Na de bevrijding tussen november 1944 en mei 1947 fungeerde het terrein van de Wikings als interneringskamp voor collaborateurs. De Wikings opgericht in 1924 door Baldewijn Steverlynck bestond uit tennispleinen, voetbalveld, looppiste en een openluchtschouwburg. Tijdens de oorlog hadden de Duitsers er hun intrek genomen. Door de strijd waren er veel vernielingen aangebracht. In oktober 44 werd de opdracht gegeven er een interneringskamp op te richten. De firma De Coene kreeg de opdracht diverse barakken te bouwen voor een aantal gevangenen tussen de 60 en 120 man, verder wasplaatsen, wc’s en andere voorzieningen. Er was een capaciteit van 1500 gevangenen. Het werd destijds aanzien als een “Modelkamp”.

(Bronnen : Archief Turbo – Joost Ballegeer)

Zoals we de Wikings kenden tot in 2007.

Beelden van voor en rond de oorlogsjaren, de Wikings op de achtergrond. Onderaan de Wikings achter de Groeningebrug (Kromme Leire’s brug) opgeblazen tijdens de oorlog.

Wandelgang tussen de barakken en de afspanningsdraad – Links toiletten – Achteraan een mirador. De afspanning bestond uit dubbele afrastering met prikkeldraad. Er waren vier miradors aanwezig. De gewapende bewaking werd gevormd door Rijkswachters. Dagelijks werd er dril gegeven door oud Gendarm Catry.

Zicht op de barakken, achteraan centraal een mirador. De Leie trad meermaals uit haar oevers waarbij de kleine barakken onder water kwamen te staan.