Fotografeer nu voor later, maar weet ook dat later NU is ! KLIK OP DE FOTO VOOR EEN VERGROTING
21-02-2006
ITALIÃ- TOSCANE
In de komende tijd dwalen mijn gedachten terug naar ons bezoek aan Toscane in 1999, een regio in centraal Italië, dat vaak wordt gezien als één van de mooiste streken van Italië. Er wordt wel eens beweerd, dat Toscane de regio is, waarbinnen de Italiaanse Renaissance de beste resultaten behaalde. Vooral onder het geslacht van de Medici's maakte het toenmalige Groothertogdom Toscane een echte bloeitijd door. Dit uit zich nu onder meer in de architectuur, de schilder- en beeld-houwkunst, die in tientallen beroemde musea verzameld zijn, zoals o.a. in de Uffizi in Firenze, of Florence, zoals wij deze stad meestal noemen. Daarnaast is dit gebied bekend om zijn typisch Italiaanse wijnen als o.a. Chianti.
In de volgende afleveringen hoop ik het een en ander over de verschillende plaatsen in deze regio te kunnen vertellen.
Pisaligt dichtbij de mond van de rivier Arno, een naam die nogal eens in kruiswoordpuzzels voor komt. Het is een middelgrote stad met ongeveer 90.000 inwoners. In de Middeleeuwen was Pisa één van de vier maritieme republieken: Pisa, Venetië, Genua en Amalfi. Aan de laatste plaats heb ik reeds eerder enige aandacht besteed.
Pisa beleefde in de 12e en 13e eeuw zijn glorietijd en veroverde onder andere het eiland Sardinië. In 1406 werd Pisa veroverd door de Florentijnen en was het gedaan met haar zelfstandigheid. De meest bekende persoon van Pisa is wel Galileo Galilei, naar wie ook de internationale luchthaven van Toscane is vernoemd.
(Galileo Galilei (1564-1642) is de ontdekker van de astronomische klok en de telescoop, waarmee hij ontdekte dat de manen rond Jupiter met deze planeet een klein zonnestelsel vormden.)
Maar Pisa is daarnaast natuurlijk beroemd om zijn scheve toren, die vrij staat van de kathedraal van Pisa. Vanzelfsprekend is het nooit de bedoeling geweest om een scheve toren te bouwen. Tijdens de bouw in 1173 begon het overhellen al in het begin van de bouw. De toren is 55 meter hoog en de huidige helling is plm. 10%. In 1990 begon de toren verder te hellen en werd uit veiligheidsoverwegingen gesloten voor het publiek, waarna er werd begonnen met het verminderen van de helling tijdens een restauratie. Toen wij er waren zagen we dat de toren aan de voet was verzwaard met grote betonnen blokken en lood, terwijl er zware kabels waren aangebracht, die steeds een stukje verder konden worden aangespannen. Het bouwwerk is daarmee 44 centimeter recht getrokken en de fundamenten zijn versterkt. Een duur grapje, want alles bij elkaar was er 28 miljoen Euro mee gemoeid. Onze zoon is er vorig jaar geweest en hij kon de toren met zijn gezin gelukkig weer bezoeken, zij het, dat het aantal bezoekers per keer gelimiteerd was.
Als de februarizon begint te schijnen en inderdaad al kracht heeft, begin je aan de lente te denken, maar als ik al wandelend dit tafereel aantref op een boom, zou je eerder aan de herfst gaan denken. Is de natuur een beetje van streek ? Het levert in ieder geval een mooi plaatje op, vind je niet ?
Op de zondagmiddag even aan de wandel langs een van de vijvers bij mij in de buurt en deze twee ganzen roepen bij mij het beeld op van de balletdans ' Pas de Deux' .
Caserta is een stad van plm. 65000 inwoners en ligt ongeveer 30 kilometer ten noorden van Napels. Deze stad ligt aan de rand van de Campanische Vlakte op een hoogte van 68 meter.
De stad is voornamelijk bekend vanwege het koninklijk paleis La Reggia, dat gebouwd is in opdracht van Koning Karel III van Bourbon. De Vlaming Gaspar van Wittel is de architect van dit enorme bouwwerk. Hij wordt in het Italiaans echter Vanvitelli genoemd, misschien omdat zijn ware naam niet door de Italianen kan worden uitgesproken, wie weet ........
Het gebouw meet 274 x 184 meter en heeft 1200 kamers, verspreid over de vijf verdiepingen.
De tuin achter het paleis heeft een lengte van drie kilometer en bestaat uit een vlak en een hellend gedeelte en biedt daardoor een bijzonder perspectief. Vanwege de aanleg wordt dit ook wel het Versailles van Italië genoemd. De tuin heeft veel beeldengroepen en waterpartijen.
In de Tweede Wereldoorlog diende dit paleis als het hoofdkwartier van de Geallieerden.
TIVOLI is een stad, die zon twintig kilometer ten oosten van Rome ligt in de provincie Rome. Deze stad telt rond de 50.000 inwoners en is vooral beroemd geworden door zijn paleizen en prachtig aangelegde tuinen.
Tivoli of Tibur, zoals het in de Oudheid werd genoemd, werd in 125 na Chr. gesticht. Door zijn schilderachtige omgeving en het koele klimaat was het dorpje in de Romeinse Tijd erg geliefd.
In de 2e eeuw liet Keizer Hadrianus er een groot complex van tempels, paleizen, bibliotheken, theaters etc. bouwen, waarvan nu nog steeds veel resten als ruïnes aanwezig zijn. Behalve keizer was Hadrianus ook architect en realiseerde gebouwen naar het voorbeeld van bouwwerken in Egypte, Griekenland en andere landen, die hij tijdens zijn reizen in het Romeinse Rijk had gezien.
Een belangrijke toeristische trekpleister is echter de Villa dEste, een buitenverblijf van kardinaal Ippolito dEste, die leefde van 1509-1572. Hij was de zoon van Lucrezia Borgia en Alfonso I.
De villa is gebouwd op de resten van een Benedictijns klooster, dat op zijn beurt weer gebouwd was op een Romeinse villa. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om dit complex te kunnen bouwen, want er moesten allerlei rotsen weggehaald worden en de afgronden moesten worden opgehoogd tot een mooie heuvel, waarover de riviertak van de Aniene geleid kon worden. Hiervoor moest de berg onder de stad worden doorboord om het water van de Aniene in een gecompliceerd en betrouwbaar functionerend systeem onderaards te laten stromen naar de vele waterwerken in de tuinen.
Daarbij werd handig gebruik gemaakt van het hoogteverschil en het water loopt nog steeds van het hoogste punt via vertakkende hoofdleidingen over het gehele terrein en voorziet de tientallen fonteinen en waterwerken doorlopend van water.
Na restauratie in de twintigste eeuw is Villa dEste met de prachtige tuinen en de vele fonteinen door Unesco uitgeroepen tot Cultureel Werelderfgoed.
