En dan... mijn volgende luminuus idee... We gaan op de Santa-brunch... de kinderen... mini-isomo kerstbomen... en mini- isomo sneeuwmannen laten aankleden! Als ik daar nog aan denk begin ik spontaan en in mijnen alleen te lachen! Man... man... man... Die voorbereiding was niet niks! Er werden buiten voor ons huis... onder een stralend zonneke... door een team stoere (") groep 4 mannen... een tuinman... een chauffeur... en hopen straatkindjes... 300 mini kerstbomen... met mini kerstballen... mini sterren... mini pieken... 300 mini sneeuwmannen... mini hoge hoeden... mini mondjes... minioogjes... en mini wortelneuzen klaargestoomd... terwijl ik als moeder kloek... 300 minisjaaltjes breide... de boel een beetje in toom trachtte te houden en een poging deed om Amul (Ramesh zijn vrouwke) te leren breien... Wat een evenement! Wat een LOL!

05-12-2007 om 20:06 geschreven door Lisa

De tweede opdracht was moeilijk  te expliceren... en waarschijnlijk voor onze Ramesh en het security-team onder de deskundige leiding van Chacra... nog moeilijker te begrijpen... Onder de nepboom... moesten ook nog... nep cadeautjes... hahahahahahaha... daar hebben we nen beet mee verteerd! We hebben een honderdtal lege cadeautjes ingepakt... en dat begrepen die mannen van group 4 natuurlijk niet! Waar was dat goed voor! Denk dat ze mij op dat moment weer serieus zot verklaarden!

Maak kennis met... een pakje... één van de honderd pakjes...

05-12-2007 om 19:47 geschreven door Lisa

Vandaag is het woensdag... en ik sta perfect op schema wat mijn werk betreft... Mijn echte kerstboom is prachtig getooid (al zeg ik het zelf)... en de buitenverlichting aangesloten... Kijk al uit naar ons Marieke haar oogjes... Ook mijn trap is mooi versierd met... allemaal beestjes... oeps... beertjes! Toch een mooie tijd voor een kind... is het niet?! Ik werkte een héle dag om alles mooi rond te krijgen... maar... in Indië werkte ik... weken aan een mooie kerst!.. En niet alleen thuis... als highschool-mum stond ik aan de wieg van "Brunch met Santa"... een groots opgezette brunch voor de rijke kids... ten voordele van de arme kids... Ik kreeg niet alléén highschool mee... maar héééél American International school! Schitterend was het!!!!! Zoals gewoonlijk organiseerde ik alles in "Le Meridien"... omdat het natuurlijk gemakkelijker was daar onze vrienden "Nellie" en "John" het hotel runden... dan krijg je wat meer gedaan hé... Enfin moet wel eerlijk bekennen dat ik... zoals gewoonlijk een aantal stomiteiten deed... die gelukkig allemaal goed afliepen! De zaal lag vast... de brunch voor de mama's en papa's lag vast... en... heu... wat doen we met de kids? Een aantal work-shops inrichten natuurlijk! Dus bebbie (ikke) naar Paris voor de benodigheden...! Eerst en vooral gingen we voor een grote kerstboom in karton of isomo... waar de welgestelde kindjes briefjes mochten op prikken, met hun wensen voor... de arme kindjes... De boom ging immers afgegeven worden in één van mijn weeshuisjes... Zo gezegd... zo gedaan... en we beginnen dus met, een groot stuk "isomo"... denk dat ongeveer 4 meter was! Ramesh en ik snijden daaruit een mooie volle kerstboom... en we schilderen die natuurlijk mooi groen... hm... dat had ik door... dat ging vlot... Maar dan! Dan was ik zo slim... hm... om de mooie geschilderde boom... in de blakke zon te leggen om te drogen! Stom kieken dat ik ben!!!! +- 48 graden in de schaduw... dus wat gaf de zon?! pfpfpfpfpfpfpf... Ben zeker niet moeders mooiste... en blijkbaar ook niet moeders slimste... want... we zagen de boom met groene latex verf... letterlijk smelten en krimpen! Gelukkig ondekte ik het min of meer tijdelijk... ik heb hem nog kunnen redden van een vroegtijdig afscheid... en eigenlijk viel het resultaat nog mee... we hadden gelijk een besneeuwde boom! Een boom die toch nog dienst kon doen... want... we hadden nog werk genoeg!Geloof me!

foto: maak kennis met... de boom!

05-12-2007 om 19:37 geschreven door Lisa

Natuurlijk... werd er zoals gewoonlijk ook véél over "mijn" India gesproken... en ik hoop dat ik hun oren niet te hard vermoeide... ik zeg het nog, als ik over India begin ben ik absoluut niet meer te stoppen! Gisteren hadden we dan weer een bijna echt typische Indische monsoon weertje... amai wat was dat! Grijs en grauw... dwarrelende bladeren... hm... ideaal weertje om te gaan wandelen... en de dwarrelende gedachten in mijn  grijse grauwe hersenpan te laten uitwaaien! Yoepie... gelukt! Dus vandaag blijgezind mijn kerstkaarten geschreven! 

De mooie Indi met Evi...

03-12-2007 om 16:42 geschreven door Lisa

Alhoewel... als wij héél eerlijk zijn moeten toegeven dat wij zaterdagavond altijd uitgeteld zijn... is dat natuurlijk ook de dag dat de meeste kennissen en vrienden iets organiseren... Zo ook afgelopen zaterdag. We waren uitgenodigd door relatief nieuwe kennissen... voor een etentje! (Vandaar de bloemetjes...) Moet eerlijk bekennen dat het ondanks onze moeheid... een geweldig toffe avond werd... Deze twee erg sympathieke jongelui, die een stuk jonger zijn dan wij... lieten niks aan het toeval over! De sfeer in hun warme (letterlijk en figuurlijk) huis zat er direct in... de overheerlijk Franse bubbels brachten onze tongen in grote verleiding... en er werd al vlug gettetterd... gelachen... gezwansd... het lekkere eten met Indisch tintje vulden onze magen... en de koele witte wijn verfriste onze geest! Kortom een hééééééééééééél geslaagde zaterdagavond... Proficiat aan de kok... en Bedankt... Bedankt... Bedankt!

Op de foto de kleine Indi... in bijna dromenland...

03-12-2007 om 16:40 geschreven door Lisa

Terwijl mijn ajuinsoep staat te pruttelen... zet ik mij toch maar eventjes aan mijn blogje! Ben er immers zeker van dat het me anders niet meer gaat lukken! De week ziet er inmens druk uit!!! Net zoals het afgelopen... druk maar leuk weekend! Zaterdag was ons Marieke in en oppperbeste bui... en het bezoekje aan haar favoriete plantenwinkel, waar we bloemetjes moesten gaan halen om s'avonds mee te nemen... was super gezellig! Van Uytsel maakt... met de feestdagen in het verschiet er dan ook ieder jaar een feest van voor klein en groot! Marieke geniet met fonkelende oogjes van de mooie ijsberen aan de ingang... de prachtig versierde kerstbomen en de mooie speelse winterlandschappen waarin mini-mensjes dansen, schaatsen en zingen... een afsluiter is steevast het kleine ballenbad... een lekkere koffie met taart voor oma en opa... een fristi met... jawel... taart voor Marieke! Wat is er leuker dan een kind verwennen?! hm... 2 kinderen verwennen!!! t'ja... maar zover zijn we nog niet hoor... 2 kleintjes bijhouden... een volle zaterdag... ofdat dit zou lukken is nog maar zeer de vraag, want vermoeiend is het alleszins! Zoals jullie wel weten was ook in India mijn favoriete bezigheid... kindjes verwennen! En niet alleen in het kinderziekenhuis! Voor iedereen die bij ons werkte was er elk jaar een mooi cadeautje bij hun verjaardag... en ook met Sinterklaas en kerst wisten ze goed de weg naar ons huisje... Het was altijd weer een uitdaging om aan Sinterklaas het juiste geschenkje te bestellen voor iedereen... véél maar dankbaar werk heeft die Sint toch hé... Dit jaar komt hier in België Sinterklaas bij ons een beetje later... waarom... ja omdat het zo uitkomt voor de kinderen... iedereen heeft gelukkig werk... en daar moeten we natuurlijk rekening mee houden... Maar de cadeautjes voor ons voorlopig enig kleinkind Marieke staan al klaar... Haar eerste fiets met Winnie de Poeh toeter... staat boven uitnodigend te blinken... 't Is af te wachten of de kleine ukkepuk er met haar voetjes al aan kan! En alhoewel de kerstboom pas woensdag gezet wordt... ligt er ook al een eerste kerstcadeautje... Voor wie??? Voor marieke natuurlijk!

Op de foto het dochtertje van onze toenmalige house-keeping... een geweldig schoon kind... maar oh zoooooooooooo verlegen! Het jurkje met bijhorende pop... kocht Sinterklaas op Pondy-bazaar.

03-12-2007 om 14:57 geschreven door Lisa

Vandaag was een beetje een bizarre dag... een drukke bizarre dag... maar ik wil hem wel eventjes met jullie delen! Blijkbaar... kan je niet gewoon een betonnen ondoordringbaar muurtje rond je bouwen wanneer je dat zelf wilt... De dag begon als een doodgewone dag... met zoals 2x per week een ontbijtje in Ikea... we lopen daar al direct een paar ouwe getrouwe tegen het lijf... neem daarnaast nog het sociale kringetje dat je daar ook opbouwt... en je bent vertrokken... Het gezellige drukke ontbijtje liep weeral uit tot... na 12 uur! Jazeker... Dan vlug efkes naar de ldl... (vroeger nooit van gehoord... maar als je op pré-pensioen zijt...) En dan... onze Jean moest naar een kameraad wiens komputer het niet meer deed... dus ik ging voor een rustig stadje... in mijnen alleen... zoals ik al eender schreef in mijn gedichtje... Maar... buiten de waard gerekend!!!!! Kom aan de bushalte... loop ik toch wel op... een vroegere secretaresse van onze Jean... die mij direct herkende! De dame in kwestie is een heuse waterval... en gewoonlijk heb ik daar géén probleem mee... maar in mijn huidige gemoedstoestand... Ik heb echt behoefte om alleen te zijn...  de afgelopen week bouwde ik daarenboven... héél zorgvuldig en zonder plan terug een betonnen muurtje om me heen! Dacht zelfs dat er nu een echte bul-dozer nodig zou zijn om het af te breken... Natuurlijk is het ook niet mijn gewoonte om onbeleefd te zijn... en Germaine... ze gaf niet op! Enfin trippel... trippel... trippel... ging mee de stad in... we hebben getetterd... gelachen... en... ik weet weeral wat meer van mijne Jean zijn gedrag op het werk!(hahahahahaha) Het lolligste was wel dat toen we terug naar de bus wilde... blijkbaar zijn alle bushaltes naar ons Aartselaar verplaatst... Is het dan een eeuwigheid geleden dat ik met de bus reed???? Enfin... blijkbaar is Germaine die allestaande is met een lat-relatie een nieuwe buur van ons want ze kwam hier achter de hoek wonen... Ze liet haar kaartje achter en... En ik besef dat mijn betonnen muurtje... minder stevig is dan verwacht...

Eigenlijk had ik gisteren ook al zoiets door want... ik gaf zoals jullie weten mijn dochter voor haar verjaardag een cadeaubon voor een Spa-massage bij Lesley Detroch... ze ging dat gisteren consumeren en ik ging mee... eerst een glaasje witte wijn, in een nabij gelegen leuke taverne... en dat ging verrasselijk genoeg ook bij mijn dochter goed binnen... Dan op naar de massage... en geloof me zelfs een handmassage is altijd weer wat glamour en glitter bij Lesley... Zij is een echte madam die weet hoe ze een zaak moet runnen... de vorige keer kwam hare Christophe binnen en gisteren was het de vermaarde kapper waar ze mee samenwerkt... hij is de kapper van het V-team en kwam gisteren juist van de Miss België verkiezingen... goh... die man is echt wel een knapperd met een leuke intressante babbel! Hij en Lesley zijn een goede combinatie... en ik... ik moet nog leren om sterke degelijke beton te maken.... Dus ja... Misschien moet ik wel voor eens en altijd leren dat je van een sociaal beestje nooit een A-sociaal kan maken!

28-11-2007 om 21:21 geschreven door Lisa

Op deze zondag kijk ik tevreden terug op... de vrijdag... niet vrijdag de 13e ... maar vrijdag de 23e... De diavoorstelling of moet ik het dvd-voorstelling noemen was... volgens mijn eigen bescheiden mening toch wel een succes... de zaal zat lekker vol... meer volk had niet gekunnen... en daarenboven gingen de drankjes voor het goede doel vlotjes van de hand! Ook Paul (neef en India-freak) kwam langs... natuurlijk... en... hij schreef zich in voor de Damiaan-info avond in Januari! Alhoewel ik zelf niet van grote... noch kleine organisaties hou beloofde ik toch mee naar de info te gaan ... en dat heeft natuurlijk alles te maken met het melaatsendorp in groei zelf "Devyakurichi" dat gelegen is in mijn favoriete deel van de wereld! Alhoewel er gepretendeerd wordt dat alle melaatsen uitgestoten worden en ergens in de brousse moeten wonen...Moet ik wel bekennen dat ik het in Chennai stad héél anders ervaren heb! Geloof me daar leven een heleboel melaatsen tussen de gewone mensen! Denk zelfs dat ik daar al een episteltje aan gewijd heb (ergens in mijn archiefje te vinden)... Gewoonlijk ging ik zelf elke vrijdag naar "Pondy Bazaar"... een erg grote markt... dan nam ik zakken vol kleingeld mee voor de véle melaatsen die daar liepen te bedelen... en kocht altijd een aantal thee's bij de theeboer om te verdelen onder deze specifieke groep van mensen... Gewoonlijk had ik niet genoeg geld bij voor iedereen... op is op... en spijtig genoeg had en heb ik tot op heden nog altijd géén varkentje... Dus ik vertrok daar wel altijd met een wrang gevoel... ik had immers niet genoeg kunnen doen en dat vond ik niet leuk... Ook aan "Amanana" stond steevast dezelfde melaatse man te bedelen en moet zeggen dat die op het einde van de dag wel wat bij elkaar had gesprokkeld! Bij deze laatste waren de voeten en handen wel héél erg aangetast... en als je iets in zijn bakje deed nam hij jouw handen in de zijne om te bedanken... eerlijkheids halve moet ik bekennen dat ik daar héél in het begin wat bang van was... van schrok en niet goed wist  hoe ik daar moest op reageren! Ik wist immers van melaatsheid niks! Maar kijk me hier zitten... een zware verkoudheid gekregen van Marieke maar... ik bedien vlotjes mijn toetsenbord... en nog altijd met twee volle handen!

25-11-2007 om 00:00 geschreven door Lisa

Gisteren een mailtje gehad van Mary... weet je nog? Haar echtgenoot Raj is overleden... en ik dacht dat ze pas na nieuwjaar in ons koude België landje zo arriveren... Ze is dus al terug thuis... alhoewel ik mij goed kan voorstellen dat het voor haar moeilijk is om te weten waar en wat haar thuis is... Zij zal meer dan iemand anders verscheurd worden door 2 vaderlanden... Ze schrijft me dat ze het hier enorm koud vind, en dat ze terug in het kasteel Bousval woonachtig is... Bij haar zoon die daar nu zijn intrek nam... Ben alvast blij dat ze daar niet alleen moet wonen... De kranige dame zou dat wel aan kunnen maar ik kan mij voorstellen dat... dat pas een kille bedoening zou zijn! Gelukkig en ik hoop voor héél lang... kan ze terecht bij haar zoon en kleinkinderen! Ik kijk net als zij er naar om elkaar weer te zien... en dan pas zal ik natuurlijk meer weten over Raj... zijn ziekte... zijn overlijden... en waar hij begraven of gecremeerd is... Ik draag haar in mijn hart, want in het verre Indië hadden wij héél  véél aan elkaar... Ik hoop dan ook dat ze hier terug haar draai zal kunnen vinden, al zal dat niet simpel zijn... na al die jaren warmte en zon!

Foto zo maar een straat in India... géén luxe maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door andere goodies... zoals de kleuren... en de warmte van de Zuid Indische bevolking!

23-11-2007 om 15:02 geschreven door Lisa

Véél mensen die terug komen van Indië en er waren als toerist zijn eigenlijk niet zo tevreden over hun vakantie... Dit fenomeen kan ik absoluut begrijpen! In eerste instantie moet je naar India vertrekken héél "open-minded"... het is immers een kompleet andere wereld! Een land waar armoe troef is, overbevolking overduidelijk, en de meest essentiele zaken eigen aan onze westerse wereld ontbreken... ONDERSCHAT HET NIET!!! Zelfs onder de ex-pats heerste er een heleboel gemengde gevoelens... Je houd van India hééééééééééél véééééééééééééél... of helemaal niet! Je kan Indië niet inschatten op 3 weken tijd... tijdens een vakantie waarop de verwachtingen hoog gespannen zijn! Maar India en zijn bevolking zijn warm, de cultuur ongelooflijk mooi en rijk, het eten super lekker! Van bij mijn vertrek had ik goede voornemens... en zoals eerder beschreven ergens in mijn archiefje... kende ik elk dorpje... elk sloppenwijkje als mijn broekzak... en bij elke familie was ik kind aan huis... meestal zette ik mijn gsm gewoon af... mijn echgenoot was immers nogal vlug ongerust... maar eigenlijk heb ik mij nooit of nimmer bedreigd gevoeld! Of.... toch... één keertje... en dan had ik het nog niet eens door... Ramesh heeft me toen wel de les gespeld... één van de weinige keren dat ik hem kwaad zag...! Er was een nieuwe kerk in opbouw... en ik wilde een kijkje gaan nemen... enfin om weeral een lang verhaal kort te maken... in het kerkje zat wel iemand met snode plannen, grote honger... en... een mes in de hand! brbrbrbrbrbr... toen ik het door had ben ik héél kalm naar de auto gewandeld... héél kalm... tot de laatste meters... Ramesh was razend op zijn "madam"... en aan mijn echtgenoot heb ik het nooit verteld! Ondanks dit klein voorvalletje... hou ik hééééééééééééééééééééééél véééééééééééééééééééééél van India! Ik had immers het geluk en de wil om achter het vuil... het superschone... het warme... te zien!

21-11-2007 om 20:16 geschreven door Lisa

Wat staat er op het programma nu vrijdag de 23e?... Awel... eerst en vooral een prachtige dia-reportage... door Lieve gemaakt over haar 1e wedervaren in Indië... het bouwen van de huisjes voor de melaatsen... en daarnaast een paar overheerlijke drankjes voor het goede doel... letterlijk en figuurlijk! (hahaha) Krieken-kir, porto, amarretto-koffie, rhum-thee, exotisch fruitsap... enz... Niet echt Indische drankjes want dat is gewoonlijk non-alcohol... Maar geloof me er zijn al plannen in die richtig... een echte Indische avond met zang... dans... en een typish Indisch Diner... natuurlijk ook voor het goede doel, dat zien wij ook wel zitten... maar... daar hebben we meer handen voor nodig! Momenteel hebben  we nu alleen nog 65 huisjes nodig... (heu... piece of cake...hé) maar er zijn zeker nog andere projecten de moeite waard! Momenteel gaan we echter eerst voor de huisjes... Dus kom eens kennis maken met ons... en het Prachtige Indië... In elk geval deze dia-voorstelling was wat te kort op de bal... en daarom houden we het nu soberder... Maar mensen die zich geroepen voelen om zich verder mee in te zetten voor Indische projecten mogen mij altijd mailen!!!! Ik heb er alvast zin in!
Ondertussen kom ik jullie misschien vrijdag tegen om 20.00 uur in het parochiaal centrum Aartselaar...

21-11-2007 om 19:45 geschreven door Lisa

Soms... héél soms... verzink ik...
 Verdrink ik!

Dan doet mijn hart enorm pijn... 
en wil ik eigenlijk gewoon...
eventjes... héél eventjes... alleen zijn!

Plots bedenk ik mij... wat ben ik toch egoïst...
want zeg nu eerlijk... er zijn in de wereld grotere problemen...
inmens triest!

Aan Sinterklaas vraag ik steevast een echte vriend...
maar denk dat hij die zelf... ook niet vind!

Dan kijk ik in twee kinderogen...
en ben blij... zij zijn oprecht...
en hebben tenminste nog nooit gelogen!

.L.

20-11-2007 om 20:48 geschreven door Lisa

Hoeveel pijn in het hart ik nu ook heb... hoeveel keer ik mezelf nu wijsmaak dat het beter is om alleen te functioneren... toch moet ik ook toegeven dat ik eigenlijk véél te sociaal ben om aan dit stille verdriet toe te geven! Bewijs is... er staat al vanalles klaar om van vrijdag een toffe avond te maken... een Indisch project kan ik absoluut niet opzij schuiven... ondanks mijn innnerlijk verdriet... ondanks de zoveelste "shot onder mijn gat" van het menselijk ras... van zogezegde vrienden... ondanks de zoveelste teleurstelling! Ik blijf er voor gaan... "That's me"!... Vandaag viel dus de beslissing welke drankjes bieden we vrijdag aan... geloof me... we hebben een mooi assortimentje klaar... voor het goede doel... gaan we immers 1000000000000000000000000000 %! Ik streek of is het strijkte(hm)????... vandaag een aantal saree's, waste mijn stoffige "Ganeshen", en blonk mijn theelichtjes op... spoelde de glaasjes voor porto, droogde de glaasjes voor krieken-kir... geloof me de lekkere fruit-thee met cake en amaretto-koffie met een reuze toef créme... zullen ook niet ontbreken... daar zorgt Marcella dan weer voor! Dus eventjes... héél eventjes... zullen we onze eigen kleine zorgskes vergeten... er zijn immers véééééééééééééééél grotere problemen in de wereld!!! En als je de foto bekijkt... zeg nu eerlijk... kan je dit weerstaan???

20-11-2007 om 20:25 geschreven door Lisa

Op 3 weken waren er 3 van de 68 huisjes af! Goed gewerkt... moe... voldaan... en ja we komen terug! Er moeten immers 68 huisjes afgewerkt worden voordat de gemeenschap... volgens de wet... in aanmerking komt voor allerlei nutsvoorzieningen zoals electriciteit en water... Van mijn kant zeg ik alvast Chapeau Lieve en crew... PROFICIAT!

19-11-2007 om 17:24 geschreven door Lisa

19-11-2007 om 17:17 geschreven door Lisa

Ik kom graag nog eens terug op onze dia-avond waarop iedereen welkom is. Een vriendin van mijn echtgenoot ging met de damiaanbouwkampen 3 huisjes bouwen  voor melaatsen in "Devyakurichi", Zuid Indië! Ze maakte van het gebeuren een erg mooie dia-reportage. Deze zal te zien zijn op vrijdag 23 November om 20.00uur, in het parochiaal centrum - Baron van Ertbornstraat 7 - Aartselaar! De reportage is mooi gemaakt en een warme aanrader voor elkeen die Indië in zijn hart  draagt, of iets meer wil weten over dit kleurrijke land! Ik zou zeggen, kom maar af... en wees welgekome! Kunnen we er samen een toffe avond van maken!

19-11-2007 om 17:14 geschreven door Lisa

Op maandag ga ik verder... waar ik gestopt ben... en dat is bij de prachtige... supermoderne electriciteitscentrales die je her en der in het straatbeeld tegen komt... Je vraagt je af hoe het mogenlijk is dat daar niet meer ongelukken mee gebeuren??!! Geloof me dit "ding" is nog steeds in werking!!! Het gaat hier niet om een stuk oud-ijzer op één of ander vuilbelt... maar we degelijk om een electriciteitscentrale in werking!!!!

19-11-2007 om 16:58 geschreven door Lisa

Ik ben het absoluut niet altijd eens met de leer van het Hinduisme... maar meestal wel met de leer van hun wijsheden... en ik haal dan ook regelmatig in een downperiode mijn... wijsheid uit hun leer... Zo lees ik nu volgende spreuk uit een klein boekje genaamd: The essence of Hinduism.

Truth is a great virtue,
speak it on all occasions...
Let it be reflected in all your acts and let it decide your deeds...
all your thoughts and emotions.

In het kort samengevat gaat dit episteltje over de waarheid... en daar nemen véél mensen graag een loopje mee... ze geloven alleen hun waarheid en dragen die met plezier uit naar anderen... in het algemeen zijn deze mensen goed overtuigende-babbel-apostels... of moet ik ze om in Indische termen te blijven... uitgekookte Guru's met een ziekelijk crimineel brein noemen???!!! Feit, ze zoeken hun volgelingen zorgvuldig uit... Vraag, gaat deze levenshouding op lange termijn vruchten afwerpen??? Kijk maar naar het nieuws in Rusland... de volgelingen gooiden alles overboord en zitten in kokers onder de grond te bidden... de Guru... is ondergebracht in een psychiatrische kliniek en krijgt de nodige zorgen... nog altijd gelovend in zijn eigen waarheid! Een verhaal met... alleen verliezers!

Op de foto een doodgewone Indische straat met een typische Indisch electriciteitsnet... even dodelijk als een overtuigende-babbel-apostel! Wegknippen en vernieuwen die boel!

18-11-2007 om 13:25 geschreven door Lisa

Na een zware week vol desolutie en pijn... hartepijn... en pijn pijn... zijn we er terug! Over de hartepijn schrijf ik niet... nog niet... want dat moet bezinken... omdat een zeker ongeloof zich van mij meester heeft gemaakt...! De week begon al met mijn gepikte paraplu... die ik in het Heilig huizeken tegen de muur zette... na ons koffietje wandelden we terug naar de auto... oeps... paraplu vergeten... dus terug wandelen... en raar maar waar... paraplu was al foetsie! Dan stel ik mij de vraag: wie doet zoiets??? Het gaat mij dan niet om de paraplu van 6 euro... maar wie neemt nu zo maar iets weg dat niet van hem is??? Dat is iets dat ik nooit zal begrijpen... in elk geval was dit een start van een bizarre superslechte week! Super slecht over de héle lijn... mijn geloof in de mensen en vooral in de vriendschap kreeg weeral eens een  serieuse deuk, een opdoffer van jewelste! En... dan... ergens anders in de voorbije week... kreeg ik daarenboven ineens helse pijn in mijn kaak en tanden! Vlug naar de apotheek om enige pijn stillers en eventjes afwachten... dat laatste was niet opertune... want de dag erna was de pijn niet te harden... tandartsen gebeld... klinieken gebeld... nergens kon ik terecht! Eindelijk vrijdag maakte mijn eigen tandarts een gaatje in haar agenda vrij! Bleek een komplete ontsteking van mijn kaaksbeen door... een abses... onder... mijn Indische tand! Ze kon niets anders dan antibiotica geven en de tand eruit halen!Oeioei... daarmee verlies ik ineens mijn laatste wezenlijke Indische souvenier! De pijn... wel... die is er nog en dat zal nog wel eventjes duren! Ik vind het toch ook wel ongelooflijk dat een mens zolang met pijn moet rond lopen zonder enige hulp omdat iedereen te druk bezet is!... Enfin hiermee kom ik toch eindelijk dan bij Indië terug! De eerste keer dat ik daar naar de tandarts moest... wel dat kon een verhaaltje zijn uit één of andere slapstick... Net als nu crepeerde ik zowat en we gingen naar een erg groot ziekenhuis waar Alcatel zich mee verbonden had voor de verzorging van zijn ex-pats... mijn God... toen ik daar binnenkwam na... bijna 3 uur rijden langs de meest kromme slechtinstaatzijnde wegen... wat was dat??? De tandarts bevond zich ergens op de derde verdieping van een vuil en vies inmens groot ziekenhuis... daar aangekomen was de verbazing groot... er stonden in een grote zaal zowat 100 ouwe versleten tandarts stoelen allemaal op een rijtje... met juist genoeg plaats tussen voor de tandarts... ook die waren aanwezig in grote getallen... en gingen van stoel naar stoel... in hun... vuiile vieze bebloede jassen... stoelen die allemaal bezet waren door patienten met pijn en zeer... het aaaaaaaa.... aaaaaaaaaa.... en geween ging door merg en been! Mijn echtgenoot nam mij bij mijn arm en we zijn vertrokken zonder verzorging! Gelukkig vonden we een tijdje daarna een supermoderne tandkliniek in Chennai stad, uitgerust met de nieuwste snufjes! Ik moet wel eerlijk bekennen dat de Belgische tandartsen daar nog wat kunnen van leren! De tand die gisteren getrokken is kwam van die kliniek en was een werk van lange adem... een poster van mijn mond met kapotte... en herstelde tand hangt nog altijd in die tandkliniek... maar mijn tandje ben ik nu wel kwijt!!! Dommage... dommage... dus in één week... parapluutje... memorie-tandje... en geloof in vriendschapje kwijt... allemaal door toedoen van... derden! Hoe wreed kunnen mensen zijn???

Op de foto, Jean (mijn echtgenoot), Sumi, Raj en ondergetekende

18-11-2007 om 13:04 geschreven door Lisa

In New Delhi... ook een overvloed aan franke beestjes... en in dit geval zijn het... apen! Ja daar kweken de apen aan de lopende band... cocoonen met hun héle familie in en rond appartementsgebouwen  en verdrijven de mensen van hun eigen terras door... aan te vallen... en de mensen het ziekenhuis in te bijten of te krabben! Verschillende mensen springen zelfs van hun terras... uit schrik en vallen dan zwaargewond op zelfs dood op de begane grond! Daar is de situatie nog slechter op medicatief vlak... want alle nodige medicatie is... op! Gewoonweg op! Dus de mensen worden na verzorging gewoon naar huis gestuurd! Ze gaan dus nu een "Monkey-catcher" aanduiden die de apen gaat proberen onder te brengen in nieuwe kelders in "Shastri Park"... later zullen de apen dan overgebracht worden naar "Asola- sanctuary"...

Dus ook daar heeft de regering vééééééééééééééél werk!

12-11-2007 om 22:24 geschreven door Lisa