In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn,  dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.    
Baron Ernst

Archief per maand
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
    Foto
    G Glorious
    H Hilarious
    O Oddish
    S Strange
    T Tempting
    W Weird
    R Realistic
    I Inspirational
    T Talented
    E Explosive
    R Relaxed

    M Magical
    I Irresistible
    L Loud
    O Overwhelming

    Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !
    Foto
    Zoeken in blog

    Inhoud blog
  • E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Foto
    Een interessant adres?
    • Hier staat wat
    • En nog wat
    Het bruidsboeket dat het beter wist
    klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
    door Ronald Milo >
    21-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.In de naam van ...



    Gebed tot de hemelse taxidermist




    Jij die de dood niet kent
    zelfs nooit lieflijk slaapt
    niet eens ooit gaapt
    Jij die jouw energieke engelen zendt
    Om de waarheid te verkondigen
    Aan wriemelende profeten
    Jij die jouw energieke engelen zendt
    om kinderen te doden
    met clusterbommen
    en spartelende spirocheten
    Jij o hemelse vader
    die eeuwig de weg der deugd bewandelt
    die zijn kinderen en hun moeders
    met bloedarmoede en incest
    mishandelt
    Jij bent één grote leugen
    Amen






    21-09-2008 om 22:56 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (14)
    19-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stop met typen start met praten



    Spraakgebrekkig geschreven




    Als vermist onder een deken van bemoste klanken
    Bemest door de tonen van een waterspreeuw en een leeuwerik
    Word ik geboren
    Met een lijdzame tepel links in de gelukzalige mond
    Een vrijpostige mond
    maar met een spraakgebrek
    als een speer in de lenden
    De poortwachter van de taal
    staat met leren schort achter de toog
    vergezeld van een tagrijn
    die sissende medeklinkers uit mijn gehemelte vangt
    en ze doorverkoopt aan de slangen
    die in de schort verdwijnen
    met de verhitte dukaten
    en de pointe van het verhaal

    te laat of te vroeg

    De spetterende rust van het ideale verhaal
    Sterft een massale dood
    En wordt ten grave gedragen in de kloostertuin
    een driesterrenrestaurant van helende tuinkruiden.
    De gevangenis van de logopedie
    is nog niet hotelwaardig dus worden er
    brandnetels en mosterd
    op de tong gestreken
    Zij laten de schreeuw exploderen
    als een supernova maar diafaan en één octaaf

    te laag of te hoog

    Niets helpt
    Geen carillon, geen oleanders
    De deur blijft klappen in de hengels
    En scheurt het voorhang van de tempel
    waar dictie aanbeden wordt en toneel gespeeld
    om te overleven

    te veel of te weinig

    Ik wil nogmaals en dan weer
    en nog een volgende maal
    een groeizame dood sterven
    Telkens herboren worden
    als een zwijgzame monnik in Tibet
    met een lijdzame speen links in de vrijpostige mond
    als een kei om te kauwen

    In de herhaling vindt men zijn meester
    en de taal van gedragen poëzie



    Muziek: Je vais me recroqueviller sans toi e. a. - Alain Barrière



    19-09-2008 om 01:25 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (7)
    16-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dood



    Krachtig bij mekaar gehouden door het afscheid




    En als ik dood zal zijn
    zal ik dan niet meer weten
    dat de vruchten van je glimlach
    heviger bloeien dan het langharige gras ?

    En als ik dood zal zijn
    zal ik dan niet meer weten
    dat het kleurenbestand van jouw warme woorden
    het pigment verbrandt van mijn inhalig zicht ?

    En als ik dood zal zijn
    zal ik dan niet meer weten
    dat de schaduw die je zo bevallig draagt
    lichter op de aarde valt dan licht
     
    En als ik dood zal zijn
    zal ik dan niet meer weten
    dat de liefde gek maakt als een dronken vogel
    dat jij de polsslag van mijn leven bent ?

    Als ik dood zal zijn
    zou ik dat dan kunnen
    vergeten ?

    Zal ik nog kunnen vergeten ?
    als ik dood zal zijn





    Muziek: Casta Diva (uit Norma van Bellini) door Reanat Scotta

    16-09-2008 om 23:37 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (8)
    13-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Riante ambiance van een modern interieur




    Aan de neus hevig transpireren
    Maar ritmisch inspirerend
    werken aan een bureel
    in vleeskleurige perelaar

    Totaal verstelbaar doch
    geraffineerd koken met rietsuiker
    en zichzelf stijlvol opbergen
    in een voldragen steengrijze keuken

    In een rationeel geplande badkamer
    Van streng ivoor de rouwnagels
    van de plattelandsbewoner in jou
    uit het optisch accent van je " cognition "onderuithalen

    Zich uitgekiend inpamperen
    In de warme en trendy frontkleur
    van een pyjama met het ruimteaanbod
    van een behaaglijk slobberende winterslaap

    Ultieme fietstochten in Mekongdelta organiseren
    Waarbij de ellende zich weerspiegelt
    in de hoogglans van mariengrijs gefumeerde glazen
    maar niet doordringt tot het nadeloos gelakt geweten

    kortom een inschikkelijk interieur





    Muziek: Galloping Comedians  van Kabalersky /Murad door Jerry Murads' Harmonicats

    13-09-2008 om 02:12 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (5)
    11-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Opstanding




    het groot wit scherm van de dood
    toont achter glas diafane velden
    en schuin geworpen in één schoot
    ons uit droomlicht samengestelden

    geheel bevrijd van die onmacht binnen
    met een mond die niet meer spreekt
    schrijf ik de laatste woorden op het linnen
    voor het gelaten oog geruisloos breekt

    in duisternis die minder stoort
    omdat het licht niet hoeft te breken
    hoort men geen kloppend hart of woord

    geeft leven spoor noch teken
    maar plant zich geduldig voort
    in 't gonzend bloed teruggeweken



    Muziek:  Dans van de Uren (La Gioconda van Poncelli) door Mantovani


    11-09-2008 om 09:52 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (14)
    09-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opstanding



    Gebed tot  Reyntje-Onreintje









    Onze vos, die op het SN zijt
    gekend zijn mijn naam & professie
    mijn boekske doe je open
    uw wil geschiedde
    op het SN en omstreken
    geef u heden het verstand
    om humor en poëzie te appreciëren
    en vergeef ons onze vrijpostigheid
    Gelijk ook wij u vergeven
    en leid ons niet in bekoring
    om u te verlossen uit uw lijden
    maar verlos ons van uwe aanwezigheid
    tot in der eeuwigheid amen





    09-09-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    07-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Convulsies




    je woelt en weent
    verzinkte tranen
    zoekt
    in de holte van dit bed
    de liefde
    of haar silhouet.
    je verblindt
    met je omwenteling mijn tastorganen
    zoekt
    de verbogen kern
    van een heet kompas
    in het pulp van mijn orgasme
    je huilt
    alsof je bezeten was
    door het kadastreren
    van mijn spasme
    je patineert
    de klachten op mijn lippen
    met de vastgeroeste nagels
    van je hoekig lijf
    beheert
    mijn zilte frescos als xantippe
    tot ik als smeulend blad
    in uw blakend bekken achter-
    blijf





    Muziek:Menuet van Bocherini(Kamerorkest Praag)

    07-09-2008 om 23:46 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (11)
    04-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor Danielle






    Gedicht gegraveerd door de auteur op zuil in "petit granit " van Soignies van beeldhouwer Emiel De Block

    Muziek:The power of Love ,  Celine Dion


    04-09-2008 om 13:51 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (8)
    01-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cultuurbarbarisme



    De Haram Boeddha' s van Bamyan




    . Het gesmolten azuur van de lucht
    schrijft een kortverhaal in de enige wolk
    die als reactie in een bliksemschicht patroon
    uitrafelt als een langdradige hangbrug
    over het ravijn van een droom
    waarbij de draad van het verhaal
    volledig in de stilte verloren gaat 

    Die oorverdovende stilte
    werpt een steelse blik
    op de gesteven modderkorsten van de wadi
    en besluit na enig overleg
    met de hobbelige, rode straatstenen
    en de gracieus wervelende kalachnikovs
    zichzelf nog even stil in stand te houden

    Het gebarsten smeedijzer
    van de oprijlaan
    druppelt zijn weggesleten schaduw
    op een verstaald bedaard
    ijskoud bebaard gelaat
    in de laadbak van een rode truck
    De gestolde halal grijnslach
    van een al te onzekere zekerheid
    dunnetjes in de achterzak geplooid
    naast de maagzweer van zijn geweten

    De boeddha, vastgespijkerd
    aan de sponningen van zijn nis
    onverschillig voor de gaten en kraters in zijn borst
    neuriet in afwachting
    zacht mee met de benevelde stijgwind
    om zijn geschonden hoofd
    Iets over een geur van mest en zweet

    Dan schieten drie broodmagere jonge talibs
    twee stofwolken van een zonlichtreflecterende
    materie in zijn richting

    Toen ik heel klein was
    at ik eens te veel zure pruimen
    en mijn darmen zwolgen en kreunden  toen
    maar minder erg dan nu
     


    Muziek: On a Persian Market; van Ketelby door J.Last



    01-09-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (2)
    31-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pajottenland in BHV



    L ' accord du participe passé1
    (of een troebel gesprek aan de kassa van de Aldi
    in Affligem (BHV- Vlaams Brabant)




    . Ze was de trotse bezitster van
    een flashy kapsel, dito BMW en
    het onstoffelijke vooroordeel
    dat zo boosaardig onverstaanbaar is
    dat het verplicht in één trek dient uitgesproken

    Zij deed alsof ze geen Vlaams verstond !

    De hordeur van de persoonlijke materie
    door de kassierster met een vriendelijk 
    goedenmorgen mevrouw  
    (neen geen goedendag
    of andere verwijzing naar 1302)
    reeds half op een kier gezet
    werd meedogenloos gesloten

     Je ne comprends pas le Flamand 2

    En in mijn subjectiefste subjonctif
    heb ik haar persoonlijk
    vriendelijk
    maar onweerstaanbaar boosaardig
    uitgelegd
    dat haar onwillige houding
    mij niet alleen weinig participerend
    maar wel helemaal passé3
    très passé4om niet te zeggen trépassé5 leek

    Mais je crois qu ' elle ne comprennait pas non plus le français 6


    1.de overeenkomst (in geslacht en getal) van het voltooid deelwoord
    2. Ik versta geen Vlaams
    3.voorbijgestreefd, verouderd.
    4. erg voorbijgestreefd, verouderd
    5.overleden
    6.Maar ik geloof dat ze ook geen Frans verstond
     


    Muziek:Chi Mai ,The professional: Ennio Morricone



    31-08-2008 om 23:53 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (9)
    27-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De denkende ( maar niet te veel) mens



    Homo sapiens ( ma non troppo)




    .
    Dan komt de drift
    weer boven
    als een mol ' s nachts en ongezien
    of als een slang
    in kringen die de dood omhelzen


    Dan komt die drift weer
    en ze niet bedwingen
    niet in je slaap
    niet in je wereldreizen
    maar ze laten zingen
    als een klok

    met een dichtgeknepen vuist
    vol angst voor de gevolgen
    als een duif
    die droomt van grotere beesten

    het verhoogt 
    de marktwaarde
    van een nieuw verlangen

    en verbergt de ondergang

    die flaneert langs
    vergeten en verlaten zijn
    langs de kaaien
    van een al te zeer
    verborgen en verbogen
    gedacht :



     Ik alleen ben ik.

    Ik

    Alleenzaam 





    Muziek: Concierto para Obo: Luis Cobos



    27-08-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (6)
    24-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Nare boswandeling van een nachtuil



    Ik houd op dit vroege uur
    niet zo van natuur
    Links de lage zon
    uitgerafeld over de velden
    Rechts het vage bos
    met hoog bebladerde kopspelden
    als galgen van onterecht
    terecht gestelden

    Mijn gedachten die nog kleven
    als pieren aaneengeklit in het gras
    aangedreven
    door een dol gedraaide wind
    door wat ooit een konijnenpijp was
    Altijd, ook al als kind
    heb ik
    een ochtend-boswandeling
    een gruwel gevonden

    Vroeg opstaan
    en absoluut onopgewonden
    die vreemde omgeving
    loom verkennen
    bomen aan de vorm
    van hun nog vochtig blad herkennen

    Later een opstel erover schrijven
    Romantiek
    Over waaiende bomen
    Over wortels in aanslag
    Over dun door gebladerte geschilderd
    zonlicht neergestreken op
    een schilderachtig rottend blad

    Om niet na te moeten blijven
    Gauw nog enkele bloemen plukken
    Om gedroogd en opgedeeld
    in correct benoemde stukken
    In het dunne schriftje te plakken
    Vervolgens snel, heel snel
    via het riet langs de vijverkant
    de biezen pakken


    muziek:Chaplin Main Theme/Smile uit de film "Chaplin"

    24-08-2008 om 22:03 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (17)
    21-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

     

    21-08-2008 om 19:05 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (18)
    18-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als de bliksem .....

     

    Lijf, geest en een wonderlijke bliksem







    De nacht verschuilt zich in het licht
    wanneer zij als een dunbesnaarde harp
    haar vochtige en nog warme noten voor mijn
    bedauwde voeten veegt
    met de ontslagbrief van mijn jeugd
    opnieuw in haar linkerhand

    De zuiderstormen reeds jaren zorgvuldig
    op zolder opgeborgen
    hullen zich in de ochtend
    en gloren met hun handschrift van smaragd
    over haar boezem

    Het gordijn sluimert heel even
    geheel geheven
    in een delicaat raamakkoord

    De gordel strategisch licht
    schuingezakt
    lijkt zij een wolk ontvlamd in satijn
    en ik buk mij
    bekwaam in prikkelen en klappen
    van de zweep
    verzwijg ik nu de ware reden niet
    en verzeng de lavendel
    van haar navel
    in het zonlicht van deze nieuwe nacht
    zo slapeloos doorgebracht



    18-08-2008 om 22:06 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (8)
    16-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    De rekening a.u.b.




    Men telt de eenzaamheid als uren in een dag
    Men tilt zichzelf op de schouders
    Koraaltanden bijten in het hart
    en iedere kleur zelfs het onwillig wit
    wordt zwart

    Men telt de sterren aan het tuig van elk firmament
    Men tilt zichzelf met verbrijzelde vingers
    uit het bad van onoverwinnelijk wachten
    Gedichten worden slangentanden
    gifspuitend in hongerig bloed

    De liefde begraaft zich
    als een mijnschacht in de nacht
    De piano is uitgepraat
    Mijn mensenhuid drenkt zich in wijn
    omdat de lentekleuren van je ogen
    voorgoed uit mijn leven
    verdwenen zijn




    16-08-2008 om 13:05 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (5)
    14-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Escapisme







    Weemoedigheid
    die men met droefheid verwart
    vervult het hart
    licht en goedkoop
    maar fanatiek
    als een gevallen paard
    dat niet meer overeind wil komen

    Het is niet te stelpen
    Maar het hoeft ook niet
    Het valt mij licht
    zo bedroefd te zijn
    al word ik triest
    omdat ik niet
    nog bedroefder kan zijn



    14-08-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (3)
    11-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Vermolmd binnenste naar buiten graag !







    Voor mij liggen de scherven van het grote feest
    Op iedere hoek van de tent de bodemloze eeuwigheid
    Maar ik zoek niet verder. Het is genoeg geweest
    Voetzolen knarsen in pijnlijke droogte van een eenzame eenzaamheid
    Het vooruitzicht op de dood geeft onvoldoende steun aan dit voortbestaan
    Ze ruist vermolmd in compost als gekwelde vogelzang
    bedaard en ongevaarlijk, dwingend maar zonder aandrang
     Achter mij liggen de scherven van het grote feest

    Het regent

     water dat nochtans wind en ontij moet ondergaan
    Is eerlijker dan de herinnering aan deze pas ontloken traan
    in één nacht uit mijn bloed zoals water uit sneeuw ontstaan

    Ik sleep mijn kielzog voor de lendenen uit
    Omklem verloren liefdes met een plagiaat van hartstocht
    als een boei van vlees een statig maar geducht gedrocht
    De grammofoon van het grenzeloos verdriet schreeuwt het luid
    Het waren de verkeerde papavers die ik in de buik der aarde zocht
    verontschuldig mij
    mijn lied is uit



    11-08-2008 om 09:55 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (4)
    09-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    Aan haar verslaafd







    Het bezit van het afscheid
    kan men mij niet ontzeggen
    Al tracht de waarheid
    mij haar wetten op te leggen
    Het afscheid is gekomen
    het zal ook weer gaan
    Mij resten nog enkel dromen
    en de morfine van het voortbestaan



    09-08-2008 om 11:16 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (6)
    05-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.



    In het holst van de nacht op hetzelfde moment wakker







    De gedachte ontbrandt
    Hersenen kwalijk tuig !
    Meteen alle spiegels in vuur
    en vlam !
    Doch dicht slaat de deur
    Een mens verdwijnt
    in een god als engel
    vermomd
    Een kus snerpt
    in gedachten over
    een aambeeld
    en krast
    runen in deze overvolle
    voelruimte vol
    achter-
    gebleven schaduwen
    met maskers
    van dwaze drogredenen


    Zij licht
    even op.       Ik
    lig verdomd als
    geblust nog voor
    de vlam het aanrecht
    bereikt

    Kijk !

    Ik hoor haar
    plassen
    zoals regen
    tikt tegen
    de ruiten

    Hetzelfde geluid

    Maar nu
    van binnen naar
    buiten


    05-08-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (3)
    03-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.naamloos



    Naamloos meisje




    Langzaam richt zij het hoofd naar rechts
    en de vlinders glijden uit haar hand
    naar de grond
    waar ze sterven
    langzaam als rotsen
    die eeuwig leven
    en zichzelf begraven
    in hun eigen stof

    Langzaam richt zij het hoofd
    en het water zingt
    het lied van de aarde
    de maan keurt dit goed
    knikt instemmend
    en dooft voor de intimiteit
    de sterren
    in haar nabijheid
    met licht

    Langzaam richt zij
    en treft het hart
    met de zon van
    haar realistische dromen
    maar weet instinctief
    nooit gaan ze komen

    Langzaam belooft ze zich
    het eeuwige leven
    als een rots in het water
    als een zon en haar maan
    die zonder elkaar
    niet kunnen bestaan

    Langzaam berooft ze zich
    van haar korte leven
    wegens te lang gewacht
    wegens te veel verwacht

    Het water, de maan
    en een goede vriend
    hebben haar schamele resten
    voor dit vreemde gebed
    langzaam
    naar mij gebracht

    Om mijn geloof in de liefde
    te testen ?


    03-08-2008 om 00:00 geschreven door Ernst-Georg


    » Reageer (6)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!