Vandaag een foto van een flat in de Bijlmer in Amsterdam Zuidoost, waar onze oudste zoon een tijdje heeft gebivakkeerd met zijn vriendin. Hoewel het niet de leukste plek is om te wonen, viel mij het lijnenspel van de galerijen op en als hobbyist probeer je dit dan vast te leggen. Op 4 oktober 1992 kwam de Bijlmer in het nieuws doordat een vliegtuig van een Israëlische maatschappij zich in éen van de flats in de Bijlmer boorde en een groot gat sloeg in een van die flats. Een feit, dat door de nabestaanden elk jaar nog steeds wordt herdacht.

Bijgaande foto van dit beeld is karakteristiek voor de stad Groningen. Het is het 'Peerd van Ome Loeks', dat in het volgende liedje als volgt wordt verwoord:




't Peerd van Ome Loeks is dood
Loeks is dood, Loeks is dood,
't Peerd van Ome Loeks is dood
hartstikke dood.
Haar 'm maor vret'n gev'n
(had hem maar vreten gegeven)
was hij wel in lev'n blev'n
(was hij wel in leven gebleven)
Peerd van Ome Loeks is dood
hartstikke dood !

Volgens de legende is Loeks Broekmans, een voerliedenknecht aan het Boterdiep, hartstochtelijk verknocht aan zijn kolossale paard Graaf. Op een dag werd Graaf plotseling ziek. Loeks voerde hem zelfs zijn eigen brood, maar het mocht niet baten. Graaf stierf.

Het blijft ook morgen nog herfstachtig, al gaat de temperatuur omhoog en voor de tijd van het jaar zelfs hoog, dus we mogen nog niet te hard mopperen. De vooruitzichten zijn echter voor de donderdag goed en beloven ons zelfs zonneschijn !
Nog een paar dagen en de wintertijd gaat in en daarmee de lange avonden om achter de PC te kruipen om allerlei zaken aan de orde te stellen.
Bijgaande foto maakte ik een paar jaar geleden in het bos ten zuiden van Groningen, in de Appelbergen, een leuk wandelbos om te genieten van de natuur.


Een gedichtje van De Genestet met leuke woordspelingen:

De drukker drukt in droeve druk
het drukken baart hem weinig druk.
Viel 't drukken maar wat drukker,
't waar geen bedrukte drukker.

De herfst heeft nu zijn intrede gedaan, en wel met een hevige donderslag zondagmorgen. Gisteren regende het in Groningen de hele dag en op dit moment waait er een sterke wind. Geen weer om er eens lekker op uit te trekken dus en ook niet de ideale omstandigheid om te fotograferen. Daarom maar even in het archief gedoken en bijgaande foto gevonden van de opruimers in de natuur !
Sommigen weten nog niet, dat je de foto kunt vergroten door er op te klikken, er verschijnt een handje ,klik en de vergroting verschijnt.

Een fijne dag toegewenst !

Ik weet niet wat er aan de hand was, want gisteren kon ik niet op mijn blog komen en kreeg de mededeling dat de website niet gevonden kon worden. Ik heb daarom maar systeemherstel gebruikt en zie daar mijn blog bestaat gelukkig nog. Nu kan ik toch nog een gedicht van Rhijnvis Feith (1753-1824), die ik op mijn blog wilde zetten ter overdenking, plaatsen. Lees, hoe alles in het leven eigenlijk maar betrekkelijk is.

Kortheid des levens.

Het menschelijk geslacht valt als blaad'ren af:
wij worden en vergaan, - de wieg grenst aan het graf -,
daartusschen speelt een droom een treurspel met het harte;
de smart wijkt voor de vreugd, de vreugd weer voor de smarte;
de koning klimt ten troon, de slaaf buigt voor hem neer;
de dood blaast op het spel, - en beiden zijn niet meer.