Het Gemeenschapsonderwijs heeft een nieuwe stunt bedacht om anderstaligen en andere achterblijvers te beschermen tegen een negatief zelfgevoel. Voortaan laten de gemeenschapsscholen de klasgemiddelden weg op het schoolrapport om te vermijden dat scholieren zich met elkaar gaan vergelijken, om zwakke leerlingen niet te confronteren met hun tekortkomingen, want dan gaan ze er zich slecht bij voelen. En anderstaligen moeten zich hier goed in hun vel blijven voelen. Daarom vallen klasgemiddelden weg.
De afschaffing van het vergelijkende cijfer is geen goede zaak. Niet voor de zwakke leerlingen die geen stimulans meer voelen om beter te presteren, en zeker niet voor de goede leerlingen die niet meer kunnen schitteren.
Sterke Vlaamse leerlingen willen zich graag onderscheiden van hun zwakkere medeleerlingen, met kop en schouders boven iedereen uitsteken en allen de loef afsteken die onder de gemiddelden sukkelen. Maar zonder gemiddelden lukt dat niet goed.
Strijdkreten van zelfverheerlijking "Ik ben de beste! Ik ben de slimste!" moeten weerklinken. Wedijveren, elkaar overtroeven en overtreffen, zegevieren, triomferen, dát moet er allemaal gebeuren. Maar zonder klasgemiddelden kan er moeilijk gezegevierd worden.
De nieuwe tendens van een rapport zonder gemiddelden wijst weer eens op de verwaarlozing van begaafde Vlaamse leerling die in de schaduw moet leven van minderheden en marginalen, van nieuwkomers en anderstaligen.
Het is verontrustend hoe het onderwijs nu bezig is met het welbevinden van zwakke leerlingen. Wordt vervolgd.