|
Geïnspireerd door de onthullingen van Patricia over de multiculturele samenleving, zet ik nu graag mijn ervaringen met multiculturele scholen nog eens op een rijtje.
Het is waar dat allochtonen een voorkeursbehandeling krijgen. Zij genieten van privileges en faciliteiten waarnaar Vlaamse leerlingen kunnen fluiten. Er zijn allerlei instanties uit de grond gestampt om migrantenleerlingen bij te staan en te hulp te snellen: migrantendiensten, integratiecentra, het CGKR (jawel), tolken, migrantenwerksters, maatschappelijk werksters, projectmedewerkers, allemaal mensen die zich uitsloven om De Migrant een plekje te geven op de voorste rij van de samenleving.
En wat voor de Vlaamse leerling?
Niets. De Vlaamse leerling werd gediscrimineerd, hij kon nergens terecht met klachten of kritiek. Alsof Vlaamse leerlingen vanzelfsprekend geen problemen hadden. Zo redeneerde de overheid bij het bedenken van rijkelijke verzinsels voor het welzijn van De Allochtoon.
Er waren ook de talrijke miljoenenprojecten die vergeefs de integratie van migrantenleerlingen trachtten te bevorderen - Parels voor de Zwijnen - alsook de ontelbare extra taallessen, extra taalleerkrachten en zelfs corrupte logopedisten... Kan er mij iemand een miljoenenproject noemen voor Vlaamse leerlingen? Zij kregen niets extra. Zij móchten niets extra krijgen omdat migranten op hetzelfde laddertreetje moesten staan als de Vlaamse leerling. Iedereen gelijk en zo. Alles in het teken van het wegwerken van de kloof tussen allochtoon en autochtoon. 'Nivellering' was allang aan de gang, maar vroeger mocht dat woord niet gebruikt worden.
Lang geleden kwam de migrantenverering pas goed op gang met het GOK-decreet (Gekijke Onderwijskansen), een beleid dat van Vlaamse leerlingen tweederangsleerlingen maakte, een beleid dat kansarmoede automatisch linkte aan allochtonen. En niet te vergeten het allesvernietigende NT2-project dat de Nederlandse taal bombardeerde tot een tweederangstaal, het maakte brandhout van het klassieke taalonderwijs.
De ramadan. Tijdens vergaderingen en klassenraden mocht de islamleraar een dutje doen, maar zijn Vlaamse collega's moesten bij de les blijven.
De afwezigheden van moslimleerlingen op islamitische feestdagen werden niet als onwettig genoteerd, zij mochten zomaar thuisblijven, en spijbelen mochten ze ook volop, dat hoorde bij hun cultuur en zo. Over spijbelaars werd er eindeloos vergaderd, maar echte straffen bleven uit. En aan het einde van het schooljaar verdwenen migrantenleerlingen veel te vroeg naar hun thuisland om pas half september weer op school te verschijnen. Er was toen een leerkracht, verblind door de 'rijkdom' van allochtonen, die voorstelde om deze illegale afwezigheden te legaliseren...
Ouderavonden. Allochtone ouders kampten met een enorme drempelvrees om naar school te komen, maar voor OCMW, ziekenkas en migrantendiensten viel hun drempelvrees weg.
Moslimmeisjes kregen vrijstelling van zwemmen en turnen voor een heel schooljaar, dankzij de corrupte medewerking van hun huisartsen. De orde van geneesheren weigerde tussen te komen... Ondanks een fikse verkoudheid werd een Vlaams meisje toch verplicht om mee te gaan zwemmen.
En waarom mochten moslimleerlingen donderdagochtend zonder huiswerk naar school komen? Omdat ze woensdagnamiddag naar de koranlessen geweest waren. Ook de islamlessen op school waren in strijd met de peperdure integratieprojecten.
Net zoals vrouwelijke leerkrachten werd ikzelf ook uitgelachen door moslimleerlingen. Directeur Blauwbaard wuifde mijn klacht weg en ook psychopaat Horbert geloofde me niet, net zomin als m'n collega's die nog nooit een migrant van dichtbij gezien hadden. In de leraarskamer wisselden leraressen stilletjes hun ervaringen met elkaar uit, angstig om betrapt te worden op racistische uitspraken. Ja, ook in de leraarskamer zaten spionnen verborgen om 'racisme' op te sporen, om daarna goed te scoren bij de directie, de hielenlikkers en mouwvegers.
Toen migrantenleerlingen talrijker werden, raakten Vlaamse leerlingen in de minderheid, maar voor die Vlaamse minderheid waren er geen voorzieningen. Geen extra lessen, geen extra leerkrachten, geen projecten, geen begeleiding... Niets!
(Door: Patricia)
Patricia (volledige naam bij mij bekend) werkte als ambtenaar voor een callcenter, en kreeg daar te maken met de werkelijkheid van de multiculturele samenleving. Als vrouw werd ze door allochtonen uitgescholden en op haar plaats gezet. Klagen daarover mocht niet. Intern werden allochtonen altijd voorgetrokken, bijvoorbeeld bij ramadan. Gefrustreerd schreef ze deze brandbrief:
Ik heb 2,5 jaar gewerkt voor het ministerie van VWS. De regelingen WTCG en CER waarvoor ik werkte zijn inmiddels uit de wet geschrapt en ondergebracht bij de Gemeenten.
In dit werk werd me duidelijk dat mensen van buitenlandse komaf meer dan eerlijke kansen krijgen, in tegenstelling tot wat er bijna dagelijks op de nationale tv wordt geroepen. Deze mensen hebben namelijk een ontzettend groot netwerk van adviesbureaus, voor hen optredende advocaten, tolken en anderen, die als hoofdtaak hebben uit te zoeken hoeveel, waar en hoe er geld van de Nederlandse overheid te krijgen valt.
Lees verder>>>
(h/t Rob Kern)
|
