Na de vorige stappen, bewust worden van het probleem en de beslissing er iets aan te doen, moeten we nu gaan uitzoeken WAT we er aan gaan doen.
We hebben onze lijst gemaakt van hetgeen we in het verleden reeds hebben geprobeerd, wat er goed aan was en wat niet, puur uit onze eigen bevindingen, want geef toe, we zouden er nu geen werk van moeten maken als het in het verleden gelukt was om blijvend gewicht te verliezen. Ergens is iets misgelopen, en die fout willen we niet terug maken.
Ik deel mijn dieet-verleden in drie hoofdgroepen :
- De korte interventies
- Hulp van buitenaf
- De grote middelen
Onder de korte interventies catalogeer ik alles wat te maken heeft met de korte dieetjes die je in de ‘boekjes’ vind, onder de veelbelovende slogan : verlies vlug die enkele kilo’s om in de zomer terug in de bikini te kunnen zonder schaamte. Het zijn meestal stuk voor stuk kleine crashdieetjes, ze zetten je gedurende 14 dagen op een menu van toastjes en slaatjes met een gegrilde kippenpoot tussendoor, alles samen nog geen 1000 Kcal. Het lijkt gemakkelijk omdat je voor ogen hebt dat je binnen 14 dagen terug alles kan eten wat je wil, doch wat ze er niet bij zeggen is dat je enkel veel water en spieren verliest en dat je de poort openzet voor het welbekende jojo-effect.
Waarom?
Gedurende 14 dagen –sommigen denken er goed aan te doen dit langer vol te houden want er zijn slechts …kilo’s af en ze zouden graag meer hebben- houdt je je lichaam voor dat het recessie is in je bord, dat het geen eten meer krijgt, dus gaat het trager verbranden (in tijden van onzekerheid begint toch ook iedereen spaarzamer te leven!), en als het dan na die 14 dagen terug gewoon eten krijgt, denkt uw lichaam,:” ik zal hier even wat reserve opbouwen, want zie dat die crisis herbegint” en zo begint het opstapelen van reserve onder de vorm van vetten (en komen er meer kilo’s bij dan er ooit af geweest zijn).
Bij het steeds weer herhalen van die crashdieetjes (op 25 jaar –of meer- kunnen dat er al heel wat geweest zijn voor sommigen), zetten we dus steeds weer de deur open voor het aanleggen van een vetreserve. Ik weet dat ik er een paar gevolgd heb, als je jong bent sta je er niet bij stil, doch ik ben daar nooit fanatiek in geweest.
Positief : je leert dat er 1001 variaties zijn om (de overigens lekkere) slaatjes te maken die uit meer bestaan dan gewoon een paar blaadjes sla en tomaatjes.
Negatief : je kan dit niet lang volhouden, het is bijna uithongeren en de kilo’s komen er zo weer bij.
In een volgend berichtje bespreek ik het tweede punt - "Hulp van buitenaf"
Dina
|