Op deze zondag kijk ik tevreden terug op... de vrijdag... niet vrijdag de 13e ... maar vrijdag de 23e... De diavoorstelling of moet ik het dvd-voorstelling noemen was... volgens mijn eigen bescheiden mening toch wel een succes... de zaal zat lekker vol... meer volk had niet gekunnen... en daarenboven gingen de drankjes voor het goede doel vlotjes van de hand! Ook Paul (neef en India-freak) kwam langs... natuurlijk... en... hij schreef zich in voor de Damiaan-info avond in Januari! Alhoewel ik zelf niet van grote... noch kleine organisaties hou beloofde ik toch mee naar de info te gaan ... en dat heeft natuurlijk alles te maken met het melaatsendorp in groei zelf "Devyakurichi" dat gelegen is in mijn favoriete deel van de wereld! Alhoewel er gepretendeerd wordt dat alle melaatsen uitgestoten worden en ergens in de brousse moeten wonen...Moet ik wel bekennen dat ik het in Chennai stad héél anders ervaren heb! Geloof me daar leven een heleboel melaatsen tussen de gewone mensen! Denk zelfs dat ik daar al een episteltje aan gewijd heb (ergens in mijn archiefje te vinden)... Gewoonlijk ging ik zelf elke vrijdag naar "Pondy Bazaar"... een erg grote markt... dan nam ik zakken vol kleingeld mee voor de véle melaatsen die daar liepen te bedelen... en kocht altijd een aantal thee's bij de theeboer om te verdelen onder deze specifieke groep van mensen... Gewoonlijk had ik niet genoeg geld bij voor iedereen... op is op... en spijtig genoeg had en heb ik tot op heden nog altijd géén varkentje... Dus ik vertrok daar wel altijd met een wrang gevoel... ik had immers niet genoeg kunnen doen en dat vond ik niet leuk... Ook aan "Amanana" stond steevast dezelfde melaatse man te bedelen en moet zeggen dat die op het einde van de dag wel wat bij elkaar had gesprokkeld! Bij deze laatste waren de voeten en handen wel héél erg aangetast... en als je iets in zijn bakje deed nam hij jouw handen in de zijne om te bedanken... eerlijkheids halve moet ik bekennen dat ik daar héél in het begin wat bang van was... van schrok en niet goed wist  hoe ik daar moest op reageren! Ik wist immers van melaatsheid niks! Maar kijk me hier zitten... een zware verkoudheid gekregen van Marieke maar... ik bedien vlotjes mijn toetsenbord... en nog altijd met twee volle handen!

25-11-2007 om 00:00 geschreven door Lisa

Gisteren een mailtje gehad van Mary... weet je nog? Haar echtgenoot Raj is overleden... en ik dacht dat ze pas na nieuwjaar in ons koude België landje zo arriveren... Ze is dus al terug thuis... alhoewel ik mij goed kan voorstellen dat het voor haar moeilijk is om te weten waar en wat haar thuis is... Zij zal meer dan iemand anders verscheurd worden door 2 vaderlanden... Ze schrijft me dat ze het hier enorm koud vind, en dat ze terug in het kasteel Bousval woonachtig is... Bij haar zoon die daar nu zijn intrek nam... Ben alvast blij dat ze daar niet alleen moet wonen... De kranige dame zou dat wel aan kunnen maar ik kan mij voorstellen dat... dat pas een kille bedoening zou zijn! Gelukkig en ik hoop voor héél lang... kan ze terecht bij haar zoon en kleinkinderen! Ik kijk net als zij er naar om elkaar weer te zien... en dan pas zal ik natuurlijk meer weten over Raj... zijn ziekte... zijn overlijden... en waar hij begraven of gecremeerd is... Ik draag haar in mijn hart, want in het verre Indië hadden wij héél  véél aan elkaar... Ik hoop dan ook dat ze hier terug haar draai zal kunnen vinden, al zal dat niet simpel zijn... na al die jaren warmte en zon!

Foto zo maar een straat in India... géén luxe maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door andere goodies... zoals de kleuren... en de warmte van de Zuid Indische bevolking!

23-11-2007 om 15:02 geschreven door Lisa

Véél mensen die terug komen van Indië en er waren als toerist zijn eigenlijk niet zo tevreden over hun vakantie... Dit fenomeen kan ik absoluut begrijpen! In eerste instantie moet je naar India vertrekken héél "open-minded"... het is immers een kompleet andere wereld! Een land waar armoe troef is, overbevolking overduidelijk, en de meest essentiele zaken eigen aan onze westerse wereld ontbreken... ONDERSCHAT HET NIET!!! Zelfs onder de ex-pats heerste er een heleboel gemengde gevoelens... Je houd van India hééééééééééél véééééééééééééél... of helemaal niet! Je kan Indië niet inschatten op 3 weken tijd... tijdens een vakantie waarop de verwachtingen hoog gespannen zijn! Maar India en zijn bevolking zijn warm, de cultuur ongelooflijk mooi en rijk, het eten super lekker! Van bij mijn vertrek had ik goede voornemens... en zoals eerder beschreven ergens in mijn archiefje... kende ik elk dorpje... elk sloppenwijkje als mijn broekzak... en bij elke familie was ik kind aan huis... meestal zette ik mijn gsm gewoon af... mijn echgenoot was immers nogal vlug ongerust... maar eigenlijk heb ik mij nooit of nimmer bedreigd gevoeld! Of.... toch... één keertje... en dan had ik het nog niet eens door... Ramesh heeft me toen wel de les gespeld... één van de weinige keren dat ik hem kwaad zag...! Er was een nieuwe kerk in opbouw... en ik wilde een kijkje gaan nemen... enfin om weeral een lang verhaal kort te maken... in het kerkje zat wel iemand met snode plannen, grote honger... en... een mes in de hand! brbrbrbrbrbr... toen ik het door had ben ik héél kalm naar de auto gewandeld... héél kalm... tot de laatste meters... Ramesh was razend op zijn "madam"... en aan mijn echtgenoot heb ik het nooit verteld! Ondanks dit klein voorvalletje... hou ik hééééééééééééééééééééééél véééééééééééééééééééééél van India! Ik had immers het geluk en de wil om achter het vuil... het superschone... het warme... te zien!

21-11-2007 om 20:16 geschreven door Lisa

Wat staat er op het programma nu vrijdag de 23e?... Awel... eerst en vooral een prachtige dia-reportage... door Lieve gemaakt over haar 1e wedervaren in Indië... het bouwen van de huisjes voor de melaatsen... en daarnaast een paar overheerlijke drankjes voor het goede doel... letterlijk en figuurlijk! (hahaha) Krieken-kir, porto, amarretto-koffie, rhum-thee, exotisch fruitsap... enz... Niet echt Indische drankjes want dat is gewoonlijk non-alcohol... Maar geloof me er zijn al plannen in die richtig... een echte Indische avond met zang... dans... en een typish Indisch Diner... natuurlijk ook voor het goede doel, dat zien wij ook wel zitten... maar... daar hebben we meer handen voor nodig! Momenteel hebben  we nu alleen nog 65 huisjes nodig... (heu... piece of cake...hé) maar er zijn zeker nog andere projecten de moeite waard! Momenteel gaan we echter eerst voor de huisjes... Dus kom eens kennis maken met ons... en het Prachtige Indië... In elk geval deze dia-voorstelling was wat te kort op de bal... en daarom houden we het nu soberder... Maar mensen die zich geroepen voelen om zich verder mee in te zetten voor Indische projecten mogen mij altijd mailen!!!! Ik heb er alvast zin in!
Ondertussen kom ik jullie misschien vrijdag tegen om 20.00 uur in het parochiaal centrum Aartselaar...

21-11-2007 om 19:45 geschreven door Lisa

Soms... héél soms... verzink ik...
 Verdrink ik!

Dan doet mijn hart enorm pijn... 
en wil ik eigenlijk gewoon...
eventjes... héél eventjes... alleen zijn!

Plots bedenk ik mij... wat ben ik toch egoïst...
want zeg nu eerlijk... er zijn in de wereld grotere problemen...
inmens triest!

Aan Sinterklaas vraag ik steevast een echte vriend...
maar denk dat hij die zelf... ook niet vind!

Dan kijk ik in twee kinderogen...
en ben blij... zij zijn oprecht...
en hebben tenminste nog nooit gelogen!

.L.

20-11-2007 om 20:48 geschreven door Lisa

Hoeveel pijn in het hart ik nu ook heb... hoeveel keer ik mezelf nu wijsmaak dat het beter is om alleen te functioneren... toch moet ik ook toegeven dat ik eigenlijk véél te sociaal ben om aan dit stille verdriet toe te geven! Bewijs is... er staat al vanalles klaar om van vrijdag een toffe avond te maken... een Indisch project kan ik absoluut niet opzij schuiven... ondanks mijn innnerlijk verdriet... ondanks de zoveelste "shot onder mijn gat" van het menselijk ras... van zogezegde vrienden... ondanks de zoveelste teleurstelling! Ik blijf er voor gaan... "That's me"!... Vandaag viel dus de beslissing welke drankjes bieden we vrijdag aan... geloof me... we hebben een mooi assortimentje klaar... voor het goede doel... gaan we immers 1000000000000000000000000000 %! Ik streek of is het strijkte(hm)????... vandaag een aantal saree's, waste mijn stoffige "Ganeshen", en blonk mijn theelichtjes op... spoelde de glaasjes voor porto, droogde de glaasjes voor krieken-kir... geloof me de lekkere fruit-thee met cake en amaretto-koffie met een reuze toef créme... zullen ook niet ontbreken... daar zorgt Marcella dan weer voor! Dus eventjes... héél eventjes... zullen we onze eigen kleine zorgskes vergeten... er zijn immers véééééééééééééééél grotere problemen in de wereld!!! En als je de foto bekijkt... zeg nu eerlijk... kan je dit weerstaan???

20-11-2007 om 20:25 geschreven door Lisa

Op 3 weken waren er 3 van de 68 huisjes af! Goed gewerkt... moe... voldaan... en ja we komen terug! Er moeten immers 68 huisjes afgewerkt worden voordat de gemeenschap... volgens de wet... in aanmerking komt voor allerlei nutsvoorzieningen zoals electriciteit en water... Van mijn kant zeg ik alvast Chapeau Lieve en crew... PROFICIAT!

19-11-2007 om 17:24 geschreven door Lisa

19-11-2007 om 17:17 geschreven door Lisa

Ik kom graag nog eens terug op onze dia-avond waarop iedereen welkom is. Een vriendin van mijn echtgenoot ging met de damiaanbouwkampen 3 huisjes bouwen  voor melaatsen in "Devyakurichi", Zuid Indië! Ze maakte van het gebeuren een erg mooie dia-reportage. Deze zal te zien zijn op vrijdag 23 November om 20.00uur, in het parochiaal centrum - Baron van Ertbornstraat 7 - Aartselaar! De reportage is mooi gemaakt en een warme aanrader voor elkeen die Indië in zijn hart  draagt, of iets meer wil weten over dit kleurrijke land! Ik zou zeggen, kom maar af... en wees welgekome! Kunnen we er samen een toffe avond van maken!

19-11-2007 om 17:14 geschreven door Lisa

Op maandag ga ik verder... waar ik gestopt ben... en dat is bij de prachtige... supermoderne electriciteitscentrales die je her en der in het straatbeeld tegen komt... Je vraagt je af hoe het mogenlijk is dat daar niet meer ongelukken mee gebeuren??!! Geloof me dit "ding" is nog steeds in werking!!! Het gaat hier niet om een stuk oud-ijzer op één of ander vuilbelt... maar we degelijk om een electriciteitscentrale in werking!!!!

19-11-2007 om 16:58 geschreven door Lisa

Ik ben het absoluut niet altijd eens met de leer van het Hinduisme... maar meestal wel met de leer van hun wijsheden... en ik haal dan ook regelmatig in een downperiode mijn... wijsheid uit hun leer... Zo lees ik nu volgende spreuk uit een klein boekje genaamd: The essence of Hinduism.

Truth is a great virtue,
speak it on all occasions...
Let it be reflected in all your acts and let it decide your deeds...
all your thoughts and emotions.

In het kort samengevat gaat dit episteltje over de waarheid... en daar nemen véél mensen graag een loopje mee... ze geloven alleen hun waarheid en dragen die met plezier uit naar anderen... in het algemeen zijn deze mensen goed overtuigende-babbel-apostels... of moet ik ze om in Indische termen te blijven... uitgekookte Guru's met een ziekelijk crimineel brein noemen???!!! Feit, ze zoeken hun volgelingen zorgvuldig uit... Vraag, gaat deze levenshouding op lange termijn vruchten afwerpen??? Kijk maar naar het nieuws in Rusland... de volgelingen gooiden alles overboord en zitten in kokers onder de grond te bidden... de Guru... is ondergebracht in een psychiatrische kliniek en krijgt de nodige zorgen... nog altijd gelovend in zijn eigen waarheid! Een verhaal met... alleen verliezers!

Op de foto een doodgewone Indische straat met een typische Indisch electriciteitsnet... even dodelijk als een overtuigende-babbel-apostel! Wegknippen en vernieuwen die boel!

18-11-2007 om 13:25 geschreven door Lisa

Na een zware week vol desolutie en pijn... hartepijn... en pijn pijn... zijn we er terug! Over de hartepijn schrijf ik niet... nog niet... want dat moet bezinken... omdat een zeker ongeloof zich van mij meester heeft gemaakt...! De week begon al met mijn gepikte paraplu... die ik in het Heilig huizeken tegen de muur zette... na ons koffietje wandelden we terug naar de auto... oeps... paraplu vergeten... dus terug wandelen... en raar maar waar... paraplu was al foetsie! Dan stel ik mij de vraag: wie doet zoiets??? Het gaat mij dan niet om de paraplu van 6 euro... maar wie neemt nu zo maar iets weg dat niet van hem is??? Dat is iets dat ik nooit zal begrijpen... in elk geval was dit een start van een bizarre superslechte week! Super slecht over de héle lijn... mijn geloof in de mensen en vooral in de vriendschap kreeg weeral eens een  serieuse deuk, een opdoffer van jewelste! En... dan... ergens anders in de voorbije week... kreeg ik daarenboven ineens helse pijn in mijn kaak en tanden! Vlug naar de apotheek om enige pijn stillers en eventjes afwachten... dat laatste was niet opertune... want de dag erna was de pijn niet te harden... tandartsen gebeld... klinieken gebeld... nergens kon ik terecht! Eindelijk vrijdag maakte mijn eigen tandarts een gaatje in haar agenda vrij! Bleek een komplete ontsteking van mijn kaaksbeen door... een abses... onder... mijn Indische tand! Ze kon niets anders dan antibiotica geven en de tand eruit halen!Oeioei... daarmee verlies ik ineens mijn laatste wezenlijke Indische souvenier! De pijn... wel... die is er nog en dat zal nog wel eventjes duren! Ik vind het toch ook wel ongelooflijk dat een mens zolang met pijn moet rond lopen zonder enige hulp omdat iedereen te druk bezet is!... Enfin hiermee kom ik toch eindelijk dan bij Indië terug! De eerste keer dat ik daar naar de tandarts moest... wel dat kon een verhaaltje zijn uit één of andere slapstick... Net als nu crepeerde ik zowat en we gingen naar een erg groot ziekenhuis waar Alcatel zich mee verbonden had voor de verzorging van zijn ex-pats... mijn God... toen ik daar binnenkwam na... bijna 3 uur rijden langs de meest kromme slechtinstaatzijnde wegen... wat was dat??? De tandarts bevond zich ergens op de derde verdieping van een vuil en vies inmens groot ziekenhuis... daar aangekomen was de verbazing groot... er stonden in een grote zaal zowat 100 ouwe versleten tandarts stoelen allemaal op een rijtje... met juist genoeg plaats tussen voor de tandarts... ook die waren aanwezig in grote getallen... en gingen van stoel naar stoel... in hun... vuiile vieze bebloede jassen... stoelen die allemaal bezet waren door patienten met pijn en zeer... het aaaaaaaa.... aaaaaaaaaa.... en geween ging door merg en been! Mijn echtgenoot nam mij bij mijn arm en we zijn vertrokken zonder verzorging! Gelukkig vonden we een tijdje daarna een supermoderne tandkliniek in Chennai stad, uitgerust met de nieuwste snufjes! Ik moet wel eerlijk bekennen dat de Belgische tandartsen daar nog wat kunnen van leren! De tand die gisteren getrokken is kwam van die kliniek en was een werk van lange adem... een poster van mijn mond met kapotte... en herstelde tand hangt nog altijd in die tandkliniek... maar mijn tandje ben ik nu wel kwijt!!! Dommage... dommage... dus in één week... parapluutje... memorie-tandje... en geloof in vriendschapje kwijt... allemaal door toedoen van... derden! Hoe wreed kunnen mensen zijn???

Op de foto, Jean (mijn echtgenoot), Sumi, Raj en ondergetekende

18-11-2007 om 13:04 geschreven door Lisa

In New Delhi... ook een overvloed aan franke beestjes... en in dit geval zijn het... apen! Ja daar kweken de apen aan de lopende band... cocoonen met hun héle familie in en rond appartementsgebouwen  en verdrijven de mensen van hun eigen terras door... aan te vallen... en de mensen het ziekenhuis in te bijten of te krabben! Verschillende mensen springen zelfs van hun terras... uit schrik en vallen dan zwaargewond op zelfs dood op de begane grond! Daar is de situatie nog slechter op medicatief vlak... want alle nodige medicatie is... op! Gewoonweg op! Dus de mensen worden na verzorging gewoon naar huis gestuurd! Ze gaan dus nu een "Monkey-catcher" aanduiden die de apen gaat proberen onder te brengen in nieuwe kelders in "Shastri Park"... later zullen de apen dan overgebracht worden naar "Asola- sanctuary"...

Dus ook daar heeft de regering vééééééééééééééél werk!

12-11-2007 om 22:24 geschreven door Lisa

In "Valparai" stelde zich dan weer een ander probleem daar zijn 18 lieftallige olifantjes van véle kilo's gestrand op een plantage! Daar proberen de bewoners van het dorp hun woningen te beschermen door de olifanten te verjagen met het gooien van stenen! De regering tracht dit probleem dan weer op te lossen door tamme getrainde olifanten in te zetten om de wilde dieren te verjagen! Vooral s'nachts zijn de mensen enorm bang voor hun hebben en houwen of om vertrappelt te worden! Daarenboven dreigt de rijst-oogst kompleet verloren te gaan want ook de Indische olifanten lusten dat graag... en... hetgeen niet opgegeten wordt... dreigt inderdaad vertrappeld te worden! De regering gaat trachten de olifanten terug de bossen in te krijgen... hopelijk lukt dat... Want ook daar zullen de slachtoffers weer mensen zijn... géén rijst... is géén inkomen dus ook géén eten... manmanman... Wat een zorgen... en wij maar klagen!

12-11-2007 om 22:05 geschreven door Lisa

Vandaag de "Hindu" gelezen en het viel mij op hoeveel problemen ze momenteel hebben in Indië met... beestjes! Beestjes allerlei... Als ik dan eventjes verder lees  verwonderd het mij niet echt... Want deze problemen zag iedereen ook wel aankomen... Alleen lag daar niemand van wakker... en dat wreekt zich nu! De beesten worden daar kompleet gerust gelaten en... aan hun lot overgelaten! Wij zagen daar honden met een halve kop... zonder poten voorschuivend op hun "Poepeke"...Schrijnende vechtpartijen tussen bendes straathonden waren daar schering en inslag! En nu... moeten de menskes hun hoofdje er wel over buigen want... de beestjes... magere skeletten met maar een  halve kop... zonder poten... zonder ogen enz... enz... beginnen nu daadwerkelijk de mensen aan te vallen!  Op Chennai road in "Krishnagiri"... bakken de straathonden het wel erg bruin! Ze kweken blijkbaar als zot in de rijkere(") wijken... (t'ja daar vinden ze natuurljk genoeg "beetjes"...)  hun rijk en hun aantal breid zich enorm uit! Momenteel is het zo dat per dag 10 mensen minnimum naar het ziekenhuis moeten voor behandeling na een "honden-aanval"... Er worden ook véél klachten neergelegd op het politiekantoor omdat de honden kinderen achterna zitten en verwonden... Volgens de ministers zijn sterilisaties van de straathonden géén opties omdat dit te duur zou uitvallen! Ieder menselijk slachtoffer krijgt wel een voorschriftje voor medicatie maar moet de kosten zelf dragen!hm... ik hoop echt dat ze aan dit probleem daadwerkelijk iets gaan doen... want ondervinding leerde mij dat... de mensen die uiteindelijk gebeten worden... géén centjes hebben voor welke medicatie dan ook! Dus nog maar eens "Mijnheer de Indische minister"... AUB... denk eens eventjes aan de mensen die al genoeg problemen hebben en los dit extra probleem op een gepaste manier op!!!! Voordat je bevolking rondschuiveld op zijn poepeke... als een skeletje met maar een half koppeke zonder ogen!

12-11-2007 om 21:50 geschreven door Lisa

Naar Bangalore gingen wij gewoonlijk met de trein... de "jatabti"... deze trein is een fel verbeterde versie van de gewone Indische trein... en de kans om samen met geiten of kiekens op deze trein te zitten is dan ook gelukkig véél kleiner. Maak u géén illusie het blijft een Indische trein en van enige luxe is weinig sprake. Maar reizen met deze trein gaat prima! Toch was het altijd een evenement en bij aankomst in het hotel moesten we steevast onze droge keel nattigen (hm... vond ik nu juist een nieuw woord uit?) en raar maar echt waar in Bangalore kon dat met "Heineken"... in een prachtig glas! Een welgekome afwisseling met de Indische bieren zoals "Kingfisher", "Golden" en "Black eagle"... deze bieren zijn niet slecht maar aan de zoete kant! Onnodig te vertellen dat het "botje Heineken"... zelfs voor niet bierdrinkers en als niet zoet biertje... toch zoetjes en met véél smaak naar binnen ging! Santé!

11-11-2007 om 17:25 geschreven door Lisa

Na een rotweekje met nog maar eens rugproblemen... eindelijk... hoop ik... terug een beetje beter! Kan toch terug zitten... en dan is het eerste werk natuurlijk een artikeltje op mijn blogje... Het is zondag en ik zit met het te lang uitgestelde kleurtje op mijn haar dat een half uurtje moet intrekken... Dus tijd genoeg om het nog eens over wat lekkers te hebben! Eén van onze favoriete uitstapjes waar onze Jean wel mee naar toe ging was "Bangalore"... Die dagen hadden we een "Sheraton-clubkaart" gekocht... en dan was het nogal evident dat we in Bangalore logeerden in een hotel van de Sheratongroep! Een clubkaart maakte dat je een suite kreeg inplaats van een gewone kamer en daarenboven, was het in de bar daarmee altijd happy hour en ook in het restaurant was het twee personen voor de prijs van één! Dus allemaal goed meegenomen, want geloof me een goed hotel in India is zo goed als onbetaalbaar! Bangalore was een "Indisch shopparadijs..." maar... dat moet je wel met een korreltje zout nemen! Bangalore is vooral bij de véle multi nationals bekend om zijn honderden soft-ware firma's die daar uit de grond rijzen als paddestoelen... soft-ware firma's waarover veelal niks mag geweten zijn in Europa... kwestie van de vakbonden niet kwaad te maken!  Er staan ook erg véél mooie paleizen en het hotelgebeuren was natuurlijk fantastisch... eens rustig bekomen van het drukke Chennai... zonder door al te véél bekenden aangesproken te worden! Daar waar ik in Bangalore de "Oberoi" het beste hotel vond voor zijn overheerlijke... jaja... super dure hot-dogs en het prachtige buitenterras... ging ik in de Sheraton helemaal op voor... de... straffe kost... genoemd "snake-koffie". Vraag me niet wat er juist in zit, maar het is overhéérlijk! Daarenboven wordt de snake-koffie klaargemaakt met héél véél show aan je tafel door een heuse kenner! Dat was echt genieten! Volgens mij was het iets met cointreaux en appelsien en een vlugje straffers! De kofiie werd afgemaakt door ceremonieel de schil van een appelsien boven het glas te houden en aan de steken (met een gouduitziende aansteker) waardoor het sap van de schil bij in het glas liep! Het supergoedje werd geschonken in gecaramelliseerde glazen!!!! hmhhmhmhmhmh...

Bij mijn foto's lees ik : Garcon flambé "Muni Rothnam" maakt snake koffie... Dus ja... ging ik inderdaad voor de snake koffie? of ging ik voor de garcon?? Raar dat schijn ik mij niet te herinneren!

11-11-2007 om 11:38 geschreven door Lisa

Chennai City... 174 sq.kilometer... 5,9 miljoen inwoners... daar wordt net als bij de Indische gemeenschap over de héle wereld op 9 november 2007 "Diwali" gevierd... Diwali of het feest van het licht... Ik heb daar al over geschreven maar kan het niet laten om dit prachtige feest een ietsibietsie meer toe te lichten... de Indiers beschrijven Diwali als volgt: Deewali is the festival of, joy, splendor, brightness and happiness... het festival bestaat uit 5 dagen... voltijds feest vieren! De eerste dag noemd  "Dhanteras", het begin van Diwali... de dag dat "Lord Dhanwantari" uit de zee kwam... op deze dag wordt er o.a gebeden voor het eeuwige leven. de tweede dag "Choti Diwali"... of de dag dat "Lord krishna" de duivel vernietigde en de mensheid verloste van schrik en kwaad... op deze dag krijgen en geven ze elkaar o.a "body massage" met olie... om het lichaam te ontdoen van moeheid... de derde dag "Lakshmi Pudja on Diwali"... deze dag aanbidden ze o.a moeder Lakshmi... ze komen daarvoor met de héle familie en de familie-prietser samen en bidden voor gezondheid en rijkdom... de vierde dag "Padwa en Govardhan Puja"... een puja die gebeurt omdat "Lord krishna" dit vroeg duizenden jaren geleden... De vijfde dag "Bhai Duj"... of sistersday... de dag waarop iedereen zijn zuster eert... Dit  heeft allemaal ook en vooral een grote historische achtergrond en is eigenlijk niet in 123 uit te leggen! Kan jullie verzekeren dat het één van de mooiste festivals in India is... een festival dat gepaard gaat met uitermate véél zoetigheid eten... héél véél liefde en vriendschap... en héél véél vuurwerk aansteken... Wat dan weer maakt dat je in Chennai op dat moment... géén vinger voor je ogen kan zien! Kan jullie verzekeren... 5,9 miljoen mensen die 5 dagen vuurwerk maken en bommetjes laten ontploffen... dat geeft inderdaad... "Een bom"!!! Maar zeg  nu eerlijk "Sistersday"... hmhmhm... dat bestaat hier nog niet...  zou toch mooi zijn... om over de massage nog maar te zwijgen!

In elk geval "Happy Diwali" beste Indische vrienden...

02-11-2007 om 15:50 geschreven door Lisa

Op die dagen dat het s'avonds al wat meer cocoonweer is...
is het misschien nog eens lekkere kooktijd...

En dit keer gaan we voor... een geweldige viscurry...

Wat hebben we nodig:

1 ajuin - 2 a 3 tenen knoflook - 1 eetlepel gerapste gember - 1 eetlepel olie - 1 theelepel curry (pasta of poeder) - 1/2 lepel kurkuma - 1 blik kokosmelk - 650gr stevige witte vis - minstens 15 scampis - 200 gr erwten niet te mals - 100 gr boontjes - 1 courgette - citroensap en 1 eetlepel honing.

1) Bak de gesnipperde ui met de knoflook en de gember in de olie. 
2) Roer de curry, kurkuma en de kokosmelk erdoor en laat zachtjes koken.
3) Leg de vis en de scampis in de saus.
4) Roer er alle lichtjes gekookte groenten onder.
5) Breng alles op smaak met citroensap en honing.
n.b... Eventueel kan zout, peper en extra chili toegevoegd worden naar believen...

Het lekkerst is dit met Indische naan... omdat we dan onze naan in de saus kunnen dippen!

Dit alles smaakt heerlijk met een lekker glaasje "Grover" of een koele pint!

Smakelijk

Foto, een typisch Indisch groentenmarktje in een kleine dorpje...

02-11-2007 om 14:04 geschreven door Lisa

Vandaag 31 oktober en wat is het zonnig... ongelooflijk... Dan zullen de begraafplaatsen er tenminste wat minder intriest bijliggen! Alhoewel het natuurlijk voor de meeste mensen een moeilijke dag blijft die 1 November! Zoals ik al eender vertelde heb ik in Indië géén enkele maar dan ook géén enkele begraafplaats gezien! Al zullen die er zeker wel ergens zijn... Ver-assen is daar het sleutelwoord... Ook de begrafenissen zijn daar géén trieste bedoening er wordt zowaar gelachen en gezongen meestal in een roes van... pure trance... De overledenen worden prachtig opgemaakt en aangekleed en in stoet uitgewuifd... ze gaan immers naar een ander leven... een beter leven! Daarom mag je ook géén mieren of vliegen dood doen... ze gaan er van uit dat één van deze beestjes wel eens je moeder zou kunnen zijn... 't ja... In elk geval trok ik grote ogen bij mijn eerste Indische begrafenis! En het is toch zoals zelfs Jos brink zegde hé... zelfs een begrafenis zou een feest moeten zijn... Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk... Voor mij blijft dit een vorm van "moeten afscheid" nemen die altijd met héél véél traantjes gepaard gaat... Kan er niet aan doen dat ik een bees ben! Toch ga ik maar af en toe naar de begraafplaatsen van dierbare overledenen... want bij mij zitten ze in mijn hoofd en in mijn hart! Dus ben ik wel ergens voorstander van de Indische begrafenissen... Waarover meer ergens in mijn archiefje... Natuurlijk heb ik daar géén foto's van.. dat zo ongepast zijn... Weet wel dat een weduwe vroeger mee de dood inging met haar echtgenoot... dat is gelukkig al verleden tijd... dezer dagen draagt  de weduwe wel een kompleet witte saree tot aan haar eigen begrafenis en er is ook géén tweede kans... ze blijven celibiteer verder leven... Dit doet mij ook denken aan een ander voorval... een andere dood waar ik grote ogen trok... Een begrafenis van een jonge vrouw... Het was een grote stinkend rijke moslim getinte Indische familie die het huis bewoonden over onze Jean zijn collega Vincenté... Een prachtige villa... Op een gegeven moment werd daar enorm hard geweend... een onmenselijk huilen en krijzen... bij het lichaam van de jonge overleden vrouw... zij had zichzelf van het leven beroofd omdat... ze moest van haar familie... omdat de traditie het zo wil... Het is namelijk zo dat... haar man ging vreemd... op zich géén probleem want dat gebeurt in India ook met de regelmaat van een klok... maar in dit geval... verliet de man zijn vrouw voor de andere... dus jong mooie lieve vrouwtje... was de schande van de familie... want... als de man vreemd gaat ligt dat immers altijd aan zijn vrouw...hm! Geloof het of geloof het niet bij de erg traditionele gezinnen... moet de bedrogen echtgenote alles klaar maken voor haar eigen begrafenis en voor haar eigen dood... De familie reikt de lucifers aan... en dan... als alles achter de rug is staan ze... een potje te wenen... t 'ja... je zal wel verstaan dat ik het niet met alles eens ben in de Indische cultuur hé! Moest het mijn dochter of schoondochter zijn dan kreeg de echtgenoot... zoon of schoonzoon een flink pak onder zijn broek!

Paul met een Indische macho-portier van het hotel waar hij gelogeerd heeft! 

31-10-2007 om 12:22 geschreven door Lisa