Albert Schreverxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Albert Schrever galmt een woord
Galmaardse dorpsdichter
Toen ik op Pinkstermaandag op de radio hoorde dat de Sint-Pieterskerk de voorbije nacht volledig in de vlammen was opgegaan was ik er, zonder het goed te beseffen, een gedicht over aan 't schrijven.
Als dorpsdichter voel ik me nauw betrokken met wat in Galmaarden gebeurt en, uit onweerstaanbare drang, moest ik het drama verwoorden.
(Bovenstaande foto is eigendom van fotograaf Marc Colpaert.)
Het Inferno van de Sint-Pieterskerk
Pinkstermaandag werd een zwarte dag
voor Galmaarden en zijn kerk.
Het vuur had echt voor niets ontzag
en verslond genadeloos dit mensenwerk.
Zevenhonderd jaar belangloos werk
verdween in minder dan twee uur.
Enkel de buitenmuren bleven sterk:
de rest verschroeide in het vuur.
Orgel, meubels en altaren
verdwenen in de vlammenzee.
De brand was echt niet te bedaren:
hij sleurde zelfs de klokken mee.
Hoeveel geslachten vierden in dit gebouw
de pieken in hun kerks bestaan:
van doopsel, communie en trouw
tot ze er uit dit leven zijn gegaan?
De relieken van het Heilig Kruis
al eeuwen in de kerk bewaard
trotseerden er het hels gedruis
en werden uit de brand gespaard.
Zal de kerk weer uit haar as herrijzen
in haar schoonheid van weleer?
Dan zullen we de Hemel prijzen
in een lofzang tot de Heer!
© Albert Schrever
|