Het krabbelaartje. Gedichten schrijven is voor mij een uitlaatklep een vorm van communiceren naar de buitenwereld toe zonder te moeten praten.
Over de dagdagelijkse dingen van wat ik zie, hoor, meemaak en meegemaakt heb, in het leven
Daarom druk ik mijn gedachtes en gevoelens uit in mijn gedichten zonder iemand anders lastig te vallen...
17-12-2007
Wat ik voel en denk...***
Ik zet alles op papier en niets kan mij daarin beletten ik schrijf niet om erbij te horen maar voor mijn gevoel.
Wat ik voel en denk kan ik op dit blanke papier kwijt ik ben geen dichter maar ik beleef er veel plezier aan.
Zoals met mijn liefste om me heen ben ik niet eenzaam en alleen met hem om me heen is als een feest maar met pen en papier toch het meest... Hilda 14/06/1998
Misschien schrijft bijna iedereen zo zijn eigen levensverhaal. We verzinnen het terwijl we leven, en noteren het op papier Maar andere lijken! levens te hebben die al zijn gevormd en gepland. Onontkoombaar. Volmaakt als een cirkel. Sommige levens vormen een volmaakte cirkel, andere ontwikkelen zich onvoorspelbaar of onbegrijpelijk. Verlies is een deel van mijn reis geweest, maar het heeft me ook geleerd wat waardevol is. En dat deed ook de liefde waar ik alleen maar dankbaar voor kan zijn. Hilda 11/06/1998
'k Zit hier alleen aan tafel de kerst en nieuwjaarskaarten te schrijven en kijk dromend naar de mooi versierde kerstboom. Het is hier gezellig en rustgevend in huis net als in een droom. Als ik nu eens de kerstvrouw was en u meenam in mijn arreslee en we vlogen eens de wereld rond. Maar ben nu eenmaal de kerstvrouw niet ben helaas maar een gewone vrouw. Maar een goede raad kan ik je wel geven doe iets leuks die dagen en geniet maar vergeet al de andere mensen niet. Ik kijk naar de kerstboom met zijn kleurige bollen en zijn flikkerende lampjes. ik geniet van die gezellige sfeer in huis. Met deze vers geschreven kaart wens ik u een Zalig Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar. Een goede gezondheid met veel liefde en geluk voor u voor hem voor haar voor iedereen... Hilda 25/12/1997
Met blote handen pluk ik de ijsbloemen van mijn raam en laat een zucht schaatsen op die vers bevroren sloot over mijn wangen.
Ik wenste vurig dat ik niet leven zou in deze ijskoude wereld waar ik in het geheel niet van hou en waarin al het moois in het leven al haar kleur verloor.
En in mijn ijzige droom schrijf in alle eenzaamheid mijn naam op het raam waar de ijsbloemen op staan al mijn hoop is mij vergaan... Hilda 25/01/2001
Ik wens je twee sterke schouders om de zorgen van heden en morgen te dragen. Een sterk karakter om al de tegenslagen te lijf te gaan. Twee allerte oren om het smeken van je medemens te aanhoren. Een kloppend hart om liefde en vriendschap te geven. Twee stralende ogen om te zien en de mens naast je te ontmoeten. Een glimlach om je grote en kleine zorgen te relativeren. Twee open handen om de mensen je vertrouwen te bieden en te ontvangen. Een goed hart groot genoeg voor wie er even in wil schuilen. Twee onvermoeibare voeten om je eigen levensweg te gaan. en om wie er stil langs de weg blijft zitten aan te moedigen Dit wens ik u en daarbij wens ik aan iedereen een Een Voorspoedig en Gelukkig Nieuwjaar ... Hilda 17/09/1997
Zet die ruzie's aan de kant en laat ons samen Kerstfeest vieren mekaar mooie dagen wensen met alle oprechtheid zoals het hoort.
Laat ons aan heel de wereld een Zalige Kerst en Vrede wensen waarom niet het goede voorbeeld geven en dadelijk er mee beginnen met ieder zijn fouten te vergeven.
Kunnen wij niet samen vrede maken eerlijke vrede voor iedereen en mekaar begroeten zonder die harde snijdende woorden ja zo moet Kerstmis zijn... Hilda 25/12/1998
Als er uit een zaadje een geurige bloem ontstaat en uit een zaadcel en eicel een klein mensje wordt gevormd. Als er na iedere donkere nacht de morgen weer verschijnt. En na regen de zon weer schijnt.
Waarom kan ik dan op een dag niet opstaan en veranderd zijn van wie ik was in wie ik nu ben.
Ik bedoel op zijn minst in iets goeds en als alles op weg is om herboren te worden.
Waarom kunnen dan ook de vijanden niet veranderen in vrienden. Waarom luistert die spiegel toch zo traag als ik iets vraag maar och! het was maar een domme droom van mij vannacht... Hilda 15/02/1999
Als ik deze morgen door mijn venster keek lag er in mijn tuintje een maagdelijk wit sneeuwtapijt. Vogeltjes daalde zachtjes neer een spoor van kleine pootjes achter latend. Dit zijn nu de kleine dingen in het leven waardoor ik straal van geluk. Geen spoor van mensen voeten in mijn tuin het was echt of dat wit deken speciaal klaar gestoomd was voor mij. Er zijn zeker duizende witte vlokjes neergedaald om deze witte pracht te verwezelijken er is nu niets meer wat mijn dag nog stuk maken kan...
Mij laat je niet schrikken zei de kraai ik kom even een zaadje pikken dan ga ik even op je brede schouders wat rusten en mijn veren schikken.
Wat een verschrikkelijk gedrocht zei de mens kijk eens naar zijn jas en zijn hoed en zijn voeten en staat helemaal alleen in het veld wat marginaal wat decadent.
Ik werd even bang maar niet voor heel lang de kraai op mijn schouder fluisterde zacht hou nog even vol straks komt de nacht en geen mens die je dan nog ziet en dan hou ik in jou plaats de wacht... Hilda 29/09/1998
We naderen stillekes het einde van het jaar december de feestmaand de periode van champagne en vreetfestijn van sfeerlichtjes, cadeautjes en een helder verlichte kerstboom en denk dan aan al die dingen die gebeurd zijn in de afgelopen maanden en jaren goede dingen flitsen dan in mijn gedachten voorbij maar ook de nare dingen waar ik niet graag aan herinnerd wordt en denk dan in mijn eigen ik mag zeker de andere mensen niet vergeten zoals de zieken, bejaarden, eenzame en de hongerige daarom zal ik deze dagen speciaal aan hun denken en zonder poes pas die dagen sober laten voorbij gaan zonder feest, champagne of vreetfestijn maar met vier brandende kaarsjes op mijn schouw speciaal voor de zieken, bejaarden, eenzame en de hongerige dat ook voor hun het volgende jaar een beter jaar mag zijn dit wens ik hun van ganser harte... Hilda 30/12/2004
Gastvrijheid aan elke portaal. Een zacht deken voor een warm onthaal. Liefde en geluk waar geen einde aankomt. Ruimte en rust om tot jezelf te komen. Veel sterke wil om bij elke tegenslag door te gaan... Hilda 30/12/1996
De laatste uren van het oude jaar gaan traag voorbij het nieuwe jaar sluimert al in mijn gedachten met al zijn verborgen geheimen en krachten wat zal dit ons wel brengen zelfs hoop ik op wat schoons en goeds want waar veel goede hoop is daar is altijd wat schoons in aantocht ik wens daarom aan iedereen al wat schoon en goed is in het "Nieuwe Jaar"... Hilda 31/12/1999
Ik sta te popelen om te vieren als de meeste de champagne is al uitgeschonken alcoholvrij voor de niet drinkers. Wij gaan ons niet overgieten of morsen op onze schoot. Laten wij genieten al is de drang nog zo groot. Iaat ons spelen met de geesten wij proosten op al het goede in het Nieuwe Jaar.
Geef mekaar een kus of drie wij zitten weer in het Nieuwe Jaar. Aan iedereen een Gelukkig Nieuwjaar mijn eigen maar rustig gebaar Hilda 31/12/2000
Het is weer zover een heel nieuw jaar is begonnen. Niemand weet wat het ons brengen zal dat samen met nieuwe verse kalender blank en rein om opnieuw te starten zonder smet zonder haat zonder vuile sporen zonder een enkele vieze vlek. Zoals een vers gevallen sneeuwpapijt oh! zo maagdelijk rein laten we het nu eens proberen het zo blank en rein te houden dan wordt deze wereld nog een heerlijke plek om samen te zijn... Hilda 31/12/2006
Er zijn 365 kalenderbriefjes in een jaar de 2de januari wordt omgeslagen dat is de dag dat je verjaart.
Ik heb dagen zitten nadenken wat ik je zal schenken schenk ik je al de sterren die aan de hemel staan of de regenboog die ligt daar niet zo ver vandaan of heb je liever een reis naar de maan of gaan wij naar een tropisch eiland Om daar samen de zon te zien ondergaan.
Wat ik ook zou kiezen een geschenk groot of klein je weet dat je de enigste voor mij bent ... Hilda 02/01/2005
Kostbaar is een goede gezondheid dit zal men pas gaan merken als men een of ander ziekte onder de leden heeft waardoor je niet meer mee kan.
Een goede gezondheid is een kostbaar iets maar dat voel je helaas veel te laat want ieder mens om je heen gaat vooruit terwijl jijzelf achteruit gaat.
Hoe kostbaar een goede gezondheid is dat ervaar ik elke dag steeds zie je minder vrienden om je heen alsof je er niet meer wezen mag zo kostbaar is een goede gezondheid... Hilda 07/03/1996
Ik zag vannacht een bos in al zijn eenvoud het leek waarachtig wel een woud. een klaterend beekje liep er rustig door is het net of ik kabbelen hoor.
Het water is er zo helder als kristal en stroomt recht naar het dal bloemen waren er ook zoveel een bloementapijt in zijn geheel.
De vlinders fladderen er speels omheen en mensen waren er heel sereen het is er zo rustig en mooi ook zijn er vogels van allerlei allooi
Ik heb de boodschap goed begrepen vannacht wat er eigelijk van de mensen wordt verwacht. allemaal leven als vrienden onder mekaar ach!!! waren mijn dromen nu eens werkelijk waar... 17/09/2005
Mijn teddybeerke wij horen bij elkaar wilde ik troost was jij daar ik kon dan even in uw armen liggen om er rustig te schuilen omringt in de schaduw van dromentapijten. Die momenten waren echt zo prettig en ik voelde dan geen pijn zal er dan aan denken als jij niet meer bij mij bent. Teddybeerke ik zal heel lief zijn en zacht met je omgaan zodat je nooit of te nimmer bij mij vandaan wil gaan ... Hilda 20/03/1995
Ik was nog maar een kind en wilde ook eens zo graag buiten spelen Waarom mocht ik geen zeven jarig kind zijn. Waarom deed gij mij dat toch allemaal aan. Waarom wilde gij niets weten van mijn bestaan en negeerde gij mijn met tranen besmeurde brieven. Waarom gaf gij mij nooit eens een keer antwoord op mijn smeekbede. Waarom moeder waarom deed gij mij toch zoveel pijn. Waarom toch waarom ik hunkerde alleen maar naar wat liefde. Waarom toch moeder waarom dit heeft heel mijn leven aan mij gevreten. Waarom moeder waarom hebt gij mij dan op de wereld gezet... Hilda 11/05/1995
Ik ben Vanloffelt Hilde
Ik ben een vrouw en woon in In a little house with a garden (Belgie) en mijn beroep is staatsbediende.
Ik ben geboren op 11/12/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Pc & muziek .
Ben geboren Limburger.
en woon na 9 jaar terug in Limburg namelijk de oudste stad van Belgiê te Tongeren waar wij een huis hebben gekocht...
Ik ben Vanloffelt Hilde
