In mijn archief vond ik een artikel over "Examens voor Baby's'. Dat ga ik nu gebruiken om mijn bericht 'Het Belang van Kleuteronderwijs' van 1 november jl nog wat kracht bij te zetten. Daarmee kom ik graag nog eens terug op het belang van systematisch onderricht voor kleuters, als degelijke basis van een succesvolle schoolloopbaan.

"Examens voor baby's"? Ja, het bestaat. Baby's die proeven moeten afleggen om binnen te geraken in een kinderdagverblijf. Een soort 'ingangsexamen'. Het kinderdagverblijf 'De Zonnehoek' in Amsterdam stelt niveau-eisen aan iedere baby die zich in de crèche komt aanmelden. De baby's worden onderworpen aan uitgebreide cognitieve, motivatie- en emotietests, om te zien of ze klaar zijn voor de volgende stap in hun carrière, nl de kleuterschool waarvoor een stevige basisbagage vereist is. Zij zien een baby als de start van een levenslange carrière. En terecht. De crèche wil een kwaliteitsvolle opleiding waarborgen en hoge rendementscijfers halen, een 'topcrèche' waardig.

"Selecteren aan de poort" noemen ze dat. Het concept is subliem, prachtig, formidabel, fenomenaal, fantastisch, geweldig!... Eindelijk eens wat meer aandacht voor de slimme kindjes. Weg met de groep waarin iedereen gelijk is. Weg met de klas waarin achterblijvers verspilde aandacht en vergeefse schouderklopjes krijgen. Weg met de massa waarin begaafde kindjes verkommeren en hun talenten verkwist worden.

Een screeningsonderzoek na de geboorte is zinvol, dat heeft kinderdagverblijf 'De Zonnehoek' wijs bedacht. Hopelijk komt het lovenswaardige initiatief naar hier overwaaien, en laat het dan de aanzet zijn tot gedifferentieerd onderwijs waarbij de bovenlaag geviseerd wordt. Waarbij kwaliteit en rendement nagestreefd worden. Waarbij de zwakkeren zich niet meer kunnen optrekken aan de sterkeren, want dan volgt er een algeheel verval, de bekende nivellering naar de afgrond.

Getalenteerde baby's krijgen in het kinderdagverblijf de kans om zich optimaal te ontplooien en zich voor te bereiden op een succesvolle schoolloopbaan. Zij krijgen de nodige stimuli aangeboden waardoor ze ontvankelijk gemaakt worden voor prikkels om die een juiste plaats te kunnen geven in hun kleine breintje.

Wel Fikken dat is een heel verhaal. Ooit schreef ik het al eens mijn grootvaders waren niet echt vrienden, de een een BSP'er de andere een CVP'ern maar zij respecteerden elkaar, om dat ze beiden hard werkten voor hun gezin. Zo heb ik ook van alle 2 iets opgestoken en meegekregen. Maar voor mij was het altijd VU, later Vlaams Blok, en tot op heden Vlaams Belang. Al was de VU periode meer om mijn CVP grootmoeder op de kast te jagen, zij was zeer koningsgezind.

10-11-2014 om 17:05 geschreven door Walter F

is dat toch niet, beste Walter F., want in de straat alwaar Fikken tot "z'n vijfendertigste" bleef wonen bij z'n ouders (en dàn zichzelf liet "ringelen"  ), woonde een 4tal huizen verder een kinderloos gezin waarvan de man "schepen" was in Heist, èn de vrouw een "nationale figuur" was bij de Sossen.

Zèlf waren zij reeds tè oud om nog een kinderwens te hebben, en de "meest-nabijwonende kleine" was Fikske... die "strontverwend" door hen.

Nà de oorlog kregen zij, tweemaandelijks bezoek van...Aziel Sarbon (Achiel Van Acker) en dan werd ik, (10 jaar) samen met een klasgenootje, (de zoon van zijn secretaris) elk op een knie van "nonkel Achiel" gezet om onze schoolvorderingen te tonen.... man,man, hoé fier waren wij, denk eens aan: op de knie van de Eerste Minister

En het is dààr dat Fikken iets opgestoken had van politiek: Achilles had zijn secretaris belooft de hij kabinetssecretaris zou worden indien hij Premier zou worden... doch... die plaats had Waal Spaak eveneens beloofd aan ZIJN secretaris ---> (dàt voorstelde troebelden in de BSP-SPB)

Heists "Fredje Pauw" stelde voor om toch de Walen dit plaatsje te gunnen, èn een "nieuwe functie" op te richten voor die Heistenaar, weliswaar zonder die ronkende titel, maar WEL mèt hetzelfde loon... --> en aldus geschiedde het.

Eigenlijk was mijn oude heer "een blauwen" want zijn baas was gemeenteraadslid in Brugge, en één van mijn vader's leuzen was: "Wiens brood men eet, diens woord men spreekt".

Alzo heb ik feitelijk een mengelmoes van strekkingen meegemaakt in mijn jeugd: Vrij Katholiek onderwijs, Kerkkoorzanger, Werwend door Sossen-echtpaar, ingeschakeld bij het verzet als koeriertje tussen een "poef" (hoerenkot voor moffen-officieren) en "de weerstand" door de Liberalen.

Nimmer bij de Volksunie geweest (waren allemaal ex-zwarten in onze streek), totdat... er de mogelijkheid kwam om voor een partij van een "klein verneukeld mannetje" te stemmen (die dan làter een REUS bleek te zijn die mijn gedachten, véél beter kon verwoorden dan dat ikzelf het zou ooit gekunnen hebben: Karel Dillen.  ---> oef, eindelijk een vaste partij (!) ondanks de vele "strubbelingen en ontgoochelingen" van valse overlopers.

10-11-2014 om 16:07 geschreven door Victor Van Vosselaer

Ne mens verschiet tegenwoordig van niet veel niet meer, maar jij hebt het vandaag toch gepresteerd mij te laten verschieten. De Fikken en de internationale Dat is schrikken man.   Maar goed dat kinderen niet beter weten hé Zo kwam onze zoon( toen +/- 19 jaar) ooit thuis met de melding dat hij zich efkes bij den bond ging aansluiten. Als kers op de taart wilde hij naar het ABVV gaan, dat was voor ons ook een stap te ver. Na een gesprek heeft hij gelukkig zijn mening herzien

10-11-2014 om 15:00 geschreven door Walter F

21-05-2012 om 14:48 geschreven door Victor Van Vosselaer

20-05-2012 om 17:41 geschreven door Willy