Eén op de vijf Waalse kinderen groeit op in een gezin waar niemand werkt. Brussel en Wallonië tellen het hoogste aantal werkloze gezinnen. Nergens anders in Europa ligt dat aandeel zo hoog.
Alarmerende cijfers over het aantal werkloze gezinnen werden gepubliceerd door VDAB en Steunpunt Werk. En daarbij geven ze een verklaring van zoveel werkloosheid in de onderste helft van België, een uitleg waarvan de hypocrisie afdruipt en er opvallend rond de pot gedraaid wordt.
Professor Luc Sels van Steunpunt Werk wijt de slechte Waalse prestatie aan: de desindustrialisering, de politiek, onvoldoende begeleiding van werkzoekenden, en tenslotte de ondermaatse onderwijskwaliteit... Ja, het onderwijs wordt er ook altijd bijgesleurd als zondebok. En Willem Vansina van de VDAB formuleert het nog fraaier, bijna poëtisch: "De cijfers wijzen op een marginalisering van een deel van de bevolking, die volledig van de arbeidsmarkt is afgesloten"...
Bij hun verklaring van de Waalse werkloosheid vergeten ze echter te vertellen over de verschillende ingesteldheid van Vlamingen en Walen, zo in de stijl van 'de luie Waal' en 'de ijverige Vlaming'...
|