Zoals elke ochtend begon ik vandaag de nieuwe dag met een geurig kopje koffie, de afstandsbediening in de hand. Alle zenders kwamen vliegensvlug 1 voor 1 aan de beurt, tot ik bleef plakken bij NPO2, een talkshow met als gast de Nederlandse filosofe Marli Huijer (foto).
Ik viel er middenin, het was ongeveer negen uur of zo, de zon wreef ook nog de slaap uit haar ogen. De eerste indruk die ik kreeg van Marli Huijer was er een van 'geitenwollensokkenmadam' met een perverse voorkeur, bijna grenzend aan het hysterische, voor vluchtelingen. Haar belangstelling voor 'medemenselijkheid' was echt extreem, in de stijl van "cijfer jezelf weg en haal een vluchteling in huis".
Huijer vindt de immigratiecijfers overdreven en wij hoeven ook geen angst te hebben om overrompeld te worden door vreemdelingen, er is plaats genoeg voor iedereen... Dat soort puberale onzin kraamt Huijer uit.
Ik kon mijn oren niet geloven toen ze zei dat ze zelf een moslim in huis opgevangen heeft, en dat die man naar zijn thuisland belde om over zijn geluk te spreken. "Zijn die mensen zó in Europa?".
Het is dan ook begrijpelijk dat ze vele boze brieven krijgt waarin ze 'landverrader' genoemd wordt, of 'wereldvreemd' en 'naïef'. Een moslim in huis halen? Dan moet je laag gevallen zijn, of niet aan je trekken zijn kunnen komen op een of ander vlak.
Het deel van de talkshow dat ik zag was pure propaganda voor immigratie. De vluchteling werd verheerlijkt en eigen volk werd een weg-met-ons-complex aangewreven.
|