfelen aan hun eigen geslacht, te prutsen aan hun geslacht, hun eigen geslacht te verloochenen? Genderpatiënten lijden in hoge mate aan genderdysforie en zo nu en dan worden ze geveld door vlagen van geslachtsverbijstering, zoals de maandelijkse periodieken, zowel bij vrouwen als bij mannen. Weg met alle grenzen tussen de geslachten, iedereen gelijk, en twijfelaars en aarzelaars willen ook een eigen geslacht: de Q van Question.
De seksbezetenen hebben gebeden tot de heilige Rita voor mooi weer tijdens hun processie in een zonovergoten Wenen om hun zedeloze vulgariteiten onder een stralend zonnetje tentoon te kunnen spreiden. De heilige Rita is de patroonheilige van de hopeloze gevallen, en daarom heeft ze de beden van haar seksgestoorden aanhoord.
Ik zou graag eens in de hoofden willen lezen van halfblote mannen en vrouwen die zich eindeloos belachelijk toetakelen om als exhibitionist pur sang de clown uit te hangen in een stoet die wil opkomen voor de rechten van holebi's en omgebouwden. Als je zo krampachtig moet opkomen voor je rechten, schort er toch iets met je verstoorde geslachtsidentiteit. Maar tegenwoordig is die stoornis normaal en alledaags, vroeger pervers en uitzonderlijk.
Ook Conchita Wurst van het Songfestival stapte mee in het circus met gelijkgestoorden. Zelf wist monster Conchita nog niet goed in welke rol zij/hij zou deelnemen: man, vrouw, of iets labiels er tussenin?
Laat ons tolerant zijn en meeleven met genderpatiënten. Zij gaan door een hel. Eindeloze piekerijen leveren niets op, zij blijven zich afvragen: wat ben ik nu, een man of een vrouw, of een kruising tussen beiden? Of misschien nog een geslacht dat uitgevonden moet worden? Ze houden van hun piemelke en hun balletjes, maar zouden sommige dagen toch liever borstjes en een vochtig vaginaatje willen.
Wij worden om de tuin geleid en een rad wordt ons voor de ogen gedraaid. "Kinderen kunnen niet verantwoordelijk gesteld worden voor de foute keuzes van hun ouders". Dit afgezaagde en doorregende cliché wil ons week maken voor het lot van IS-kinderen, om hen in ons hart te sluiten, om Het Kwade in ons midden te halen. Ze zijn tikkende tijdbommetjes en potentiële terroristjes door wat ze meegemaakt hebben, gezien hebben, en deze geestelijke ballast moeten ze levenslang meesleuren omdat de vreselijke gruwel nooit verwerkt kan worden.
Childfocus ijverde zich suf voor de terughaling van IS-kinderen en beweert dat de teruggekeerde kinderen als alle andere kinderen zijn, naar school moeten kunnen gaan, moeten kunnen spelen zoals alle kinderen. Maar dat is niet zo, IS-kinderen zijn niét zoals andere kinderen. Hun verblijf in Syrische kampen heeft hen gebrandmerkt voor hun leven. Ze zijn verknoeid voor onze samenleving!
Op 13.05.19 schreef ik over het terughalen van kinderen van Syriëstrijders, ook op 13.o1.19 en vorig jaar verscheidene keren. Ik ga het niet allemaal opnieuw vertellen.
We zullen nooit te weten komen waar teruggekeerde IS-kinderen zich bevinden. Potentieel gevaarlijke kinderen zullen met hun verderfelijke invloeden in contact komen met onze eigen kinderen. Ook vernemen we niets meer over de bezorgdheid van Belgische veiligheidsdiensten en over actieplannen van de regering om IS-kinderen op te vangen. Iedereen daarboven doet alsof er niets aan de hand is met de aanwezigheid van gevaarlijke kinderen in ons midden.
Ministers Geens en Reynders, Jambon, Unicef, Childfocus, academici en andere Syriësympathisanten, strijken nu alle moeilijke plooien glad en het lijkt erop dat kinderen van IS-strijders geruisloos zullen opgaan in de massa schoolgaande kinderen...
Lorin Parys (N-VA) en zijn echtgenoot/seksgenoot Bart zijn de twee papa's van twee pleegkindjes en één adoptiekindje... Even puzzelen en we zijn d'r weer... Beide mannelijke echtgenoten willen als homo door het leven gaan en toch willen ze kindjes. Toen zijn ze zomaar wat kindjes bijeen gaan verzamelen om als twee gelijke seksgeaarden een 'gezin' te vormen. Het is de spot drijven met het traditionele gezin!
"De eerste en belangrijkste kern van de samenleving is het traditionele gezin, waarvan de waarde maatschappelijk erkend en gewaarborgd wordt door het huwelijk tussen man en vrouw" (beginselverklaring Vlaams Belang).
Homoadopties zijn twijfelachtig en leveren bodemloze, peilloze wezens die in hun groei naar volwassenheid steken zullen laten vallen omdat ze een 'bodem' missen in het homogezin. De Bodemloosheid van een Adoptiekind!
De wettelijke erkenning van het homohuwelijk was een blunder van stuntende politici, en eveneens zijn de verworven holebirechten een spijtige vergissing van onze dwalende regeringsleiders. Holebirechten mogen best in vraag gesteld worden, ja hoor Sneppe. Gesponsord door holebiverenigingen en andere supporters van holebi's zijn holebirechten opgedrongen aan een samenleving waarin het traditionele gezin de kern is.
Kunnen holebi's trouwen en kinderen adopteren? "Het is een brug te ver" zei Dominiek Sneppe. De heterofobische reactie van Lorin Parys daarop is zelf "een brug te ver". Op tv krijgt de man uitvoerig de gelegenheid om zijn ongenoegen te uiten over de uitspraak van Sneppe en om uit te leggen hoe zijn 'gezin' ineen zit. Daarbij 'vergeet' hij dat niét Sneppe nóch het Vlaams Belang de vijanden zijn van de holebibeweging, maar wel de moslims die holebi's fysiek en verbaal aanvallen. Opvallend hoe moslims buiten schot blijven in de media en hoe media liever eigen volk aanvallen, m.n. hun pijlen richten op Sneppe ipv op moslims.
De heterofobische reactie van Lorin Parys op de mening van Sneppe is dus zelf "een brug te ver". Het is een knullige uitschuiver en achterlijk, problematisch, en achterhaald ook nog. Tv-kijkers hebben fundamentale problemen met de tirade die Parys op tv mocht afsteken, terwijl Sneppe niet aan het woord mocht komen.
Voor iedereen die denkt dat Greta het allemaal zelf regelt: Haar begeleider Luisa Neubauer, werkt voor de organisatie www.one.org/nl.Deze organisatie wordt gefinancierd door o.a. Bill and Melinda Gates, Bono, Open Society van George Soros. De elite zit hier dus achter.
In het dorp waar ik woon zag ik vanmiddag een nieuw negergezin. Vader, moeder, en een klein negertje op een klein fietsje. Ze zagen er gitzwart uit, niet zomaar bruin of getaand, neen ze waren pikdonkerzwart gekleurd, enkel het wit van hun ogen en hun witte tanden waren zichtbaar. Ik zag hoe ze onwennig in hun nieuwe voortuintje rondliepen en nieuwsgierig alle voorbijgangers aanstaarden. Een zwart gezin te midden van een blanke gemeenschap? Als dat maar goed afloopt...
Er kwam een wrange smaak in mijn mond toen ik bedacht dat al mijn dorpsgenoten jarenlang gespaard en gezwoegd hebben om een eigen huisje te bouwen. En nu komt er een verse negerfamilie zomaar binnenvallen die onmiddellijk een eigen huis toegewezen krijgt. Onze naastenliefde en eindeloze verdraagzaamheid voor onze zwarte medemensen wordt erg op de proef gesteld!
Het nieuwe kleine negerke zal morgen wellicht naar school gaan. Er is vlakbij een wijkschooltje met allemaal witkopkes. Als bezienswaardigheid zal het negerke vooraan in de roomblanke klas mogen zitten en veel aandacht van de juf krijgen. Het zal echter niet lang duren of de juf raakt overstuur en van streek, vertwijfeld en radeloos. De ontredderde juf haakt af en neemt ontslag. Ze kan het negerke niet plaatsen in het geheel van haar klas. Ooit is ze haar loopbaan begonnen in een overmoedige bui van zelfoverschatting, maar lesgeven aan een bruine taalgehandicapte, dat ging haar petje te boven.
Het nijpende tekort aan leerkrachten wordt alleen maar erger als 'oneigen' leerlingen deel gaan uitmaken van het gewone klasgebeuren. Anderstaligen, gehandicapten, achterlijke ezels... ze horen er niet thuis, ze gooien de structuur van het reguliere onderwijs overhoop. Daarom dringt een grondige onderwijshervorming zich op, zo eentje die zich focust op de herverdeling van alle soorten leerlingen over verschillende scholen. En de lerarenopleiding die zich aanpast aan deze nieuwe schoolindeling zal meer dan ooit nieuwe studenten kunnen aanlokken!
Gisteren las ik over gezinnen-zonder-vader die toch vaderdag vierden: 'Vaderdag zonder vader'. Zo was er een lesbisch koppel met twee kleine kinderen, een jongen en een meisje, dat een mannelijk familielid in de bloemetjes zette, als vadersymbool. Zo hielden ze toch nog de traditie in stand dat vaderdag alleen een mannelijke aangelegenheid is.
Er moeten echter vragen gesteld worden bij het pedagogisch klimaat in een huishouden waar twee vrouwen de plak zwaaien. Welke is de impact van een vrouwelijke omgeving op een jongetje in zijn groei naar een man?
Elk kind heeft een vader en een moeder nodig. Een vader en een moeder hebben elk hun eigen vorm van genegenheid tonen en daarom mist het zoontje van het lesbisch koppel de krachtige hand van een vader. Het groeit op met twee mama's die hem onvoorwaardelijk hun liefde geven. Hij raakt opgeslorpt in een geïsoleerde wereld zonder echte uitdagingen... Opgroeiende jongens hebben meer mannen nodig in hun leven. Jongens hebben vaders nodig!
Over de slappe vaderfiguur bij kleine allochtoontjes.
Vroeger, in mijn bezige jaren, heb ik eens een les bijgewoond in het derde kleuterklasje van een Turkenschool. De kleuterleidster behandelde het onderwerp 'Vaderdag'. Zij liet aangepaste prentjes zien over een papa die thuis lekker lui in de zetel zit te eten terwijl de tv aanstaat, een papa die samen met vrienden vergadert in 't café, een papa die slaapt, een papa die bidt in de moskee, een papa die naar bed gaat met mama om nieuwe broertjes en zusjes te maken...
De kleuterleidster verzamelde de plaatjes aan de hand van vertellingen van de kleuters over hun papa. Kleine allochtoontjes hebben een sober vaderfiguur, zij kunnen niet opscheppen over hun papa's zoals Vlaamse kindjes dat wél kunnen. De vaderfiguur stelt er niets voor. Ze hebben allemaal een papa die 's ochtends nooit naar zijn werk vertrekt, een papa die 's avonds ook nooit moe naar huis komt, een papa die de hele dag op de zetel tv-kijkt, of in de moskee op een bidmatje met zijn poep in de lucht hangt. De kleuterleidster was er wonderwel in geslaagd om haar 'leerstof' aan te passen aan de allochtone leefwereld.
Duaal leren betekent afwisselend naar school gaan en in een bedrijf werken, theoretische lessen volgen op de schoolbanken en ervaringen opdoen op de werkvloer. Zo worden jongeren beter voorbereid op de arbeidsmarkt en is er een vlottere overgang van schoolbank naar werkvloer. De bedoeling van duaal leren is jeugdwerkloosheid en schooluitval bestrijden en zou leiden tot een onderwijskwalificatie of een beroepskwalificatie.
Ziedaar de politiek correcte formulering van duaal leren. Het kan ook anders, en eerlijker, en beter. Duaal leren is een omweg om ongekwalificeerden alsnog aan een diploma te helpen, om hen toch nog toegang te geven tot de arbeidsmarkt. Gebuisden en andere mislukkelingen stapelen zich op omdat anderstaligen de taalvaardigheid en de geschikte werkattitude missen voor een geslaagd duaaltraject.
Jeugdwerkloosheid wordt politiek correct toegeschreven aan recessie. 'Recessie' is een dankbaar begrip om netelige kwesties in de samenleving uit te leggen. Zo is er de stijging van het aantal ongekwalificeerde schoolverlaters, een stijging die niet meer te stuiten is en waar een verklaring voor gevonden moet worden die fatsoenlijk klinkt. Een verklaring die raakt aan de essentie van het probleem zou te pijnlijk zijn voor de publieke opinie.
Duaal leren zie ik als een noodgreep van de overheid om de stijgende aantallen schoolverlaters zonder diploma via een sluipweg te voorzien van een kwalificatie. In de grote steden luiden de alarmklokken zich suf over de groeiende ongekwalificeerde uitstroom waarvan de curve regelrecht naar de wolken aan de hoge hemel wijst.
In de schimmige schemerzone tussen school en werkvloer bewegen zich halfbakken pubers die doen alsof ze leren terwijl ze werken, of werken terwijl ze leren. In de toekomst zal het niet beter worden, want dan zijn er nóg meer kinderen van vluchtelingen, asielzoekers en illegalen, van landlopers en klaplopers, die onze scholen gaan bevolken. Afhakers en schooluitvallers zullen bij de vleet meegesleurd worden in een of ander duaaltraject richting diploma. De arbeidsmarkt lonkt...
Huwelijk. In het Engels: matrimony. Van het Latijnse “matrimonium”. Waarin u het woord “mater”, moeder, herkent. Waarin vervat het moederschap.
Kan er mij eens iemand uitleggen hoe dan een huwelijk tussen twee mannen te verklaren valt? Zelfs met een moderne aanpassing, lees: geslachtsverandering, is daar geen lievemoederen aan…
Laat ons nog even kijken naar het familiekiekje dat mijn blog onlangs ontsierde.
Het kroostrijke moslimgezin zit apathisch te staren naar de fotograaf, wachtend op een fluitsignaal dat aangeeft wanneer de moslim met zijn madam weer in het exotische bed mag duiken om nog meer exotische vruchten te maken voor het nageslacht, het bed waarin de innige verstrengelingen tussen islamitische zaadcellen en eicellen zich aaneen rijgen.
Het prentje met het uit de kluiten gewassen gezin is wansmakelijk, het is deprimerend voor ons gemoed. En toch zijn wij niet bereid om onszelf kroostrijk voort te planten. Vlaamse vrouwen willen geld en een baan, zij willen geen kinderen, en moslimvrouwen moéten kinderen krijgen, voor hen is het een prestigezaak om met een bolle buik rond te lopen.
Vlaamse geboortecijfers dalen, terwijl er in islamitische huishoudens ongecontroleerd gekweekt wordt. Hun hoge geboortecijfer is hun kracht bij het ziekelijke streven naar wereldheerschappij. De overproductie van kleine islamietertjes en allerlei exotische dingetjes doet ons Vlaamse geboortecijfer verbleken en tanen tot er niets meer van overblijft.
In Italië wil Salvini meer Italiaanse kinderen, in Hongarije wil Orbán meer Hongaarse kinderen. Die roep naar meer eigen kinderen kennen we hier in Vlaanderen niet. Hier hebben ze blijkbaar niets liever dan dat moslims in de meerderheid komen en de baas gaan spelen.
En zoals Salvini meer Italiaanse kinderen wil, wil Viktor Orbán meer Hongaarse kinderen. Orbán wil in zijn Hongarije meer Hongaarse vrouwen met een grote kroost en die wil hij belonen met belastingvoordelen. Hongaarse vrouwen moeten meer kinderen baren om het dalende geboortecijfer te stagneren en om de gemixte bevolking te doen slinken... Als het niet te laat is, want moslims planten zich ongebreideld en sluipend voort.
Vlamingen moeten meer kindjes maken!Om de sterkgroeiende moslimpopulatie de kop in te drukken moeten wij actiever worden in het echtelijke bed. Ook in onechtelijke bedden. Viriele vrijgezellen en sensuele echtbrekers, verenigt u in de strijd tegen de oprukkende moslimgezinnen die uit hun voegen barsten van overvloedige kleine islamietertjes. Alle mannen met een overmatig libido, met een overschot aan testosteron en andere hormonen die op springen staan: duik het bed in van andere vrouwen, en vermenigvuldigt u tot in 't oneindige!
Er zitten nogal wat steekjes los bij mensen die problemen hebben met het onderscheid tussen jongen en meisje, tussen man en vrouw. Ze gaan ver, heel ver, en telkens een stapje verder in hun pogingen om de grenzen tussen de geslachten te vervagen.
Nu blijkt uit een onderzoek van de Britse warenhuisketen John Lewis (het Nursery Trends-rapport) dat de grijze kinderkamer in opmars is. Geen roze en geen blauw, maar een saaie grijze kleur maakt van kinderkamers akelige eentonige spelonken waar jongens met poppen spelen en meisjes met autootjes. Breken met tradities en geslachtsidentiteiten kapotmaken, het is een vernietigende rage tegenwoordig.
Genderneutraal grijs is de lievelingskleur van 'vooruitstrevende' ouders die alleen maar aan zichzelf denken en aan hun status, en niet aan het welzijn van hun baby. Een baby heeft behoefte aan een aangename omgeving met opvallende kleuren, sprookjesfiguren, zoemende speeltjes... alles om de zintuigen te prikkelen en aan te spreken tot de kinderlijke verbeelding.
Ook in ons land wordt de gendergekke trend bevestigd in Vlaamse babywinkels waar steeds meer ouders kiezen voor neutrale kleuren zoals grijs en wit. "Trendkleuren"... "Roze of blauwe kinderkamers zijn passé"... zijn verkoopsargumenten om ouders aan te zetten tot de inrichting van een genderneutrale kinderkamer.
België maakt deel uit van de top 3 van Europese landen waar gezinnen met drie of meer kinderen het vaakst voorkomen. Dat blijkt uit cijfers van het Europees statistisch bureau Eurostat naar aanleiding van de Dag van de Ouders. Bron: VRT-Nieuws.
Deze video zou getoond moeten worden in alle scholen, in alle klassen, aan alle leerlingen, en meerdere malen. Eerst alle klimaatspijbelaars van straat plukken en in de schoolbanken zetten, waar ze thuishoren. En daarna het boek van Pieter Boussemaere 'Eerste hulp bij klimaatverwarring' verwijderen. In zijn boek schreef hij waarom de opwarming van de aarde veel meer is dan een milieuprobleem, waarom de huidige opwarming uitzonderlijk is en waarom zoveel mensen de klimaatkwestie negeren. Hij had de brutale lef om zich op gebiedende toon te richten tot minister Crevits: "Mevrouw Crevits, maak van klimaatopwarming een apart vak op school"... Ik denk dat Crevits zijn bevel in de papiermand kieperde.
Werkloze jongeren... Jongeren zonder baan... Of nóg beter: jongeren met 'afstand tot arbeidsmarkt'. Ja, er wordt vanalles verzonnen om het werklozenstatuut wat meer glans te geven, vooral als er anderstalige nieuwkomers bij betrokken zijn.
Die nieuwkomers zijn helemaal op eigen houtje in hun dobberbootjes hier geraakt, woeste golven en ontberingen trotserend, en uitgerekend nu moeten ze met het handje vastgehouden worden om een baan te zoeken. Tal van organisaties lanceerden projecten om de aangespoelde jongeren de weg te wijzen naar een job. De organisatoren geloofden oprecht in werkwillige uitheemse jongeren en die willen ze coachen naar tewerkstelling. Nogal betuttelend. Vroeger deden we alles zelf, zonder geldopslokkende projecten die door de belastingbetaler gedragen worden, wij stonden nooit op een 'afstand tot de arbeidsmarkt'.
De drie projecten dragen allen een mooie Vlaamsklinkende naam: Nice to meet you, Touchdown en Way2Work, waarmee de stad Hasselt, een drietal instanties en twee scholen voor anderstaligen de handen in elkaar geslagen hebben om een oplossing te vinden voor jongeren die op 'grote afstand staan van de arbeidsmarkt'.
Er zullen in de toekomst nog meer van die sjarels binnenstromen die smachten en dromen van een nieuwe job om in hun nieuwe omgeving aan de slag te kunnen gaan, hoewel hun leven op de rails krijgen toch nooit echt zal lukken. Dat is het lot van ontwortelden. Ooit zullen de projectbedenkers daar wel achter komen.
In Nederland woont een gekleurde Miss Nobody, alias Sylvana Simons (foto). Een beetje actief in de politiek en in de media, maar van beiden bakt ze niks. Zij is een Surinaamse ijdeltuit, een zwartepiethaatster, en ziet overal racistische karikaturen die het zwarte ras kwetsen. Zij weet geen raad met haar diepe haat tegen blanken en beschaafde westerlingen, en daarom valt ze ons taalgebruik en tradities aan.
Als een marionet van het politiek correcte linksextremisme duikt ze nu weer op met gezeik over 'werklozen', een woord dat beledigend is en daarom vervangen moet worden door 'mensen zonder baan'. Plak het stigma 'werkloos' op iemand, dan kan die nooit meer aan een baan komen, zo in die stijl.
Haar partij Bij1 ging zelfs zo ver om te beweren dat 'mensen zonder baan' een grotere bijdrage leveren aan de samenleving dan werkenden... Krankzinnig!
Sylvana ligt overhoop met haar donkere huidskleur. Ze voelt zich verongelijkt omdat ze niet bij het blanke ras hoort. Er gaan stemmen op om haar professionele hulp aan te bieden, maar zelf stel ik voor dat ze meteen haar biezen pakt naar Suriname, daar waar het tropische evenaarszonnetje haar huid bruin kleurde. Zo kan haar getinte gelaat nog wat bijkleuren en kan ze alle frustraties van zich afschudden. En zijn wij verlost van haar gezanik over racistische blanken.
VTM-nieuws vanmiddag: "Laaggeschoolden stemmen voor Vlaams Belang. Hooggeschoolden stemmen voor Groen." ... Uit een of andere duistere peiling bleek dat 75% van de Vlaams Belangstemmers laaggeschoold is. Ook bleek dat Groen de hoogst opgeleide stemmers heeft. Deze conclusies zijn gebaseerd op het geframede onderzoek van 8.452 Vlamingen... Wélke Vlamingen?
'k Zal eens iets vertellen wat recht uit m'n hart komt. Dat valt onder vrije meningsuiting, zoals elke verwoording van gedachten en gevoelens.
Gisteravond kwam ik al zappend terecht bij De Afspraak met Bart Schols, de moderator die niemand zijn zinnen laat afmaken en altijd onderbreekt. Behalve gisteravond toen acteur Chokri Ben Chikha als panelgast aan tafel zat. Deze bosaap kreeg volop de kans om zich verbaal te laten gaan, zijn medepanelleden compleet negerend.
Chokri had nooit op ons Vlaamse tv-scherm mogen verschijnen, hij is niet-van-hier en met Tunesische roots kan hij ons niets vertellen wat ons als Vlaamse kijker wijzer maakt. Integendeel, hij is acteur en beweegt zich dus in het wereldje van subsidies, van nietsdoenerij en van parasitisme.
Chokri, de bosaap, kreeg voluit de kans om zijn ongenoegen te uiten over de verkiezingsuitslagen van vorige zondag. Asociaal en onverdraagzaam sprak hij over "Vlaams Belangers als domoren met sociaal-economische problemen die zich laten beïnvloeden door een racistische campagne"... En Bart Schols greep niet in, hij corrigeerde niet en zette niets recht.
Die Hollanders toch! Eerst kiezen ze voor meer EU, voor meer migratie, voor meer islam én voor minder soevereiniteit. En nu zitten ze geplaagd met een onderwijsminister die minister geworden is omdat ze een vrouw is. Het gaat om Ingrid van Engelshoven (foto). Zij is een gefrustreerde feministe die het mannelijke geslacht niet alle glorie gunt. Haar problemen met de mannelijke superioriteit uiten zich in haar strijd tegen genderstereotypen. Vrouwen moeten volgens haar kunnen delen in het macho-succes waarvan zowel mannen als vrouw mogen genieten. Genderneutrale macho's, dat betekent tevens de verwijving van de man, een man die verandert van strijder in een sloef. De man als 'man' sleurt zij van zijn voetstuk. In haar streven naar gelijkwaardigheid man-vrouw wil ze vrouwen echter niet zien als kasseileggers, of als vuilnis'mannen', of als bouwvakkers en lassers, en van mij mogen vrouwen ook septische putten ledigen...
"Het is niet goed als uw kind bij 'straaljagerpiloot' aan een man denkt", zegt Van Engelshoven. Daarom spoort zij het onderwijs aan om 'genderneutraal denken' te installeren in de kinderhoofdjes, om alzo genderstereotyperingen te doorbreken. Wat kleine kinderen denken over geslachtsverschillen moet uitgewist worden en vervangen door genderneutraliteit. Alles neutraal, geen man, geen vrouw, wel een mens. Alles om kleutertjes in opperste verwarring te brengen. Kindermishandeling!
Het was stil op straat toen de eerste verkiezingsuitslagen binnenstroomden en de trend gezet werd voor de eerstkomende uren. Het duidelijke signaal van de kiezer zorgde voor een aardverschuiving in het politieke landschap. Het Vlaams Belang kán niet meer uitgeschakeld worden.
Vandaag zal de onderwijswereld in rep en roer staan. Ik verwacht dat er allerlei rampscenario's bedacht gaan worden om het migrantenonderwijs te versterken en het islamonderwijs overeind te houden.
Dat gebeurde ook op maandag 25 november 1991, de dag na de 'zwarte' zondag, toen de angst voor het Vlaams Blok er goed in zat. Ik genóót van die nerveuze onrust. Zondag 24 november 1991 was een zwarte zondag voor het migrantenonderwijs, voor concentratiescholen, voor het islamonderwijs en voor iedereen die zijn tijd verprutste met de 'begeleiding' van allochtone leerlingen. Migrantenwerksters, Turkse tolken, opgelet, jullie einde nadert!
Er brak paniek uit na de doorbraak van het Vlaams Blok in 1991. Die maandagochtend na de 'zwarte' zondag, kwam Horbert, PMS-psychopaat en lid van de migrantenfanclub, met een onheilspellend-intimiderende blik naar me toe en verkondigde plechtig: "Omdat het Vlaams Blok nu zoveel winst geboekt heeft, moeten migranten extra voorzieningen krijgen, er moeten meer financiële middelen vrijkomen voor het migrantenonderwijs." Slinkse Horbert had 's ochtends al contacten gelegd met Brussel, met migrantendiensten, met andere directeurs, kortom met iedereen die bereid was om te sjoemelen en te foefelen, om het migrantenonderwijs te ondersteunen. De linkse corruptie op z'n mooist.
Met een oneindige vindingrijkheid scharrelden scholen haastig allerlei projectvoorstellen bijeen, waarbij gewezen werd op de noodzaak van een speciale aanpak van migranten in school. De paniekreacties leverden resultaat op want het migrantenbeleid regelde meer middelen, meer leerkrachten en beter lesmateriaal. De geldkraan stroomde. De 'Parels voor de Zwijnen' als geldverslindende projecten, zijn toen goed op gang gekomen. Voorheen liepen er al kleinere projecten, maar nu werden er hele goudmijnen tegenaan gegooid. Overal besparingen in het land, maar niét voor het migrantenonderwijs. Dat was toen het gevolg van het succes van het Vlaams Blok.
De leegloop van traditionele partijen en de forse winst voor het Vlaams Belang, nu in 2019: welke rare capriolen zal het migrantenonderwijs uithalen om zich te kunnen blijven handhaven? Om het voortbestaan van het islamonderwijs niet in gevaar te brengen?...
