Herinneringen aan de bloedige oorlog treffen we ook aan bij de souvenirwinkels, zoals deze foto helaas toont: helmen en bajonetten. Wie koopt deze toch........ ???
Reizende door Bosnië-Herzegowina op weg naar Mostar zagen we nog vele resten van de oorlog in de negentiger jaren. Waar Kroatië de meeste herinneringen aan deze oorlog heeft weten weg te wissen, mede door de inkomsten uit de toeristenindustrie, heeft Bosnië-Herzegowina niet voldoende financiën om de geleden schade volledig te herstellen. In Mostar treffen we buiten het oude stadsgedeelte naast nieuwbouw nog veel beschadigde gebouwen aan, zoals op deze en volgende foto's is te zien.
Geldgebrek wordt op deze foto in beeld gebracht. Eén helft van dit flatgebouw is opnieuw bepleisterd, terwijl op de andere helft de vele kogelinslagen nog steeds zichtbaar zijn.
Het oude stadsdeel van Mostar is geheel geplaveid met keien, wat het lopen er niet gemakkelijker op maakt. Als je in gedachten teruggaat naar vroeger tijden, hoor je als het ware het geratel van de wielen van de wagens, die op weg zijn om hun vracht ergens af te leveren.
De Neretva stroomt door Bosnië en Herzegovina en Kroatië en is 223 kilometer lang. De Neretva ontspringt op de berg Lebrnik en stroomt naar het noordwesten langs Konjic naar het Meer van Jablanica, vervolgens buigt de rivier naar het zuidwesten richting Mostar om uit te komen in de Adriatische Zee.
Foto:
Vanaf de brug ontvouwt zich naar beide kanten een mooi panorama.
Stari Most ("Oude Brug") is een brug over de rivier de Neretva, in Mostar, Bosnië en Herzegovina.
De stad Mostar werd gesticht in de 13e eeuw, en functioneerde als het handelscentrum van de regio door de strategische ligging tussen de zee en het binnenland. De enige brug over de rivier de Neretva was in Mostar. Dit was een houten brug, die regelmatig de geest gaf en opnieuw moest worden aangelegd.
In de 16e eeuw gaf Sultan Süleyman daarom opdracht tot de bouw van een stenen brug in Mostar. Het werk aan deze brug begon omstreeks 1557 en in 1566 werd het werk voltooid. In de loop der jaren werd de brug herhaaldelijk gerestaureerd en veranderd door opeenvolgende Ottomaanse heersers.
De brug, die na enige tijd de huidige naam kreeg, had een enkele boog van 29 meter lang, die op een hoogte van 19 meter de Neretva overspande. Op beide oevers stond een toren.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog bestonden er plannen om de Stari Most te vernietigen. Dit plan is niet uitgevoerd, maar de brug liep tijdens de Tweede Wereldoorlog wel schade op. In 1993 werd de brug verwoest tijdens de oorlog op de Balkan.
De herbouw van de stenen brug nam in 2001 een aanvang onder supervisie van UNESCO. De renovatie heeft bijna 13 miljoen Euro gekost, waarvan het merendeel door de Europese Unie betaald is. Op 23 juli 2004 werd de brug feestelijk heropend en op de UNESCO-lijst als Werelderfgoed geplaatst.
Met een laatste blik op het Sponzapaleis, nemen we afscheid van deze mooie gerestaureerde oude stad in het zuiden van Kroatië, die terecht op de Werelderfgoedlijst van de Unesco is geplaatst. Hiermee nemen we ook afscheid van Kroatië om nog een tweetal korte excursies naar Bosnië-Herzegowina en Montenegro te maken. Daarover morgen meer.
De ingang van de haven van Dubrovnik wordt beheerst door het Fort Revelin,dat in 1462 werd gebouwd om de stad te beschermen tegen de Turken en Venetianen. De constructie van dit fort mag perfect worden genoemd, daar het zelfs de aardbeving van 1667 heeft doorstaan.
Als je de beelden van de bosbranden in Kroatië op de TV ziet en bovendien hoort dat de oude ommuurde stad bedreigd werd, dan moet je er toch niet aan denken dat deze prachtig gerestaureerde stad een prooi van de vlammen zou worden. Gelukkig draaide de wind, waardoor het gevaar in eerste instantie is geweken.
Op bijgaande foto zie je de poort onder de klokkentoren, die toegang geeft tot de haven van Dubrovnik, waarvan ik morgen foto's zal laten zien.
