Vandaag ben ik toch - ondanks de hitte- nog eens naar het Martinikerkhof gefietst, want het zinde mij niet dat ik niet alle details van het huis 'Cardinaal'  goed had weergegeven. Bijgaand een foto van het volledige huis en vervolgens de drie medaillons gefotogafeerd met telelens.

Vandaag peddelde ik naar de binnenstad van Groningen om een nieuwe telefoon aan te schaffen, want de huidige functioneert niet meer zo goed. Als je dan toch in de binnenstad bent, dan is er altijd wel iets om op de gevoelige plaat vast te leggen. Ditmaal het Provinciehuis, dat net als het Gemeentehuis ook in de binnenstad ligt.
Oorspronkelijk was hierin tot 1602 een school gevestigd tot het werd aangekocht door de provincie. In de loop der eeuwen zijn er steeds aanliggende panden bijgekocht en bijgebouwd tot wat het nu is.

Foto: Het Provinciehuis gezien vanaf de Grote Markt.
 

Het Provinciehuis ligt aan het Martinikerkhof, een rustplek midden in de stad.

Links van het Provinciehuis treffen we het zogenaamde huis 'Cardinaal' aan uit 1559 en nu in gebruik als conciërgewoning. Links op de achtergrond is nog een gedeelte te zien, waarin de Sint Maartensschool vroeger was gevestigd. Het gebeeldhouwde front van deze woning is afkomstig van een afbraak van een woning in de Oude Kijk in 't Jatstraat.
We lezen: ' De opeenvolging van Dorische, Ionische en Corintische halve, gecanneleerde zuilen en pilasters, fraaie zuilbasementen en scherp geprofileerde lijsten, vleugelstukken in beide grote trappen van de topgevel en medaillonportretten van Alexander de Grote, konig David en Karel de Grote maken dit geveltje tot een artistiek geheel. "(Uit Historie van Groningen)

Ik ben er kennelijk toch te oppervlakkig aan voorbij gegaan als ik dit lees en ik zal er zeker nog eens heen gaan om dit gebouw nader te bekijken.

De Herestraat - normaliter al de drukste winkelstraat van Groningen - hier gezien vanaf het Waagplein kijkend naar het zuiden toont wel de grote belangstelling voor de slotmanifestatie.

Je kon gisteren op de hoofden lopen, zoveel mensen bezochten de binnenstad, oftewel het centrum van Groningen, in het kader van de afsluting van de Landenweek China.
Naast de vele stalletjes zagen en hoorden we een Chinees orkestje spelen met de typisch Chinese klagende klanken, die voortgebracht werden op een snaarinstrument, dat wij niet kennen.

Een interessant initiatief: Je eigen naam in Chinese tekens, die geen letters weergeven maar klanken. Ik keek mee over de schouder van dit charmante Chinese meisje.

Ook hier liet ik mijn camera over de schouder meekijken, hoe een Chinese waaier van een naam werd voorzien. De klanken werden eerst gedefiniëerd voordat  deze man zijn penseelstreken op de waaier aanbracht.

Ook een modeshow ontbrak niet tijdens deze afsluiting van de landenweek. Bevallige Chinese mannequins showden de typisch Chinese kleding voor het Groninger publiek.

In dit stalletje probeerden de Chinezen de nuchtere Groningers wegwijs te maken in het Mah Yong. Dammen is toch wel eenvoudiger !

De binnenstad van Groningen maakt zich vandaag op voor de afsluiting van de Landenweek China, na een aantal activiteiten die in de afgelopen week werden georganiseerd. Daarbij viel vooral het optreden op van de 22 kinderen tellende groep Cathey Future Children Art Troupe,  die in hun kleurrijke costuums een wervelende show gaven op het Waagplein achter het Stadhuis. Deze kinderen in de leeftijd van 5-12 jaar bleken waardige ambassadeurs van de Chinese Cultuur.

Vandaag is de binnenstad geheel autovrij om plaats te bieden aan honderden kramen in de feestelijk versierde straten.
Morgen kom ik hier nader op terug.

Foto: De feestelijk versierde Folkingestraat , waar vóór de WO II vooral veel Joden hun nering dreven en waar nu veel kleine winkeltjes het beeld bepalen. De landelijke ketens kregen hier gelukkig geen voet aan de grond.