25-01-2011 om 15:55 geschreven door francis

De Olijf

Zo rijk aan veelvuldige helende en voedende eigenschappen is de olijf, dat de olijfboom vanouds beschouwd wordt als een godsgeschenk aan de mens gegeven. Geneeskundig speelt de olijf een ongemeen gunstige rol. Zowel uit de groene als uit de rijpe vruchten wordt de wondere olijfolie geperst. Volgens Dodoens (16^e eeuw) wordt die met succes toegediend, onder andere om de werking van de darmen te activeren. Ook de bladeren, de bast en het hout zijn geneeskrachtig.

Joris Leuridon, pr
“Het geneesboek van Engel Leuridon”

25-01-2011 om 14:49 geschreven door francis

Gisteren was het weer niet om over naar huis te schrijven, ’s morgens ging het nog een beetje, maar na de middag kwamen de regenwolken weer opzetten met de onvermijdelijke regen tot gevolg. Niet het weer om even een wandeling te gaan doen. Het wordt zo stilaan tijd dat we de beenspieren weer eens kunnen strekken en kunnen toch niet alle dagen naar het shoppingscenter in Wijnegem rijden om daar wat te gaan rond slenteren.

Maar ons Anita had weer een lumineus idee, ze stelde voor om eens naar het tuincenter Rodenburg te rijden. Daar kan men rustig rondlopen, het is er tamelijk groot en als je dorst hebt kan je iets gaan degusteren, want er is een grote cafetaria aanwezig. Een paar bloeiende plantjes zou ze voor het raam in de living wel kunnen gebruiken.

Zo gezegd zo gedaan en rond half drie waren we gelaarsd en gespoord, klaar om te vertrekken. Ver moesten we niet rijden, want het tuincenter is gelegen aan de Brechtse baan, juist voor de fabrieken van de zwanworstjes. De fabrieken van de Zwan, heten al lang niet meer zo, maar in de volksmond blijven die zo heten. Zelfs ver buiten Schoten worden die nog altijd zo genoemd.

Op ons gemakje hebben we door de wandelgangen geslenterd en Anita had al vlug een eerste plantje in de plastieken draagmand liggen. Het was een coupe met drie hyacintenbollen en aan de kleur te zien worden het mooie blauwen bloemen. Men moet wel streng tegen je zelve zijn om niet te veel te kopen, want al die bloemen zijn op z’n mooist. Enfin dat viel nogal mee, uiteindelijk zijn we met drie plantjes huiswaarts gereden. De twee andere plantjes waren Kaapse viooltjes.

Maar in dat centrum vind je waarlijk nu eens alles voor je tuin en veranda, tot zelfs tuinverlichting. Verder ook vissen, aquaria tot zelfs konijnen en muizen. Na een uurtje was het tijd om te tanken en zijn we in de cafetaria, iets gaan drinken en we zaten gezellig aan een raam met uitzicht op de grote buiten tuin en die zullen we nog wel eens gaan bekijken als we de terras gaan beplanten, nu werd het stilaan tijd om huiswaarts te keren.

20-01-2011 om 00:00 geschreven door francis

Zoals steeds start de shownamiddag stipt om drie uur en dan laten de twee begeleiders zien wat zij er van kunnen. De begeleiding bestaat steeds uit een pianist die niet altijd de zelfde man is. Maandag was dit Jean Pierre Van Roye uit Wenduine. Wie wel steeds de zelfde is, is de drummer Romain Callé en het is tevens de samensteller van deze wekelijkse shows.

Na de inleidende muziek was het maandag de beurt aan Ritchie Paris om het vocale gedeelte te starten. Hij is reeds verscheidene malen mogen weerkeren en steeds brengt hij een sobere, maar goede muziek ten beste. Hij laat wel merken dat hij een grote fan is van Engelbert Humperdinck. In zijn twee optredens komen telkens wel enkele liedjes uit het repertoire van deze Engelse top zanger.

Dan de beurt aan een dame uit het Antwerpse, met name Lindsay. Ook zij brengt een ruime keuze uit een gevarieerd aanbot en meestal meezingers, waarop de zaal gretig ingaat. Ik heb deze dame ook al veelvuldig gehoord en telkens brengt een ander repertoire en dat wordt door de aanwezige mensen steeds gewaardeerd met een goed applaus.

Als laatste in het rijtje de man waarvoor iedereen is gekomen, de showman bij uitstek PC Brown. De man is van Congolese afkomst, langs vaderszijde, maar een artiest, ongelofelijk. Hij is woonachtig in het Antwerpse en ook hij is regelmatig te gast in de shows van drie tot vier. Ook in mijn programmatie voor radio Minerva is hij regelmatig te beluisteren. Als je deze man al aan het werk hebt gezien, dan zie aan de uitvoering van z’n bewegingen dat dit steeds ingestudeerd en tot in de puntjes uitgevoerd.

Bij het einde van de show, was het publiek laaiend enthousiast en dat was te horen aan het applaus, een staande ovatie. Wat natuurlijk met een bisnummer werd beloond, dat kan niet anders. Na de show blijven wij nog een uurtje, tijd om nog een koffietje te drinken en een bol soep te eten. Daarna is het tijd om naar de studio van radio Minerve te rijden, want dan heb ik nog twee uur uitzending en om tien uur rijden we weer huiswaarts.

19-01-2011 om 20:48 geschreven door francis

Gisteren maandag stond weer in het teken van de namiddagshow in zaal Bart. Gelegen in de Sint Bartholomeusstraat 9 in Merksem. Voor veel mensen lijkt dit niet veel soeps, ik heb er al zo dikwijls over geschreven. Maar gisteren was het toch wel heel bijzonder, namelijk we hadden drie heel goede artiesten, het waren alle drie toppers. Zeker de hoofdakte met als zanger PC Brown.

’s Morgens moest ik al vroeg uit het bed, want de Cd’s en langspeelplaten moesten terug in het klassement, voor aleer ik kon starten met de nieuwe samenstelling van het maandagavond programma “ Mini-boeketje”. Ik denk altijd dat ik niet het niet kan redden met de tijd en uiteindelijk heb ik altijd nog wat tijd over, zo ook gisteren.

Maar ja ik neem liever het zekere voor het onzekere, want om twaalf uur nog eten, laat het dan maar een boterhammen maaltijd, maar ik eet graag zo rustig mogelijk. Dan heb ik het meeste smaak van de maaltijd en ik denk dat dit voor de meeste onder ons het geval is. Meestal scheer ik me dan ook nog met zeep, want dan zijn m’n kaken het gladste want er word wat afgekust in de zaal. Iedereen kent er iedereen en ik toon me graag op m’n best zo ook ik

Zoals te verwachten waren er veel mensen aanwezig en Anita en ik waren er voor half drie en op de afgesloten parking was er haast geen plaats meer. Want als je daar niet kan parkeren, moet men buiten een parkeerplaats zoeken en dit is ook niet altijd zo gemakkelijk. Om half drie gaan de deuren open naar de zaal en dan is het dringen geblazen, daarom blijf ik liever nog wat in het café zitten met een pintje en laat de grote drukte aan me voorbij gaan.

De rest volgt later op de avond.

18-01-2011 om 20:43 geschreven door francis

Gisteren besliste Anita en ik om vandaag toch maar eens buiten te gaan. Het liefst waren we naar het domein Vordenstein getrokken, maar dat zou wel een niet haalbare kaart geweest zijn, wegens de veelvuldige regenval van de laatste weken. Het was al reeds lang geleden dat we daar nog geweest waren. Maar wat niet kan, kan niet, alleen maar hopen dat het eens zal ophouden met regenen en dan zijn we er zeker op bezoek.

Daarom besliste we maar om naar het shoppingscenter in Wijnegem te trekken. Daar konden we uren indoor wandelen, zelfs zolang als we wilden. Pardon niet zolang als we wilden, maar tot de winkel sloot. Maar dat was onze bedoeling niet, Anita had nog twee aankoopbons met kerstmis gekregen, elk van tien euro’s en in de laatste cataloog van Damart had ze wel iets gezien wat ze kon gebruiken.

Enfin rond half elf wandelden we naar onze garagebox, in de Venstraat, om de auto te nemen en dan hup op weg naar Wijnegem om de beentjes los te lopen. Ergens waren we wel bang dat er veel volk zou geweest zijn en dat er een parkeer probleem zou kunnen zijn. Maar dat was helemaal geen probleem, plaats genoeg.

Bij de winkel van Damart gekomen, plaatste ik me op een bank want ik ken Anita dat kon wel eens lang duren en ik zette me naast een andere man die daar schijnbaar ook op z’n vrouw zat te wachten. Twee gelijk gerichte zielen hebben niet veel nodig om een babbel te maken en had spijt dat die mevrouw er zo vlug terug was van haar aankopen. Toen zat ik daar moederziel alleen op die grote bank, tot ik verlost werd van het bankzitten met de komst van Anita.

Daarna nog wat etalage kijken en rond één uur, de innerlijke mens gaan versterken. Van al dat wandelen krijg je honger en dorst. Dat is helemaal geen probleem in het shoppingscenter, eetgelegenheden genoeg als je maar geld bij je hebt, zelfs dat is niet echt noodzakelijk. Want met een bankkaart geraak je ook gesteld en na de snack was het stilaan tijd om huiswaarts te keren. Je mag ons geloven of niet we waren beide moe en dat was de bedoeling van dit uitje.

14-01-2011 om 20:59 geschreven door francis

In de loop van de week, had ik een artikel toegestuurd gekregen van een goede kennis en ik dacht dat kan wel eens een nuttig iets zijn. Daarom dat ik dit maar op mijn blog heb gezet. Het was wel wat lang, maar er stonden interessante tips in om azijn nuttig te gebruiken en niet alleen om toe tevoegen aan eetwaren.

In m’n gastenboek is er al op gereageerd, met de vermelding dat het heel interessant was om lezen en deze persoon heeft het dadelijk toegevoegd aan zijn favorieten. Zo kan hij het dadelijk terug oproepen als hij iets dringend moet weten in verband gebruik van azijn. Ik ben blij eens iets nuttigs op dit blog te hebben gezet.

Zeker nu er zo weinig te melden is, ik kan toch moeilijk alle dagen vertellen dat het weer geregend heeft of aan het regenen is. Dit laat ik liever over aan de geschreven en gesproken pers, dit zijn vakmensen. Dat we zonder een regering zitten, is ook geen groot schokkend nieuws meer. Tot een volgende maal als er per ongeluk toch eens een akkoord uit de bus valt en ze tot een eensgezind verslag komen.

14-01-2011 om 16:14 geschreven door francis

13-01-2011 om 00:00 geschreven door francis

Eventjes terug in de tijd, namelijk 18 december 2010. Toen gaf de Russische bariton een concert in de kapel Sint Jozef in Brasschaat. Er was ook een gastoptreden van de Edith Piaf liefhebster, Chantal Calin.

Piotr Isbach bracht Russische en Romaanse liederen en Chantal zong sommige liedjes in duo met Piotr, maar dan in het Frans en ook een mooi oud kerstlied van Edith.

Chantal was eigenlijk maar als toehoorster gekomen, uit sympathie voor de prachtige stem van Piotr.

07-01-2011 om 22:12 geschreven door francis

Deze morgen na het ontbijt en voor de bordenafwas, moest ik eerst de vuilbakken binnen zetten en proper maken. Want tijdens ons ontbijt hoorden we de ophaaldienst rammelen met de bakken terwijl ze deze ledigden. Ik had natuurlijk kunnen wachten om ze binnen te zetten, maar ik heb nog niet liever dat deze karwei geklaard is. Vlug een emmertje warm water met een scheutje vloeibare zeep er in en dan met de lift naar beneden. De bakken waren kloddernat, want het had heel de nacht flink geregend en een wasbeurtje zou hun goeddoen.

Uit menslievendheid zet ik de vuilbakken buiten en haal ze terug binnen, van de weduwen hier in het appartementsblok. Dat doe ik al verschillende jaren, deze dames zijn verschillende jaartjes ouder dan ik en zo bespaar ik hun kinderen een nutteloze tocht naar hun moeder. Die paar vuilbakken zal te zaak ook niet maken.

Toen de huishoudelijke klussen gedaan waren, ben ik dadelijk naar m’n auto gaan kijken of de batterij stand had gehouden en ja hoor, van de eerst tik was hij vertrokken. Dus moet ik eens in de garage gaan horen, hoe dat kan komen. Hoogst waarschijnlijk iets aan een contactpunt, volgende week eens bij de Rudy (garage) langs gaan.

Deze namiddag met Anita een kleine wandeling gaan maken, kwestie van de spieren te versoepelen en nadien een pintje gaan drinken, kwestie van de nieren goed te laten functioneren. In Wallonië daar is de ellende niet te schatten, met die overvloedige regen en dat snelle dooien van de sneeuw, hebben ze daar zeker water genoeg. Die beelden spraken boekdelen en wat een kracht dat het water had. Aan natuur geweld is toch niet veel te doen, gewoon de mensen moeten daar hun lot ondergaan.

07-01-2011 om 21:32 geschreven door francis

Wat de titel laat vermoeden, was het vandaag mijn eerste rotdag in het nieuwe jaar en niets liet dit vermoeden. Deze ochtend gewoon uit m’n bed gestapt en niet met het verkeerde been. Eigenlijk stap ik alle dagen op de zelfde manier en met het zelfde been uit het bed. Wat is er verkeerd gegaan zullen jullie zeggen, echt waar ik weet het niet.

Zoals elke ochtend, gewoon opgestaan zoals miljoenen mensen dat ook doen. Eerst wat rekken en rare berengeluiden produceren, om dan vastberaden uit het bed te komen. Als we dan uiteindelijk toch op onze beide benen staan, een bezoekje brengen aan het kleinste kamertje van ons appartement. Tot op heden niets abnormaals zou ik denken en dat is het ook niet.

Na het ontbijt en de traditionele huishoudelijke karweien, moest ons Anita naar de kapper, voor een haar onderhoudsbeurt. Terwijl ze weg was heb ik mij rustig verder klaar gemaakt, want deze namiddag zouden we naar reizen Verhoeven in Rijkevorsel rijden om onze reis te boeken voor dit jaar. En nu komt de aap uit de mouw, in de garagebox aangekomen, wilde ik de auto starten, maar dat was het begin van het einde. Hij wou niet starten, enkel wat kleine geluidjes en voor de rest niets, hij verdomde het.

Wat kon er gebeurt zijn, het eerste wat ik nazag was de lichtschakelaar en die stond nog op. Was dit de oorzaak van het startprobleem, normaal kan dit niet, want als de schakelaar toch blijft opstaan, dempen de lichten als ik de contactsleutel uittrek en de deur open om uit te stappen. Wat is er dan wel gebeurt, dat is het probleem. De buurman heeft mij gedepanneerd, met zijn twee kabeltjes en zijn batterij.

Dit was vlug geklonken en door het feit dat ik nog naar Rijkevorsel moest en terug, was dit ruim voldoende om de batterij weer voor een grootste deel bij te laden. Maar wie garandeert me dat ik morgenvroeg weer niet met een platte batterij sta, enfin de toekomst zal het me leren. Dit was mijn pechvolle dag en een dag om vlug te vergeten.

06-01-2011 om 20:41 geschreven door francis

Goede avond, ik ga nu trachten die super drukke dinsdag te beschrijven.  Het begon al van bij het opstaan, we werden maar wakker omstreeks negen uur.  Jullie zullen vermoedelijk zeggen dat speelt toch geen rol, inderdaad we hebben de tijd aan ons eigen.  Maar gisteren lag het toch ergens anders, ’s Morgens moesten we nog boodschappen gaan doen, want in de namiddag kwam Daniëlla met de kinderen naar ons toe.  Er zijn nog twee kinderen die hun Nieuwjaar brief moesten komen voorlezen.

Daarom vlug ontbijt en afwassen en dan razend vlug met de wagen naar de Aldi om boodschappen te doen.  Gelukkig was het er niet al te druk en waren we er vlug buiten en Anita stelde voor om een belegd broodje te gaan eten in de taverne “ Het rommel potje “want ondertussen was het reeds kwart voor één geworden.  Ik had nog wel geen grote honger maar vooraleer we zouden avond eten, dat zou nog wel wat duren.

Thuis gekomen de boodschappen uitgeladen, om dan de tafel te dekken vooraleer de kinderen zouden komen.  Anita was van plan om het eten bij de Chinees te gaan uithalen, want een koffietafel voor acht man, dat is ook een heel werkje en daar had Anita geen zin in en ik ook niet   zij die mij aan het werk trachten te te krijgen, dat zijn mijn vijanden. 

Kort na drie uur werd er aangebeld en dat was het teken, dat de kinderen er waren.  Eerst een pot koffie opgeschonken en dan na wat babbelen over koetjes en kalfjes, werd het tijd om de nieuwjaarsbrieven voor te lezen.  Want de twee pagadders werden tamelijk zenuwachtig, zeker onze spring in ’t veld Hilde.  Op een wip waren de brieven tevoorschijn getoverd en kon ieder om beurt zijn brief voorlezen en dan werden de centenjes rondgedeeld.  Bij Hilde zakte de lip al omlaag, omdat ze niet dadelijk naar Bart Smid mocht gaan, van haar mama.

Ik kon de situatie een beetje redden, omdat ik beloofde de speelgoedbak uit de kelder te gaan halen en dan konden ze in de achterkamer met tweeën lekker spelen en waren de zure gezichten dadelijk opgehelderd.  Onze schoonzoon is dan de bestelling bij Wan Kay gaan halen en na het eten en nog een gezellige babbel was het weeral tijd om met de kindjes huiswaarts te keren en daalde er een weldoende rust neer in onze woning..

05-01-2011 om 21:18 geschreven door francis

Voor we aan de dinsdag toe zijn, eventjes over de maandag praten. Niet dat hij zo bijzonder was, deze dag staat nu eenmaal op de kalender en we zijn niet de ganse dag in ons bed blijven liggen, dus is er wel iets geweest die dag. Laat het dan gewoontjes zijn, zoals bijna alle maandagen met opstaan, ontbijt en dan samenstelling van het programma Mini-boeketje. Na een drietal uurtjes tijd voor de middagmaaltijd. Klaar maken voor vertrek naar de show van drie tot zes en dat is dan eigenlijk het plezantste van heel de maandag, als de artiesten in vorm zijn en dat was maandag wel het geval.

Enfin nu eerlijk gezegd valt dat altijd wel mee, nog maar zelden voorgehad dat de drie artiesten tegen sloegen. Het kan wel eens gebeuren dat het programma van één van de drie niet is wat je er van verwacht hebt, maar dat is strikt persoonlijk. Voor andere mensen zal die zanger wel in hun smaak vallen, smaken en geuren verschillen van mens tot mens.

Ik wou een korte samenvatting van onze maandag indeling geven en dan direct overschakelen op de dinsdag, maar het is toch langer geworden dat ik gedacht heb. Ik ga eventjes stoppen en straks na het avondeten terug beginnen met de nieuwjaarsbrieven van de kleinkinderen. Oh ja ik vergeet bijna het belangrijkste van de ganse maandag. De presentatie van het Mini-boeketje op radio Minerva, als dat foutloos verloopt, dan kan ik zeggen : de maandag is geslaagd en dat was deze week zeker het geval. Op hier en daar enkele schoonheidsfoutjes na.

05-01-2011 om 16:53 geschreven door francis

Ik heb het gisteren gezegd, als er nog tijd overschiet kom ik dag zeggen.  Alles is klaar voor hedenavond, de eerste uitzending in het jaar 2011, eigenlijk heeft het van morgen iets langer geduurd dan anders vooral eer ik klaar was met m’n programma.  Ik had gebrek aan inspiratie en moest ik meer liederen voor beluisteren dan anders, met wat het te maken heeft  weet ik niet, maar ik maak me er niet druk over, tijd genoeg.

Anita heeft deze voormiddag eens een kijkje gaan nemen naar Schoten Schol.  Sinds drie jaar geeft de gemeente Schoten, telkens op de eerste zondag van het nieuwe jaar een happening voor de inwoners van de gemeente en dit telkens van elf tot dertien uur.  Men kan dan gratis drinken ( bier, koffie, warme choco ), eten (frietjes of pannenkoeken ).

Natuurlijk komt de burgervader de inwoners vertellen hoe goed de gemeente gewerkt heeft in het voorbije jaar.  Alleen de goede punten worden dan natuurlijk vermeld.  Alles bij elkaar is het een gezellige boel en men komt er soms mensen tegen die men al lang niet meer gezien heeft.  Volgend jaar ga ik trachten om van te voren reeds een gedeelte van m’n programma op zaterdag klaar te hebben.  Dan kan ik ook eens van een gratis drankje genieten, zo kan ik wat van m’n pensioen opzij zetten ( grapje ).

Het was van middag weer veldrijden en dit maal in Tervuren.  Weer moesten de renners door ijs, sneeuw en slijk.  De winnaar was Niels Alberts en hij had het dik verdient, Sven Nijs was ditmaal tweede.  Dat is zo wat alles wat er te melden is in huize Francis en misschien tot morgen, maar de kans is klein.

02-01-2011 om 16:48 geschreven door francis

Deze middag hebben we de overschot gegeten van de kaas, want met de oudejaarsavond maaltijd heeft Anita het rustig en gemakkelijk gehouden. In de kaaswinkel enkele stukken Franse kaas gaan kopen en een kaasschotel gehouden. Rap klaar en deze morgen weinig afwas en was dit geen goede afsluiter van het oude jaar en een gemakkelijk begin in 2011. Een kaastafel lust ik wel graag en daarbij een goede fles rode wijn en meer moet dit voor mij niet zijn.

Ik kom terug op vandaag en ik moet wel toegeven dat ik na het eten, een dutje ben gaan doen, wat me heel goed is bekomen. Anita had de televisie reeds opgezet. Het was vandaag de grote prijs “Sven Nijs “ veldrijden, die hij voor de tiende maal zelf heeft gewonnen en Anita is een geweldige fan van deze sport. Maar hij heeft het niet cadeau gekregen, mensenlief wat zagen die mannen er uit, helemaal onder de modder en versteven van de koude. Er lag nog veel sneeuw en met de regen die er vandaag gevallen is de bovenlaag beginnen smelten. Met het gevolg dat het een waar modderbad was. Hoe die reporters nog wisten wie wie was, dat snap ik ook niet goed, die jongens waren gewoonweg onherkenbaar.

Enfin volgens die verslaggever zou Nijs deze veldcross gewonnen hebben voor de Stybarr. Daar moet veel geld mee verdient zijn om je zelve zo te pijnigen, dat is niets menselijkheid meer aan. Nu ga ik maar afsluiten en als ik morgen tijd heb, hoor je meer van mij, want morgen is het zondag en dan is het weer samenstellen van het programma Boeketje op zondagavond. Jullie weten wel, dat programma dat wordt uitgezonden iedere zondagavond van acht tot elf uur op radio Minerva.

01-01-2011 om 17:24 geschreven door francis

Hoera het is 2011, dat gevoel had ik helemaal niet toen ik deze morgen met m’n twee voeten op het matje stond en ik dacht er komt weer een jaartje bij. Enfin dat hoop ik tenminste, ook zo iets waar je niet zeker van bent. Jullie moeten je niet laten vangen, door de eerste regels, geschreven in het nieuwe jaar. Het lijkt er een beetje op of ik zwaar depressief ben wakker geworden, maar dat is helemaal niet waar. Ben gewoon wakker geworden van de grote plas, m’n waterblaas stond gewoon op springen, want anders had ik nog zeker een half uurtje bij ons Anita blijven liggen.

Na het bezoek aan het toilet, dacht ik er nog over om terug naar het bed te keren. Maar het was reeds tien minuten over negen en als ik nu zou terugkeren naar dat lekker warme bed, hoe laat ging het dan worden. Dat kan niemand garanderen om welk uur ik dan terug zou opstaan. Maar ja dat zijn allemaal maar gissingen waar niemand iets aan heeft. Dus stop er mee, zuiver tijd verspilling.

De zon heeft ook al forfait gegeven en plaats gemaakt voor die drollige triestige motregen, maar ergens is dit wel goed om de laatste sneeuw te laten verdwijnen. Daar hebben we al genoeg van gehad, mooi om te zien die sneeuw, maar genoeg is genoeg. Daarom weg er mee, tot de volgende winter, maar eerst zien en daarna geloven dat zong de diep betreurde Joe Harris vele,vele jaren geleden al. Maar hiermede zijn we aan het afdwalen van het onderwerp.

01-01-2011 om 12:36 geschreven door francis

Gelukkige jaarswisseling en vanaf 1 januari ga ik weer trouw m'n dagboek bijwerken.  De laatste weken zat het me niet echt lekker en dat vertaalde zich met het slecht bijwerken van m'n blog. Ik hoop dat jullie terug regelmatig zult op bezoek komen en daarvoor mijn oprechte dank bij voorbaat.

31-12-2010 om 20:27 geschreven door francis

Nog steeds blijft het maar winteren, het wil niet ophouden. In de Ardennen ligt er op de meeste plaatsen al een sneeuwtapijt van meer dan een halve meter dik. Al de sneeuw pistes zijn er open en de eigenaars hopen dat dit nog zal blijven liggen tot na de feest weken. Vorig jaar hebben ze ook veel sneeuw gekregen, maar niet zo vroeg in de winter.

Enfin voor mij mag het gerust gedaan zijn, zeker hier in onze contreien, want de mensen die er voor hun werk door moeten zijn daar het slachtoffer van. Vanavond moet ik er samen met Anita ook door, verplicht is dat niet, maar we hebben reeds kaarten gekocht voor een concert van de bariton Piothr Izbach. Het is niet ver dat we moeten zijn en als er nu vanavond geen verse sneeuw bij valt zal dit wel lukken. De hoofdwegen zijn wel sneeuw vrij gemaakt en de plaats van optrede is gelegen op de baan Brasschaat richting Kapellen, in de kapel Sint Jozef in Brasschaat.

Als ik langs achter buiten kijk, is alles nog maagdelijk wit, de daken en de bomen die ik langs de achterkant van het appartement zie staan, zijn nog getooid met een dik pak sneeuw. Een heel verschil met de voorkant, de Paalstraat is één vuile grijze smurrie. Dat kan ook niet anders, deze morgen heeft de gemeente reeds vroeg zout komen strooien om de automobilisten behulpzaam te zijn en nu is het een vieze toestand in deze straat

Ik heb zojuist een slaapje gedaan, want hedenavond kan het wel laat worden, er zal wel veel nagekaart worden over de prestatie van onze Piothr. Het is een Russische bariton en samen met ons Anita volgen we hem regelmatig tijdens zijn optredens, als die niet te veraf gelegen zijn. Het is bijna drie uur en het wordt tijd om het bericht af te sluiten, hoe het was geweest laat ik jullie morgen weten, na dat ik het programma voor morgenavond heb samengesteld.

18-12-2010 om 15:08 geschreven door francis

Toen we vorige week beslisten om even een vijftal dagen naar de kust te rijden, had dat twee redenen en als eerste reden, even wat gezonde lucht in ademen en dat was wel nodig. Want de gezondheid liet wel wat te wensen over en toen we terug huiswaarts reden was ik helemaal opgeknapt. De tweede reden was de mooie kerstversiering in Blankenberge. Een groot deel was het zelfde als vorig jaar en dat is niet meer dan normaal.

Alleen vorig jaar waren we ’s avonds niet meer aan de jachthaven geraakt en nu zijn we er gebleven tot het begon te schemeren. Natuurlijk zijn de opnames mooier als het volledig donker is, maar daarvoor heb je een reflex camera van doen, maar voor deze toestellen heb je wel het nodige verstand voor nodig. Ik ben al blij dat ik met m’n compacttoestelletje enkele redelijke foto’s kan produceren.

De foto’s van de verlichting van de jachthaven volgen hier onder. Ik sta volledig open voor commentaar en goede raad van de bezoekers van dit blog.

15-12-2010 om 20:30 geschreven door francis

Anita en ik zijn sinds één uur deze middag van een vijftal dagen vakantie in Blankenberge terug. Dinsdag rond half elf zijn we vertrokken naar Blankenberge, eerst was ik van plan om de boeking te annuleren omdat m’n zware hoest niet wilde stoppen. Het was al wel een beetje beter maar ik hoestte toch nog zwaar, maar aangezien we beide graag naar deze badstad gaan, heb ik de appel dan maar doorgebeten. Gelukkig maar; want vorige woensdag was het al heel wat beter en af en toe hoestte ik nog een weinig en nu ben ik er helemaal weer bovenop dankzij de goede lucht van aan de kust.

We hebben er vijf fantastische Bourgondische dagen mogen beleven, ik ga nu niet verkondigen dat het weer geweldig was, want dan zou ik liegen. Maar regen hebben we niet gezien tijdens ons verlof, wel alle dagen bewolkt en één dag heel veel wind. Het waaide zo hard dat we onmogelijk op de dijk konden wandelen, maar voor de rest hebben we alle dagen buiten kunnen zijn.

De donderdag hebben we na de middag een bezoek gebracht aan de gemeente Sluis, niet om een bezoek te brengen aan de sexshoppen, maar gewoon om wat te wandelen en Anita heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om een mooie ring te kopen van de winkelketen Swarovski. Ze had er reeds lang over gesproken, maar hier in het shoppingscenter had ze haar goesting nog niet gevonden en in Sluis zag ze hem liggen en meteen was ze er op verliefd. Waarvoor een shoppingsnamiddag al niet goed is.

Ik heb wel enkele foto’s genomen, maar die staan nog altijd op het geheugenkaartje, als ik straks nog zin heb zal ik ze eens overzetten op de computer en jullie te laten delen met enkele verlichtingsbeelden van Blankenberge, maar het zijn er niet echt veel. Vorig jaar heb ik de meeste getrokken en ik geloof dat ik er enkele van op den blog heb gezet. Die kan je oproepen in de archieven, als jullie dat willen, gewoon de naam Blankenberge intypen in zoeken. Dat was het dan maar voor heden avond en straks slaapzacht.

11-12-2010 om 20:24 geschreven door francis