Voor ouders, hulpverleners, en leerkrachten, die zich zorgen maken over kinderen, met Hechtingsprobleem, Hechtingsproblemen, hechtingsstoornis, hechting, gehechtheid, ouders, babys, kinderen, pleegkinderen, stiefkinderen,jeugd, volwassenen, hulpverleners, onderwijs, jeugdzorg
16-03-2008
Hechting en therapeutische pleegzorg
Hechting en therapeutische pleegzorg Een behandelmethodiek voor kinderen met een bedreigd perspectief
Most van der G.H.F., Bax H., Horn ten G.H.M.M., Hoogwater A., Trooster B.M. (red.) ISBN 90 232 3644 0
Jantiene is agressief naar leeftijdgenootjes, ze pikt en ze liegt op een manier dat het lijkt of ze haar eigen verhalen gelooft. Tijdens de zwangerschap tien jaar geleden was haar moeder verslaafd en werkzaam in de prostitutie. Aanvankelijk werd Jantiene ernstig verwaarloosd en mogelijk ook mishandeld. De komst van de stiefvader bracht rust in het leven van moeder, maar met Jantiene ging het steeds slechter. Uiteindelijk wordt met moeder een ondertoezichtstelling en een plaatsing in een therapeutisch pleeggezin overeengekomen.
Therapeutische pleegzorg als revaliderende en resocialiserende behandelvorm ontstond vijftig jaar geleden en is tot op de dag van vandaag een waardevolle aanpak gebleken voor kinderen met psychiatrische problemen en een tekortschietende opvoedingsomgeving. De ontwikkeling van deze vorm van (pleeg)zorg, die zich beweegt op het grensvlak tussen kinder- en jeugdpsychiatrie en jeugdzorg, wordt geschetst tegen de achtergrond van de veranderingen in de maatschappelijke context. Probleemkinderen als Jantiene staan daarbij centraal. De problematiek wordt vanuit uiteenlopende invalshoeken beschreven, de multidisciplinaire en multimethodische zorg wordt uiteengezet en ook de juridische haken en ogen komen aan bod. Op basis van de concrete, praktische ervaringen van betrokkenen de kinderen, hun ouders en pleegouders beoogt dit boek de lezer een kritische beschouwing van de aanpak te bieden, waarbij er tevens aandacht is voor de positionering ten opzichte van andere zorgprogrammas. Een therapeutisch pleeggezin kan, zo blijkt, een uitkomst zijn voor kinderen die graag zo gewoon mogelijk leven, ondanks hun problemen en problematische levensstart.
Hechting en therapeutische pleegzorg is als methodiekboek bij uitstek geschikt voor medewerkers in de jeugdzorg en in de kinder- en jeugdpsychiatrie, en voor studenten aan HBO- en universitaire opleidingen tot functies als maatschappelijk werker, (ontwikkelings)psycholoog, orthopedagoog en (kinder- en jeugd)psychiater.
Het eerste deel van Verbinding verbroken beschrijft de volgende aangrijpende fase in de geschiedenis van Isabel en haar familie en is uiteraard gelijkgebleven aan de eerste druk. Het tweede deel van het boek bestaat uit een uitgebreid theoretisch deel onder de titel Het Geen - Bodem - Syndroom II. De essentie van het syndroom wordt hierin verder uitgediept. Ook wordt uitvoerig ingegaan op eventuele overeenkomsten en/of verschillen met andere ontwikkelings- en gedragsstoornissen bij kinderen en jeugdigen die tegenwoordig vaak bodemloos worden genoemd. Verder bevat dit deel praktische ideeën en tips voor allen die met deze handicap worden geconfronteerd. Deze inzichten kunnen ouders, leerkrachten, hulpverleners en (opgroeiende) kinderen nu en later helpen om beter te leren leven en omgaan met het Geen-Bodem-Syndroom. Tenslotte formuleert Geertje van Egond haar visie op een verantwoorde wijze waarop adoptie zou kunnen plaatsvinden.
Geertje van Egmond: 2001, Tweede herziene druk. Uitgebreide editie met nieuw theoretisch deel, Ambo, Amsterdam ISBN 90 263 1702 6
Geertje van Egmond: Bodemloos bestaan, Problemen met adoptiekinderen Vijfde herziene druk, Ambo, Amsterdam ISBN 90 263 1703 4
Het Geen-Bodem-Syndroom I
Bodemloos bestaan bestaat uit twee delen. Het eerste deel bevat het indringende verhaal van een gezin met een buitenlands adoptiekind, Isabel. In de loop van de tijd wordt steeds duide-lijker dat zij emotioneel diep beschadigd is en niet meer in staat om een gezonde hechting aan te gaan. Isabel vertoont ernstige gedragsstoornissen die een ontwrichtend effect hebben op het dagelijks leven in het gezin.
Deze handicap heeft van Egmond benoemd als het Geen-Bodem-Syndroom. Deze term heeft inmiddels overal ingang gevonden. Het gezin komt door Isabel onder grote druk te staan en wanneer de gebeurtenissen plotseling in een stroomversnelling raken moet Isabel worden opgenomen in een instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie. Toch houdt het gezin het contact met haar in stand, en langzamerhand gloort er een spoortje hoop.
In het tweede deel wordt het Geen-Bodem-Syndroom theoretisch uitgewerkt en worden de uitingen ervan systematisch verklaard. Het richt zich met name tot ouders, hulpverleners en leerkrachten. Sinds zijn verschijnen in 1987 heeft Bodemloos bestaan veel losgemaakt, zowel bij ouders als in de hulpverlening.
Ook de ouders van biologisch eigen kinderen met hechtings-, gedrags- en ontwikkelingsstoornissen herkennen veel in de beschrijving van het syndroom. In deze vijfde herziene druk is alleen het hoofdstuk Het ideale adoptiegezin? herschreven. Verder is deze druk in grote lijnen identiek aan de vorige.
De duivel had zich deze week, volgens een chargerende gerechtspers, in menselijke gedaante aan het publiek getoond, via Luc en Maggy. Maggy had in een hotelkamer in Aalst een kwartier lang op haar drie maanden oude baby gezeten om het te verstikken. Luc had een kappersschaar in de rug van zijn zevenjarige zoon geploft. De daders kregen donderdag levenslang. De vraag is of de twee niet reeds hun hele leven lang zaten opgesloten in een syndroom dat zich 'bodemloos gedrag' laat noemen. Steeds meer kinderen en jongeren met die problematiek melden zich in instellingen of in de psychiatrie.
* Er is geen bodem in het bestaan (geen affectieve banden in de allereerste levensfase)
* Er is geen lijn in het leven, daardoor weinig gevoel voor tijd en ruimte, de wereld blijft ongestructureerd. Er ontstaan hierdoor vaak specifieke leerproblemen: geen of weinig getalbegrip, niet kunnen abstraheren, slecht woordbeeld, leerstof beklijft niet.
* De gewetensontwikkeling is niet opgang gekomen.
* Er is geen ik, daarnaast geen basaal vertrouwen in volwassenen, met als gevolg onvermogen en / of diepgewortelde angst om relaties aan te gaan.
* Er is een sterke neiging tot het leggen van oppervlakkige, inwisselbare contacten. Hierdoor is de problematiek van het gezin voor anderen slecht invoelbaar. Die anderen, inclusief hulpverleners, zien niets of weinig.
* Het kind vertoont survivors gedrag. Schijnaanpassing. Het probeert zich staande te houden door de wereld om zich heen voortdurend onder controle te houden. Het is geniaal in het observeren, taxeren en manipuleren van de mensen om zich heen. Het besteedt hieraan een groot deel van zijn energie, waardoor bijvoorbeeld leerprestaties en creativiteit achterblijven.
* De intieme emotionele banden binnen het gezin worden als bedreigend ervaren. Het appèl van de gezinsleden op een vertrouwensrelatie is voor het kind slecht invoelbaar en verwarrend. Het geeft het kind soms ook een gevoel van anders-zijn, tekortschieten en eenzaamheid.
* Het vroegste ervaren misschien reeds voor de geboorte van ontkend, niet gewenst, afgewezen en weggedaan te zijn, is onvoorstelbaar vernietigend. De basale pijn zoekt vaak een uitweg in vernietigingsdrang die zich richt tegen zichzelf (automutilatie), maar vaak ook tegen anderen (moeder). Andere bekende uitingen van agressie zijn fysiek geweld, uitingen van wreedheid jegens dieren, (dwangmatig) vreten, stelen, vernielen, slapeloosheid, provocerend seksueel gedrag en weglopen. Meestal ziet men een onverzadigbare honger naar aandacht.
* Bij zijn handelen gaat het kind meestal te werk volgens het lustprincipe, het heeft nauwelijks remmen en drempels.
* Uitingen van het geen-bodem syndroom zijn niet of nauwelijks gebonden aan bepaalde landen van herkomst, leeftijd, huidkleur, culturele achtergrond, enz.
'Eén wereld' over tienervaders, dinsdag 11 maart om 21.30 uur op Eén.
'Eén wereld' over tienervaders 9 maart 2008
In onze moderne samenleving is het de norm dat mensen wachten met kinderen krijgen tot ze volwassen zijn. Jongeren moeten eerst een carrière uitbouwen, van het leven genieten, de wereld verkennen, en rationeel een partner kiezen. En toch zijn er meer en meer tieners die kinderen krijgen.
De samenleving veroordeelt deze jonge ouders, en sommige gezagsdragers twijfelen zelfs of deze geboortes plaats zouden mogen vinden. In Tienervaders maken we kennis met de jonge ouders Lisa en Jack, en Jess en Ross.
Tienervaders vertelt het verhaal van een aantal tieners zien die het proberen waar te maken als ouders, en vraagt zich af of ze geschikt zijn voor het ouderschap. Moet de samenleving deze mensen tegen zichzelf beschermen? Of moet de maatschappij haar mening veranderen? Of de zwangerschappen gepland waren of niet, is het terecht om van tienerouders sociale parias te maken? Deze documentaire wil een eerlijk beeld geven van tienerzwangerschappen. Zijn tieners echt klaar voor kinderen, en is het ouderschap wel wat ze ervan verwachten?
Lisa is 14 en zwanger. Haar geheim is dat ze deze baby heel erg graag wilde. Eigenlijk wil ze al jaren een kind. Haar vriend Jack, 17, was heel erg geschokt toen hij ontdekte dat Lisa zwanger was, maar hij staat achter haar. Ondanks hun optimisme worden ze geconfronteerd met het feit dat ze geen geld hebben en dat ze in een veel te kleine kamer boven een lawaaierig huis wonen. Jack heeft geen diploma en Lisa is te jong om te gaan werken. Om te overleven, moet hij uit werken gaan. Jack moet volwassen worden, en snel.
Ross is 16 en houdt ervan om met zijn vrienden op straat rond te hangen. Hij heeft ook al problemen gehad met de politie, en op school wilde het nooit lukken. Jess kwam op haar twaalfde op het verkeerde pad. Ze spijbelde vaak, en begon te experimenteren met drugs. Jess geeft toe dat ze nu al dood had kunnen zijn, en Ross geeft toe dat hij in de gevangenis zou kunnen zitten. Maar toen Jess 15 was werd ze zwanger, en dat veranderde haar leven volledig. Het jonge koppel vecht tegen de offers die ze moeten brengen om voor hun kind te zorgen. Ross wil nog altijd op stap met zijn vrienden, maar Jess wil niet alleen gelaten worden met de baby. Kan Ross een goede vader worden en is het moederschap wel wat Jess ervan verwachtte?
'Een wereld',tenervaders,dinsdag 11 maart om 21.30 uur op Eén.
Iedere ochtend een actueelnieuwsoverzicht in je mailbox? Schrijf je dan nu in voor 'TV-Visie extra' via dit invulformulier zie de link http://www.tv-visie.be/?pagina=mailinglist endagelijks bijzonsopgangzittenwijin je mailbox. Een aanrader!
Hechting en therapeutische pleegzorg
Geertje van Egmond: Bodemloos bestaan,
