Arlette Vanderstocken, Moerbeke xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Arlette Vanderstocken uit Moerbeke ging poëzie schrijven toen ze vernam dat haar dochter kanker had. Met verzen probeert Arlette haar gevoelens over deze vreselijke ziekte van zich af te schrijven. En dat lukt haar heel aardig.
Het verdict kwam heel hard aan, maar Arlette bleef niet bij de pakken zitten. Ze probeerde haar heftige gevoelens over de ziekte te kanaliseren. En poëzie bleek haar ideale uitlaatklep. 'Ik schrijf het van mij af.'
Het bleef bovendien niet bij gelegenheidsgedichten. Arlette bundelde haar verzen en die werden gepubliceerd, onder meer in het blad 'Raakpunt', een uitgave van het Kinderkankerfonds.
Onderstaand gedicht schreef Arlette toen ze op weg was naar de begrafenis van een kindje dat aan kanker overleed. 'In een opwelling', zegt ze zelf.
witte Roos
roos
witte roos
lieflijke witte roos,
zo rank
zo broos
je schoonheid zo puur
pas ontloken
in volle pracht
geknakt, gebroken,
gevochten tegen de regen
meewiegend op het ritme van de wind
door ziekte geveld
dauwdruppend bezielde tranen
beroeren de aarde
verwelkte bloemblaadjes
zoetgeurende herinneringen
dwarrelen omhoog
mijn hart door doornen omprangd
waarom
witte roos,
schone witte roos
waarom jij,
zo onschuldig en puur
niemand die het antwoord kent.
© Arlette Vanderstocken
(bron: Het Nieuwsblad Jan Lion)
|
