Chokri Mahassine gezien op het tv-nieuws, nav een 'valwind' die op de pukkelpopweide een tent omver blies. Toen ik Chokri zag, dacht ik meteen aan een anekdote van vroeger in de school waar hij lesgaf. Ik weet het, ik heb het al verteld, maar in herhaling vallen is een ongeneeslijke ziekte van mij, 1 van mijn vele onhebbelijkheden, maar het stoort mij niet, dat kleven en blijven plakken aan alles wat allang geleden gebeurd is, het stoort me echt niet.
Nog even meegeven dat het totáál onverantwoord is om 70.000 mensen samen te laten komen op een beperkte ruimte!
Chokri Mahasinne, organisator van pruttelpot, heeft vroeger een poos lesgegeven aan de middenschool in Zonhoven. Hij gaf er aardrijkskunde aan de jongste middelbare scholiertjes. Ik kende hem als een enthousiaste leraar en een toffe collega voor zijn medeleraars. In de leraarskamer stelde hij zich bescheiden op en wist over alles mee te praten. Maar Chokri koesterde politieke ambities want daarmee viel meer te bereiken en te verdienen dan met een job in het onderwijs.
Nu genoeg tromgeroffel en trompetgeschal.
Op zekere dag hing er in de leraarskamer een lovend krantenartikel op het mededelingenbord. Over Chokri Mahassine. Een flatterende foto stond centraal met daarrond allemaal lovende woorden. De man werd tot in alle uithoeken van de hemel geprezen.
Het krantenknipseltje in de leraarskamer stoorde me enorm. Ik vroeg me af: "En de leraren Peeters en Janssens?"... Die hebben nooit eens aan de muur mogen prijken met een mooie foto en prijzende commentaren! Hun hele carrière hebben Peeters en Janssens zich tenvolle ingezet voor de school, voor de leerlingen, voor alle collega's. Maar géén foto, géén lofgezwaai, niéts hing er ooit tegen de muur over Peeters en Janssens!
Hier moet iets gaan gebeuren, bedacht Lieve. Toen de kust en het strand veilig waren, en de leraarskamer leeg was, sloop Lieve met opstaande kraag, schichtig om zich heen kijkend, zoals in een detectivefilm, naar de leraarskamer. En met één stevige ruk was het krantenknipseltje verdwenen. Weg!... Ik geniet nu nog altijd van de genoegdoening van dat moment, geslaagde wraakacties blijven een leven lang bij...
|