xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Nieuwjaarsbrief uit Moerbeke

'Weer is een nieuw jaar aangebroken’, een clichéopeningszin voor de ontelbare nieuwjaarsbrieven van weleer. Allicht zijn het nu andere zinnen, andere rijmpjes. Het zijn ook andere meters, andere peters, soms zelfs twee meters of twee peters. Sommige meters en peters moeten het stellen met een sms’je of een mailtje waarin het doopkindje als voetnoot het nummer van de pamperrekening nog eens herhaalt.

Andere tijden, andere gewoontes.

Toen internet nog geen gemeengoed was, kregen we vele kaartjes met gewoon ‘gelukkig nieuwjaar’ of ‘prettige feestdagen’. Nu de meeste mensen hun weg vinden op het wereldwijde web mogen we veel, stuk voor stuk prachtig geformuleerde wensen ontvangen. Dank daarvoor, want ik lees ze met genoegen en denk, neen, ik weet dat ze van harte zijn. 

Ze ontnemen me wel de inspiratie om zelf creatief met woorden aan de slag te gaan. Met andere woorden; ze maken me een beetje lui.

Bovendien brengt mijn leeftijd me de wijsheid bij dat we elkaar niet slechts ‘geluk’ moeten toewensen. Want wat is geluk?? We hoeven niet het opperste geluk na te streven. Het feit dat we in het Westelijk halfrond geboren zijn, zou reeds moeten volstaan om ons gelukkig te achten. Een goede gezondheid, dat is eigenlijk het bijzonderste wat we mekaar moeten toewensen want voor het geluk van al die medemensen wie we geluk in het komende jaar toewensen, zijn we daar zelf niet een beetje verantwoordelijk voor? Als wij onze slechte karaktertrekken zoveel mogelijk trachten te onderdrukken, als we onszelf dienstbaar, liefdevol en verdraagzaam opstellen, zorgen we dan al niet voor een groot percentage van het geluksgehalte van onze naasten?

Ja toch?

Dus wens ik jullie toe dat u dit jaar omringd mag worden door heel veel goede en lieve mensen en de kracht hebben om er zelf een te zijn voor anderen.

© Erika