|
De heer Debersaques is blijkbaar ook een kantliefhebber !!!
Ode aan de kantxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Als wij nu eens klosjes waren?
Kantwerkklossen aldoorheen.
Vriendschap namen wij als garen,
t Werd een kantwerk als geen één.
Rusteloos wriemelen op het kussen,
Werken aan het groot patroon
Met ons kruisen als spelden ertussen.
Och, t ware toch al te schoon.
Mocht ons garen nimmer kort zijn,
Het kussen nimmer vrij.
Laat ons, met de spelden, klossen zonder pijn.
Zo, ja zo maken wij ons Here blij.
Klikklakklikkend door elkaar,
t garen vliegt, t een al over t andere.
Zo, komt t levenskantwerk klaar.
En garenloze klosjes ruimen plaats voor andere.
t Klinkt simpel, rijmelaarswoorden
En toch
denk eens na!
t Komt uit dieper zielsakkoorden.
Daarom is t dat jij en ik besta.
Eric Debersaques
|
