Na een tijdje thuis te zijn en vorige reismomenten verwerkt te hebben, hebben we terug grootse plannen. Evenals de twee vorige jaren ontvluchten we de koude en donkere wintermaanden en gaan we ons geluk beproeven op het steilste eiland van de wereld, La Palma. Op drie na het kleinste van de Canarische eilanden maar wat de schoonheid van de natuur en netheid betreft staat het zeker aan de top. Ik hoor er al velen zeggen: alweer naar dezelfde plek! Maar Wim heeft er zo zijn hart verloren en hij is er nog moeilijk weg te slagen. Voor het eerst gaat mijn zus ons een weekje vervoegen. Om haar in te leiden hebben we onze DVD van vorige vakanties bezorgd en het zweet staat in druppen op haar gelaat. Ze heeft angst ons niet aan te kunnen wanneer we op het wandelpad zijn. Nu ze de beelden van onze wandelingen bekijkt, beseft ze maar al te goed wat ze geboekt heeft. Maar we hebben haar gerust gesteld, we passen ons wandelniveau aan en ik ben ervan overtuigd dat ze met volle teugen zal genieten. Nu nog duimen voor een lekker weertje en alles komt voor mekaar.
