Diep getroffen door de dood van haar zoon,maakte Käthe Kollwitz het wereld beroemde beeldhouwerk "Het treurende ouderpaar".Uit het verbeten leed van de vader en het door smart gebroken hart van de moeder,spreekt een universeel verdriet.

Na de wapenstilstand waren er 670 Duitse soldatenkerkhoven waarvan de Duitse oorlogsgravencommisie er na de concentratie van de meeste kleine begraafplaatsen 120 overhield.Tot 1954,want toen verliep de huurpacht van de meeste percelen.In tegenstelling met de Commonwealth War Graves waren de gronden met de Duitse oorlogsgraven niet voor eeuwig verworven.Ze werden ontruimd en de resten werden verzameld op vier plaatsen.

Een van deze overgebleven rustplaatsen ligt in Vladslo, de sfeer is er ingetogen en sereen Daar draagt "Het Treurend Ouderpaar"van de Duitse kunstenares,Käthe Kollwitz in sterke mate toe bij.De twee beelden vormen een sterke aanklacht tegen de oorlog.Käthe Kollwitz maakte de beelden voor haar zoon Peter die in 1914 sneuvelde aan het Vlaamse front en nog altijd aan de voet van de beelden begraven ligt.Begin 1996 wilde de kleinzoon van Käthe Kollwitz de beelden naar Berlijn halen.Hij vond ze te  waardevol om hier blootgesteld te worden aan weer en wind en wilde  in Vladslo kopieën plaatsen.Maar de Vlaamse overheid weigerde op het Duitse aanbod in te gaan.

"In't Praetbos buiten Vladslo,
op dat massagraf van soldaten
staan nu Käthe Kollwitz'beelden,
van God en mens verlaten
en ik ken geen heviger wereld,
geen menselijker bede
dan die twee donkere stenen
die diepe schreien om vrede."

uit"Vladslo" van Willem Vermandere.

07-12-2009 om 10:40 geschreven door passie-flora