|
"Howdy , how ye doin this daiyy" riep hij, terwijl hij met zijn o-benen, stetsonhoed en pilotenzonnebril uit de tweede verdieping van zijn superbus stapte :
"M'name 's Sherman 'n this here 's mi wife Marge" vervolgde hij, terwijl hij waggelend tussen twee verbaasde roadrunners naar ons toebeende.
Marge stapte koket uit de bus, een ketting achter zich aansleurend waar de obligate hond aan bleek vast te zitten.
"Oohw yeeh, this 's our dog Cindy. Say ellow Cindy"
'Warf, warf"
Ze waren juist de "Rio Grande Village RV Park" binnengereden in hartje Big Bend en wilden weten of er hier ergens een boom stond die enige schaduw op hun gevaarte kon werpen.
Stomme vraag dacht ik nog, sequoia's groeien alleen in Californie. Maar kom, we doken al snel in een geanimeerd gesprek, dat eindigde in het uitwisselen van elkaars geliefde bieren. De zijne waren Duitse (niet slecht volgens mijn bierproever Dien), de onze zeldzame Belgische.
Een paar uur later, we begonnen juist te aperitieven, klop, klop aan ons deurtje (we zaten onderkoeld met de airco op max, buiten was het nog te warm) : de Sherman.
"Hay Djien", handig dacht ik, hij heeft een unisex naam voor ons bedacht.
"What 'bout us havin a margherita sunset drivin party?...
"Well,... we don't know... euch..."
"Fine, we'll be pickin' ye up in 'bout twenny minets. Marge makes the best margrita's in town"
"Dat kan ik geloven" zie ik in't vlaams tegen Dien, "hier staat maar 1 barak met 2 geheelonthoudende Rangers"
Tien minuten later stonden ze voor onze oprit met hun prachtige Chevrolet 4 x 4, die met een speciaal stuursysteem achter hun bus wordt meegetrokken. (Dat zie je hier courant, en regelmatig daar achter nog een trailer met een zeilboot en 2 jetski's erop)
Zij zat nog koketter achter het stuur, met in de rechterhand een volle tumbler margherita, hij ernaast met de hond op zijn schoot en het glas in de ene hand, een kommetje drank voor Cindy in de andere. (Ik denk dat het water was maar ik ben niet zeker) We namen plaats op de achterbank, een open bar tussen ons in en bedienden ons. Uit eerlijke schaamte hadden we een fles witte en een fles rode wijn meegeracht.
Tegen 10 mijl/uur reden we langs een zandweg de bergen in, op zoek naar de zonsondergang, maar door de frequente stops omwille van refills hebben die niet gevonden.
Maar de sterren flonkerden helderder dan ooit....
|
