Brillenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Om de vijf jaar moet ik van mijn werkgever een medisch onderzoek ondergaan en vandaag was de eerste afspraak bij de oogarts.

Omdat ook mijn lief wat met haar ogen sukkelt besloten we maar de afspraak samen te nemen.

Als de ogen beginnen achteruit te gaan hoort men vaak zeggen dat het aan “den ouderdom” ligt.

Ja, het zou wel kunnen en dus zat ik met mijnen ouderdom in de wachtzaal naast mijn lief.

Na vijf minuten ging de deur open en riep een vriendelijke juffrouw ons naar binnen.

-Meneer chauffeurke en Mevrouw Yitse?

-Ja, dat zijn wij.

-Jullie mogen mij volgen.

Omdat het de eerste keer was dat we daar met onze ogen gingen vulde ze nog vlug het administratieve gedeelte in en mochten we elk op toer onzen uitleg doen.

Mijn lief liet haar ogen controleren om te zien of er geen correctie nodig was om mij goed te zien staan en ik was verplicht van naar mijn ogen te laten kijken omdat mijnen baas het wou.

De laatste jaren moet ik wel zeggen dat mijn zicht wat lezen betreft enorm achteruit ging en dat ik de kleine lettertjes niet meer kan lezen.

Ja, die mannen van de bank wrijven steeds in hun handen als ik daar iets onderteken en dus was het best om ook daar eens op te wijzen hé.

-U komt voor een oogtest voor uw rijbewijs?

-Ja madam

-rijdt u met een vrachtwagen?

-Euh… nee met gene camion hoor.

-Doet u aan personenvervoer?

-Euh… ja zo kunt ge dat noemen.

-Buschauffeur of taxichauffeur?

-Euh… geen van beiden ik zit dikwijls met nen boer op mijnen achterzetel.

-U zit in de landbouwsector dan?

-Euh… neenee, in de politiek.

-Ja, ik versta u al, natuurlijk moeten uw ogen goed zijn om met die mannen rond te rijden.

-Och… ik weet niet want ik moet nogal veel mijn ogen toedoen.

Allé na al mijnen uitleg hadden ze mijn lief al apart genomen om haar ogen te testen en kon ik beginnen aan mijn onderzoek.

Mijn zijzicht, hoogtezicht, laagtezicht en hoe gevoelig mijn ogen wel waren in het donker en in het licht.

Volgens haar had ik in het duister de ogen van een uil.

Euh… ge ziet dat mijn studies toch voor iets goed waren hé.

Daarna moest de druk op de ogen gecontroleerd worden en dat doen ze door in uw oog te blazen hé.

Ik moet zeggen dat het nu veel beter is.

Nu blazen ze met een toestel in uw oog, daar waar ze vroeger zo tussen hun lippen in uw oog bliezen en dat uw wenkbrauwen dan steeds vol look of andere kruiden hingen.

Toen al het oogblazen was afgelopen mochten we naar een ander lokaal waar ik letters en cijfers moest lezen.

-Lees eens de bovenste rij chauffeurke.

-Euh… een 0

-Nee het is een O

-En dan zie ik een 1

-Nee het is een t, maar lees eens de volgende letters

-Een a

-Nee een e

-Euh… de volgende dat is zeker een n

-Nee een m

-Ha ge ziet dat ik er nooit ver naast ben hé.

Potverdekke mijn zicht was ferm achteruit gegaan de laatste jaren.

Nadat alle testen afgelopen waren kregen we ons papier en vond de oogarts het beter dat we zouden gaan kijken om alle twee een bril te dragen.

In feite hadden we nog geluk en stapten we de eerste de beste winkel binnen waar het nog solden waren.

-Dag mevrouw en meneer kan ik jullie helpen?

-Euh… verkoopt uw brillen?

-Euh… we verkopen niets anders meneer!

-Amai, ge ziet hoe slecht ik zie hé.

-Kijk maar gerust rond als u een montuur wilt kiezen, daar staan deze voor de dames en ginder deze voor de heren.

Potverdekke zeg azo een pak brillen dat daar hingen.

In feite moest ge al goeie ogen hebben om het juiste model te vinden.

-Euh… uffraake, dienen bril is dat hier min 70%

-Ja min 70% op uw montuur hé.

-Euh… dat is dan zonder glazen in?

-Ja, de glazen zijn apart meneer.

Ik keek even naar mijn lief… wat denkt ge zouden we nu de montuur kopen en binnen een paar maand de glazen?

-Zeg kieken, wat kunt ge nu doen met een bril zonder glazen?

-Euh… awel da spel gewoon worden op uwe neus en zonder glazen is dat makkelijker om in uw oog te wrijven hé.

Bijna een uur hebben we daar lopen zoeken achter een montuur en nadat mijn lief haar montuur bij deze van de mannen had gevonden vond ik toevallig mijn montuur tussen deze van de vrouwen.

Opgelet na het kiezen komt nog al het gedoe van de brilglazen hé.

Verkiezen jullie glazen of plastiek?

-Euh… door wat kunt ge het beste kijken?

-Dat blijft hetzelfde hoor maar glas breekt en de anderen zijn onbreekbaar, maar plastiek krast dan weer meer als u het droog reinigt.

-Euh… geef ons maar glas.

-En moeten ze geslepen zijn tegen het zonlicht?

-Euh… nee maar als ge er antivriesfolie en ruitenwissers kunt opzetten is het goed.

-Euh…

-’t Is maar om te lachen hoor.

Na een paar uur mochten we achter onze bril gaan en elk apart pasten we onze bril op onze neus.

Potverdekke zeg… na al dat passen keken we ineens naar elkaar en ’t was den eerste keer dat we elkaar zo goed zagen staan.

-Euh… wie zijt gij?

-Ha ik ben Yitse kieken ge ziet dat toch?

-Euh… maar ’t is den eerste keer dat ik u door een bril zie en nu zie ik pas hoe…

-Ja, nu ge het zegt ’t is ook den eerste keer dat ik u door een paar glazen zie en ik had mij u ook anders voorgesteld.

-Euh… amai azo schoon.

-Wie ikke?

-Euh… nee uwen bril… euh… maar gij ook hoor want nu zie ik u veel beter.

Potverdekke zeg dat was nogal een verandering.

Nu mijn lief mij achter glas zag zitten was ze ook wreed content.

Al een ganse dag zien we de dingen anders met een bril op en ik denk zelfs dat we straks gaan slapen met onzen bril op.

De oogarts had gelijk, het is beter een bril te dragen om onze ogen niet te vermoeien en met een bril wordt alles een beetje uitvergroot hé.

Allé, we zijn weer gesteld voor enige tijd en binnen een paar jaar moeten we even terug om een correctie te laten uitvoeren.

Ondertussen heb ik al een paar glazen wijn gedronken en ik moet zeggen dat wat ik nu dubbel zie veel zuiverder zie dan vroeger.

© chauffeurke