Een belangrijke toeristische trekpleister is echter de Villa d’Este, een buitenverblijf van kardinaal Ippolito d’Este, die leefde van 1509-1572. Hij was de zoon van Lucrezia Borgia en Alfonso I.

De villa is gebouwd op de resten van een Benedictijns klooster, dat op zijn beurt weer gebouwd was op een Romeinse villa. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om dit complex te kunnen bouwen, want er moesten allerlei rotsen weggehaald worden en de afgronden moesten worden opgehoogd tot een mooie heuvel, waarover de riviertak van de Aniene geleid kon worden. Hiervoor moest de berg onder de stad worden ‘doorboord’ om het water van de Aniene in een gecompliceerd en betrouwbaar functionerend systeem onderaards te laten stromen naar de vele waterwerken in de tuinen.

Daarbij werd handig gebruik gemaakt van het hoogteverschil en het water loopt nog steeds van het hoogste punt via vertakkende hoofdleidingen over het gehele terrein en voorziet de tientallen fonteinen en waterwerken doorlopend van water.

Na restauratie in de twintigste eeuw is Villa d’Este met de prachtige tuinen en de vele fonteinen door Unesco uitgeroepen tot  Cultureel Werelderfgoed.