Uit een nieuwe studie blijkt dat slechts 40% van de beroepsleerlingen op het einde van hun schoolcarrière de eindtermen voor taal en rekenen halen.
VUB-onderzoekster Inge Placké presteert het om de schuld op het beroepsonderwijs te schuiven: "In het beroepsonderwijs is er te weinig aandacht voor een rijke leeromgeving". Ook de leerkrachten krijgen een veeg uit de pan, ze zouden niet goed opgeleid zijn, en jong en onervaren. De beroepsleerlingen zelf worden verschoond: "Beroepsleerlingen zijn geen dommeriken, maar ze kampen met een negatief zelfbeeld"... Ja, ja.
Niét de school en ook niet de leerkrachten zijn schuldig aan de leerproblemen van beroepsleerlingen, maar de schuld ligt bij de jongeren zelf en hun ouders!
Het begint al bij de geboorte van het kleine allochtoontje. Het hoort thuis een vreemde taal waarmee het opgroeit, en als kleuter komt het onregelmatig naar school, of zelfs helemaal niet. Zo is er al vanaf de basisschool een enorme taalachterstand opgebouwd die in de loop van het lager onderwijs nog groter wordt. De ontvankelijkheid voor de leerstof staat op een laag pitje. De vooruitzichten voor het secundair onderwijs zien er somber uit en meestal is het beroepsonderwijs de enige uitweg.
En zo komt er een oververtegenwoordiging van allochtonen in het beroepsonderwijs die er altijd al geweest is, en dat zal zo blijven duren tot de vreemde thuistaal compleet afgezworen wordt. Ook vakanties in het thuisland en islamlessen remmen het schoolse presteren af.
Opgroeien in een Vlaamstalig en schoolvriendelijk familiaal klimaat is een essentiële voorwaarde om goed te kunnen presteren op school. Schoolvriendelijke ouders tonen interesse voor het schoolgebeuren, komen naar ouderavonden, motiveren hun kinderen en moedigen hen aan. En dat zien we bijlange niet in alle allochtone gezinnen.