Effe iets verklaren.
Tot mijn verrassing heeft Dien, de chef van mijn fotoblog, een trouwfoto geselecteerd, hier ergens aan de linkerkant. Voor de goede orde :
                                     DAT ZIJN WIJ NIET !
Op een bepaald momemt liepen wij te genieten langs de West Rim van Grand Canyon, toen er plots een hevige thunderstorm uitbrak. Zulke storm is niet ongevaarlijk : enorme windvlagen en vooral honderden blikseminslagen. Wandelaars worden overal gewaarschuwd om zich in dergelijke gevallen zo snel mogelijk in veiligheid te brengen (auto's, schuilhutten, holte in de grond ed.) Zoals het goede Amerikanen betaamt wordt zoiets altijd onmiddellijk, licht paniekerig opgevolgd.
En dan is daar natuurlijk een stomme Belg die eens een fotoke wil trekken van de Grand Canyon by thunderstorm. Bots ik daar op een uitspringende rots bijna op een huwelijkpaar : zij in het lang wit, hij in zwart kostuum, voor hen een officiele ambtenaar en achter hen een fotograaf op een wankele ladder van 2 meter. En de man roept om hulp ; hij dreigt met ladder en al de canyon ingeblazen te worden. Ik daar naartoe, hou die ladder vast, terwijl er een nieuwe plensbui komt overgewaaid en het huwelijk gaat door. De bruid weent lichtjes terwijl ze mekaars ringen uitwisselen (waarschijnlijk schrik van de bliksem) en de fotograaf roept constant :
" Please, hold on to the ladder"
"Okay, don't worry" antwoordde ik, terwijl het water langs mijn tropenhelm in mijn T-shirt stroomt.
"By the authority given to me by the state of Arizona, I they wed......" zei de ambtenaar waterachtig.  Een ontroerend maar zeer origineel huwelijk.
"Now I need 2 witnesses to confirm this marriage" vervolgde hij. Nu was er op heel de rim geen mens te bespeuren buiten een stuntfotograaf en een stomme Belg.
"I'll be witness" zeiden we beiden tegelijk, " If I may kiss the bride" voegde ik eraan toe.
En zo is het gekomen: ik ben getuige (best man) bij een Amerikaans huwelijk en ik heb de bruid 3 keer gekust 
"It's custom in Belgium" fluisterde ik in haar oor.