In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn, dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen. Baron Ernst
Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !
Zoeken in blog
Inhoud blog
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Een interessant adres?
Hier staat wat
En nog wat
Het bruidsboeket dat het beter wist
klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst) door Ronald Milo
>
21-09-2006
YARREL
Parese van de achterpoten van Yarrel duidelijk verslecht. Hij werd daarom gisteren in urgentie geopereerd voor vernauwing van het ruggenmergkanaal (idiote spelling we hebben toch maar één rug!) in de hals. Chronische hernia werd verwijderd. Operatie lijkt geslaagd. Resultaat op de parese valt af te wachten. Ik sprak hier gisteren met een Irakese dokter over. De man viel bijna omver en glimlachte hoofdschuddend over die rare westerlingen toen hij vernam dat we hier honden opereren ! Hij liet echter na hier enige opmerking over te formuleren maar dat was ook niet nodig. Opnieuw drong het tot me door in wat een luxe we hier leven. Ginder zijn er kinderen die nog aan geen voetprothese geraken. Anderzijds was onze Yarrel in China misschien al lang opgegeten. Niet alleen als kind ( maar ook al als hond) hangt het af waar geboren wordt om te bepalen hoe je verdere leven er zal uitzien. Toch eens om over na te denken.
De milo zat op de dorpel van het DVPZB-gebouw met aan zijn ruwe borst het zwartharig dingetje dat al snotterend in slaap gevallen was. Hij dierf bijna niet bewegen om haar niet wakker te maken. Tranen maar vooral snottebellen deden bij hem steeds een week gevoel rond het hart ontstaan precies of hij had weer pericarditis ( een onsteking van het hartzakje met vochtvorming in dit zakje. Nogal eens verwekt door een virus.)
RECLAME SPOTJE ( geleerd van Kamiel)
--ERNST HET BLOGJE WAAR JE AL LACHEND VAN ALLES BIJLEERT --
--NIVEA AFTER SHAVE OOK VOOR DE MOEILIJKE DAGEN--
--DOVE DE ZEEP VAN DEN H.GEEST WAST U GEWETEN WIT IN DRIE BEURTEN--
--MET EEN VLEUGJE LENOR WORDT HET HARDSTE KARAKTER (CHAUVE CARACTERE) ZO ZACHT ALS UW CHOLESTEROL VERLAGENDE MARGARINE WETENSCHAPPELIJK BEWEZEN
dat het niet werkt
--DOKTER SHIROTA'S LACTOBACILLEN -BACTERIEËN (SSB) NU OOK IN LEERDAMMER -JA DIENE UUK--
Maar naargelang de snottebellen opdroogden werd dit week gevoel steeds minder. Uiteindelijk sloeg het arm stukje mens in zijn armen, haar grote ree-ogen op naar zijn vertederd gelaat om op te merken dat hij op zijn beurt in slaap was gevallen en snurkte als een oeros op verlof in Polen - waar de oerossen en andere gastarbeiders uit de ZOÖLOGIE vandaan komen.
Ze blies lichtjes over zijn neusharen, die hij de laatste twee maand niet meer ingekort had, en kuste hem zachtjes op de wang. De geest van milo hield exact gerekend drie seconden op met snurken om daarna in zijn ode - aan een drilboor en drie zaagmachines in C vreselijk groot- te hervallen.
Na een drietal pogingen opende hij de ogen en zag verwonderd in de door waterlanders nog extra bevochtigde, CD-rom grote, staalblauwe pupillen van het meisje in het niemendalletje. Zijn hart smolt als koekebrood ( Dit moet een verkeerde metafoor zijn. Ik heb koekenbrood drie en half uur in de microgolf oven gezet en er was nog niets van gesmolten, versteend ja !- Die auteurs van vroeger deden geen wetenschappelijk onderzoek op hun metaforen). Koekenbrood smelt niet laat het u gezegd zijn.
RECLAME SPOTJE
--ERNST HET BLOGJE WAAR JE AL LACHEND IN ALLE ERNST VAN ALLES BIJLEERT --
Trouwens koekeNbrood (voorlaatste nieuwe spelling) mist het romantische van koekebrood. Het gaat hier om brood dat zo zacht als een koek moet aanvoelen en smelt op tong als een heerlijkheidje uit het Instituut ( op aarde de hemel genoemd). Terwijl koekenbrood gewoon een brood is van koeken. Iets van zoals van dezelfde koeken een brood gebakken. Het verschil in schrift is misschien miniem, een N, maar de gevoelswaarde ! Jongens hemel en aarde van verschil Waar waren we (stafrijm) gebleven?
(Voor de gelegenheid gehuurd kozakkenkoor- luid roepend) Adin, Twa, Tri, Tsjchitirië. Bij het gesmolten koekebrood dat niet kan smelten. Otsjie Tsornije, Otsjie Krasnije. Amiiiiiiiiin
Bovendien had hij door een schuine oogopslag een zo panoramisch zicht op haar twee, kleine, lieve, ronde, roze, vertederend betoverende knietjes dat niet alleen zijn hart maar zo ongeveer alles wat aan hem was op één grote uitzondering na aan het smelten ging.
Van ontroering sprak hij een korte ei lang uit en bleef er een klinkertje aan zijn huig plakken en natrillen zoals de klokken van Corneville en de staartjes van de spermatozodingskens.
--REKLAME : ERNST HET BLOGJE WAAR JE LEERT WIE ZIJN STAARTJES TRILLEN LAAT---
-Zijt ge nu al wat opgewekter mijn muizeken ?
-Een goei tien centimeter en het lijkt nog niet gedaan zei ze met haar tong over haar onderste lipje strelend.
-De milo begon te blozen -iets wat hem in heel zijn leven nog niet was overkomen
-Naome zag zijn verlegenheid en fluisterde in zijn oor
-Ik ben geen maagd meer hoor, dat was maar om te lachen
-Dat opent natuurlijk perspectieven, Naomeeken
--REKLAME-- ERNST HET BLOGJE WAAR MEN LEERT DAT EEN POEZEMUIZEKEN SOMS NATUURLIJKE PERSPECTIEVEN GENOEMD WORDT--
-Maar ik ben hier zo alleen
-IK ook maar weet ge wat? Zei de milo
-Neen!
-Awel ik weet het ook niet!
-Maar we gaan u eerst in de D&B ( op het ondermaanse de C&A genoemd) wat kleren van Blikkenberger kopen en dan gaan we bij de Pedro van De Compo-Stella een koffieken deca drinken en koffiekoeken eten
-'t Is godver *altijd hetzelfde mopperde de engelbewaarder die juist uit het registratiecentrum kwam om te milo in 't oog te houden. Die mannen, hoe oud ze ook mogen zijn en hoe zeker ze er ook van mogen zijn dat het om hun centen draait ze laten zich toch altijd beduvelen door een onschuldige blik en wat blote tieten. Alhoewel in dit geval moet ik wel bekennen dat het heel schone tieten zijn.
-Ah, ge weet het, sprak de milo hem over zijn schouder toe. Kom maar mee naar de D&B we gaan u paar nieuwe vleugelkens van Delvaux kopen dan kunt ge eens rondvliegen moet ge altijd niet op mijn schouder blijven zitten gelijk een duivinneken op weduwschap.
wordt met een bepaalde graad van waarschijnlijkheid misschien vervolgd als de engelbewaarder het toelaat en bij goed van geest blijvend en welzijn
Muziek uit de oude doos: Doris Day met " Be mine tonight"
*NB: De patron moet dit niet gehoord hebben want er volgde geen pein-pon of bliksem. ** De patron had het wel gehoord maar zijn pillen (batterijen voor de Zuid-Afrikaanders en hun voorvaders) van zijn autooken waren leeg.
Ik deze morgen voor dag en dauw ( zo rond een uur of tien is dat in mijn huidig schema) uit de veren om op tijd te zijn voor de registratie. Het was aan het motregenen. Ik hoor u al denken maar boven de wolken daar kan het toch niet regenen. Toch wel. De druppels vallen hier naar omhoog. Dus het spuitregende hier. Ik was nog maar pas aan het gebouw van de DVPZB, of ik zie daar zeker plots driehonderd getulbande mannen met gans hun santeboetiek de deur uit stormen en al schietend en bazooka-end aan de horizon verdwijnen.
Voor de deur van het gebouw stond een camionnette van DHL (Dienst Heiligen Levering) waarvan de chauffeur zo ongeveer de kleur van een pas witgewassen plattekaas vertoonde.
-Awel wat gebeurt er hier, makker.
-Ikkekke wwweet het nnnieet miijnhhheer. Ik sta hier met panne veur de deur van deze building en er komen drie mannen naar buiten? Ik fraag of ze mij geen zetje willen gefen en ze stemmen toe. Op het moment dat ik mijn koppeling wil loslaten roep ik "push".
Een van die mannen roept "waar" ? Ik zech "daar" en wijs naar het achterste van mijn camionnette en die fent begint te roepen gelijk een gek zech " Bush is there - Bush is there" en gans die bende komt hier buiten gestofen al schietend en tierend gaan ze achter een toefallige passant achteraan. Mot je dat zien zech, ik schrok mij een hoedje. Maar het schijnt alvast chelukkig foorbij.
- Ja, ik denk dat die doortrappen.
- Nee hoor, ze trapten helemaal niet door, ze liepen
- Allez, ze hadden hun pedalen verloren.
- Nee ze hadden geen fietsen, wel kaalaasniekoffs en cheweren.
- Ja 't is goed enfin ze hebben hun schup afgekuist en dat is het voornaamste
- Nee hoor cheen enkele had een schop bij.
- (Terzijde) Met een Hollander een woordeken placeren is nog niet gezeverd, nou of is het nou nau.
-Zie jong indien ik mij niet moest gaan registreren zou ik met u een pintje gaan pakken bij de Pedro maar dat spel sluit hier tegen de middag. Ik naar binnen.
Die hall was precies het schip van een kerk die vol azielzoekers had gezeten. Overal rommel, slaapzakken, rugzakken, knapzakken, papieren zakken, plastieken zakken. Overal rommel en nog eens rommel. Enkele zakken hadden zelfs het verdelerke van de bonnekens meegepikt.
-Ja, het begint weer goed, geen numerooken. Geen bediening.
Aan het enige loket dat open was zat een halfdoordronken kebber van een engel met zijn baard nog vol scheerschuim en zijn slechtgewassen zwingen tegen de grond.
-Pardon, dat ik stoor
-WAZALTZIJN JONG,donderde zijn stem door het gefumeerd glas. Zo zwaar dat alle rugzakken op de grond in fase begonnen mee te trillen.
-Ik kom voor mij te registreren maar ik heb geen bonneken omdat de verdeler.....
- Dat geeft niet man, bonnekens dat is voor de janetten, een echte vent slaat zich een weg door de wachtrij
-Ja waar een weg is is een wil geweest...
-Vooruit met de geit, hier met die brief.
Verrast door zoveel meegaandheid schoof ik de brief onder het verguld aluminiumen raampje.
-'t Is OK zei hij nadat hij mijn brief gedurende twee seconden had bezien. Komt in orde. Salut.
Ondertussen liet hij mijn aangetekend schrijven verdwijnen tussen een stapel Playangels, boekjes met foto's van allemaal engeltjes zonder pluimen waarvan hij er een rustig aan het lezen was.
-Ook een boeksken maat?
-Nee, euh moet ik geen bewijsken hebben dat ik mij geregistreerd heb
-Waarvoor zou dat goed zijn. Ge heb het mij gegeven.niet
-Ja, maar ..
- Het is dus in orde of denkt mijnheer misschien dat ik mijn job niet ken
-Geen haar op mijn hoofd dat....
-Of is mijnheer misschien doktoor die alles beter weten dan een ander en altijd in raadselkens spreken. Laatst nog had mijn schoonmoeder een klein gezwelleken aan haar vluchtpen.... en .... ja ga maar lopen dat doen de doktoors altijd als het in hun kraam past weggaan zonder iets te zeggen stuksken fafouille....
Ik had helemaal geen zin in een fikse ruzie. Dus liep ik stilletjes achterwaarts naar buiten. Eens de deur uit hoor ik daar een gesnik en een gesnotter zeg. Ik draai mij om en wie zit daar op de drempel. Dat schoon kind in haar lang zwart haar en haar doorzichtig bloesken in de tule.
-Awel, ma seurken wat is er? Gisteren zag er nog zo pront uit.
-Snotter, snotter, snottebellen. Ik voel mij zo alleen. Bleer, bleer, bleeer, nog meer snottebellen
-Ik ook meisken allez komt effekens bij nonkel milo zitten Hier is ne neusdoek droog uw traantjes en kuis uw snottebellekens af. Zo zie dat is veel beter en vertelt tonton milo een keer wat er op dat klein poepenhartjen van u ligt.
(wordt hoogstwaarschijnlijk vervolgd - maar met de milo weet je nooit)
Jongens, jongens wat een vermoeiende dag vandaag. Flieramuis Gabriël had mij vandaag een aangetekend schrijven bezorgd dat ik mij moest laten registreren als "plaatszoekende ziel" op het bureel van de DVPZB (Dienst voor plaatszoekings bemiddeling). Jongens was dat daar een kafka-iaans gedoe. Groot marmeren gebouw met grote inkomhal in de zwarte marmer. Die speciale "noir belge", pikzwart zonder maar één enkele verontreiniging. Die vind je nu niet meer want de laatste reserves zijn opgekocht door de oliesjeiks. Allez, in een woord stijf maar poepsjiek. Met zeventein loketten afgezet in de groene onyx, met aluminiumramen en gefumeerd glas. Open loketten: zegge en schrijve één. Een wachtrij van driehonderd man, de meeste met een lange baard en een tulband met arabisch schrift op. Boven het loket een grote spandoek met in grote rode letters "Gelieve voorlopig niet aan te schuiven de maagden zijn op". Een wachtrij is veel gezegd het was eerder een kampeerkamp. Ik tussen al die mannen met hun potten en pannen, bazookas en kalasnikovs door. Pardon , pardon, excuseer, dank u wel merci, pardon. Na een kleine drie kwartier ben ik toch aan dat loket. Staan er nog drie voor mij. Als het eindelijk aan mijn beurt is zegt die juffrouw achter het loket met de aanminnelijkste glimlach die ze in huis heeft;
-Nr 245 uw ticketje a.u.b.
-Hoe ticketje, ik heb geen ticketje alleen dit aangetekend schrijven hier.
Ze neemt den brief aan. Ernstige bestudering van het document gedurende vijf minuten. Dan vouwt ze de brief en haar vleugels samen en zegt:
-Het is inderdaad hier dat ge moet zijn. Als ge nu aan de ingang een bonnetje zoudt willen nemen.
-Allez, juffrouw vogeltje dat meent ge toch niet er staat niemand meer achter mij.
-En die mannen die op de vloer liggen en zitten dan, mijnheer.
-Maar die schuiven niet aan die wachten op de maagden en die zijn op zoals de walvissen die zijn ook bijna op.
-Maar die hebben en bonnetje.
-De walvissen?
-Neen, die mannen op de vloer
-Ja maar mijn klein lief stukske pluimvee, gij gaat mij toch niet helemaal die tour opnieuw laten doen
-Mijnheer is zeker doktoor, een ander laten wachten zo veel ge wilt maar zelf niet kunnen wachten hé. Siste die trut. En als mijnheer doktoor beledigend uit den hoek wil komen dan denk ik dat bonnetje 245 maar binnen drie weken behandeld zal kunnen worden.
-Ik wil helemaal niet uit de hoek komen ik wil... -Bonnetje a.u.b. -Godver,
--Pein pon pein pon, de patron met zijn ambulanceken
-Juffrouw kijkt eens in mijn ogen. Wat ziet ge daar?
-Een zwarte ziel opgelost in den Duvel.
-Awel voilà geeft mij dan een plaatsken bij de Duvels.
-Zo gaat dat niet mijnheer, uw dossier moet eerst bestudeerd worden door de bevoegde diensten en daarvoor moet ge regegistreerd zijn en om u te registreren hebt ge een bonnetje nodig. De volgende. a.u.b.
-Maar mij klein kieksken er staat niemand achter mij.
-Geen bonnetje geen registratie en daarmee uit en het glas is onbreekbaar mijnheer.
-Grmmm, pffgg, ZZZbbddtt. OK ik ga achter een bonnetje. Maar daarom weer zo een slalom.
Ik had dat laatste woord nog niet uitgesproken of drie tot de tanden gewapende, tulbanders springen op mij af. Ik direct:
-Het is SLALOM hein mannen , niet SJALOM. Daarbij als ik jullie was ik zou mij maar stillekens houden, een laag profiel, zzzzeer laag want de patron is ook een jood en de duif kan goed overweg met clusterbommen. 't Is maar dat ge het weet. Informatie.
Die drie direct weg. Maar gans de zaal was ondertussen wakker geschud. Door hun passief verzet kostte het mij twee uur om bij het bonnekensmasjien en dan terug aan het loket te geraken. Er stond niemand en de stoel achter het glazen raampje was leeg. Ik wacht een beetje. Nietst te zien. Ik wacht nog een beetje. Komt daar een beeldig meisje op mij af met schoon zwart haar en bijna niets om het lijf alleen dat lang zwart haar en een voileken in fijne doorzichtige tule.
-Aangenaam uffra- zeg ik - ik ben de milo en ik heb een aangetekend schrijven gekregen dat ik mij hier moet laten registreren en hier zijn mijn bonnekens 245 & 246. Ik heb er voor de zekerheid twee genomen.
-Ik heb ook een aangetekend schrijven gekregen mijnheer, zegt dat beeldeken, ik ben nog maagd
Boef, reteketet, drie honderd grote tulbanden en dito zwarte baarden rondom mij met hun kromme messen getrokken. Maar ik bibberend van koelbloedigheid.
-Jongens, jongens, dit is maar EEN maagd en mankeren er nog NEGENZESTIG, niet dringen dus allemaal terug naar ons tentje, papa milo zal roepen als ze er allemaal zijn.
Gedrang van jewelste. Ondertussen was die uffra met haar vleugeltjes terug op haar stoeltje gaan zitten met haar zwingen zedig voor haar borstjes geplooid, knietjes zo dicht tegenelkaar dat ge er nog geen sigarettenblaadje van Rizla + kon tussenkrijgen. Ze richt zich tot mij
-Ik zie dat ge twee bonnetjes genomen hebt mijnheer
-Euh, ja, voor de zekerheid, ge verstaat...
-Eentje volstaat mijnheer
-Awel dat is dan in orde, gaan we ons nu inschrijven ..
-Dat ander bonnetje moet teruggebracht naar de ingang mijnheer
-Maar allez, uffra, dat meent ge niet ...de volgende kan dat bonnetje toch gebruiken
-De volgende zal al een bonnetje hebben genomen mijnheer
-Maar die kan dat toch ook vergeten en op een bonneken zal het niet aankomen zeker... of toch wel...
-Terugbrengen mijnheer
-Maar godver...
Pein pon, pein pon de patron met zijn ambulanceken. Gans die zaal terug recht kalasnikovs in aanslag, granaten tussen de tanden en in hun voorbroek. Gedrang en kabaal. Voor gans die zaal opnieuw bedaard was en ik naar den uitgang en terug aan het loket waren er zeker drie uur verstreken.
- (Hijgend als een stoomlocomotief in prepensioen) Hier uffra, mijn bonneken, ééntje, nummerken 245, het is om mij...
- Ge zult morgen moeten terugkomen mijnheer. Het is twee na vijf en om vijf uur is mijn dienst afgelopen.
- Gij vuil lelijk gepluimd kieken, chance dat ge achter glas zit want anders zou ik uw pluimen godver, de godver, godver..
Pein pon, pein pon, pein pon en gans de zaal weer overhoop, salvo's in de zoldering dat de stukken marmer en stukken stuk naar beneden kwamen. En een klein zwart schermpje voor het glazen loket met in grote letters -indien gesloten zich wenden tot het loket hiernaast. Ik durf wedden dat dit loket nog nooit open geweest is sinds de big bang en wellicht nog vroeger.
Verlaging van het remgeld voor patiënten die een algemeen geneeskundige naar een geneesheer-specialist zendt
BRUSSEL 15/09 - De ministerraad besliste het remgeld te verlagen voor de rechthebbenden van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging die een algemeen geneesheer naar een geneesheer-specialist zendt. Die nieuwe regeling is een voorstel van Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Rudy Demotte en draagt bij tot een betere organisatie van de middelen van de verplichte ziekteverzekering.
De verlaging bedraagt 2 euro voor de rechthebbenden die een voorkeurregeling genieten en 5 euro voor de gewone rechthebbenden. De verlaging geldt enkel voor de rechthebbenden die een vermindering van het persoonlijk aandeel genieten, omdat de geneesheer een medisch globaal dossier voor hen beheert. Ze wordt een maal per specialisme per kalenderjaar toegekend.
De rechthebbende moet het document waarmee zijn geneesheer hem doorverwijst samen met het attest van de consultatie aan het ziekenfonds voorleggen.
Het verzekeringscomité bij de dienst voor geneeskundige verzorging van het RIZIV gaf een gunstig advies. De ministerraad keurde het ontwerp van koninklijk besluit tot uitvoering van artikel 36 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen goed. Het ontwerp wordt voor advies aan de Raad van State voorgelegd.
Nog een beetje onder de indruk maar morgen komt mijn GEEST er wellicht weer door !
Trip naar San Diego
ik heb de melodie waarop we samen dansten gestreeld als een oud gemis de reis was eindeloos als onze goed gevulde nachten de geleerde conversaties mat en sprakeloos het leven is hier stil aan de ramen met hun vergezichten uitzicht inzicht tussen het menu van personages die ik als vreemd terrein verken mis ik de huiselijkheid van je glimlach
Blikverruiming
hier kan niemand ons herkennen wanneer het gesprek een dubieuze wendig neemt je slappe lach zich enstig met mijn blik vereent wordt het bewustzijn afgeschaft terwijl je hardop leest dansen mijn reikende vingers om je hals je borsten , vlezig en wit als satijn liggen wakker en betrouwbaar in de hand tussen ons ademt de zee in een onverbrekelijk maar onverbiddelijk verbond
en iets lichter
De knapperige hofschilder
Jij heb mij als hofschilder aangeworven Met mijn palet van verse oker En vleeskleur onbedorven Nu schilder ik Drie lagen dik Het lanschap van je buik ,je borsten De hoofdjes en de beentjes van je kindjes Je kont en als ik snel genoeg ben zelfs jouw windjes.
Zusje, homage voor een uitzonderlijk moedige vrouw
Vandaag flink uitgeweest. Ode Gand. Fantastisch geamuseeerd op dit cultuurfeest. Thuis toen toevallig op deze foto gestoten. Hoe is het mogelijk dat ik jou bijna vergeten was, Jacqui!
Tijd heelt niet
Verdoof de tijd Laat hem slapen in met kaneel en morfine aaneengeregen nachten
Verdoof de tijd Stil zijn pijn De kaakslag te dicht te hard Mijn zuster overleden deze nacht.
30.12.2001
*****
Opstanding
het groot wit scherm van de dood toont achter glas diafane velden en schuin geworpen in één schoot ons uit droomlicht samengestelden
geheel bevrijd van die onmacht binnen met een mond die niet meer spreekt schrijf ik de laatste woorden op het linnen voor het gelaten oog geruisloos breekt
in duisternis die minder stoort omdat het licht niet hoeft te breken hoort men geen kloppend hart of woord
geeft leven spoor noch teken maar plant zich geduldig voort in 't gonzend bloed teruggeweken
OK. OK. Ik was een beetje nerveus gisteren. Maar den ouwen hier met zijn bliksems standvastig. Ge zoudt voor minder ongelukken doen. De Jef vond ook dat het stillekens genoeg was nadat geheel zijn atelier in de fik was opgegaan. Hij is gaan reclameren bij zijn vrouw, die dan weer bij haar zoon en die is bij zijne pa gegaan, niet die duif (want dat zit hier raar in elkaar die stamboom ) maar de anderen met zijn lange baard, die vliegt ook gelijk een F16 maar dan veel trager.
Hij had op aanraden van Pedro, wiens gat zo verbrand is dat hij op de blaren niet meer kan zitten, hij zou nog mogen willen. Enfin op zijn aanraden had de zoon van de schrijnwerker een doos Lego-blokjes meegedaan waarmee dat ge een ambulance met een rood zwaailampeken kon maken. Ik zie er hier weeral glimlachen en denken de milo is verkeerd. Neen, neen mannekens het was een rood en geen blauw zwaailichteken. Want het was een modelleken van in de tijd dat de 900 nog niet gedevalueerd was tot 100.
Nu zit hij ganse dagen met dat autooken te spelen en is het gedaan met bliksemen. Mijn voorstel was geweest van hem te laten bloggen. Maar Onszjier vond dat zijne pa wel al een beetje Alzheimer had maar toch nog niet zoveel dat hij moest gaan bloggen. Enfin dat zijn familiekwesties daar kunt ge niet tussenkomen. Ik heb ondertussen die bliksems in mijne zak gestoken ge weet nooit niet. Thuis mocht ik van ons Bertjen niets houden.-
-Al dien ouden brol zei die. Gij zoudt alles bewaren. -En als ik het dan eens nodig heb? -Dan vind ge het niet en moet ge toch ander kopen -Met u valt niet te klappen
-Ah, juist ja wat jullie nog niet weten. Ik heb mij hier in het voorgeborchte een nieuw figuur laten aanmeten. Ge kunt toch niet blijven rondlopen als asse. Niet goedkoop hé. Ze zeggen soms op het ondermaanse: Hij zal "het" toch niet meedragen. Met "het" bedoelen zij geld. Maar al goed dat ik wat meegepakt had. Neen kloezooken jong, neen, 't was niet verbrand in de oven van Sidmar. Dat is een truk die ik geleerd heb van de Frank. Geld verbranden zonder dat het verbrandt met de hulp van de H. Augusta, in ruil voor wat gefoefel met een diplom in Oxford. Voor wat hoort wat.
Ik heb hier trouwens horen zeggen dat hoe meer dat ge foefelt, hoert en bonjourt op het ondermaanse hoe meer kans op een plaats op de eerste rij van het spektakel hier. Maar zoals gezegd ik heb een nieuw figuur. Een beetje zoals die van beneden maar wat slanker, voor ons Bertjen natuurlijk in het geval dat ze hier ook toestuikt een van deze dagen, die had zo graag dat ik wat zou vermageren. Want voor de gezondheid moet ik niet meer doen. Want een ding saat vast. Er zijn hier geen zieken. Dat is in mijn geval een klein ramp natuurlijk. Er mag hier eigenlijk geen doktoor binnen maar ik heb mij uitgegeven voor Egyptoloog. Daarmee had ik direct de Jef, de schrijnwerker op mijn hand.
- Egypte schoon land milo, schoon land. Ik ben daar een keer geweest met mijn vrouw. We hadden just onzen eersten gekocht maar den Herodes, die fundamentalist van Hamaz, was weer begonnen met in de Gazah strook al de kinderen uit te moorden. Met een ouwen ezel van Sunair ben ik dan naar Egypte gegaan. Chic zeg die Pyradingens en die cruise op de Nijl. Ons Maria heeft daar in Assoean bij een neger een schoon zilveren kruisken gekocht voor onzen oudsten. Spotgoedkoop maar ge moet een beetje afpingelen op de prijs natuurlijk. Maar ja voor een jood is dat niet moeilijk, hé. Knipoogde de Jef.
We zijn toen in " vrienden van Compo-Stella bij de Pedro blijven hangen tot in de klein uurkens, want ze hebben hier geen grote.
-Milo, jong- zei de jef -laat u hier niet doen hé. -Jef, streng maar rechtvaardig hé, ge kent mij -Nee jong , nee zo niet.Ge moet op uw strepen staan en desnoods op die van een ander.
Toen Pedro buiten gehoorsafstand was
- Met de laatste gemeenteverkiezingen hier. Ik heb voor de Sossen gekozen. - Voor de Sossen Jef ? - Een werkman is een werkman, milo en de sossen ... - Dat is zeker geen werkvolk ! - Bah neeje, maar .. een keer een rode altijd een rode ...Pedro, breng ons nog iets jong we staan droog.
Toen Pedro terug verdwenen was ging de Jef verder.
- Ik had mij juist een nieuw draaibank gekocht en een lintzaag omdat ik dacht het is een goede investering en als de kleine later de zaak wil overnemen... en de sossen hadden mij een voordelige lening aan de hand gedaan via participatie in de coöperatieve en bovendien mocht ik de binneninrichting doen van hun winkels en de kantoren van de vakbond. Voor wie moest ik dus stemmen? Zeg nu zelf. Toch niet voor de blauwe. Die laten de kleine zelfstandige en de werkman in de kou staan. Of voor de Tjeven misschien ?
-(Fluisterend). Awel, de Pedro die hier in 't voorgeborchte zijn café openhoudt is ook de portier van "Het Instituut", een cumulard gelijk als al de Tjeven.
Nu met den dag van de verkiezingen hadden we een flinke pint op want de rooi hadden gewonnen en de Pedro, nijdig gelijk als het achterste van een kiek, wou ons niet binnelaten in Het Instituut.
-(Lachend dat de tranen hem van zijn gezicht liepen) Weet ge wat ik toen tegen de Pedro, gezegd heb milo ? Hij schokte van het lachen zodat de eerste woorden bijna overstaanbaar waren maar het kwam zo ongeveer hier op neer.
-Pedro, gij lelijken Tjeef , als gij mij niet binnenlaat dan haal ik mijn vrouw en mijnen kleinen hierbuiten en ge kunt uw INSTITUUT OPDOEKEN.
-Dat heb ik hem gezegd. Milo, ge had zijn gezicht moeten zien! Milo 't is hier geen haar beter dan daar beneden jongen. Op uw strepen staan man. Kom Pedro geeft mij en dienen braven jongen nog iets. Eentje om het af te leren.
Zo zaten wij daar broederlijk zoals Van In en Aspe in l'Estaminet bij de Pedro van de Compo-Stella.
-Drinkt ook eentje zij de Jef tegen Pedro op de gezondheid van de ouden Deken.
- Een Perrierken voor mij zal goed zijn, zei de Pedro.
- Pedro Versavel, verdomde janet, broebelde de Jef met een knipoog. Egypte jong, milo daar moeten nog eens samen naar toe.
Ne mens kan nog niet op zijn gemak om zeep gaan ! In één ruk geschreven het was lang geleden
Onze vriend Noach heeft een beetje last op zijn boot met het konijn van de milo
Godvermiljaardenondedju. Vlam weer een weerlicht op den asbak hiernevens. Nogal goed dat de patron slecht kan mikken. Maar nog eens miljaarde miljaarde. Hoe is dat nu mogelijk. Een mens is nog geen week achter het hoeksken, om zeep, zijn schup gaan afkuissen, zijne rekker gaan afleggen, zijn bedde gaan aftrekken, zijn laatste asem gaan uitblazen,of zijn loodje gaan leggen in de eeuwige jachtvelden en wat zie ik hier allemaal. Een bende idiote senioren die zich gedragen als kindjes uit de kleuterklas. Reacties met hopen maar wat voor een reacties. Kleuters neen wat zeg ik peuters onwaardig. Tekeninkskens maken op mekaars gezicht. Enfin dat is toch iets voor de plakkers bij de verkiezingscampagne en de kleuters van masseur Ferdinande de Van Alles en Nogwat die nog niet met de "stekskens (lucifers voor de gelegenheid zonder zwavel natuurlijk)" kunnen spelen. Maar toch niet voor volwassen mensen die de fleur van hun leven al lichtekens gepasseerd zijn. Akkoord dat ge allemaal wat overstuur zijt, dat de gebeurtenissen u verrast hebben maar er zijn toch grenzen. En wat moettekikke dan Godver zeggen. Lap Gerard, deze weerlicht was vlak op de kont van San Pedro die zal de eerste dagen ook niet op de blaren kunnen zitten. Speelgoed is natuurlijk speelgoed en als ge u niet meer kunt bedwingen om kinds te doen tot daar toe. Ga met de soldaatjes spelen of met koersautokens rijden, of met de coureurkens of met uw poepemieken huishoudeken spelen in uwen hof maar komt hier toch niet voor iedereen de onnozelen uithangen. Als ge goesting hebt om voor "polies" of "dikkendief " of "tetectiefken" te spelen, volledig te verstaan maar in uwen kelder of op zolder met uw gebuurvrouw. Dan kan je nog eens papa en mama of zelfs doktoorken spelen ( al zou ik u dat laatste om financiële redenen afraden). Maar meet u geen aire aan van Blauwbaard, de vreselijke versierder. Ja de Vosse Kilo, prins zonder baard met de blauwe pillekens voor 't klein kasserolleken voor wanneer dat de mosselkens weer eens mochten opengaan in eigen nat of in Sensilube. Zien dat ge niet uitslibbert als ge uwen draai pakt. Maar toont u toch niet verkleed gelijk als Sherlock Holmes op den deistendag van vastelavond, meer voil jannet als inspecteur. Bovendien weet ge precies niet meer wie ge zijt ? Font Size 7, extralarge, groot gedacht van uw eigen stront size zeven. Zelf al de koran gelezen of alleen maar gelezen van horen zeggen. En Il marito? Ik dacht dat dat nog een serieuze was. Nee, zich bekeren tot de islam . Hij kan godver,-- lap nu staat het fritkot van Noah in brand, de patron is hier ook geen justen met al zijn weerlichten. -- ik zei hij kan nog met één vrouw niet uit de voeten en dat wilt zijn handen steken aan zeventig maagden. Al eens aan gedacht als ge daar de Carrefour mee binnenstapt, of in de Rue Neuve eens gaat wandelen wat dat dat U gaat kosten, slimmeken? Om nog te zwijgen van naar de cinema te gaan. Ge kunt nog niet eens met gans die cirk op de laatste rij. Enfin jong waar zijn uw droeve gedachten. Uw pen(i)s afdraaien voor zeventig opgefokte gereviseerde aftandse fokmerries. Mij niet gezien. Ik wordt boedhist. Mediteren en zweven op dertig centimeter boven de grond. Niet hoger hé want ge zijt nooit niet zeker dat u geloof sterk genoeg is of niet eens een keertje verslapt -zoals alle dingen wel eens durven doen- en als ge dan met uwen theater van een paar meter naar benden dondert. Ook niet gezond. Cezaarken, Lieve en Bojako die staan daar onder aan den trap hun hart uit hun lijf te schreeuwen gelijk de eerste communiekantjes van de Wiener Zwangerknaben en precies alsof er hun volle aflaat van afhangt. Nachtlawijt ja ! Al eens aan gedacht wat zoiets u kan kosten. Vermassen kan ook niet alles oplossen. 't Is ook maar ne mens gelijk als Piet Van Eeckhout hoor. Ik heb toch gezegd dat hier geen geluidsgolven zijn. Een beetje hallucineren en een space-cakesken op tijd en stond tot daar toe maar ook hier zijn er grenzen aan de welvoeglijkheid. Uwen engelbewaarder wil ook wel eens dodooken doen die jongen en met al dat geroep begint de vakbond van het ACVE (Algemeen Christelijk Verbond van Engelen) hier al ferm van hun tek te maken tegen de patron en die is vlammenste al nerveus genoeg en zijn weerlichten hangen los, geloof mij ! Nog een beetje en het rampenfonds kan hier tussenkomen. De pompiers weten hier niet goed waar eerst hun gat te keren, laat staan hun water. Dus kindjes geen lawaai maken. Schrijf een briefje. Met de post was je er al lang geweest. Dan den Brabbes met al zijn gezeur over Sinte Katrien en Sinte Barbara een goede beurt te geven. Zijne gewijde geschiedenis is ook zijn sterkste kant niet. Sint Katrienen zijn er hier zeven stuks: Katrien van Alexandrië, van Zweden, van Sienna, Bologna, Genua, Ricci en Katrien Labouré. De eerste was de fiancée van de jongsten van de patron, de tweede was de dochter van een Heilige Brigitte, ook een Zweedse dus dat kan er nog door, de derde en de vierde halucineren een god ganse dag en (vlam den klerenwinkel van de D&B in brand al chance dat het just solden waren) , de vijfde zag engelkens, de zesde was ne fan van Savonarola, een fundamentalist met brandstapelmanieren en de zevende die zag madoillekens(schapulierkens) met Ons Heer op. Ga daarmee naar de hoogmis of te biechten. Niet te doen jong. Die tweede, die Zweedse misschien daar zat nog iets in maar ik heb altijd gedacht dat er een was voor 't Katrienenwiel maar ik weet niet juist dewelke en om in affronten te vallen daarvoor pas ik. Concluise: njet, niks nada te Katrienen. En voor Barbara heeft de patron er al eens enen doodgebliksemd. Jaloezie ? Wie Weet ? Hij kon toen wel mikken. Maar daar zit ik ook niet op te wachten natuurlijk. En dan ons Titipoës. Die heeft zo er het handje van weg om u in het ongewisse te laten of ze nu behoort tot de categorie hangborsten of stevige joekels. Maar dat is nog het minste ze gaat nu discuteren over het geslacht en de sexuele geaardheid van Brabbes. Ik weet nog altijd niet wat dat het geslacht van de engelen is en zij gaat een keer discusiëren over dat van Brabbes. Iedereen weet toch dat die op het blog een hermanofraudeliet(hermafrodiet)* is. Met een pitje van veur en kutje van achter just ver genoeg uit elkaar om niet te kunnen ... just . Ons Heer heeft hem gestraft voor zijn bandeloos leven en voor het laten leven van Dauwke, Foxie Foxtrot en hun kliek. De enige juste uitleg die ik godver-- Ja dadde, dat was niet mis. Sint-Jozef zijn zaagmasjien naar de vaantjes gebliksemd en al zijn schoon tropisch hout naar de ... ge weet wel . De patron zou beter eens bij een vogelpikclub gaan in plaats van Jupiteerken te spelen en met die gevaarlijke bliksems te gooien -- allez wat ik wou zeggen huismuske of troubandoerken, zij heeft mij tenminste aangeraden om uit die asbak te gaan en godver haar woorden waren nog niet koud of de patron had weeral een bliksem in mijn richting gelanceerd maar deze keer was het er op . Maar ik was er juist uit. Maar het is en het blijft hier gevaarlijk. Ge moet uw manieren een beetje houden hier en jullie zouden dat ook een beetje beter kunnen doen daar beneden. Godver zeg manneken als ge nu nog ene keer naar mijn schoenen mikt, bliksem ik terug. Verstaan ! De milo laat niet met zijn voeten spelen, patron of geen patron. Met uw onnozel onweer hebt ge gisteren een ganse migranten wijk blank gezet. Altijd zo impulsief. Ge zijt al geen haar beter als die van hier beneden. Gedaan ermee of ik pak ze u af. NIks meer te bliksemen. Punt uit !
Ik weet dat er ongelovige Thomassen zijn, die denken dat ik dit allemaal uitvind. Dat al deze figuren puur verzinsel zijn. Hersenspinsels zou Foxie Foxtrot zeggen en die kent wat van hersenspinsels zijn kop zit er vol van. Maar om u te bewijzen dat dit niet zo is en het allemaal reële personen zijn en allemaal echt gebeurd laat ik hier een opname horen van de begrafenistoespraak van bojako terwijl zij wanhopig in contact tracht te komen met de geest van milo. Deze opnames zijn niet voor gevoelige luisteraars. Hiermee zijn ze verwittigd. Om het dramatische van deze oproep kracht bij te zetten hebben we ditmaal geen achtergrondmuziek voorzien mar luisteren wij naar de originele geluidsband waarbij op de achtergrond het Adagio van Albinoni de weemoed van vertwijfelde ziel vertolkt.Wij luisteren ingetogen in stilte naar deze van heimwee en platonische liefde doordrenkte boodschap .
Het redactie team dat zijn lezers geen hangborsten toewenst zoals bepaalde niet bij name te noemen individuen van dit Seniorenkot maar stevige joekels, elastisch en met de kin vooruit, gereed om uit hun voegen te springen, om aan te sabbelen zoals aan een exquise kreeftepootje à la nage. Stevige joekels van L'OREAL WANT U BENT HET WAARD.
En voor de heren: "Wat krijgen wij : BANANNEN (sic)
Milo verzonk in een toestand van bewust onbewustzijn. Iets dat men op de aardkloot, buiten enkele uitzonderlijk bevoorrechten, meestal politici, koning Boudewijns en bepaalde blogschrijvers, niet kent. De geest rust zoals men zou slapen maar is ondertussen toch en zelfs uitzonderlijk bewust van wat zich rondom afspeelt. Toch wist hij niet precies hoelang hij in deze toestand verbleven had.
Schizofreen gedoe dacht zijn onderbewustzijn maar hij was er zich niet van bewust. Op een bepaald moment had hij zelfs Bojako menen horen te roepen, maar hij realiseerde zich onmiddellijk dat dit niet kon want hij had haar stem nog nooit gehoord. Hoe kon hij ze dan herkennen
Toen hij na ik weet niet hoeveel tijd uit dat soort trance ontwaakte, begon hij wat beter de omgeving de onderscheiden. Het intense witte licht was nu heel wat minder helder en hier en daar kon hij grijze schaduwen onderscheidden.
-Bewolkt, donker en grijs en geheel gesteld om te lijden, einde weerbericht dacht hij
Nu hij de omgeving wat beter in zich kon opnemen begon hij de contouren te onderscheiden van wat hij vergeleek met een nogal steriel netjes uitziend shopping center van middelbare grootte.
-Dus er is hier toch commerce te doen.
Zijn aangeboren handelsgeest ontwaakte. Hij was niet voor niets 20 jaar rentmeester geweest bij de baron
Vlak naast hem bevond zich een metalen en toch doorzichtige lift maar zonder bedieningsknoppen. Daarnaast een onmetelijk diep en zwart gat met een een bordje ernaast "Nooduitgang, 800.000 sporten"
-"Miljaardedju" sakkerde de milo. Maar op hetzelfde moment slingerde er zich een bliksemstraal door het shoppingcenter. Zo eentje op u tegen te zeggen. Deze zwiepte tegen het deksel dat het gat afsloot en met een verschrikkelijke klap sloot het zwartgeblakerde deksel van de nooduitgang zich.
-GIJ ZULT MIJN NAAM NIET ONRECHTMATIG GEBRUIKEN donderde het door de hal van het shopping center
Milo scheen niet in het minst onder de indruk van het gebeurde.
- David Copperfield beter dingen zien doen zei hij. En voilа zie, aan terugkeren langs daar moeten we ook niet meer denken. Maar wat ziet mijn lodderig oog daar.
De milo ontwaarde een groep tafeltjes en stoeltjes in hetzelfde doorzichtige metaal als dat van de lift maar wat belangrijker was helemaal achteraan hing een bordje "Herberg de Vrome Pelgrim " en daarnaast nog zo een instelling ongeveer gelijkaardig ingericht "Bij Pedro de Vrienden van Compo-Stella".
-Ik ga hier mijn geluk proberen, verbewustzijnde de milo zijn gedachten en ging meteen naar het gedeelt van het etablissement gereserveerd voor gecremeerden. Om de andere overledenen niet te storen dienden de gecremeerden apart te zitten in een deel van de herberg voor hen voorbehouden wat aanggeven werd door een rood driehoekig bordje waarop in wit een hoopje as dat nog nasmeulde met een sliertje rook erboven
Op de tafeltjes zelf stond er bordje met het opschrift " Nasmeulen kan uw gezondheid ernstig schaden" en weer elders " Blijven roken is dodelijk"
-Santé ende gezondheid, dacht de milo,
Daar stonden dan ook asbakken op de tafeltjes maar geen stoelen. Hij ging languit in een van de asbakken liggen met een reclame opschrift voor Duvel. Na een korte siddering en een gevoel van ombestemde angst werd hij overweldigd door een ongemeen gelukzalig gevoel.
-Precies een engeltje dat op mijn tong pist- dacht hij en hij draaide zijn as eens op andere zijde en opnieuw voelde hij dat gelukzalig gevoel door ieder stofje van zijn as trekken.
Na zich nog een paar maal om zo om zijn as rondgewenteld te hebben in de asbak zodat hij meer op een vliegwiel dan op een hoopje as begon te lijken ging zijn bewustzijn over van het bewust bewuste naar een toestand van onderbewuste onbewuste onbewustheid. Iets wat we hier op de aarkloot wel kennen, buiten enkele uitzonderlijk onbegaafden, meestal politici, koning Boudewijns of bepaalde blogschrijvers.
Toen San Pedro, de eigenaar van de Taverne, die morgen of wat er moest voor doorgaan eens polshoogte kwam nemen of alles in orde was zag hij den asbak aan tafel twaalf in alle richtingen schudden en trillen en als hij niet beter geweten had omdat hij wist dat geluidsgolven hier niet bestaan, dan had hij in de verte iets menen te horen als " en dat we toffe asse zijn dat willen we weten daarom... Tiens dacht San Pedro zou Kamiel al weten waarvan dat liedje komt.
WIT ( muzieksken van gisteren afzetten, dat leest dan vlotter )
-727.569 -727.570 -727.571 -727.572 -727.573 -727.574 -Amaai zeg, dat is nogal een een ladder. Nogal goed dat het in het donker is want ik heb hoogtevrees. -Ah ik zie daar een lichtje in de verte. Dat zal het eind van den tunnel zijn. -727.575 -....... -...... -800.000. -Voilа we zijn er. Maar ik zie hier geen steek. Zoveel licht en een mens komt uit het donker.
-Een beetje wachten en schaapjes tellen. Adapteren noemt dat in het geleerd Vlaams.
-Geen avance ik zit hier nu al zeker twintig minuten in dat licht en ik zie nog niets. Alleen licht. Electrabel, Nuon, Luminus, Suez, gaz de France hebben zeker samengelegd voor zo een lichtmassa. Lumineus idee. Ons Heer zal acties hebben in de energiesector zeker. Een sector met vooruitzichten. Voorkennis heet dat. Normaal mag dat niet maar daar kunnen we hier niet op zien. Ge ziet hier toch niets.
-Ik zie zelf dat zwart gat niet meer waar ik uitkom en ik durf bijna niet bewegen. 800.000 sporten naar beneden storten is een schoon begin voor een gedichteken maar toch niet om met te lachen.
-Een mens is wel al dood maar ge zijt toch nog bang om uw pijn te doen. Bovendien kun je dan daar beneden in den donker al uw asse weer bijeen zoeken, zoals in de vuilbak en in den donker. Zo donker als in... in de stofzuiger. Mij niet gezien.
-Uwen hemel verdienen zeggen ze dan. Goede uitdrukking 800.000 sporten naar omhoog.
-Verdienen. Maar zo te zien valt hier niet veel te verdienen tenzij met die aandelen.
(Paar minuten pijnlijke stilte)
-Ook niet veel nuances in dat spel hier. Wit of zwart zoals in de godsdienstles. Als ik nu nog wist wat er in mijnen Mechelse catechismus stond over het leven na de dood. Maar ja het was altijd het een oor in het ander weer uit. Wel altijd twintig op twintig op godsdienst? Dat wel maar 's anderendaags direct vergeten. Ge kunt niet alles onthouden. Maar hier zit ik nu in zak en as. Allez, zonder zak en enkel een hoopje as. Met dat liedje van "er is leven na de dood of ge ne slimmen zijt of een onnozelekloot" daar ben ik ook niet vet mee. Plezant liedekijn maar geen practische aanwijzingen voor het hiernamaals.
(Terug pijnlijke stilte)
-Ik kan niets doen dan hier op een hoopje te blijven liggen tot de engel Gabriel of een ander Flieramuis (vledermuis) passeert zeker.
- MILOOOO
-Ja, riep er iemand
-GE ZIJT VAN STOF EN AS EN TOT STOF EN AS ZULT GE TERUGKEREN
-Ja, goed gezien dat is in feite al gebeurd maar ik kan wel verstaan dat ge met al dat licht mijn hoopje as hier niet ziet liggen.
-ONGELUKKIGE...
-Niet echt neen, maar ook niet al te gelukkig met die witte duisternis hier
-GIJ ZULT HET RIJK DER HEMELEN NIET BETREDEN ZONDER.....
-Betreden al goed en wel, ik zou nog mogen willen betreden ik zou bij God niet weten waar naartoe. Ik zie hier genen steek.
-MIJN NAAM NIET TEN ONRECHTE GEBRUIKEN AARDWORM
-(Terzijde)Oei, dikke fout. 't Is de patron zelf.
-Nee- neen maar ja ik had uw stem niet erkend en volgens mijne "Gewijde Geschiedenis" hebt gij een grote baard, en vliegt gij zoals een F16. Die vallen trouwens minder naar beneden dan de de Starfighters van vroeger. Ze vallen nog wel, in de films met Tom Cruise,of waren dat Tomcats? Enfin ik wou zeggen in het echt valt dat nog mee met dat vallen. Neem nu de Golfoorlog......
-GIJ ZULT HET RIJK DER HEMELEN NIET BETREDEN ALVORENS AL UW ZONDEN TE HEBBEN UITGEBOET
-Ja, maar niet zeveren hé. Een paar pekelzonden met Anemoontje, Naomé, Debbie, Charlotteken, Annieken van de coiffeur, Josephien van den beenhouwer ... en ik zal er nog een paar vergeten zijn zeker. Maar daar zulde gij toch geen graten in zien. Bemin uw naaste, hé. Wel dat heb ik zo goed mogelijk gedaan. Met de jongens ging het niet. Dat moet ik toegeven Dat kon ik over mijn hart niet krijgen maar met de meisjes dan twee keer zoveel. Dubbel is nog zo dik. Ja ge kunt niet alles hebben in het leven. Veel geld en een schoon vrouw. Ge zit gij daar nu met al uw geld.... Oei pardon grapje...
-Ge zijt gij zeker niet getrouwd .....zeker....?
(Pijnlijke stilte gedurende een paar minuten)
-Hallo is er daar nog iemand ?
-Hallo ?
-HALLOOOOO? Lap Gerard, die heeft de plaat gepoetst met postkoetspoets. Ik had over zijn vrouw niet mogen beginnen....
-Ja er zal niet anders opzitten zeker dan hier op een hoopje de nacht door te brengen. Maar is het hier wel nacht? Dat ambetant licht is nog altijd aan. Allez ik zal mijne plan trekken en op een hoopje gaan liggen.'t Is te hopen dat het hier vannacht niet te veel waait. Al dat licht zeg.
-Ik mis de maan..... en de sterrekens...... en ons moeder ......en mijn Bertje... en Kamiel & Roosje ....en de vriendinnekens van het blogje. Maar ja uit het oog uit het hart. Liefde sterft aan aardrijkskunde.
Zelfs die onnozelen Zwiebelfox die het verschil niet meer kent tussen vrouwelijk en mannelijk en van Brabbes "haar" pijlen spreekt ( zo zot is hij van Anemone en het is toch maar een fictief personage nietwaar) mis ik een beetje. Niet veel maar als ge anders niets te doen had kon je een beetje op zijn kap zitten.
Allez. Slaap wel mijn schatjes daar beneden. Nonkel milo is hier in den hond gelogeerd hoor...
Met droefheid in het hart melden wij u het overlijden van het personage
de milo
Ridder in de Orde van de Gouden Leffe, grootlint van de Duvelsgilde
Overleden op 11.09.2006 in Schloss Steinbohr aan een zeldzame zwijgziekte
Dit melden u met intens verdriet Mevr. Milo gravin, geboren de Camembert de Brie, zijn echtgenote Mej. Naomй Verschoten , zijn minnares Baron ERnst-Georg von un zu Neander zu Thall, zijn beste vriend Debbie Vertongen, vriendin van de baron Zijn talrijke geesteskinderen (erkende en natuurlijke)
De families Vanzwam, Brioche, Boursin en Crйpinettes
De verbranding in de hooghovens van Sidmar zal plaatshebben in beperkte familale kring
Met droefheid in het hart melden wij u het overlijden van het personage
de milo
Ridder in de Orde van de Gouden Leffe, grootlint van de Duvelsgilde
Overleden op 11.09.2006 in Schloss Steinbohr aan een zeldzame zwijgziekte
Dit melden u met intens verdriet Mevr. Milo gravin, geboren de Camembert de Brie, zijn echtgenote Mej. Naomé Verschoten , zijn minnares Baron ERnst-Georg von un zu Neander zu Thall, zijn beste vriend Debbie Vertongen, vriendin van de baron Zijn talrijke geesteskinderen (wettige en natuurlijke)
De families Grasfoie, Duvin, Boursin en Hommar d' Alanage
De verbranding in de hooghovens van Sidmar zal plaatshebben in beperkte familale kring
milde week-end mijmeringen of de dingen waar we niet bij stilstaan
Wees vol vlijt Maar rust op tijd (familiewapen en devies)
****
Omwille van de smeer likt hij het poesje en zij de kandeleer
****
Men hoeft niet om zijn gelijk te bidden
De waarheid
wint het pleit altijd en bovendien hij ligt in 't midden
****
Ach, vergeet het
Nog nooit zo droog Als deze zomer De hoeren Op het strand neergestreken aanbidden de zon De boeren bidden om regen Die niet komt zoals een orgasme nu al weken Maar regen is niet te "faken"
****
WOORDENBOEK VOOR BIJVOEGLIJKE NAAMWOORDEN
Gebruikt door vrouwen in contact-advertenties
Veertiger......................49.
Avontuurlijk....................Slaapt met iedereen
Athletisch......................Geen borsten
Gemiddelde verschijning.........Booooh, niet te doen.
Volgens een persmededeling van Baron ERnst-Georg von und zu etc..is het personage op de foto's in Monaco genomen niemand minder dan Arnold Milo, tweelingbroer van de milo, kapitein ter lange omvaart en befaamd poolreiziger, bekend van zijn studies omtrent het paargedrag van de bultwalvis. Hij onderzocht de invloed van het Sint-Maarten- en Sint-Niklaasfeest op het paargedrag van deze dieren in de wateren rond de peninsula Valdès en kwam tot de verbeisterende conclusie dat deze dieren zich daar geen bal van aantrekken. Toch niet van het Sint-Niklaasfeest. Bij he Sint-Maartenfeest daarentegen wordt niet gepaard maar dan trekken deze dieren per ongepaard paar naar de Noordzee, om via de Wester-Schelde, de Schelde en de Dender Aalst aan te doen om er naar de jaarmarkt te gaan. Bojako had het dus bij het rechte eind ( enfin bij manier van spreken natuurlijk). De Baron heeft medegedeeld dat het iets beter gaat met "de milo" maar dat zijn geestelijk gezondheidstoestand nog verre van normaal te noemen is. Om al deze beweringen kracht bij te zetten werd volgende foto van "de milo" vrijgegeven door de baron, die nogal ondruk de indruk schijnt van het hele gebeuren. Inderdaad op de foto lijkt de geestestoestand van milo verre van rooskleurig.
Gezien de vaagheid van de foto werd deze voorgelegd aan de leden van het F.B.I. (Female Body Inspectors) die eensgezind beweren dat het gezien de "centrale -zwangerschaps immiterende- ronding" in het ammelaken onomstotelijk vaststaat dat het hier gaat om "de milo" en niemand anders. Een lid van de Federale Politie echter meende toch zijn twijfels te hebben en dacht dat het om niemand minder gaat dan de leider van al-Qaida maar dan eens proper geschoren en flink onder de cortisone. Dit lijkt ons uit de lucht gegrepen.We drukken dan ook onze bezorgdheid en medeleven uit aan zijn echtgenote Mme Cammenbert de Brie, zijn familie en vele vrienden en hopen dat het uiteindelijk toch nog goed komt.
Toemaatje voor Drie Vriendinnen in Hart-Groot (andante con brio )
Agamemnon. Een toekomst bevolkt met te veel zekerheden
(naar Homeros- voor Roosje, Lieve en Titipoës)
Ik hoef niet meer te denken Misschien nooit meer De zee heeft alles opgelost
Aan het dodenboek neergestort tussen het scheepstuig heb ik mijn hand bezeerd Maar de zee onbedwongen zoals Homeros declameert heeft op en neer wiegend het koningschip veilig aangemeerd Maar de wond geïnfecteerd door de woekerende woorden heeft zich tegen mij gekeerd Dooi is mij getreden Het idiote boek ongedeerd heeft een verborgen kanker uit een onverkwikkelijk verleden over dit lichaam uitgesmeerd Omgesmeden in een vreemde taal die (noch) liefde kent noch begeert
In een onverwachte koelte van de zacht kerende kade en de kille hitte van de nacht alle manschappen aangetreden werd dit zwerend vlees terug aan boord gebracht nog een laatste lepel water even schraal als de lege afscheidszoen van de nieuwe leider van het legioen Een kort gebed en wat later zeer krachtige hoorngeschal Het schip zoekt hoger water en de nachtwind koelt de ingevroren koorts
Ik hoef nu niet meer te denken De toekomst is bevolkt met zekerheden De zee heeft alles opgelost
N.B. Voor Ria , Bojako en andere komt er ook nog wel eentje
In bed draagt zij als een del Zo maar bloot op haar vel Enkel nr vijf van Chanel En ik met mijn zwak gestel XXL maar van flanel
Ochtendhumeur van een nachtuil
Ik houd op dit vroege uur niet zo van natuur Links de lage zon Uitgerafeld over de velden Rechts het vage bos met hoog bebladerde kopspelden als galgen van onterecht terecht gestelden
Mijn gedachten die nog kleven Als pieren aaneengeklit in het gras aangedreven door een dol gedraaide wind door wat ooit een konijnenpijp was Altijd, ook al als kind heb ik een vroege boswandeling een gruwel gevonden
Vroeg opstaan en absoluut onopgewonden die vreemde omgeving tegendraads verkennen bomen aan de vorm van hun nog vochtig blad herkennen
Later een opstel erover schrijven Romantiek Over waaiende bomen Over wortels in aanslag Over dun door gebladerte geschilderd zonlicht neergestreken op een schilderachtig rottend blad
Om niet na te moeten blijven Gauw nog enkele bloemen plukken Om gedroogd en opgedeeld in correct benoemde stukken In het dunne schriftje te plakken Vervolgens snel, heel snel via de vijverkant de biezen pakken
Muziekje Sweet, soft and lazy - Victor Lazlo en daarna vogeltjes in het bos.
Van onze correspondent uit Monaco Jean Slechttebeen
Zojuist is een telex binnengelopen waarbij onze correspondent uit Monaco bevestigt dat Dr.Milo zich inderdaad in het prinsdom bevindt. Getuige hiervan deze foto die ons via satelliet werd doorgezonden waar de bewuste dokter in gezelschap van prinses Caroline van Monaco het Bal du Croix Rouge verlaat met onbekende bestemming. Mevrouw Naome of Anemone ( de meningen omtrent haar identeit lopen uiteen) daarentegen is niet op het bal verschenen wat aanleiding heeft gegeven tot de wildste geruchten daar ook de prins van Hannover zich niet op het bal heeft vertoond. Caroline en haar zus Stephanie schenen zich echter uitstekend te vermaken in het gezelschap van deze vlotte goed van de tongriem gesneden dokter. Ook prins Albert scheen het uitstekend met hem te kunnen vinden. Rond 00.30 uur hebben de prinses en de dokter het bal verlaten in een zwarte mercedes cabrio zoals gezegd met onbekende bestemming. Meer is er natuurlijk niet nodig om de Monegaskische tongen los te maken des te meer daar de dokter bekend staat om zijn talrijke veroveringen van vrouwelijk schoon waarbij in bepaalde gevallen zijn echtgenote gravin de Camembert de Brie een actieve rol schijnt te hebben gespeeld. Een zeer speciaal duo deze Milo-de Camenbert's. Maar waarom houdt men dan in 's hemelsnaam op Slot Steinbohr zo halsstarrig vol dat de dokter zich op het kasteel bevindt. Welke duistere intrige moet achter dit alles worden gezocht. Wij hebebn wel een kort onderhoud gehad met de ambassadeur van het Vaticaan bij het prinsdom, die ambsthalve het Bal du Croix Rouge bijwoonde. Veel tijd kon hij voor ons echter niet vrijmaken maar in de dertig seconden die hij voor ons had gereserveerd noemde hij de toestand zeer onrustwekkend. Na deze verklaring is prijs van de ruwe olie per vat trouwens gestegen met 2 dollar en is de Down-Jones met 4.5 % gedaald. Wat mogen wij nog verwachten ? De tijd zal het ons wellicht leren
Dag allemaal, wij houden het Volk op de hoogte van Het Laatste Nieuws. Met een Standaard die de Tijd trotseert zulle wij deze Story met Humo(r) coveren tot de Morgen kriekt. Maar pour ce Soir c'est La dernière Heurre.
Jean Slechtebeen voor deze buitengewone uitzending van het laat-avond nieuws vanuit Monaco.
Van onze correspondent ter plaatse Debbie Nietteverplaatsen
Wat tracht men op slot Steinbohr te verbergen. Uit goed ingelichte bron hebben we vernomen dat Milo in de coma zou liggen op Steinbohr. Dit werd ons deze morgen nog bevestigd door zijn echtgenote. Hij zou in coma geraakt zijn na een aanvaring met een zekere Cliff of Dover. Deze moet hem vrij hard geraakt hebben want hij zou alleen nog Vlaams-Nationalistische onzin uitkramen. Maar in de avondeditie van de New-York Times merkten we tot onze grote verbazing dat Dr. Milo met een zekere Anemone Verschoten, die nochtans met mevrouw Milo, geboren de Camemembert de Brie, naar Parijs zou afgereisd zijn, aanwezig was bij het Te Deum ter gelegenheid van de opening van het Academisch jaar van Het Oceanografisch Instituut "Prince Rainier" in Monaco. De geruchten gaan in Monaco dat hem in de komende dagen een eredoctoraat van het Oceanografisch Instituut zou worden overhandigd. Dit lijkt ons nog meer verwonderlijk gezien Dr. Milo nooit op Oceanografisch gebied werkzaam is geweest. Maar waarom houd men hier op Schloss Steinbohr vol dat de dokter hier in de coma ligt. Baron Ernest-Georg von und zu Neander zu Thall weigert elke commentaar. Voor een paar minuten is hier een jeep van de federale politie toegekomen waarin na enige tijd de buttler werd weggeleid. Ook de agenten weigerden elke commentaar. Naar het gerucht gaat zou de baron wachten op instructies van de premier om een diplomatieke rel met het prinsenhuis van Monaco te vermijden. We volgen de zaak op de voet
Voor het Late Journaal, Debbie Nietteverplaatsen bij Schloss Steinbohr te Neander am Thall
