De topman van telecombedrijf Belgacom, Didier Bellens, haalt uit naar
de politiek in België. In een toespraak voor een groep journalisten was
hij erg kritisch over de stralingsnormen in Brussel en over de nieuwe
telecomwet. "België staat in het buitenland bekend als een land dat
graag bedrijven dood doet", zei hij.
Bellens haalde eerst uit naar de stralingsnormen in het Brussels Gewest,
die het volgens hem onmogelijk maken voor Belgacom om er 4G aan te
bieden. Belgacom is die technologie voor sneller mobiel internet in
België aan het uitrollen. "De hoofdstad van Europa dreigt de enige
plaats in Europa te worden waar geen 4G is", verklaarde Bellens.
"4G? Fuck you"
Volgens de Belgacom-top stellen bedrijven zich daar vragen bij. Bellens
gaf het voorbeeld van het ambassadepersoneel in Brussel. Elk land heeft
in de hoofdstad drie ambassades, een voor België, een voor de EU en een
voor de Navo, zo benadrukte de CEO. "De mensen daar hebben nood aan
4G", stelde hij. "En wat zegt Brussel... Fuck you." Volgens Bellens is
het "hoog tijd dat de politieke verantwoordelijken de link leggen tussen
de ontwikkeling van een land, het scheppen van banen en de rol die
telecom daarbij speelt".
Telecomwet
Aansluitend richtte Bellens zijn pijlen op de nieuwe telecomwet. Die is
van kracht sinds oktober en maakt dat consumenten hun telecomcontract na
zes maanden kunnen opzeggen zonder vergoeding. Europa legt een maximum
van 12 maanden op, maar "België, in al zijn wijsheid, zoals gewoonlijk,
heeft beslist om een restrictievere wet in te voeren dan àlle Europese
landen", sneerde Bellens. "Dat verzwakt natuurlijk de Belgische
telecombedrijven tegenover de andere in Europa." Bellens moet naar eigen
zeggen in de Verenigde Staten aan investeerders uitleggen "waarom
België zijn industriële bedrijven wil dood doen".
Gisteren zag ik op CANVAS deel II van la révélation des pyramides. De documentairemakers poneren stoer dat deze reportage onze visie op de wereld zal doen veranderen.
En ik moet zeggen dat ik nu één ding zeker weet: cinéast Patrice Pooyard is compleet gek. Hij is zodanig zot dat het totaal onbegrijpelijk is dat een kwaliteitszender zulke zever op primetime uitzendt.
Enkele voorbeelden: Pooyard zegt in zijn zogezegde documentaire dat hij zich alleen op feiten baseerd. Hij werpt een aantal toevalligheden op, herhaalt ze dan oneindig keer en besluit dan dat het feiten zijn. Zo stelt hij dat de Egyptenaren het getal pi kenden. Geen probleem, pi is een getal dat we in het dagelijks leven onbewust overal tegenkomen en dat is normaal. Een cirkel trekken in het zand is niet moeilijk: Je pakt een touw en een stokje. Je bindt dit touw centraal vast en draait rondom het centrale punt en je hebt een cirkel. Eens je een cirkel in het zand hebt getrokken is het een koud kunstje om in deze cirkel een driehoek te construeren. En zonder je het weet heb een figuur die de verhouding van Pi weergeeft. Dus door te spelen met goniometrische figuren in het algemeen en een cirkel in het bijzonder komt men in het praktijk snel terecht bij de verhouding van Pi. En zo stelt de cineast vast dat deze verhouding terug te vinden is in de pyramide en binnenin de pyramide. Tot hier kunnen we allemaal volgen.
En slaat de fantasie van de cineast op hol. Omdat de Egyptenaren de facto het getal Pi kennen en dat wij dat nog niet wisten moet er wel een geheim genootschap bestaan waar deze informatie werd uitgewisseld. Hij ziet ineens connecties met Middeleeuwse cathedralen in Europa. Hij begint willekeurig verhoudingen van cirkels met elkaar te vergelijken en stelt vast dat de buitencirkel van de pyramide op de binnencirkel een getal geeft dat overeenkomt met de snelheid van het licht. Dus stelt hij stoer dat de Egyptenaren deze snelheid wel moesten kennen. En aangezien ze deze snelheid kenden moesten ze wel op de hoogte zijn van andere wetenschappelijke wetmatigheden. Er worden knettergekke redeneringen op voortgebouwd. Zo moeten de Egyptenaren wel geweten hebben dat de aarde rond was en was het zeker geen toeval dat over heel de wereld in de oudheid bouwwerken ontstonden...De cineast verliest alle werkelijkheidszin, terwijl er dramatische muziek met een dreun op ons wordt afgestuurd.
Uiteindelijk besluit hij dat de Egyptische beschaving veel ouder is dan we voorheen gedacht hebben. Deze theorie heb ik vroeger nog gehoord. Volgens sommige fantasten zijn de pyramiden een spiegelbeeld van een sterrenhemel die ca 12.000 geleden bestond op een ogenblik dat Egypte een totaal andere vegetatie kende.
Ik zekere zin ben ik nog tevreden met die conclusie. Want ik vreesde dat hij de zoveelste zot was die beweerde dat de Pyramides buitenaards waren. Maar toch kon hij het zich niet laten om te verkondigen dat deze oude verdwenen beschaving ons via de pyramides probeerde te waarschuwen voor een ondergang van onze maatschappij.
Deze reportage is een fantastisch goed voorbeeld van hoe niet-wetenschappers naar bepaalde fenomenen kijken. Het is een schoolvoorbeeld van statistische fouten en misleidingen. Wij worden in ons leven dagelijks geconfronteerd met duizenden feiten en voorvallen. Er zijn altijd wel elementen die we kunnen koppelen aan andere informatie. Het is de kunst van de wetenschap toevalligheden te splitsen van causale verbanden. Anders krijg je waanzin.
Een voorbeeld: Een leek zou een verband kunnen zien tussen het aantal monokini's op de plage en het verbruik van ijskreem. Hoe meer monokini's hoe meer ijskreem er wordt consumeerd. Of hoe meer mensen in de zee, hoe meer vrouwen er met hun borsten bloot liggen. En het klopt nog ook. Maar het is niet het aantal mensen in de zee die verantwoordelijk zijn voor de monokini's, het is de ZON die oorzaak is van het verbruik van ijskreem en het aantal monokini's.
Deze cineast zou dus best eerst een cursus statistiek volgen vooraleer duizenden euro's te verpesten aan een dwaas onderzoek met belachelijke conclusies.
The Revelation Of The Pyramids
The investigation that will change the world Wat de piramides onthullen -het mysterie van onze planeet
Bespreking: Al
eeuwen lang spreken de zeven wereldwonderen tot de verbeelding van de
mensen en één in het bijzonder: de grote piramide van Gizeh in Egypte.
Als enige wereldwonder nog echt te aanschouwen, zij het aan de
buitenkant in een wat vervallen staat verkerend. De piramide diende als
grafmonument voor farao Cheops (+
2604 2581 v. Chr.) zoals tot op heden nog steeds verondersteld wordt.
Maar was dat ook echt zo? Er is immers nooit een sarcofaag gevonden,
noch een mummie, noch sporen van grafschatten, die aan de overledene
werden meegegeven. Regisseur Patrice Pooyard is ook gefascineerd geraakt
door dit monumentale bouwsel dat al zoveel eeuwen onze aarde siert. Ze
was onder de indruk van het feit dat de Egyptenaren dit enorme
aardbevingbestendige bouwwerk gemaakt zouden hebben in slechts 20 jaar
en met als enige gereedschap een hamer en een stenen beitel. Toch begon
Pooyard te twijfelen aan deze stellingen, die al jaren als
vanzelfsprekend zijn aangenomen. Ook trok ze in twijfel dat de piramide
van Gizeh een grafmonument was. Door een informant werd ze aangespoord
om op onderzoek uit te gaan en niet alleen in Egypte. Hij raadde haar
aan om ook andere archeologische plaatsen van betekenis, die verspreid
liggen over de hele wereld te bezoeken. Het werd een reis van Paaseiland
naar Peru, van China naar Mexico en uiteindelijk bracht het onderzoek
haar opnieuw naar Egypte. Daar kwam Pooyard tot een heel andere
conclusie dan de Egyptologen. De grote piramide van Gizeh was geen graf,
maar een plek van kennis en die plek was en is van wereldwijd belang.
Pooyard legde haar bevindingen vast in een schitterende documentaire en
ook licht ze daarin haar conclusies toe. De documentaire is onlangs als
DVD verschenen onder de titelThe Revelation Of The Pyramids en nu in
Nederland uitgebracht door MVSP publiciteit.
In deze imposante documentaire onthult Patrice Pooyard wat volgens
haar het werkelijke geheim is van dit grote archeologisch mysterie: de
grote piramide lijkt een astronomische klok te zijn, waarmee men
toekomstige beschavingen wilde waarschuwen voor de veranderingen en de
rampen, die de aarde te wachten staan. Een nogal spectaculaire
conclusie, als we Pooyard mogen geloven. Toch lijken er redenen te zijn
om aan te nemen dat haar theorie wel eens de waarheid kon bevatten. In
1994 baarde de auteur en onderzoeker Robert Bauval al veel opzien met
zijn boek Het Orionmysterie. Daarin beweerde Bauval dat de ligging van
de drie piramides op het Gizehplateau een weergave van het sterrenbeeld
Orion op aarde was. Nader onderzoek wees uit dat de Egyptenaren toen al
op de hoogte waren van het fenomeen precessie. Dat is de verandering
van de aardas, die iedere keer na een cyclus van 26.000 jaar optreedt.
Er is destijds nogal veel kritiek los gebarsten over deze hypothese van
Bauval, maar afgaande op de DVD van Pooyard ziet het er naar uit dat
Bauval nu 17 jaar later bijval heeft gekregen.
Pooyard had graag gezien dat de Egyptologen haar theorie zouden
bevestigen, maar ze kwam tot de onthutsende ontdekking dat deze
wetenschappers hun stellingen alleen gebaseerd hadden op niet bewezen
feiten. Onverklaarbare zaken werden veelal geplaatst onder de noemer van
religie. Nergens zijn teksten terug te vinden over de functie van de
piramides. Hadden zij dan wel gelijk met hun beweringen over de bouw en
het aantal jaren dat die bouw geduurd had? Pooyard zocht daartoe hulp in
andere disciplines van de wetenschap, zoals geologen, architecten en
ingenieurs en ze vond zich nu wel gesterkt in haar opvattingen. In
tegenstelling tot de Egyptologen concludeert Pooyard dat de piramides
uiterst ingenieuze wiskundige bouwsels zijn, tot stand gekomen dankzij
een zeer geavanceerd volk en met technieken als machines. Waar die
bevolking vandaan kwam en hoe hun methodes in hun werk gingen, werkt
Pooyard jammer genoeg niet uit. Mogelijk heeft ze dat niet kunnen
achterhalen, een andere mogelijk kan zijn dat ze niet verder durft te
gaan in haar onthullingen. Immers, de conclusies, die ze wel openbaar
heeft gemaakt, zijn al boud genoeg, zo vindt ze. Niet echt
onbegrijpelijk, want Pooyard is nu eenmaal geen archeoloog. Dat geeft ze
ook zelf toe. Toch waagt ze het om stevige conclusies te trekken, die
bestaande leringen drastisch onderuit halen. Door onderzoekers als
Pooyard en Bauval worden Egyptologen overal ter wereld gedwongen om hun
stellingen te herschrijven. Voor wetenschappers, die al een behoorlijke
mate van beroemdheid hebben verkregen en die hun naam hebben hoog te
houden, valt dit dan ook niet mee. Ook Pooyard beseft dat haar heftige
reacties staan te wachten, evenals haar informant, die haar conclusies
onderschrijft. Hij blijft ook anoniem in de documentaire.
The Revelation Of The Pyramids is een fascinerende documentaire. De
reportage is goed opgezet met prachtige beelden en de conclusies worden
goed onderbouwd. Of deze onthulling de ultieme waarheid bevat, staat
evenmin vast. Feit is wel dat teveel elementen op hun plaats vallen om
afgedaan te worden als toeval. Feit is ook dat veel culturen in de
Oudheid zich bezig hielden met de kosmos en kalenders ontwikkeld hadden,
ze beweerden die kennis van de goden te hebben ontvangen, toen deze
neerdaalden uit de hemel. Het bekendste voorbeeld zijn de Mayas en hun
kalender. Ook zij voorspelden op handen zijnde rampen, die de aarde
zullen treffen. Voor veel mensen zal de theorie van Pooyard zeer zeker
schrikken zijn, want het zet jarenlange denkbeelden volledig op zijn
kop. Maar als je beseft hoe uiterst zorgvuldig er in het verre verleden
gebouwd is om deze monumenten de tand des tijd te kunnen laten
doorstaan, zodat eeuwen later generaties nog kunnen leren van hun
kennis, dan is nadenken over hun boodschap wel het minste wat wij kunnen
doen. Patrice Pooyard heeft met The Revelation Of The Pyramids die
boodschap op een buitengewone manier vertolkt. Aan de toeschouwer nu de
taak om deze documentaire te waarderen op zijn merites.
De non-interventiepolitiek van onze regering heeft gefaald. Eigenlijk is gans de dekolonisering uitgedraaid op een volledige mislukking zowel voor het moederland als voor de gedekoloniseerde gebieden. België is als klein land meegedreven op de internationale politiek van de jaren 1950 en 1960. Die politiek stond toen volledig in het teken van de koude oorlog. Het Westen koos liever voor bevriende Afrikaanse rechtse dictators dan voor opstandige "communistische" gebieden. Dat was ook het lang leven voor iemand als Mobutu.
Toen het ijzeren gordijn viel, was zijn rijk voorbij. Democratisering en liberalisering waren plots de toverwoorden. Echter, de Afrikaanse naties hebben geen politieke cultuur die democratisering naar Europees model kent. Natuurlijk waren er vroeger de stamhoofden en wijzen die op lokaal vlak recht deden gelden, maar een land op grote schaal besturen dat is voor de Afrikaan quasi onmogelijk. Zelfs goed werkende naties kunnen zij op enkele jaren tijd kapot maken. Voor een Afrikaan geldt geen lange termijn visie. Hij zal zichzelf en zijn clan bevoordelen ongeacht het resultaat voor de toekomst. Ook Mobutu deed niet anders. In de jaren 1970 ging hij over tot het nationaliseren van de nijverheid, hetgeen in praktijk betekende dat hij het onder zijn vrienden verdeelde. Op enkele jaren tijd was alles kapot.
Congo en Rwanda zijn momenteel de zieke broertjes van het zwarte continent. Zelfs Afrikanen mijden deze gebieden als de pest.
Socialisten weten het ook niet meer
Wat nu? Daar waar de socialisten in de jaren 70 van vorige eeuw luid stonden te schreeuwen tegen het racistische Rhodesië en Zuid-Afrika, horen we ze nu niet meer. Hun project is uitgedraaid op een fiasco. Enkel in Rusland en Cuba denkt men met heimwee aan figuren als Lumumba. En ik geef toe; in het Westen hebben de media Nelson Mandela een status van heiligdom gegeven. Mandela wordt er omschreven als een soort Christusfiguur in het verlengde van Mahatma Gandi en andere groten der Aarde. Men verliest er bijna alle zin voor realiteit bij en men vergeet zeker de racistische manier waarop het huidige Zuid-Afrika wordt bestuurd. Inderdaad, het blank racisme is er nu vervangen door een zwart racisme. De huidige Zuid-Afrikaanse wetgeving heeft deze nieuwe vorm van racisme opgenomen. Waar staan nu de Europese socialisten? Ze zwijgen als vermoord en steken liever het eigen hoofd in het zand dan hun falen te moeten toegeven.
Officieel prediken de socialisten nog steeds een non-interventie. Humanitaire hulp is toegelaten, maar moet strikt omschreven worden. Militaire acties blijven uit den boze. In praktijk betekent dit dat UNO-soldaten erbij staan en er naar kijken zonder iets te kunnen doen. Hetgeen zij bij voorbeeld in Rwanda doen is noteren wie er vermoord of verkracht is. Doe zo voort zou ik zeggen tegen onze linkse beleidsmakers. Je zal maar een verkrachte Afrikaanse vrouw zijn wiens man de keel werd overgesneden.
Het gele gevaar
De Chinezen maken er zoveel woorden niet aan vuil. Zij denken aan de noodzakelijke grondstoffen die in overvloed te vinden zijn op het continent. Democratisering of liberalisering het zal hen worst wezen. En zo zien wij deze trein aan ons voorbij gaan. Nochtans beschikt ons land nog steeds over een zeer grote Know How op het terrein. Indien ons land over échte staatsmannen beschikte, waren we nu al lang opnieuw actief in centraal Afrika met een humanitaire en militaire missie. We zouden stabiliteit in dit deel van de wereld kunnen brengen en de economie opnieuw op gang kunnen brengen.
Maar het is natuurlijk meer dan dat. Afrika terug op de rails plaatsen is een win-win situatie voor ons en de Afrikanen. Voor hen is het een vooruitgang aan sociale zekerheid, onderwijs en levensstandaard. Voor ons is het een oplossing voor de economische crisis. Hoeveel mensen zouden wij niet in Congo en Rwanda kunnen tewerktellen? Zowel België als Congo zouden vruchten kunnen plukken van deze inbreng.
Maar wat zien we? België gedraagt zich als een bange hond met een staart tussen de benen. Hij grolt wel een beetje, maar hij bijt niet. Afrikaanse leiders kunnen corrupt of misdadig zijn. We staan erbij en kijken ernaar. Zo diep zijn we gevallen.
DE STANDAARD:
De Rwandese autoriteiten hebben een Belgische
soldaat, lid van de Belgische ambassade in Rwanda, gevraagd om het land
dringend te verlaten wegens activiteiten die niet verenigbaar zijn met
zijn functie'.
De redenen voor het dringende vertrek zijn
voorlopig onduidelijk. Wel is geweten dat de man slechts 48u de tijd
krijgt om het land te verlaten. Volgens bronnen zou de uitwijzing het
gevolg zijn van 'een lange reeks incidenten tussen Rwanda en België',
anderen spreken van een vijandige daad'.
De onderofficier, een
man met jarenlange ervaring in het leger, werkte reeds twee jaar op de
Belgische ambassade in Rwanda. Hij maakte er deel uit van een driekoppig
defensieteam onder leiding van kolonel William Breuer en stond er in
voor de veiligheid van Belgische onderdanen.
In november 2012
schortte België zijn militaire samenwerking met Kigali op, omdat Rwanda
de rebellen steunt die Congo destabiliseren.
Het is typisch voor partijen in het nauw; Eerst schieten ze in het wilde weg naar andere partijen en als die tactiek niet aanslaat begint men uit frustratie op elkaar te schieten. In heel mijn leven heb de Vlaamse Christendemocraten nooit zo in het nauw gezien als nu.
Toen ik kind was, waren de katholieke incontournable in Vlaanderen. Ik weet wel, er waren natuurlijk steeds de Vlaams-Nationalisten, socialisten en liberalen, maar het waren toch de christendemocraten die steeds de premier leverden en de toon zetten in de meeste Vlaamse gemeensten. Je moest al een enorm raspaard zijn om het in een andere partij waar te maken.
De liberalen waren van oudsher de partij van de rijke logemannen en vrijzinnigen. In zekere zin waren de liberalen veredelde socialisten. Overigens, als je er de politieke geschiedenis op naleest, dan kan je zien dat in België de socialisten ooit in de schoot van de liberalen zijn geboren. Daarom hebben de liberalen en socialisten lang de tijd de stigmatiserende stempel "links" meegedragen. Ergens in de jaren 60 van vorige eeuw trachtten de liberalen de katholieke kiezers voor zich te winnen. Ze voerden de campagne: "In eer en geweten kan u op de liberalen stemmen." Met deze campagne trachtte de toenmalige PVV de middenklasse voor zich te winnen en ik moet toegeven dat deze opstelling zijn effect niet miste.
Samen met de gestage ontkerkelijking verloren de christendemocraten verkiezing na verkiezing telkens een beetje terrein. Al moet ik toegeven dat iemand als een Leo Tindemans een enorme aanhang kende in Vlaanderen. De man behaalde ooit maar liefst één miljoen stemmen bij de Europese Verkiezingen! Niemand deed het hem later na. De christelijke middenstandsorganisatie NCMV (het latere UNIZO) bleef weliswaar dé organisatie voor zelfstandigen, toch kon ze niet blijvend haar leden aan de CVP binden. Menig middenstander was lid bij deze organisatie maar stemde liberaal of nationalistisch.
Met Wilfried Martens kwam er een grijze muis aan het bewind. Het was de eerste van een reeks grijze muizen die de Christendemocraten zou leiden. Martens stond in schril contrast met zijn partijgenoot Tindemans die bij het Egmontpact getoond had haar op zijn tanden te hebben. Met Martens daarentegen kwam er de "wafelijzerpolitiek" waarbij voor iedere cent in Vlaanderen er ook één in Wallonië werd uitgegeven met de zotste bouwprojecten tot gevolg. Ook de staatsschuld steeg zienderogen onder deze figuur. Nu worden Wilfried Martens en Miet Smet aanzien als een soort van sympathiek koppel, een beetje de Nicole en Hugo van de Vlaamse politiek. Maar in feite verdienen geen van beiden deze positieve connotatie.
Martens heeft het land in een financiële afgrond gestort en het was zijn opvolger Jean-Luc Dehaene die het land terug op de rails plaatste. De boertige Dehaene zag eruit alsof hij net van een akker vandaan kwam. Nochtans had deze lompe kerel een aristocratische achtergrond. Ik ben ooit in zijn ouderlijk huis geweest in de Katelijnestraat te Brugge. De ongemanierde Jean-Luc Dehaene was de zoon van een gerenommeerde Brugse dokter. Dehaene was technisch en politiek-tactisch wellicht de beste premier van de voorbije 25 jaar. Maar zijn uitstraling was zoals gezegd ondermaats. En dat zorgde ervoor dat hij de CVP niet naar een overwinning kon leiden.
Het was de valse ex-Dendermondenaar Guy Verhofstadt die met de pluimen ging lopen. Totaal onverdiend leidde deze politieke paling twee regeringen. Maar hij zal eeuwig in onze herinneringen gebeiteld blijven als de man die onze grenzen wagenwijd openzette voor het gespuis van heel de wereld. Verhofstadt vluchtte weg naar Europa waar hij -raar maar waar- een invloed uitoefende in het Europees parlement. We zullen hem zeker niet missen.
CD&V kwam terug aan zet. Yves Leterme, een soort van notarisklerk, zou de partij en de regering leiden. Het werd echter een lijdensweg met grote "ij". Van de grote hoop, van de "vijf minuten politieke moed" kwam er niets in huis. Leterme viel direct van zijn voetstuk. Hij werd de man van de duistere rendez-vous met onder andere Marijke. Hij is ook de man van de twitterberichten. En hij is ook de man van de duistere gesprekken met rechters in het Fortisdossier. Ook hij vluchtte weg van de nationale politiek.
Met Herman Van Rompuy verscheen opnieuw een grijze muis aan het Belgische firmament. Maar Van Rompuy verdween al even snel naar Europa. Hij zal wellicht ooit een adellijke titel krijgen, want zo gaat het in dit land. Gelukkig voor CD&V heeft men op Vlaams niveau toch een raspaard in haar rangen: Kris Peeters komt intelligent en sympathiek over.
Maar Peeters moet het ook afleggen tegen Bart De Wever van het NVA. De Wever heeft gans de rechterzijde leeggezogen. Natuurlijk iedere held kent zijn opgang en neergang. En ook De Wever zal ooit opgebrand raken. Maar voorlopig werkt niets om hem te doen struikelen. Ieder zinnetje van de nationalistische kopman wordt met een vergrootglas bestudeerd. En bij de kleinste hapering springen ze op hem, alsof hij een misdadiger. Maar dit is zo opvallend dat de bevolking onbewust met deze "underdog" gaat sympathiseren. Dus deze tactiek mist haar doel.
Bij CD&V weet men het ondertussen al lang niet meer. Marianne Thyssen deed het op haar "vrouwtjes". Wat een gelul zeg? Dan Markske van de kampioenen...Sorry, maar Wouter Beke heeft ook het charisma van een dweil. Dat men bij CD&V zo iemand als voorzitter kiest, is toch veelzeggend hé? Met een Wouter Beke aan het stuur zal de partij nooit een overwinning boeken. De partij heeft nood aan een "straffe Hendrik" of een Kris Peeters. Iemand met een uitstraling én met een programma.
Maar is dat niet het grote probleem van de Vlaamse Christendemocraten? Men heeft geen programma, omdat men onmogelijk water en vuur kan verzoenen. Het Christendom als bindmiddel tussen arbeiders, zelfstandigen en ondernemers is te zwak in deze tijd. Je ziet inderdaad politici op het scherm verschijnen als er een mis wordt uitgezonden op één. Maar ik kan mij niet inbeelden dat zij "en masse" nog iedere week naar de kerk gaan. En ik kan mij ook niet inbeelden dat arbeiders alles slikken van hun werkgever omdat zij zondags samen in de kerk zitten. Bovendien hoeveel ACV-ers gaan er nog naar de kerk? CD&V is gedoemd om uit elkaar te vallen. Het water tussen de verschillende deelgroepen is te groot. Mensen en kiezers willen eindelijk duidelijkheid, net een zoveelste paling of grijze muis. Een partij zonder duidelijke standpunten, slaat niet meer aan. Daarom spreekt het charisma van Bart De Wever zoveel mensen aan. De Wever zal zich nooit "links" uiten. Hij is de man van centrum-rechts tot écht rechts. En dat dan een Rik Torfs gefrustreerd geraakt, kan ik goed begrijpen. Als intellectueel verwacht hij duidelijke standpunten en analyses. Maar dan zit hij bij CD&V niet op de juiste plaats. Daar worden ze alleen maar zenuwachtig van een dergelijke politiek.
Momenteel is CD&V verworden tot een soort "postjespartij". Je koopt een lidkaart van deze partij als je benoemd wil worden in de rechtbank en je geen logeman wil zijn. Je koopt een lidkaart als je een benoeming wil in de ambassade of een topbenoeming in het leger. Alle topbenoemingen in dit land worden verdeeld door de grote machtsblokken. En ook het NVA eist nu haar deel van de koek. Dat hebben gezien bij de benoeming van de Oost-Vlaamse gouverneur. Maar het overige mist CD&V op dit ogenblik aantrekkingskracht.
BRUSSEL - In een nieuwe bijdrage
op zijn website geeft CD&V'er Eric Van Rompuy zijn partijgenoten
Rik Torfs en Pieter Marechal zondag een stevige uitbrander. Op de
CD&V-nieuwjaarsreceptie toonden de militanten volgens Van Rompuy
alleen misprijzen voor die twee heren'. Als Torfs en Marechal niet meer
in CD&V geloven, moeten ze maar opstappen, vindt hij.
In een opiniestuk in De Tijd tikten senator Rik
Torfs en voormalig Jong CD&V-voorzitter Pieter Marechal hun partij
zaterdag stevig op de vingers in het Arco-dossier. Als iedereen in dit
land inziet dat een staatsgarantie voor Arco niet kan, waarom blijft
onze partij daar dan aan vasthouden?', vragen ze zich af. Ze roepen hun
partij op tot meer geloofwaardigheid.
Hun houding is bij Eric Van Rompuy in het verkeerde keelgat
geschoten. Op de nieuwjaarsreceptie van CD&V, zaterdagavond in
Leuven, liepen Torfs en Marechal rond met hun verhaal over Belfius en
het ACW en geloofwaardigheid van CD&V in dit verhaal', schrijft Van
Rompuy.
Leeuwen
Al het werk van Wouter Beke, CD&V-ministers, parlementsleden en
onze lokale mandatarissen (die gevochten hebben als leeuwen voor hun
partij bij de gemeenteraadsverkiezingen) werd door deze nestbevuilers
weer te grabbel gegooid in de media enkel voor de eigen profilering.' De
militanten, aldus Van Rompuy, hadden voor Torfs en Marechal dan ook
alleen misprijzen'.
Als ze er niet meer in geloven, dan moeten ze maar opstappen naar
Vier (Torfs) en Club Brugge (Marechal).' Van Rompuy verwijst daarmee
naar de vele mediaoptredens van Torfs en Marechals job als woordvoerder
bij de voetbalclub. We zullen ze niet missen, integendeel!', aldus Van
Rompuy.
Over de nieuwjaarsreceptie zelf is hij wel opgetogen. Wouter Beke
maakte er duidelijk dat zijn partij geen nieuwe staatshervorming wil na
de verkiezingen van 2014, een profilering die Van Rompuy tevreden stelt.
Ik keerde met een good mood' terug naar Zaventem. De comeback van
CD&V is ingezet.'
Open Vld moet in 2013 laten zien dat ze een partij is die
zelfvertrouwen heeft. Ze kan dat door opnieuw de ideeënpartij van
Vlaanderen te worden, zegt voorzitter Gwendolyn Rutten op de
nieuwjaarsreceptie van Open Vld. Rutten lanceert meteen drie concrete
voorstellen.
De Vlaamse liberalen kwamen samen in Bozar in Brussel. Het was uitkijken
naar de maidenspeech van Rutten, die begin december verkozen werd als
voorzitter van Open Vld. Rutten stelt dat het de opdracht van een
politieke partij is om concrete ideeën op tafel te leggen. "Een partij
zonder ideeën is als een relatie zonder liefde. Ze is er wel, maar je
wordt er niet warm van", luidt het. "Daarom wordt 2013 het jaar waarin
we opnieuw de ideeënpartij van Vlaanderen zullen worden."
Dat
Open Vld de kinderbijslag wil hervormen, raakte al bekend. De partij wil
de huidige formule - hoe meer kinderen, hoe hoger het kindergeld -
omdraaien en meer kindergeld geven voor het eerste kind. "Op die
manier", argumenteert Rutten, "krijgen mensen meer geld op het moment
waarop ze dat het meest nodig hebben: als ze jong zijn en veel kosten
hebben."
Een partij zonder ideeën is als een relatie zonder liefde. Ze is er wel, maar je wordt er niet warm van
Belastingen en erfenissen Rutten wil ook werk maken
van de invulling van knelpuntvacatures, en kiest daarbij de weg van de
fiscaliteit. "Ons belastingsysteem is te complex", stelt ze vast. "Wij
willen een systeem met minder tarieven. Maar ook met minder
aftrekposten. (...). Met een eenvoudiger systeem kunnen we de
belastingen verlagen."
Ze stelt voor de Vlaamse fiscale
autonomie als hefboom te gebruiken om wie in een knelpuntberoep aan de
slag gaat een korting te geven op zijn of haar personenbelasting: "een
jobkorting". "We hebben verplegers, lassers en technische mensen
broodnodig, en toch zijn er vandaag wachtlijsten om een opleiding te
mogen volgen. We moeten juist meer inzetten op scholing voor
knelpuntberoepen."
Behalve de kinderbijslag en bepaalde
onderdelen van de personenbelasting, wil Rutten ook de successierechten
hervormen en eenvoudiger maken, zoals al met de schenkings- en
registratierechten gedaan werd. De kernvraag achter de hetze over de
stichting van koningin Fabiola, aldus Rutten, is dat de tarieven te hoog
en onrechtvaardig zijn. "Keep it simple. Dat is ons idee. In plaats van
drie categorieën, nog slechts één. Eenzelfde tarief, ongeacht wie uw
erfenis krijgt."
Keep
it simple. Dat is ons idee. In plaats van drie categorieën, nog slechts
één. Eenzelfde tarief, ongeacht wie uw erfenis krijgt
Conservatisme Zonder een andere partij, politicus
of organisatie bij naam te noemen, haalt Gwendolyn Rutten in haar
toespraak ook uit naar het conservatisme. Ze geeft haar definitie van de
term. "Hervormingen afwijzen, of erger nog, uitstellen. Tegen de
belangen van de mensen in." Maar "conservatief is ook al wie vrijheid
wil beperken". Ze kreeg de zaal op haar hand toen ze verwees naar de
GAS-boetes voor het gooien met sneeuwballen. "We hebben meer
progressieve krachten en minder conservatisme nodig".
Rutten
vraagt de vakorganisaties om te kiezen voor verandering "in plaats van
te blijven steken in gevechten van de vorige eeuw". "Het is tijd dat
vakbonden en werkgevers hun verantwoordelijkheid nemen. In het algemeen
belang, in plaats van alleen in eigen belang."
De nieuwe
voorzitter bedankte uitgebreid de Open Vld'ers in de federale en de
Brusselse regering. Veruit het luidste applaus was voor staatssecretaris
voor Asiel en Migratie Maggie De Block. "Vandaag bewijzen de feiten en
cijfers zwart op wit dat de kordate, maar ook menselijke en rechtlijnige
aanpak van Maggie werkt", juichte Rutten.
Ik heb in mijn leven toch een paar rare kwasten ontmoet. Sommigen beweerden dat de pyramides buitenaards waren en trokken parallellen met de Nazcalijnen in Zuid-Amerika of de Maya en Inca's. Ze beweerden tekeningen van helikopters en vliegende schotels te hebben gezien tussen de hiërogliefen. Achteraf bleken dat toevalligheden door afbrokkelende karakters.
Hoe zotter de personen, hoe belachelijker de theorie. En inderdaad, sommige haalden wel eens de media, zoals de rare mijnheer Nicolas Scezwyck. Ik zag ooit een artikel van hem verschijnen in de Streekkrant. Hij ging een film uitbrengen over de buitenaardse wezens die in Zuid-Amerika een spoor achterlieten. Hij beweerde dat Hollywood de rechten op zijn verhaal had gekocht. Ik heb van hem nadien nooit nog iets gehoord.
Groot was mijn verbazing dat de "betere zender" Canvas deze week "The revelation of te pyramides" uitzond. Ik geef toe, de Franse documentaire maakt gebruik van special effects en creëert een sfeer die de eerder naïeve burger kan meeslepen. Spijtig genoeg ben ik zelf op een aantal locaties geweest die in de documentaire worden aangehaald. De kwaliteit van de bouwwerken in Egypte is totaal verschillend van die in Latijns-Amerika. De Latijn-Amerikaanse kalksteen is zacht en poreus en de Egyptenaren gebruikten het harde graniet. De bouwwerken van de Egyptenaren waren meermaals groter dan die uit Amerika. En ook de datering is niet te vergelijken met die van de Egyptenaren. Duizenden jaren verschil zit er tussen beide culturen, maar dat trekt de cineaste natuurlijk in twijfel. En ook de beelden op het Paaseiland zijn natuurlijk niet te vergelijken met de afgebeelde farao's bij bv Aboe Simbel. Telkens zien we andere figuren, andere lettertypes en schrijfstijlen. Maar volgens de Franse cineaste is het dus één groot scenario dat van buitenaardse origine is.
Ik ben ervan overtuigd dat vele volkeren in de oudheid naar de hemel keken en de sterrenbeelden beter kenden dan wijzelf. En dan is het ook logisch dat vele hoge bouwwerken naar hemel gericht zijn of geïnspireerd naar de langste of de kortste dag per jaar. En inderdaad, vele rotsblokken zijn willekeurig van grootte en toch nauwkeurig op elkaar gestapeld. Wat verwacht men immers van de oudheid? Omdat op verschillende locaties in de wereld in de oudheid bouwsels werden opgericht met willekeurige zware rotsblokken en omdat die allemaal naar de hemel waren gericht zijn ze -volgens sommige kwieten- natuurlijk allemaal van dezelfde origine. Triestig en vooral een verlies van veel geld en energie.
Dit soort theorieën verschijnen met regelmaat van de klok. Ik zag ooit een reportage waarbij wetenschappers beweerden dat de Egyptenaren afkomstig waren van de Canarische eilanden. Als je dan als cineaste pretendeert dat uw reportage "verstrekkende gevolgen zal hebben voor de geschiedschrijving" dan ben je toch wel een beetje ijdel.
Tekst op CANVAS: Tweedelige documentaire over het mysterie achter de Grote Piramides in
Gizeh, nabij Caïro. Op haar zoektocht naar de ware betekenis van de
piramides reist cineaste Patrice Pooyard niet alleen naar Egypte, maar
ook naar China, Peru en Mexico. Ze doet een onthutsende ontdekking met
mogelijk verstrekkende gevolgen voor de geschiedschrijving.
wo 23/01/2013 - 12:38Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet (SP.A) is niet verrast
door het gebrek aan algemene kennis van de studenten lerarenopleiding.
Smet vindt dat niet normaal maar wijst naar de oppervlakkigheid in de
hele samenleving. Volgens hem wacht er het onderwijs, de ouders maar ook
de samenleving zelf een belangrijke taak.
Uit een onderzoek van de Katholieke Hogeschool
Limburg blijkt dat het slecht gesteld is met het algemene kennisniveau
van de studenten in de lerarenopleiding. Vooral aardrijkskunde en
geschiedenis, maar ook politiek en kennis van de sociaal-economische
thema's blijken een pijnpunt.
Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet vindt dat niet normaal maar
toont zich ook niet erg verrast. De resultaten zijn volgens hem een
weerspiegeling van de oppervlakkigheid in heel de samenleving.
"Het ligt voor een stuk ook bij de ouders. Wat wordt er besproken
rond de koffietafel, waar is men mee bezig. Als men meer met filmsterren
bezig is dan met politiek en het gebeuren daarrond dan zal men ook
minder parate kennis hebben", aldus Smet. "De veramerikanisering van
onze samenleving is op dat vlak geen goede evolutie."
Tegelijk wijst de minister van Onderwijs erop dat het profiel van de
studenten lerarenopleiding veranderd is. "Vroeger waren er meer jongeren
met een academisch profiel die ervoor kozen om leraar te worden. Nu is
die instroom breder."
Maar Smet wil de zaak niet blauwblauw laten. "Het is de opdracht van
ons allen om daar iets aan te doen: en dan gaat het niet alleen om het
onderwijs en de ouders maar ook heel de samenleving, en dus ook de
media', stelt hij.
Nog volgens de minister wordt de hervormde lerarenopleiding volop
geëvalueerd. Op basis van die evaluatie zal de opleiding bijgestuurd
worden, luidt het. Daarnaast worden er ook "beroepscompetenties voor
leraren" uitgewerkt. Die competenties moeten beter omlijnen wat leraars
in de toekomst moeten kennen en kunnen.
SPA-voorzitter Bruno Tobback heeft schrik van het confederalisme. Dat heeft hij toegegeven tijdens de nieuwjaarsreceptie van de socialistische partij. Indien Vlaanderen voor meer onafhankelijkheid kiest, riskeert het kleine partijtje van Tobback overal te worden buiten gesmeten. Nu kunnen zij dankzij hun grote Waalse broer PS overal aan de pot zitten en dat willen ze graag zo houden bij de SPA.
Verder zal het socialisten worst wezen dat de brede middenklasse van werkende mensen de crisis betaalt. Zij zetten nu volledig in op de steuntrekkers. Tobback verklaarde tijdens zijn speech dat België af moet van het statuut "belastingparadijs". Waar hij die benaming heeft gehoord, weet niemand, want de belastingdruk in dit land is het hoogst van heel de beschaafde wereld. Maar het is een publiek geheim dat de Vlaamse socialisten nog alle dagen de Rode Vaan lezen en het Communistische Manifest. Ook de klassenstrijd staat nog steeds geschreven in de statuten van de Waalse PS. Van dergelijke figuren kan men natuurlijk geen zinnig woord verwachten.
Voor het overige heet Tobback elke vreemdeling welkom in dit land, behalve wanneer hij vermogend is. Rijke mensen kunnen in de toekomst beter dit land verlaten.
Veel succes boekte Tobback natuurlijk niet met zijn knettergekke toespraak, behalve dan bij een paar profiteurs en nietsnutten. Op het Internet bulkt het van gedegouteerde landgenoten die dat onbenullig dwaas kereltje van Leuven gewoonweg haten. Maar zoals gezegd dient Vlaanderen eerst komaf te maken met het Waalse socialistische profitariaat vooraleer ze ook dit onnozel partijtje aan de deur kunnen zetten.
Wie denkt dat staatshervormingen het antwoord zijn op alle problemen,
die dwaalt. Die boodschap stuurde sp.a-voorzitter Bruno Tobback vandaag
de wereld in vanop de nieuwjaarsreceptie van zijn partij. "Een
staatshervorming - hoe nodig ook - is noch een alternatief, noch een
motor voor een fiscale hervorming, een arbeidsmarktbeleid, een
performant onderwijs of een betaalbare gezondheidszorg", klonk het.
Tobback zette zich uitdrukkelijk af tegen "het pessimisme en het geklaag
dat stilaan de grondtoon is geworden van alles wat we horen". Ondanks
de kritiek op de meerderheidspartijen van de jongste maanden, toonde hij
zich "trots" op de verwezenlijkingen van de federale regering "mét
socialistische premier".
"Een riskante bewering", erkende hij.
"Maar laat ons gewoon een keer naar de feiten kijken." De armoede groeit
ondanks de crisis nauwelijks aan, de energiemarkt is opengebroken en
fiscale en sociale fraude wordt aangepakt, somde hij op. Bovendien
blijft de begroting op het juiste spoor, gaan de loonlasten omlaag en
zijn er eindelijk knopen doorgehakt rond de kernuitstap.
Staatshervorming
Toch blijft het hoognodig in te zetten op nieuw beleid en nieuwe
ideeën, vervolgde Tobback. "Ideeën en beleid die voor toekomstige
generaties jongeren, werknemers, ondernemers en uiteindelijk
gepensioneerden een perspectief kunnen bieden."
Maar met
staatshervormingen alleen zal dat volgens de socialisten niet lukken.
"Confederalisme is voor de staatkunde geworden wat tijgerbalsem is voor
de geneeskunde", trok Tobback de vergelijking. "Het schijnt te helpen
tegen alle kwalen, maar niemand kan zeggen waarom dat zo is of zelfs
maar gewoon wat erin zit." Al moet "niemand daaruit verkeerde conclusies
trekken over onze ambities inzake die staatshervorming", klonk het.
Voor Tobback is nu echter vooral nood aan fiscale hervormingen en een
andere arbeidsmarkt, met kansen én sociale bescherming voor jongeren,
startende ondernemers en oudere werknemers. Maar ook aan een debat over
de samenleving waarin de volgende generatie zal opgroeien. "Dat debat is
vandaag aan de orde", aldus Tobback.
Grote vermogens Mogen
daar echter niet de dupe van worden voor Toback: "de jongsten, de minst
opgeleiden en de meest kwetsbaren en hun gezinnen". Hij wil eerst en
vooral "een eind maken aan onze status van fiscaal paradijs voor de
Depardieus en Arnaults en alle anderen die alles hebben maar niets
willen bijdragen".
De grote vermogens aanspreken, is volgens hem
dé mogelijkheid om de kost voor wie écht werkt verder te verlagen. Om
flexibiliteit mogelijk te maken zonder dat werknemers en hun gezinnen
daarvan alle risico's moeten dragen.
Besluiten deed Tobback met
de aankondiging van het congres dat de socialisten op 8 juni organiseren
rond "Het Vlaanderen van morgen". "De dagelijkse strijd mag dan wel
gaan over wat ons scheidt, maatschappelijke keuzes moeten in de eerste
plaats gaan over dat wat we delen", besloot hij.
Gewesten, gemeenschappen en lokale besturen hebben in de periode
2000-2010 bijna een kwart meer ambtenaren aangeworven. Gouverneur Luc
Coene van de Nationale Bank spreekt van een "ontsporing", die ons duur
te staan kan komen.
"Als we dit niet aanpakken, halen we in 2015 geen begrotingsevenwicht"
Luc Coene
België telt het op een na meeste ambtenaren van alle eurolanden. Gemeten
per hoofd van de bevolking heeft enkel Cyprus meer mensen in
overheidsdienst, blijkt uit het nieuwe boek The Return of the Deficit.
Public Finance in Belgium over 2000-2010. Dat ons land bovenaan in de
rangschikking zit, is een gevolg van de forse stijging van de
werkgelegenheid in de ambtenarij in de periode 2000-2010.
Het
aantal ambtenaren ging in dat decennium met 14,7 procent omhoog. Dat is
vooral op conto te schrijven van de regio's en de gemeenten. Bij
gewesten en gemeenschappen nam het ambtenarenkorps met 22,7 procent toe.
De gemeenten namen 20,5 procent meer mensen in dienst. Ook het aantal
leerkrachten (+16,6 procent) kende een sterke groei.
Gouverneur
Coene vindt deze evolutie onrustwekkend. Hij vraagt zich af of die
aanwervingen wel allemaal nodig waren. "Met elke nieuwe regelgeving van
de gewesten en gemeenschappen kwamen er nieuwe ambtenaren. Voor cultuur,
voor milieu, voor sport, voor vergrijzing, terwijl er vaak onvoldoende
activiteiten voor handen waren. Op dat gebied hebben we veel laten
ontsporen", verklaarde hij gisteren op een forum over onze openbare
financiën.
Het is niet de eerste maal dat Coene klaagt over het
grote aantal ambtenaren in ons land. Wel is het de eerste maal dat hij
spreekt over een 'ontsporing'. In zijn visie legt de ambtenarij een te
groot beslag op de uitgaven van de overheid, waardoor die het moeilijk
heeft om haar uitgaven onder controle te krijgen.
Omdat de
toename van de ambtenarij het grootst is bij de gemeenschappen en
gewesten kijkt Coene in hun richting om iets aan het probleem te doen.
Door te besparen op de ambtenarij kunnen ze een grotere bijdrage leveren
aan de verdere sanering van de Belgische begroting. Dat is wenselijk om
de begroting op koers te houden.
De oproep van de gouverneur
komt bij de start van een bijzonder moeilijk begrotingsjaar. De
regering-Di Rupo moet op zoek naar bijkomende miljarden om de begroting
op koers te houden. Over twee jaar moet ons land zijn begrotingstekort
volledig hebben weggewerkt. Daarover zijn afspraken gemaakt met de
Europese Unie.
Een grotere inbreng van gewesten en gemeenschappen
bij de sanering van de begroting en een afremming van de
vergrijzingsuitgaven, acht Coene absoluut nodig om tot resultaten te
komen. "Als we die cruciale elementen niet aanpakken dan hebben we het
zeer moeilijk om de doelstelling van een evenwicht in 2015 te halen",
zei hij
Tot dusver hebben de gewesten en gemeenschappen de boot
afgehouden om hun budgettaire inspanningen te vergroten. Vlaams
minister-president Kris Peeters wees er in het verleden steevast op dat
de Vlaamse regering met een begroting in evenwicht al een grote bijdrage
levert.
EREMBODEGEM 2013 kent een sombere start voor de
zevenjarige Pablo Van Hecke uit Erembodegem. De kleuter werd betrapt op
het gooien van een sneeuwbal, en riskeert een GAS-boete van 250 euro .
Zijn kansen op zakgeld zouden hiermee voor de rest van het jaar zwaar
worden gehypothekeerd.
Het incident zou zich vanochtend hebben voorgedaan aan de
Erembodegemse basisschool De Lachende Klavertjes, op een moment dat
enkele leerlingen van klasje 1B van juffrouw Jo Keymeulen zich hadden
verzameld voor de schoolpoort, teneinde die te doorwandelen. Het zou op
dit punt zijn geweest dat de zevenjarige Pablo Van Hecke zijn kans
schoon zag om een hoeveelheid sneeuw in de handen te grijpen, met de
bedoeling de neerslag samen te kneden tot een bal. Van Hecke zou
hierbij tot oogmerk hebben gehad om de bal in de richting te gooien van
zijn klasgenootje Gunnar Hoffelinck, die hem volgens ondervraagde
leerlingen daags voordien een harde boks zou hebben gegeven tijdens de
turnles.
Pablo in de seconden voor het incident
Het projectiel zou echter zijn doel hebben gemist, en in een
dramatische samenloop van omstandigheden zijn terechtgekomen op het
uniform van dienstdoend wijkagent Patrick Debruynclopper, die op dat
moment zijn bewakingsopdracht voor de schoolpoort aan het vervullen was,
om een veilig verloop van de ochtend te garanderen.
Orgelpunt
Volgens omstaanders zou de agent ogenblikkelijk op de impact hebben
gereageerd, door de jongen bij zich te roepen om hem een omstandige
reprimande te geven. Luidens bronnen zou de bolwassing tot een
orgelpunt zijn gekomen op het moment dat Debruynclopper de
identiteitsgegevens van de jongen in zijn notitieboekje noteerde, hem
hiermee de facto veroordelende tot een GAS-boete van 250 euro.
Laatste berichtgeving lijkt te bevestigen dat de familie van Pablo
Van Hecke overweegt om een raadsman in de arm te nemen, en aldus de
geldsanctie alsnog zal trachten te ontlopen. In een schriftelijke
reactie liet de zevenjarige nog weten dat met deze gratuit-fascistoïde
maatregel mijn vertrouwen in de neutraliteit van de gezaghebbende
structuren ten diepste geschonden is.
Gisterenavond zag ik op Terzake het debat over criminaliteit tussen Bart De Wever (NVA) en Groen-politicus Wouter Van Besien. Volgens Van Besien zou er meer aandacht moeten gaan naar de fraude bij de Antwerpse diamantsector in plaats van de kleine criminaliteit.
Van Besien is duidelijk niet goed op de hoogte van de diamantsector. Diamant is een goed dat uiterst snel kan worden verscheept. Bij wijze van spreken kan een diamantair binnen de 24u zijn biezen pakken. Daarom was diamant jarenlang het product bij uitstek dat door de Joden werd verhandeld. Als opgejaagde bevolkingsgroep konden zij snel naar het buitenland vluchten indien er gevaar dreigde.
Vroeger werden diamanten in de Antwerpse regio geslepen. Deze slijperijen zijn door de torenhoge sociale kosten in ons land nagenoeg volledig verdwenen. Enkel peperdure diamanten worden hier nog geslepen, maar de massa gebeurt nu vooral in India. Ondertussen hebben honderden Belgische slijpers hun job vaarwel gezegd.
Antwerpen is momenteel nog het commercieel centrum van de diamant, maar zal deze positie niet lang meer kunnen houden. Diamantairs houden niet van betutteling en controles en dat is eigen aan het product. Belgische politici begrijpen dat niet. Die denken dat Antwerpen eeuwig deze positie zal kunnen behouden en dat er nergens concurrentie dreigt. Welnu, de diamantairs zijn al lang op zoek naar een alternatief. India is geen mogelijkheid omdat de Indische diamanthandelaars hun eigen land wantrouwen. Het labiele Afrika is ook geen oplossing meer. De Zuid-Afrikaans diamantbedrijven zijn overigens verplaatst naar Zambia als gevolg van de huidige racistische wetgeving (Black Empowerment Act) onder president Jacob Zuma. In Amerika is New York zonder meer een groot concurrent voor Antwerpen. Daar staat de Joodse lobby zeer sterk en Amerikaans belastingsysteem is veel soepeler dan het onze. Maar de grootste bedreiging voor Antwerpen is Dubai. Dit belastingparadijs is geografisch zeer goed gelegen op het snijpunt van Afrika en Eurazië. De lokale overheden doen er alles aan om van Dubai een commercieel centrum te maken. Enkel het klimaat is er minpunt. In de zomermaanden flirt de buitentemperatuur met de 50 graden Celsius.
Natuurlijk alles heeft een prijs. Indien onze belastingdiensten jacht blijven maken op onze diamantsector, is de keuze snel gemaakt. Opnieuw honderden jobs dreigen te verdwijnen in de sector en aanverwante sectoren. In de banksector bij voorbeeld voelt men al enige tijd de bui hangen. De Antwerpse Diamantbank welke eigendom is van KBC staat al jaren te koop, maar vindt geen enkele overnemer. ABN-AMRO is sinds geruime tijd bezig met haar diamantactiviteiten af te bouwen. Nieuwe sectoren worden aangeboord, bv luxe-producten, maar dat lijkt niet echt aan te slaan. Momenteel voert de Hollandse bank een uitdoofbeleid, waarbij de lokale Vlamingen als eerste de deur uitgaan.
En is het niet het belastingregime dat de diamantsector wegpest, dan is het misschien het product zelf. Sinds enkele jaren is men in staat kunstmatige diamant te produceren. Vijftig jaar geleden was Zirconium de diamant van het gewone volk, maar het product woog meer, was minder krasbestendig en gaf niet echt dezelfde schittering. Maar nu duiken overal kunstmatig geproduceerde diamanten op. Deze hebben net dezelfde kenmerken, maar zijn natuurlijk steeds loepzuiver. Zo'n diamant is enkel door experten van een natuurproduct te onderscheiden. De kostprijs van dergelijke diamanten is nog altijd vrij duur, maar het is slechts een fractie van die van het natuurproduct. Zeker in de hogere gewichten (karaten) is het voordeel gigantisch. Het is slechts een kwestie van enkele jaren vooraleer goedkope Chinese of Aziatische diamanten onze markten zullen overspoelen. Een karaat diamant zal binnen tien jaar misschien nog 200 euro kosten in de winkel, terwijl dat nu nog het tienvoudige is.
Dus indien deze kunstmatige markt niet door de politiek wordt kapotgemaakt, zal de sector zichzelf misschien kapot maken.
De federale ambtenaren organiseren op 7 februari een grote betoging
tegen het "eigengereide optreden" van staatssecretaris voor
Ambtenarenzaken Hendrik Bogaert (CD&V). Dat bericht De Standaard.
Vanaf maandag verspreiden de drie grote ambtenarenvakbonden 70.000
petitiekaartjes onder alle federale ambtenaren met de titel "Niet met
ons, mijnheer Bogaert". Op de kaartjes uiten de bonden hun onvrede over
het beleid van Bogaert en de regering-Di Rupo.
Volgens Guido
Rasschaert, algemeen secretaris van het socialistische ACOD, is het de
start van de mobilisatie voor een grote betoging waarbij alle
ondertekende kaartjes aan Bogaert zullen overhandigd worden. De betoging
vindt normaal gezien op 7 februari plaats, tenzij de stad Brussel voor
die dag geen toestemming geeft.
"Die betoging zal zeker niet het
eindpunt zijn", zegt Rasschaert. "Ik verwacht staking langs alle
kanten. We krijgen nu al heel wat aanvragen om te mogen staken, maar die
proberen we in te passen in deze actie."
De bonden zijn zeer
ontevreden over het gebrek aan overleg met Bogaert. Door dat gebrekkige
overleg zijn er volgens de vakbonden heel wat verkeerde beslissingen
genomen. Een ervan is het nieuwe vergoedingsstelsel voor overuren en
nachtwerk. Dat leidde al tot stiptheidsacties bij de douane op Zaventem.
Het kan verkeren zei Bredero. Ik herinner mij levendig de volkstoeloop na het overlijden van wijlen Koning Boudewijn. Iedereen trok naar laken om een laatste groet te brengen aan de overleden vorst. Ook in mijn familie waren er koningsgezinden die hun officiersplunje aantrokken om het overleden staatshoofd een laatste groet te brengen. Er gingen zelfs stemmen op om Koning Boudewijn Heilig te laten verklaren...De massahysterie bereikte haar hoogtepunt.
Koningin Fabiola werd in die periode rijkelijk bedeeld met een torenhoge dotatie. Ik ken persoonlijk de toenmalige beheerder van de civiele lijst die de dotatie van het Koningshuis beheerde. Hij vertelde mij dat de koningin geen afstand wou doen van haar hofhouding. Een legertje van meer dan 40 mensen die haar omringen en verzorgen moesten via haar dotatie worden betaald. Overigens een bekend familielid van mij was jarenlang hofdame van de Koningin. Welnu, de loonkosten zijn in dit land zo hoog dat de Koningin amper haar personeel kon betalen met de dotatie. Het geld van de belastingbetaler verdween dus aan uitgaven voor personeel. Rijk is de gemalin van Koning Boudewijn er dus niet op geworden. Hoogstwaarschijnlijk bestaat haar fortuin uit nalatenschappen van haar eigen familie en haar erfdeel van wijlen Koning Boudewijn.
De media weten dit ook, net zoals onze politici overigens. Maar de tijd is blijkbaar rijp om met onze Koninklijke familie af te rekenen. Fabiola is al jaren het mikpunt van spot van menig Vlaams komiek of humoristisch Televisieprogramma. Ze ligt goed in die markt met haar uiterlijk en "belachelijk" haarkapsel. Bovendien is ze als suikertante een beetje de "lelijke oude heks" die rond de Koninklijke familie hangt. De sympathieke maar eveneens omstreden prins Laurent kreeg het natuurlijk menig maal met haar aan de stok en de bevolking sympathiseert met hem.
Koningin Fabiola is natuurlijk ook geen onbesproken blad. Haar invloed aan het Koninklijke hof was en is nog steeds zeer groot. Haar connecties met de Katholieke kerk zijn gekend, alsook haar onbegrensde devotie. En het is maar de vraag of de weduwe van een oud-koning er een hofhouding van 40 man moet op nahouden.
Maar is het niet de fout van de politiek in het algemeen en oud-premier Dehaene in het bijzonder dat men haar blijvend zulke hoge dotatie heeft toegekend? Men had haar toch perfect een degressieve dotatie kunnen toekennen.
De discussie over de Stichting wordt nu door de politiek of de media volledig misbruikt om het Koningshuis aan te pakken. Men gooit alles op één hoopje en verliest elke zin voor objectiviteit. Er is immers de discussie over haar hoge dotatie wegens veel te grote staf die daarmee wordt onderhouden en er is de discussie over de torenhoge erfenisrechten in dit land.
Ik had zelf een suikertante die stierf toen ze net geen 100 jaar oud was. De tien erfgenamen betaalden elk maar liefst 72% erfenisrechten!!! Stel je voor; Je hebt heel je leven hard gewerkt, je hebt correct belastingen betaald en als je sterft gaat er 72% van je vermogen naar de overheid. Dat is regelrechte diefstal vanwege onze overheid. In feite is dat niet beter dan de verguisde Franse "communist" Hollande die 75% belasting heft op inkomens van boven 1 miljoen euro per maand. In dit land immers heft men bij IEDEREEN die geen kinderen heeft een belasting van 72%!!! De discussie zou dus moeten gaan over de misdadig hoge erfenisrechten in dit land! Maar niets daarvan. In plaats van de oorzaak van het probleem aan te pakken, gaat men over tot een persoonlijke afrekening.
Ik begrijp perfect dat sommige rijke kinderloze erflaters een oplossing zoeken voor de diefstal van onze staat. Ik begrijp de rijke erfgename van Petrofina die een duolegaat gaf. Ik begrijp de tientallen rijke suikertantes die een stichting in het leven roepen om aan deze rooftocht te ontsnappen.
Dat alles neemt niet weg dat het instituut Koning dient herbekeken te worden, net zoals de rijkelijke dotaties.
o. .
UPDATEKoningin Fabiola heeft een private stichting in het leven geroepen
die haar moet toelaten een gepaste regeling uit te werken voor haar
erfenis. Dat schrijven de kranten van Sudpresse. De kinderloze Boudewijn
en Fabiola hebben geen directe erfgenamen, maar de koningin wil
minstens een deel van haar erfenis naar haar directe biologische neven
en nichten laten vloeien.
Sinds de dood van koning Boudewijn in 1993 heeft Fabiola volgens de
kranten een kleine 27 miljoen euro dotaties ontvangen, maar erfde ze ook
nog van haar overleden echtgenoot. Zonder erfgenamen zouden de
successierechten op haar fortuin oplopen tot 70 procent, maar de
stichting helpt haar daaraan te ontkomen.
Volgens de statuten,
die al in het Staatsblad verschenen, heeft de stichting "Fons Pereos"
vier doelstellingen. Zo wil ze haar familieleden bijstaan, historische
en culturele werken van het koningspaar promoten, bijdragen aan de
Astrida Stichting van wijlen koning Boudewijn en katholieke instellingen
een duwtje in de rug geven.
De raad van bestuur bestaat naast
Fabiola nog uit acht leden. In geval van ontbinding gaan de fondsen naar
de Astrida Stichting en een andere private stichting die de koningin in
1999 in Spanje heeft opgezet, luidt het nog.
Paleis niet op de hoogte Het
koninklijk paleis is vandaag pas te weten gekomen dat koningin Fabiola
een private stichting in het leven heeft geroepen. Het paleis wilde niet
reageren op de oprichting van de stichting van Fabiola, "aangezien het
om een puur persoonlijk initiatief gaat. Bovendien informeerde de
koningin ons niet over de stichting", aldus het koninklijk paleis.
"Overheidsgeld van beoogde doel afgewend" Iedereen
heeft het recht zijn situatie financieel te optimaliseren, dus ook
koningin Fabiola, maar hier gaat het om overheidsgeld dat van het
beoogde doel wordt afgewend. Dat stelt N-VA-Kamerlid Theo Francken in
een reactie. Francken wijst erop dat de Belgische staat nooit een
dotatie of civiele lijst betaald heeft met het oog op het onderhouden
van neven en nichtjes. Een dotatie is functioneel, en moet de betrokkene
toelaten een functie uit te oefenen. Het is geen loon dat wordt betaald
en dat privé-geld is, aldus de N-VA'er.
Volgens hem vermengt de
koninklijke familie - ook koning Boudewijn richtte de stichting Astrida
op - overheidsgeld met privé-fortuin. Dat kan enkel omdat er geen
controle is vanwege het Rekenhof op de bestedingen van de dotatie, en
omdat de dotatie en civiele lijst slechts één som toekent, stelt Theo
Francken.
Het N-VA-Kamerlid verwijst naar de besluiten van de
studiedag van zijn partij over de monarchie. Daarin wordt gepleit voor
een controle door het Rekenhof en het opsplitsen van de dotatie en
civiele lijst in een belastingvrije werkingstoelage en een vergoedend
deel waarop belastingen verschuldigd zijn
Het Brussele parket heeft een negatief advies overgemaakt aan de
Kamer over de aanvraag van de Belgische nationaliteit van de Franse
miljardair Bernard Arnault. Dat bericht De Morgen vandaag.
De Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) gaf eerder al een negatief advies.
"Ik kan bevestigen dat het parket zijn advies naar de Kamer heeft
gestuurd en dat het inderdaad negatief is", zei parketwoordvoerder
Jean-Marc Meilleur aan De Morgen. De substituut wou verder geen
commentaar geven.
Het parket geeft twee redenen in zijn advies,
schrijft De Morgen. Ten eerste kan Arnault niet bewijzen dat hij al drie
jaar zijn hoofdverblijfplaats in België heeft - een van de criteria.
Maar daarnaast heeft het gerecht ook een onderzoek geopend tegen
Arnault. De politie onderzoekt met name het netwerk van bedrijven,
postbussen en de stichting die Arnault in België heeft opgericht. Over
die financiële constructies bestaat onduidelijkheid.
Na het
parket en DVZ moet ook de Staatsveiligheid nog een advies verlenen. Op
basis daarvan neemt de naturalisatiecommissie een beslissing. De
Fransman rest wel nog een tweede mogelijkheid omdat de
naturalisatieprocedure begin januari veranderd werd, nadat Arnault zijn
procedure begon.
Als Arnault een tweede kans wil, moet hij
aantonen dat hij een uitzonderlijke verdienste heeft geleverd of kan
bijdragen aan de uitstraling van België. Maar volgens De Morgen wordt
dat lastig als het gerecht verdere stappen zet.
Toen ik gisteren het nieuws vernam dat de ambassadeur van Congo Brazzaville wordt teruggeroepen omdat hij zich laagdunkend had uitgelaten over Congo, wist ik meteen dat dit een politieke afrekening was. Ik kende de signatuur niet van de bewuste ambassadeur, maar ik vermoedde dat Reynders dringend iemand van zijn clan op de stoel wou plaatsen. Vandaag krijg ik bevestiging dat het een ambassadeur is van NVA-strekking.
Als Reynders consequent is dan zou hij ook alles in het werk moeten stellen om Karel De Gucht af te zetten. Want die heeft zich in het verleden meermaals laag dunkend uitgelaten over Congo en haar huidige leiders. Maar zoals jullie ondertussen ook al weten, is niets zoals het lijkt in de politiek. De media nemen meestal de persmededeling gewoon over als het van de traditionele partijen komt. Alles is immers gepolitiseerd in dit land, tot zelfs onze media!
Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) roept de
Belgische ambassadeur in Congo-Brazzaville terug naar Brussel.
Ambassadeur Jan De Bruyne had tijdens een ontvangst van Belgische
zakenlui kritiek gegeven op het regime in Congo, terwijl een ambassadeur
zich terughoudend moet opstellen.
Eind december zou De Bruyne tijdens een missie georganiseerd door
Flanders Export and Trade (FIT) enkel Nederlands hebben gesproken. Hij
zou zich, volgens getuigen, daarbij ook minachtend hebben uitgelaten
over het land en de president.
De ambassadeur, die een
N-VA-etiket wordt toegedicht, zegt dat hij geen Frans had gesproken
omdat de enkele Franstalige zakenmensen die aanwezig waren perfect
Nederlands spraken. Hij ontkent ook dat hij choquerende dingen heeft
gezegd.
Aanvaard door autoriteiten Reynders haalt de
ambassadeur nu terug. "Hij zal de diplomatie niet verlaten, maar hij zal
ons land niet langer vertegenwoordigen in Brazzaville. Daarvoor moet je
immers aanvaard zijn door de autoriteiten van het land en ik heb
begrepen dat dit niet langer het geval is", zei Reynders op RTL-TVi.
De minister van Buitenlandse Zaken vindt dat de ambassadeur ook "enkele
woorden" in het Frans had moeten spreken. "Maar het tweede element is
belangrijker, namelijk het naast zich neerleggen van de plicht tot
terughoudendheid. Dat breekt de banden met een land."
"Afrekening" De N-VA heeft vragen bij het
terugroepen van De Bruyne. "De ambassadeur wordt gesanctioneerd op basis
van aantijgingen en zonder dat hij gehoord is", zegt N-VA-senator Karl
Vanlouwe. "De diplomatie in België is sterk gepolitiseerd. De beste
posten in het buitenland gaan naar mensen van de traditionele partijen.
De restposten gaan naar andere ambassadeurs", zegt Vanlouwe. "Dit lijkt
op een afrekening".
De Bruyne procedeerde overigens met succes
bij de Raad van State tegen de beslissing van Buitenlandse Zaken over de
benoeming van ambassadeurs op posten waarvoor hij zich kandidaat had
gesteld.
UPDATEPremier Elio Di Rupo blijft achter de inhoud staan van de
kerstboodschap van koning Albert II. "Met zijn waarschuwing voor het
populisme citeerde hij niemand en viseerde hij niemand", zeg de eerste
minister in De Zondag. Hij betreurt naar eigen zeggen dat de N-VA - een
"zeer gevaarlijke" partij - elke mogelijkheid aangrijpt om electoraal te
scoren en een nieuwe stap te zetten richting hun doel, namelijk een
onafhankelijk Vlaanderen.
Premier Di Rupo betreurt de inhoud van de kersttoespraak van de koning
"helemaal niet". Hij merkt op dat het discours van het staatshoofd "voor
90 procent was geconcentreerd op de economische realiteit" en dat de
koning met zijn waarschuwing voor het populisme niemand in het vizier
nam. "Ik onthoud de volledige tekst van de koning, anderen onthouden
slechts een deeltje, enkel wat ze willen onthouden".
Regeerakkoord
Di Rupo noemt in het interview met de zondagskrant de N-VA ook een "erg
gevaarlijke" partij. "N-VA is een separatistische partij en dus zeer
gevaarlijk voor ons land", luidt het. Diezelfde N-VA wil het debat over
de de rol van de koning voeren, maar de premier zit niet op dezelfde
golflengte. Daarover staat niets in het regeerakkoord, stelt de eerste
minister, volgens wie de koning in een complex land als België een
extreem belangrijke rol speelt.
De premier blikt ook vooruit
naar het werk dat de komende maanden op de regeringstafel ligt, zoals
asiel en migratie, justitie, de tweede fase van de staatshervorming en
de NMBS. Hij verwacht dat er nog "één of maximaal twee kernkabinetten"
nodig zijn om de herstructurering van de NMBS rond te krijgen.
Nederlands
Di Rupo wil dat zijn regering dit jaar beter communiceert. "Het ontbrak
ons aan tijd om een duidelijke uitleg te geven. We moeten daaraan
werken", aldus de premier, die voorts zegt inspanningen te blijven
leveren om zijn Nederlands te verbeteren.
De Wever: "Die stelling is bekend" N-VA-voorzitter
Bart De Wever is niet onder de indruk van de uitspraken van premier
Elio Di Rupo als zou de N-VA "zeer gevaarlijk" zijn. "Die stelling is
bekend. Er is recht op vrije meningsuiting voor iedereen, dus ook voor
Elio Di Rupo", reageerde De Wever vandaag op de nieuwjaarsreceptie van
de stad Antwerpen voor de televisiecamera's. "Het is nu eenmaal
allen tegen één en één tegen allen. Ik heb daar ook niet voor gekozen,
maar als dat zo is, dan zal het zo zijn", zei De Wever.
Vlaams
minister-president Kris Peeters (CD&V) relativeerde de uitspraken
van Di Rupo. "Ik heb begrepen dat de PS al snel mensen gevaarlijk
vindt", zei hij in De Zevende Dag (één). Peeters herinnerde eraan dat
PS-boegbeeld Laurette Onkelinx destijds CD&V-kopstuk Yves Leterme
een "zeer gevaarlijk man" had genoemd.
"Mijn jaren in de politiek zijn zeker niet de beste uit mijn leven".
Aan het woord is senator Rik Torfs (CD&V) vandaag in een interview
met de krant De Morgen. Hij zegt niet letterlijk dat zijn politieke
loopbaan bijna afgelopen is, maar "het moment is stilaan gekomen om
knopen door te hakken. Dat zal toch in januari of februari moeten
gebeuren".
"Ik word, wat ik overigens normaal vind, geassocieerd met het beleid van
een partij waar ik verder weinig greep op heb, dat is niet leuk. En er
zijn zoveel dingen lastig aan dit beroep: het trage tempo van de
politiek, het vele tijdverlies", aldus Torfs. De senator heeft naar
eigen zeggen maar één ding kunnen doen waar hij zich echt goed bij
voelde, en dat is zijn werk in de commissie Justitie.
Partijwerking
Dat hij niet veel heeft kunnen bijdragen, schrijft Torfs vooral op zijn
eigen conto: "dat heeft in de eerste plaats te maken met mijn eigen
beperkingen. Ik ben er niet in geslaagd om in het huidige particratische
systeem van de politiek binnen te dringen. Allerlei verstandige mensen
hadden mij gewaarschuwd: traditionele partijen zijn gesloten
machtsbastions, hiërarchisch georganiseerd met aan de top een paar
figuren die bepalen wat er gebeurt. Hoeveel stemmen je ook haalt, daar
geraak je niet in. Ik kan alleen maar vaststellen dat die partijen
inderdaad zo functioneren".
Conflicten Torfs
viel regelmatig op met zijn afwijkende standpunten. CD&V-voorzitter
Wouter Beke zei onlangs dat hij een hartig gesprek had gevoerd met de
dissidente senator en dat ze weer op één lijn zaten. "Dan heb ik dat
bewuste gesprek toch niet meegemaakt", reageert Torfs. "Ik heb inderdaad
met Wouter gepraat, maar dat ik nu weer in de pas zou lopen, slaat
nergens op"
Volgens N-VA-ondervoorzitter Ben Weyts is er op dit moment geen
draagvlak voor een onafhankelijk Vlaanderen. Om het democratisch deficit
aan te pakken is het confederalisme voor de Vlaams-nationalisten "een
zeer aanvaardbare en efficiënte constructie". Dat zegt Weyts vandaag in
een interview met Metro.
Confederalisme wordt traditioneel omschreven als de samenwerking tussen
twee onafhankelijke landen. Maar, zegt Weyts, "dat is de academische
definitie. In België geven we daar toch een andere invulling aan".
Verregaande samenwerking
Het Belgische confederalisme moet volgens hem gezien worden als een
verregaande samenwerking tussen de deelstaten, "zodat ze de bevoegdheden
kunnen uitoefenen die het dichtst bij de mensen staan". Bepaalde
bevoegdheden, zoals het buitenlands beleid en defensie, blijven evenwel
beter op federaal niveau uitgeoefend, verduidelijkt Weyts.
Voor
de N-VA is het belangrijk dat het confederalisme breed gedragen wordt en
ook vanuit een brede input vertrekt. "We zullen het brede Vlaamse
middenveld maximaal betrekken", aldus Weyts. "Bedrijven, economische
consultancy en middenveldorganisaties zullen hun bijdrage leveren."
Intellectuele oefening
Op politiek vlak kijken de N-VA'ers naar Open Vld en CD&V, twee
partijen die volgens Weyts de intellectuele oefening van het
confederalisme al hebben gemaakt. "Als N-VA is het belangrijk om dan
sterk te staan. Al is het altijd interessant om partners te hebben die
mee in onderhandelingen willen gaan, namens de Vlaamse democratie."
Voor het Vlaams Parlement ligt daar "een mooie rol weggelegd", aldus
Weyts. Het federale niveau kan volgens hem fungeren als een
ontmoetingsplaats voor de twee democratieën "op basis van volstrekte
gelijkwaardigheid".
De socialisten maken Europa kapot. Nietsnutten, goudzoekers, leeggangers zijn bij ons allemaal welkom. Ze moeten verplichte inburgeringscursussen volgen, waarin hen wordt uitgelegd hoe je hier een gratis woonst, gratis onderwijs, gratis sociale zekerheid en gratis inkomen kan krijgen! Socialisten ontvangen deze nieuwe Belgen met open armen. Wie de rekening zal betalen, zal hen worst wezen. Zij denken alleen maar aan hun stijgend kiezerspubliek.
Maar miljardairs die Frankrijk ontvlucht zijn omwille van het communistische regime die zijn hier natuurlijk niet welkom. Onze socialistische regering houdt niet van mensen met kapitaal. Dat zij hier belastingen zouden betalen, kan hen niet schelen. Dus rijke buitenlanders moeten maar andere oorden opzoeken. Ons land draait vierkant.
En dan begrijpen onze politici niet dat we allemaal dringend op zoek zijn naar een alternatief. Eerst hebben ze het Vlaams Belang/Blok geïsoleerd, nu proberen ze het NVA als "fascistisch" te isoleren. Het enige dat voor de traditionele partijen geldt, is dat zij zichzelf kunnen blijven verrijken op kosten van de Vlaamse belastingbetalers. Onze overheidsgebouwen werden verkocht aan duistere buitenlandse firma's waarin deze profiteurs zelf participeren. Of eigendommen aankopen in Toscanië om dan jaren aan een stuk Europese subsidies te ontvangen wegens de zogezegde mislukte oogsten. Of aandelen verkopen met voorkennis zonder vervolgd te worden door de politiek benoemde rechters.
Vele van deze politici werden arm geboren en sterven als miljardair zonder dat ze ooit écht productief zijn geweest! Indertijd sprak men over de Ferrari en het kasteel van ABVV-kopman De Bunne. Er zijn politici die tientallen jaren in opspraak zijn en die nooit écht worden veroordeeld. Het Agusta-smeergeld verhaal is niet meer dan het topje van de ijsberg. Politici als SPA-er Freddy Willockx die miljoenen franken ontvingen voor de aankoop van "Het Vrije Waasland" werden nooit vervolgd. Het smeerpijpverhaal van CD&V-er Leo Delcroix, het obussenverhaal van PVV-er Freddy Vreven, de contracten van de sympathieke PSC-boef Paul Vandenboeynants. de gascontracten van SP-er Willy Claes, de duistere zaakjes van PS-ers Guy Mathot, Guy Coeme en Guy Spitaels, de aannemingscontracten van PVV-er Willy De Clercq, de milieuboxen van Theo Kelchtermans, publieke gelden in Superclub...Het is een "never ending story".
Maandelijks horen we verhalen over politieke figuren die zichzelf onwezenlijk hebben verrijkt. Enkele weken terug kwam de beruchte VLD-er Karel De Gucht in het nieuws omwille van het feit dat hij 1,25 miljoen euro winst had genomen bij een aandelenverkoop en die niet had aangegeven. De subjectieve Luk Vander Kelen van Het Laatste Nieuws schreef hierover in een opiniestuk dat "wie Karel De Gucht kent weet dat die zoiets niet kan gedaan hebben." Ofwel is Vander Kelen naïef en dom, ofwel is hij door zijn vriendschapsband alles behalve objectief en misschien is er zelfs meer aan de hand. Dat soort van "journalisten" zijn hun naam onwaardig en zijn een blaam voor het beroep! Moest ik eigenaar zijn van Het Laatste Nieuws ik schopte Vander Kelen vandaag nog buiten!
En de boer? Die ploegde voort...
President Vladimir Poetin heeft de acteur Gérard Depardieu het
Russische staatsburgerschap verleend. Het Kremlin maakte vandaag bekend
dat de president het decreet daarover heeft ondertekend.
Poetin had in december al gezegd dat de van oorsprong Franse acteur met
wie hij naar eigen zeggen bevriend is, zo een Russisch paspoort kon
krijgen. De 64-jarige Depardieu is vaak geziene gast op Russische
filmfestivals en feestjes met Russische beroemdheden.
De acteur
die bekend is geworden door rollen als Cyrano de Bergerac en Obelix, had
enkele dagen daarvoor gezegd dat hij zijn Franse paspoort zou inleveren
uit verontwaardiging over het besluit van de socialistische regering in
Parijs om de belasting voor inkomens vanaf 1 miljoen euro tot 75
procent te verhogen. De acteur heeft een huis gekocht in België.
Het
Franse Constitutioneel Hof annuleerde het afgelopen weekeinde de
superbelasting, maar Depardieu zei in een reactie dat er voor hem niets
was veranderd. Depardieu lijkt van plan zich in Néchin te vestigen, in
het zuiden van België. Hij kocht daar al een huis.
Burgemeester
Daniel Senesael heette Depardieu welkom in Estaimpuis, waar Néchin onder
valt. De burgervader kroop daarvoor in de huid van Asterix. Ook andere
mensen van de gemeente treden in het filmpje op als Galliërs. De
burgervader plaatste het filmpje op Facebook.
"Dossier anders bekijken" Het
naturalisatiedossier van Gérard Depardieu zal anders bekeken worden als
de Franse acteur inderdaad Russisch staatsburger wordt. Dat zegt de
voorzitter van de naturalisatiecommissie van de Kamer, Georges
Dallemagne (cdH). "Zijn aanvraag kan minder dringend lijken, minder
belangrijk... Nationaliteiten zijn niet iets wat men verzamelt." De
commissie zal nagaan of Depardieu de juiste motivatie voor een aanvraag
heeft.
Sedert 1 januari kan wie bijzondere verdiensten voor ons
land kan bewijzen, gemakkelijker Belg worden binnen de
uitzonderingsregels. Mogelijk kan Depardieu daarvan gebruikmaken, maar
met zijn demarche kan Poetin daar dus nog een stokje voorsteken.
Het lijkt komkommertijd in de Vlaamse politiek. Eerst was er de totaal verkeerde kerstboodschap van de koning waarover iedereen het eens was dat deze verkeerd was. Zeker de vergelijking van het Vlaams Nationalisme met het fascisme van de jaren 30 vonden alle analisten totaal misplaatst. Tot het boegbeeld van de Vlaams Nationalisten, Bart De Wever, zelf in de pen kroop en een opiniestuk over de Kerstboodschap liet verschijnen in de gazet De Standaard. Ineens vonden een paar gevallen politici de tijd rijd om op kinderachtige manier Bart De Wever te tackelen. Zelfs in de meest liberale gazet, Het Laatste Nieuws, reageerden de lezers onthutst. Maar toch achten ook andere mislukte politici zoals de eerdere onbekende Eric Van Rompuy de tijd rijp om een slag onder de gordel uit te delen. Volgens hun redenering is Bart De Wever een soort van demoon, de reïncarnatie van Adolf Hitler of het fascisme, die dringend ontmaskerd dient te worden. Geen van al deze bekommerde politici begrijpen de échte reden niet van het succes van iemand als Bart De Wever. Wel Eric, Guy, Wilfried, Rik en andere verlichte geesten van de Vlaamse politiek, de bevolking is het Waalse socialistische juk grondig beu. Wij hardwerkende Vlamingen zijn het beu dat onze grenzen wagenwijd openstaan voor al het gespuis van heel de wereld. Wij, hardwerkende Vlamingen zijn het beu om te werken voor profiteurs aan de andere kant van de taalgrens. Wij, hardwerkende Vlamingen zijn het beu dat we rechts stemmen en links bestuurd worden. Wij voelen ons verraden door onze eigen traditionale partijen die mee aan tafel zitten en de taart mee verdelen. Wij willen eindelijk verandering en verbetering. Met de Walen als het kan, zonder de Walen als het moet. En als u dat fascisme noemt dan is het maar zo. Maar u en uw collega's zullen deze tendens niet kunnen keren. En al de slagen onder de gordel zullen niet bijdragen aan uw succes!
In een interview met het Franse weekblad Paris Match haalt Eric Van
Rompuy, Vlaams parlementslid en CD&V-schepen in Zaventem, fel uit
naar de N-VA en haar voorzitter Bart De Wever. De "hypocriete" houding
van de Vlaams-nationalisten, "die niet openlijk voor het einde van het
land pleiten, maar wel alles doen om het te ondermijnen", moeten de
andere partijen tegen de verkiezingen van 2014 kunnen blootleggen,
bepleit hij.
Het hele interview draait rond de N-VA. Van Rompuy grijpt de kritiek van
de partij op de kersttoespraak van koning Albert II aan om uit de
doeken te doen wat volgens hem de strategie van Bart De Wever en de
zijnen is. "Bij CD&V weten we maar al te goed dat de N-VA elk woord
van de vorst aangrijpt om demagogisch uit de hoek te komen. (...) De
mensen moeten weten dat de N-VA oneerlijk is en dat bepaalde media haar
doorgeefluik geworden zijn. Het klimaat is verschrikkelijk." De Wever,
zegt Van Rompuy, "is een demagoog".
De federale meerderheid, met
onder meer CD&V, moet uitgaan van haar eigen sterkte, betoogt hij.
"Ze moet tot 2014 hetzelfde pad blijven bewandelen. We hebben ons lot in
eigen handen en moeten aantonen dat een regering zonder de N-VA goed
werk kan leveren. De Vlaamse kiezer moet weten dat deze partij het einde
van het huidige model wil. We moeten haar te allen prijze ontmaskeren,
dat zal onze strategie zijn. We moeten uitleggen dat Bart De Wever
burgemeester van Antwerpen wil blijven en van daaruit België wil doen
ontploffen."
Als de N-VA in 2014 de verkiezingen wint en
vervolgens nieuwe stappen in de richting van Vlaamse onafhankelijkheid
wil zetten, luidt de waarschuwing van Van Rompuy, zal de instabiliteit
die daar het gevolg van is "nog groter zijn dan tijdens de vier
crisisjaren die we al hebben gekend". Ook de bewering van De Wever als
zou de Belgische staatsschuld te zwaar op de Vlaming doorwegen, klopt
volgens hem niet. "Het separatisme zal de levensstandaard van de
Vlamingen met 10 à 15 procent verminderen."
