In De Afspraak van gisteravond is Bart Schols samen met zijn vier gesprekspartners er wonderbaarlijk in geslaagd om de idioten die op oudejaarsnacht brandweerlui en politieagenten bekogelden met stenen en vuurwerkpijlen, niet bij naam te noemen. 'Straffeloosheid' en 'falen van de rechtsstaat' kwamen wel aan de orde.
Maar WIE zijn die criminele tuigjongeren die straffeloos deelnamen aan oerwoudtaferelen met explosieve uitspattingen, taferelen die zich afspeelden tijdens de nieuwjaarsnacht met in de hoofdrollen bruine oorlogszuchtige apen, heethoofden, relschoppers, amokmakers... Nu loopt het tuig alweer vrij rond. Onbegrijpelijk. Straffeloos.
De tafel van Bart zweeg over het soort 'jongeren' die hun dierlijke instincten uitleefden om ongestraft boevenstreken uit te halen, maar weidde uit over 'straffeloosheid' en 'falen van de rechtsstaat'. En over het gezag van de overheid als een miskleun.
Links pamperbeleid voedt het gevoel van straffeloosheid. Jeugdige criminaliteit bij allochtonen wordt geminimaliseerd,dat schijnt zo te horen, dat is politiek correct. De tol die we moeten betalen voor onze tolerantie, betalen we later wel.
Het begint al in de kleuterschool waar misstapjes van kleine allochtoontjes door de vingers gezien worden. Er wordt de andere kant op gekeken wanneer ze iets mispeuteren, of ongewenste zijsprongetjes maken. Hun foutjes worden toegedekt met de mantel des verdraagzaamheids of weggesmeerd met de zalf des vergevensgezindheids. Met fluwelen handschoenen worden migranten doorheen hun schoolloopbaan geloodst.
En zo heb ik vroeger de fundamenten zien leggen van alle miserie en ambras die we nu meemaken met migranten, asielzoekers en boelzoekers, en met alles wat vreemd is aan onze Vlaamse eigenheden.
|