Weg van winderig Bozeman, langs een stukje highway tot in Three forks, waar we weeral een scenic drive volgden, noordwaarts tot in Great Falls
"Woar woende ga manneke?  In drei ferkette, ounder groete valleh" ( Iets voor Gaston Berghmans)
Vlak na Three forks werden we in een gat dat Townsend noemde (weinig stad, veel eind) tegengehouden door het voltallige politiekorps, bestaande uit een sheriff, drie zwaailichten en 5 antennes
" Howdy, the big parade's gonna start every second. Ye gotte wait boy" zei hij gewichtig : '"It's a gonna come down Mainstreet" vervolgde hij terwijl hij naar de enige straat wees die Townsend rijk was.
Wij onze kar opzij, fototoestel en cowboyhoed bij de hand en op naar het centrum van Mainstreet. Veel volk was er niet, maar achteraf realiseerden we ons dat 3/4 van Townsend mee in de stoet liep. Maar leute voor een grootstad !! Notabelen en ranchers te paard op hun paasbest( dus als cowboys met lasso en colt 45) enkelen gekleed als indiaan. Misschien waren het wel indianen, want we zaten vlakbij Blackfoot territory ( zo genoemd omdat ze hun wintermocassins maakten uit de pels van de bruine beer, die, zoals insiders weten, zwart ziet.)
Iedereen die maar iets origineels had of wou uitbeelden deed dat met een hartverwarmend enthousiasme en met kilos bollen en lollies, die gul naar de kijkende kinderen (en naar ons) werden geworpen.
De brandweerwagens ( 1 van 1935, de ander van 1975 ; beide nog in dienst) en traktor van 1945 met een fiere cowboy aan het stuur van 1915) en platte wagens met achtereenvolgens het muziekklasje met juf,  de cheergirls van de landelijke baseball club, de landelijke baseball club zelf en de dansende bomma's die zichzelf "the belles of townsend" noemden.  En allemaal snoep gooien, zakken vol, en maar zwaaien met amerikaanse vlaggen.
En helemaal op het einde reed, met rood-wit-blauwe draailichten en toeters, het voltallige politiekorps van Townsend... en hij zwaaide naar ons...