Foto
Inhoud blog
  • Troosteloos...
  • Dorre boom...
  • De laatste groet...
  • Vele woorden...
  • De val...
  • Opnieuw en opnieuw...
  • Vete...
  • Fluisteringen
  • Eindelijk...
  • Ongelukkige Tienertijd...
  • Gedichten...
  • Bloedrode...
  • Voor eeuwig...***
  • Ik mis je...***
  • Een aantal jaren ...xxx
  • Herfst luimen...
  • Verjaardag van een overledenen... ***
  • Herfstweer...
  • 1 September...***
  • Dansen...***
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • gedichten (324)
  • Foto
    Foto
    Laatste commentaren
  • LGKE (christian louboutin bags)
        op Eenzame dag...***
  • fijne dinsdag (Patty en Freddy)
        op De val...
  • Goedemiddag vanuit Waterland/Noord-Holland (linecia)
        op De val...
  • Groetjes op donderdag. (Patty en Freddy)
        op De val...
  • Rondvraag / Poll
    Staan de gedichten u aan?
    Kan niet beter
    Ja
    Neen
    Bekijk resultaat

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto





    Gedichten en verhalen uit het leven gegrepen
    Het krabbelaartje.
    Gedichten schrijven is voor mij een uitlaatklep een vorm van communiceren naar de buitenwereld toe zonder te moeten praten. Over de dagdagelijkse dingen van wat ik zie, hoor, meemaak en meegemaakt heb, in het leven Daarom druk ik mijn gedachtes en gevoelens uit in mijn gedichten zonder iemand anders lastig te vallen...
    04-04-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom ik...


    Waarom ik nog zo heel veel van jou hou
    omdat er een klein stukje
    van mij is in jou.
    En waarom ik niet die afstand kan nemen
    is omdat wij
    mijn kind onlosmakend met elkaar verbonden zijn.

    Ouderliefde stopt niet
    bij het van elkaar gescheiden te zijn
    dat rijkt veel verder
    veel verder dan de horizon
    en misschien daar wel veel verder voorbij.

    En hoe het levenspad ook zal zijn die je volgen zal
    waarvan ik zeker weet
    dat mijn pad de jouwe kruisen zal
    omdat ouderliefde geen doodlopende straat is
    maar een onuitputtelijke bron.

    En ik weet dat je ooit een dag komen gaat
    dat je wil weten
    of ik je van je hou
    en of dat ik je vergeten ben
    dan zal ik je laten zien dat je altijd
    in mijn leven ben gebleven
    omdat er een stukje van mij in jou is verweven...
    Hilda26/10/1999

    04-04-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (4)
    23-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Denkvormen...


    Genoegzame denkvormen
    rondom breedgesponnen vliegdraden
    elke tel
    te lang gerekend
    van de figuren in het licht.
    In de schaduw van het vliegwiel
    vertrekken kinderen!
    pubers
    maar met nog niet volwassenen.
    Tevergeefs wachte ik af
    maar niets gebeurde.
    Of het leek geen zin te hebben
    want het bleef regenen
    op de glinsterende natte kasseien
    en de afgevallen bladeren
    zij schuilde en ik keek...
    Hilda 27/08/1998

    23-03-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    17-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het schrijverke ...***


    Ik ben geen geboren schrijver
    het is ook niet van de hoogste kwaliteit.
    Maar alles wat ik voel of denk
    en wat ik rondom mij zie en hoor
    kan ik in het schrijven kwijt.
    Stukjes uit mijn leven
    van nu en toen
    komen zo op papier te staan.
    Mijn gevoelens en mijn gedachten
    in het schrijven laat ik me gaan.
    Of het nu over mijn liefde gaat
    of vriendschap en verdriet.
    Nu niet meer schrijven
    neen dat kan ik niet.
    Die kleine of grote krabbels
    het is een groot deel van mijn leven.
    Wat er allemaal staat geschreven
    in mijn oude kladschriften van toen...
    Hilda 16/06/1997 

    17-03-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (9 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (3)
    12-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oordeel niet...


    Waarom is iedereen zo zelfverzekerd
    heb ik soms teveel kapsones.
    Waarom is iedereen zo introvert
    ben ik dan soms zo extrovert.
    Waarom is iedereen zo gewoon
    ben ik soms zo apart.
    Waarom is iedereen zo zacht
    ben ik soms zo hard.
    Waarom overkomt mij dit alles
    ben ik wel wie ik ben.
    Waarom kan ik dit niet allemaal aan
    ben ik soms wel sterk genoeg.
    Waarom leef ik dan
    waarom, waarom toch...

    Wat ik nu hier tracht te zegen is,
    Oordeel niet over mij
    want je kent mij niet...

    What I'm trying to say is
    Don't judge me cause you don't know me
    Hilda 25/02/1998

    12-03-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    08-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eenzame dag...***


    Soms lijkt de klok
    wel stil te staan.
    De tijd gaat dan niet vooruit.
    Ik ben alleen
    met niemand om mij heen.
    Triest kijkt ik door het vensterraam
    buiten is alles somber en kil.

    Grauw en grijs zijn de wolken
    regen valt uit de lucht.
    Het is herfst met zijn regen buien
    en zijn storm winden.
    Maar ik zie dit allemaal niet
    want ik ben alleen met mijn verdriet.

    En denkt was deze tijd maar
    snel voorbij.
    Maar helaas is dat niet waar
    de dag gaan traag
    aan mij voorbij.
    Daarna denkt ik in mijn eigen
    weer een eenzame dag voorbij...
    Hilda 12/03/1997

    08-03-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (13 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (15)
    06-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor jou...


    Voor jou die ik gegeven
    een plek
    in mijn hart.
    Zijn kommer en zorgen
    gedeelde smart.
    Dan zal jou pijn en verdriet
    ook van mij zijn.
    Je kan het dan ook beter dragen
    en ik doe dat zonder klagen.
    Jou lachen maakt mij blij
    dat is het mooiste geschenk aan mij.
    Ik luister naar je verhalen
    al gaat het soms met pieken en dalen.
    Er was veel verdriet
    tranen en leed maar aan het einde.
    Een glimlach op uw gezicht
    die ik nooit of te nimmer vergeet...
    Hilda 15/01/11989
     

    06-03-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (32 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (2)
    01-03-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aardje naar zijn vaartje...


    Laat mekaar met rust!

    Vriendschap heeft iedereen nodig!
    door steeds die ruzie's krijg je dat niet
    maar laat iedereen zoals hij is
    laat mekaar met rust.

    Roddel niet achter zijn rug
    zet andere mensen niet tegen hun op
    omdat jij denkt dat die er anders uitziet
    laat mekaar met rust.

    Jij bent ook anders dan de andere
    iedereen heeft zijn aardje naar zijn vaartje
    je bent ook nooit gelijk van smaak
    laat mekaar met rust.

    Je mag natuurlijk een eigen mening hebben
    maar breekt iemand anders niet af
    als je het daar maar bij laat
    laat mekaar met rust...

    Ps :Ik vind het belangrijk dat
    iedereen vriendschap heeft
    dus stop het pesten
    want niemand is volmaakt
    ook jij niet
    laat iedereen zoals hij is......
    Hilda 17/08/2002

    01-03-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (0)
    26-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De rode ogen...


    Wat zijn nu vrienden?
    Zijn vrienden
    alleen maar vrienden
    zolang je ze als een puppy achterna loopt
    en je ze alleen maar lieve woordjes toe fluisteren mag
    is die vriendschap dan wel echte vriendschap?.

    Op een dood gewone wekelijkse een dag
    een dag zoals er zovele dagen zijn.
    Kwam een van mijn zogezegde vrienden
    met een foto met rode ogen tevoorschijn.
    En je zegt gewoon
    mooie foto heb je daar
    maar je moet even de ogen wat bijwerken
    je hebt die woorden nog niet goed uit gesproken
    of je krijgt een hysterische aanval van negatieve woorden terug.
    Een simpel vraagje over!
    wat je bedoel je daar nu eigelijk mee
    was er niet bij.
    Je wil dan even gaan uitleggen wat eigelijk de
    bedoeling van mijn zeggen was
    sta je daar voor een gesloten deur.

    Plots is weer een van die zogezegde vrienden verdwenen.
    als men dat nu hechte vriendschap noemt
    neen dank u
    dan moet het niet voor mij.

    Dat zijn van die vrienden die denken volmaakt te zijn       
    en alleen maar in de belangstelling willen staan
    met veel gepronk en schone schijn
    en in hun binnenste is er een groot zwart gat.
    Een woordje wat hun niet aanstaat en je bent vriend af
    dat is dan gewoon vriendschap voor de schijn.
    Geloof mij maar ik kan het weten
    heb het nog niet zo lang geleden mogen ervaren
    op een chat kanaal.
    Voor zulke vriendschap moet je niet bij mij zijn
    want dan is het veel beter om geen vrienden te zijn...
    Hilda 23/02/2009

    26-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (3)
    22-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Schrijvertjes...


    Wij zijn allemaal schrijvertjes
    en geven ons zelfs bloot
    maar zijn geen achterblijvertjes
    want wij wanen ons immers groot.

    Wij worden niet graag voor idioot verweten
    want dan slaan wij uit ons lood
    dan zal men ons zekers en vast vergeten
    en niet meer aan ons denken tot aan ons dood.

    Ieder van ons heeft die kriebel
    meestal heel spontaan
    eerst een geweldig gegiechel
    daarna komt de traan ...
    Hilda 16/06/1999

    22-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (14 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (2)
    19-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Maanlicht...***


    Als het maanlicht schittert over het water
    glijden de zwanen vreedzaam voorbij.
    Vannacht hangt er romantiek in de lucht
    de wind is slechts een zwoele zucht.

    Dus neem mijn hand en wandel
    met mij onder het glanzend licht.
    Van de volle maan je fluistert
    dan zoete woordjes en laat je gaan.

    Laten wij eeuwige liefde zweren
    pure hartstocht en oprechte trouw.
    De volle maan is onze getuige
    mijn hart behoort alleen aan jou...
    Hilda 15/16/1998
     

    19-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (0)
    17-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom en waartoe...


    Op de grote vraag waarom
    wordt het antwoord nooit gegeven
    bij de vragen over dood en leven
    is er geen daarom
    het leven is dragen
    het leven is gaan
    het leven is bestaan
    zonder al te veel te vragen
    het waarom wordt waartoe.
    Maar lieve God
    waartoe dan toch dit lot
    wij worden soms zo moe
    zonder antwoord te kunnen leven
    is de kunst van ons bestaan
    zonder antwoord verder te gaan
    waarom en waartoe in ons mens zijn verweven...
    Hilda 28/08/1993

    17-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (7)
    16-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gedachteloos...


    Gevoelloos, doelloos
    immuun voor alles wat te maken heeft
    met het bewustzijn.
    Tijdloos en maar ook zinloos
    immuun voor alles wat te maken heeft
    met het leven geluk en ongeluk
    je merkt het beiden niet
    want alles is
    waardeloos en harteloos.
    Het geschifte van de vreemde en wrede wereld 
    komt langzaam dichterbij
    en nadert je via je rug
    zodat het je keer op keer overvalt.
    Pijnloos en gewetenloos
    bijt het stukjes van je geest
    net zolang je uit mekaar valt
    als een prooi van de mensheid verslonden
    door je omgeving en door jezelf
    geïrriteerd laat je mateloos alles begaan.
    Machteloos en moedeloos
    grijp je naar je hart
    en voelt littekens die erop gekomen zijn
    wezenloos zak je in elkaar
    alsof je spieren krachteloos zijn.
    Meedogenloos
    word je ademloos meegesleurd
    radeloos kijk je om
    en emotieloos sluit je
    je bij hem aan
    gedachteloos...
    Hilda 06/05/1997

    16-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (15 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (3)
    14-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Valentijntje...


    Mijn Valentijntje
    geen uur gaat voorbij
    of ik heb aan je gedacht.
    Ik wil je dicht bij mij
    en in je ogen kijken
    zo diep als de nacht.
    Voor je charmes bezwijken
    telkens als je lacht.
    Ik zou een gedichtje maken
    helemaal voor jou
    mijn Valentijntje.
    En jij dan overstuur geraken
    wetend dat ik zoveel van je hou...
    ©Hilda 10/02/1999
      

    14-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (8 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (2)
    10-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Goed gevoel...



    Zachtjes glijden mijn vingers over het toetsenbord
    letters vormen woorden en woorden worden hele zinnen.
    Meer en meer zinnen komen nu in het zicht
    samen vormen ze een nieuw gedicht.

    Over vriendschap, rozengeur en mannenschijn
    of over de liefde, verdriet en hartepijn maar ook over schijn.
    De een leest het gedicht en de ander niet
    het is juist zoals een boodschap als je het goed beziet.

    Voor de een kan een gedicht troostend zijn
    en de ander krijgt door het lezen verdriet of hartepijn.
    Voor de ander is het maar schijn
    dan krijg je een hoop verwijt en dat doet pijn

    Maar de meeste tijd geeft het mij een goed gevoel
    als mijn woorden bereiken hun doel.
    Omdat ik het naar voor heb gebracht hoe ik mij eigenlijk voel
    en je begrijpt wat ik bedoel...
    Hilda 07/01/1999

    10-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (10 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (4)
    06-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De voorbode...


    De voorbode van de lente.
    Een zonnestraal komt tevoorschijn
    zou dat het teken van een nieuwe lente zijn.
    De sneeuw is reeds lang verdwenen
    en de wind is uitgeraasd.
    Ook de koude is gebroken
    hier en daar zijn al krokussen ontloken.
    Op de struiken staan reeds nieuwe botten
    het prille begin van een nieuw bladerdak.
    Nog even en de lente is weer in het land.
    Bomen staan dan volop in de bloei
    ook het gras wordt dan weer terug groen.
    De paardenbloemen steken ook hun kopje op.
    Veulens staan dan te springen 
    de eerste lammetjes verschijnen.
    Vogels beginnen te fluiten
    en vliegen in het rond met nestmateriaal
    om een nieuw nestje te bouwen.
    Ook de zwaluwen zijn in aantocht.
    Alle winter ga nu maar heel snel hier vandaan,
    gij hebt dit jaar uw best gedaan.
    Wij verwachten u terug op het einde van dit jaar...
    Hilda 06/02/2009

    06-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (5 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (6)
    04-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het gevoel...


    Hebt gij ook het gevoel
    dat je op de
    verkeerde plaats geboren bent.
    Het gevoel dat
    uw ouders u als kind
    liever kwijt dan rijk waren.
    En het gevoel dat
    ze u aanschouwde
    als een grote lastpak.
    Het gevoel dat
    je als kind werd vernederd
    met allerhande gore scheldnamen.
    Het gevoel dat
    die woorden nu
    nog altijd naklinken in de oren.
    Het gevoel dat
    je als kind veel te verduren kreeg
    teveel voor een normaal kinderleven.
    Het gevoel dat
    uw broers en zussen u
    nu mijden alsof je bent besmet.
    Het gevoel dat
    nu de aangehuwde
    roddelen over u.
    Het gevoel dat
    ook zij u
    willen afscheiden van de rest.
    Het gevoel dat
    je tijdens de
    familie gebeurtenissen overbodig bent.
    Hebt gij ook dat gevoel
    dat je nu geen
    gevoelens meer hebt tegenover uw familie.
    Hebt gij ook dat gevoel?
    Awel dat is
    wat ik bedoel!
    zo'n gevoel ik op dit moment...
    Hilda 04/02/2009

    04-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (10 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (19)
    03-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn kind zijn...***


    Het leven is als een kind
    soms vrolijk en soms in een diep dal
    het leven gaat door of je het wilt of niet
    maar toch zal het stoppen in het groot geschied
    en opgeven nee dat zal ik zeker niet.

    Mijn ouders en oudere broers wilde mij niet
    ik werd gepest en mishandeld
    als meisje werd ik niet door hun niet aanvaard
    dikwijls werd er mij gezegd
    'gij was er beter niet'.
    toen ik als 7 jarig kind
    uit het gezin werd weggehaald
    en bij wild vreemden mensen geplaats
    was ik zo vol angst
    om hetgeen wat er nog komen zou
    maar opgeven nee dat zal ik zeker niet.

    Want mijn jong leventje was al van meer pijn en verdriet
    dan spelen met vriendjes
    en genieten van mijn kind zijn
    en dat vergeet je uw leven lang niet.
    Soms denk ik er nog aan
    wat ze mij hebben aangedaan.
    Maar mijn ouders zijn nu reeds jaren dood
    en met mijn broers heb zelden of geen contact
    maar zal mij nu niet meer laten doen
    maar opgeven nee dat zal ik zeker niet.
     
    Het leven is als de wind
    je weet niet wat er komen zal
    het leven is als een kind.
    Soms vrolijk en soms in een diep dal
    het leven gaat door of je het wilt of niet.
    Maar toch zal het stoppen in het groot geschied
    maar opgeven nee dat zal ik zeker niet...
    Hilda 25/09/1995

    03-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (30 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (5)
    01-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Was ik teveel...


    Waarom mocht ik geen kind zijn               
    dat zorgeloos zonder verdriet of pijn
    bloemen plukt in een groene wei
    om een bloemenkrans te weven
    van korenbloemen en vergeet-mij-nietjes
    zonder van iets of iemand bang te moeten zijn.

    Waarom mocht ik nooit mijn gevoelens uiten
    of als een kwajongen leren fluiten
    mijn verdrietjes en mijn pijn laten zien
    en boos zijn op dingen wat ik niet graag had of deed
    nu hebt ik schrik om daar mee om te gaan.

    Waarom wilde men mij geen liefde geven
    zodat ook ik liefdevol verder kon gaan in het leven
    maar neen ik moest die lange weg maar alleen verder gaan
    zonder dat er iemand naast mij wilde staan.

    Waarom moest ik uit het gezin wijken
    was ik soms teveel
    een afscheid, knuffel of zoen was teveel voor mij 
    en dit deed mijn kinderhartje pijn
    het enigste wat ik kreeg was een scheldwoord of twee
    van toen die dag ging het kindzijn voorgoed aan mij voorbij.

    Waarom kan ik dit allemaal niet verstaan
    dat sommige ouders zo met hun kinderen kunnen omgaan
    ik wil het wel begrijpen maar mijn verstand is te klein
    en dat allemaal bezorgt mij veel verdriet en pijn.

    Waarom moet ik na zovele jaren daar nog aan denken
    en ik kan nog altijd niet geloven
    dat sommige ouders aan hun bloedeigen kinderen 
    geen aandacht en liefde willen schenken
    of zijn ze soms niet uit liefde voor mekaar gemaakt
    dit is echt iets wat ik maar niet snappen kan...
    Hilda 27/09/1999

    01-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (6 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn dagboekje...


    Mijn dagboekje
    het is maar iets klein.
    en daar staat namelijk in geschreven
    mijn kleinste geheimpjes
    maar ook mijn grootste geheim.
    De verhalen
    en gebeurtenissen uit mijn leven.
    over mijn lichte
    maar ook mijn donkere dagen
    die ik verder alleen zal moeten dragen
    en niemand die ze weten mag.
    En ze ook niet te lezen krijgt
    daarom plaats ik ze hier ook niet.
    De gebeurtenissen
    die onuitwisbaar zijn
    staan voor eeuwig
    in mijn geheugen gegrift.
    En dat allemaal
    is alleen mijn geheim...
    Hilda 15/08/1985

    01-02-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (1)
    27-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slapeloze nachten...


    Als ik ontwaak
    en al mijn dromen zijn weggeëbd
    in de duister van de nacht.
    Als ik mijn zorgelijke gedachtes
    stuk voor stuk heb overdracht
    zorgt de morgen weer voor een helder beeld.

    Vaak lijken uitzichtloze dingen
    die zich toch weten een baan te vinden
    naar de richting en bestemming
    naar waar en hoe die ook mag zijn.

    Langzaam worden grote zorgen klein
    en achteraf besef je dan.
    Dat zelfs slapeloze nachten
    waar je niets mee kan.
    Uiteindelijk niet voor niets zijn geweest...
    Hilda 25/08/2000

    27-01-2009 om 00:00 geschreven door Hilda.V.A.V.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:gedichten
    >> Reageer (0)


    Over mijzelf
    Ik ben Vanloffelt Hilde
    Ik ben een vrouw en woon in In a little house with a garden (Belgie) en mijn beroep is staatsbediende.
    Ik ben geboren op 11/12/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Pc & muziek .
    Ben geboren Limburger. en woon na 9 jaar terug in Limburg namelijk de oudste stad van Belgiê te Tongeren waar wij een huis hebben gekocht...
     bestblogs hilda_1946
     Pagerank bestblogs hilda_1946
    Welkom op mijn vernieuwd blogske
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Mijn blogske
  • seniorennet.be

  • Foto

    Foto

    Gastenboek
  • KLRB
  • prachtig
  • fijne dinsdag
  • prachtig
  • Lieve groetjes


    Rondvraag / Poll
    Hoe vind je mijn blogske
    Mooi afgewerkt
    Niet mooi afgewerkt
    Mooie gedichten
    Bekijk resultaat



    Foto


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto






    Categorieën
  • gedichten (324)


  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!