... Pffffff ... het was me het week-endje wel ... Ons week-endje aan zee ... boordevol gezonde zeelucht ... alleen had het plaatselijk vandeeg een verflucht .
We hebben de traphal van ons appartementje een nieuw kleurtje gegeven én de trap "gewit" ... Hoé het komt ik weet het niet , maar op mezelf zat bijna zovéél verf als op de muren .
Toch ziet het er nu fantastisch uit , al zeg ik het zelf ...
Mijn man en ik stonden naar de verbouwingente kijken en maakten op de begane grond een praatje met M. , onze aannemer .
Hij wou ons iets tonen en moest daarvoor de stelling op .Hij klauterde gezwind via de tussenschotten naar omhoog en zette met één beeneen stap op de bovenste stellingsplank ...
Had hij dat maar niet gedaan , want dié plank vloog de lucht inen M.schooflangs de stellingspaal terug naar beneden.
Mijn man en ik keken geschrokken toe en mijn hart sloeg tot in mijn keel !
Gelukkig bleef M. met zijn t-shirt hangen aan een haak van die paal,zodat dit ergervoorkwam .
Bungelendhing hij met zijn armen half omhoog aan de stelling en toonde ons onvrijwillig een flink stuk blote buikdoordat zijnvastgehaakte t-shirt omhoog gekropen was
Mzeimet een bijna verontschuldigende stem ik heb niets ... en vlak daarachter mijne knop is los .
Ik snapte niet waarover hij het had ... ik zag zo direkt nérgens een knop ...
totdat zijn broek vervaarlijk begon te zakken ...
Daar stonden we dan ...
Manlief met zijn ogen nogvol schrik van het gebeuren...
De mijne vol schrik én ongeloof ...
Die van M vol schrik , verbazing , ongeloofenschaamte...
Mijn man heeft M bevrijdt uit zijn benarde situatie .
Ikzelfwist niet hoe ik me houden moest , heb me omgedraaiden ben weggestapt...
om op een veilige plaats te kunnen bulderen van het lachen .
Lang geleden was er in India eens een vrouw die met haar man bij haar schoonmoeder in huis woonde .Die schoonmoeder was een lastig mens: ze klaagde en zeurde de hele dag. De vrouw hield het lang vol, maar op den duur werd ze er toch gek van, en ze besloot in wanhoop om aan een medicijnman een drankje te vragen waarmee ze haar schoonmoeder ongemerkt en langzaam zou kunnen vergiftigen.De medicijnman gaf haar geen drankje maar kruiden ...daar moest ze de voeten van haar schoonmoeder elke avond mee insmeren, en dan zou ze na enige tijd vanzelf een pijnloze dood sterven. Zo gezegd, zo gedaan.De vrouw deed haar werk avond aan avond met aandacht en toewijding. Maar wat er gebeurde was dat haar schoonmoeder gaandeweg vrolijker en opgewekter werd en ophield met klagen en zeuren.De schoondochter begon zelfs op haar gesteld te raken en spijt te krijgen van haar moorddadige gedachten en handelingen. Ze ging opnieuw naar de medicijnman en vroeg hem om een medicijn dat de uitwerking van de giftige kruiden teniet zou doen.Deze begon te lachen en zei haar dat hij haar slechts onschuldige lekker geurende kruiden had gegeven, en dat de verandering die was opgetreden het gevolg was van het feit dat ze elke dag de tijd had genomen om de vrouw aandacht te geven en haar voeten te masseren ...
Uit: Dansend tussen vreugde en verdriet van Mansukh Patel
Mijn naam is Nanny en mijn nickname is Klaverke . Ik ben woonachtig in het noorden van Antwerpen en ben nog maar pas begonnen aan dit blog . Kom dus regelmatig even kijken om te zien wat ik er weer bijgeplaatst hebt ... Tevens zou ik het erg prettig vinden als je een berichtje achterliet in mijn gastenboek . Ik wens je nog veel plezier op dit blog en kom gauw nog een keertje terug .
Ja lap ... ik geraak maar niet wijs uit dat kaderke in "personaliseer " ... en wat nu ... ??? ... zal nog eens het forum uitpluizen ... misschien staat er daar iets van op ... of anders de richtlijnen nog een nakijken ...
pfffffffffff ... soms krijgt een mens er gelijk een punthoofd van ... ( knipoogje )
Een waterdrager moet elke dag voor zijn Meester naar de rivier om water te halen. Aan weerszijden van zijn lichaam hing een kruik aan een houten juk. De ene kruik was zo goed als nieuw, puntgaaf en zonder lek, de andere kruik was oud en gebarsten en hij verloor permanent water. Bij thuiskomst blijkt de helft van deze kruik soms al leeg te zijn en dat deed de oude kruik veel verdriet.
Op een dag kan hij het niet meer voor zich houden en zei tegen de waterdrager: "... Meester ik schaam me zo ... " " Maar waarom dan toch ", vraagt de waterdrager. " Omdat ik niet in de schaduw van uw andere kruik kan staan. Hij levert dagelijks de volle inhoud water af, terwijl ik onderweg steeds water verlies. "
" O, maar dat wist ik immers al lang ... toch heb ik je al die tijd graag willen gebruiken " antwoordt de waterdrager. " Zijn die mooie bloemen langs de weg je dan niet opgevallen ?
Ze groeien alleen maar aan jouw kant. Enige tijd geleden heb ik daar zaad uitgestrooid, jij hebt ze elke dag begoten en nu kan ik steeds een prachtig boeket plukken voor mijn heer "
Een tijdje komt er geen antwoord van de gebarsten kruik, zo heeft hij het nog nooit bekeken ...
Hij heeft die bloemen wel zien groeien, maar dat zijn Meester hem bewust in dienst heeft gehouden en dat hij hem ondanks alle gebreken toch kan gebruiken ... dat was nog nooit bij hem opgekomen.
Als je een andere site wil bezoeken raad ik aan om deze muziek uit te zetten anders hoor je steeds de muziek van het blog en NIET van de WEBSITE . Hoe zet je de muziek juist af ??? Klik op de eerste knop ( met twee streepjes) in onderstaande balk om te onderbreken en dan op de tweede knop ( vierkantje ) om volledig te stoppen ! Veel surf plezier !
KLIK op de AFBEELDING hieronder om naar KLAVERKE' S WEBSITE te gaan . VERGEET NIET om de MUZIEK UIT TE ZETTEN anders hoor je steeds de muziek van het blog EN NIET VAN DE WEBSITE ! ! !
de schaduw van uw andere kruik kan staan. Hij levert dagelijks de volle inhoud water af, terwijl ik onderweg steeds water verlies. "
