Het is vandaag 1 november of Allerheiligen, een dag om al onze overleden familieleden te herdenken. Voor mij is dat een zware dag, dan denk ik aan mijn familie maar ook aan de mensen in Kirchberg-Tirol. Want daar zijn ook al veel mensen overleden die ken. Ze waren als familie voor mij, en ik hield van hen.En zeker van mijn lieve vriendin GRETI! Ik hield van haar al was ze mijn oudste zus,  ze wist alles van mij en we belden regelmatig met elkaar. Niet telang dat mocht niet van haar want dan werd de rekening te hoog, maar als ze zelf belde dan keek ze niet naar de tijd. Zo ben ik vandaag dan naar het kerkhof geweest,met mijn zus en haar man en oudste dochter en nog twee kleinkinderen van haar. Dit jaar zijn we langer daar gebleven dan ander jaren, want mijn schoonbroer doet dat niet graag. Ik zit daar niets mee in, om eerlijk te zijn ik kom daar tot rust. Het is raar maar toch is het zo! Maar toch was ik niet goed gezind, de bloempjes in het vaasje bij mijn ouders was weer weg. En een paar dagen terug stonden ze nog in het vaasje, want ik had nog speciaal gaan kijken of ik er andere moest mee nemen. De mensen die zo iets doen zouden er stok stijf moeten blijven bij staan, als ze bij een ander de bloempjes of iets anders wegnemen. Zo mijn dag zit er weer op, en kunnen alles weer terug laten bezinken. Maar eending was het een mooie zonnige 1 november 2014!

                                                              Nog vele groetjes van CILLEKE