Op de burchtheuvel vind je in deze wijk ook de Matthiaskerk (Matyas templom). Het was eerst een 13e eeuwse kerk, maar na de verovering door de Turken werd het een moskee.
Na grondige verbouwingen werd het later opnieuw een kerk, maar pas in de 19e eeuw kreeg deze katholieke kerk haar huidige naam Matthiaskerk, zo genoemd naar de voormalige koning. Het is wel de meest bezienswaardige kerk van Budapest en herbergt ook een museum met kerkschatten.
Ook de straten in de burchtwijk zijn een wandeling waard.

Deze kerk is een lust voor het oog van de camera.

De kerktoren gevat door een poortje van het Vissersbastion, waarover later.

Achter de Matthiaskerk ligt het Hilton-hotel van Budapest. De weerspiegeling in de ruiten van dit hotel, biedt een speciaal effect aan de foto, waar geen fotoprogramma aan te pas is gekomen.

Om de Burcht, die op een hoogte van vijftig meter ligt,  te bereiken kun je kiezen uit twee mogelijkheden: Of je loopt via een stenen trap naar boven of je verkiest de tandradbaan, die je zonder spierpijn naar boven brengt. Lui als we zijn, kozen we voor de laatste mogelijkheid. Elk treintje heeft drie compartimenten, die elk vijf personen kunnen vervoeren. Door de schuine ligging biedt elk compartiment uitzicht op de omgeving tijdens de rit.

Het uitzicht op de bruggen over de Donau is prachtig. Vooral de kettingbrug, die geconstrueerd is door de Brit Adam Clark, is een juweeltje. Deze oudste brug stamt uit het jaar 1849 .

De koninklijke adelaar.

De door Adam Clark gebouwde kettingbrug, gezien vanaf de Burcht.Door de smog is het helaas geen heldere foto.

De Adam Clarktunnel, waardoor dagelijks veel Oost-Europese  auto's rijden, die mede verantwoordelijk zijn voor de smogvorming in deze stad.

In 1988 bracht ik een bezoek aan Budapest, tezamen met de cursusgroep Engels. Deze cursusgroep bestond uit ouders van de kinderen op de school, waar ik werkzaam was.

Budapest is de hoofdstad van Hongarije en ligt aan de Donau, die echter niet de kleur had, zoals deze wordt bezongen in het lied "Donau, zo blauw, zo blauw, zo blauw"! Beter had hier gepast 'zo grauw'!
 De stad ligt in het noorden van dit land, op de grens van het bergland in het noorden en de laagvlakte in het zuiden.
De stad bestaat uit twee delen, die aan weerszijden van de Donau ligt. Buda ligt op de rechteroever en is het meest oude gedeelte van de stad. Hier vestigden zich omstreeks het jaar 100 na Chr. de Romeinen. Pest ligt op de linkeroever en heeft moderne gebouwen en brede boulevards. 

Vanaf Pest is duidelijk te zien dat het voormalig koninklijk paleis, ook wel de Burcht genoemd, het stadsbeeld op de rechteroever beheerst, evenals de heuvel met de St. Matthiaskerk.
In de loop van de geschiedenis is het koninklijk paleis twee keer verwoest geweest en tijdens de Tweede Wereldoorlog brandde het geheel uit. Na restauratie werden hier musea ondergebracht en   ook de Nationale Bibliotheek is hier gevestigd.

Op bijgaande foto is het vml. koninklijk paleis te zien.

Het koninklijk paleis 'de Burcht' vanuit een andere invalshoek .

Ter afsluiting van de berichten over Toscane nog een tweetal foto's, die het landschappelijk karakter van dit gebied treffend in beeld brengen .

De foto's zijn genomen in de omgeving van San Gimignano.

Met deze foto besluit ik de reeks over Toscane en ik hoop, dat ik veel mensen een plezier heb gedaan door dit gebied eens in de schijnwerpers te plaatsen. Misschien heeft het uw nieuwsgierigheid gewekt en tenslotte is Italië ook niet het eind van de wereld, zodat een bezoek aan dit gebied zeker tot de mogelijkheden behoort.

Romulus en Remus

In Siena doet de legende de ronde, dat de stad Siena gesticht is door de tweelingbroers Senius en Ascanius. Zij waren zonen van Remus, de tweelingbroer van Romulus, die Rome stichtte.
Na de broedermoord op hun vader vluchtten Senius en Ascanius voor hun oom Romulus op paarden met een zwart en een wit zadeldek. Bij hun vlucht werden zij vergezeld door een wolvin.
Zij vonden een plaats om zich te vestigen en Senius gaf zijn naam aan die plek, van waaruit later Siena zou verrijzen.
Daarom is de zogende wolvin het symbool van Siena, die je op bijgaande foto ziet afgebeeld. Dit beeld staat in de hal van het Palazzo Publico (stadhuis) naast de Torre del Mangia. Maar de afbeelding vind je ook op andere plekken in Siena.

Het stadswapen van Siena is ook zwart-wit, wat herinnert aan de kleuren van de zadeldekken van de twee broers.