Witte kantxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In de loop van de 18de eeuw kreeg de Russische hofkledij een Westers tintje. Ook de kledij van de rijke koopmanstand werd hierdoor beïnvloed.
Daardoor bleef ook de witte kant een gevestigde waarde.
De metaalkant werd meer en meer vervangen door stroken witte linnen en zijden kant.
Ingevoerde kant was zeer duur en was het privilege van de tsarenfamilie en het hof. Daardoor begon men de buitenlandse kanten na te bootsen.
Na zijn bezoek aan Parijs, in het begin van de 18de eeuw, stichtte Peter de Grote een kantatelier voor zijdekant in Novgorod en aan het hof stond het kantatelier onder de leiding van een Brabantse kantwerkster.
De kant was niet zo fijn als de Westerse omdat men niet beschikte over voldoende fijn garen, maar toch gaven de Russische kantwerksters er een persoonlijk touch aan. De motieven, meestal pauwen, bomen, vogels, werden omrand met een dikke draad om beter uit te komen.
|
