|
|
|
KVE 50+ VZW is een afdeling van KVE |
|
|
14-09-2012 |
14/09/2012 Den Derby 2 |
Ontspannend en plezant no nonsens toneelstuk rond een gekend onderwerp in
de Antwerpse voetbalmiddens. Namelijk de rivaliteit tussen twee voetbalclubs
Antwerp AC en Beerschot VC.
Het geheel speelt zich af in de Taverne waar Mitta Vandermaet als
cafébazin optreed.
Heel wat hilarische cafegesprekken over de rivaliteit tussen beide clubs
laaiden soms hoog op.
Het toneel werd succesvol aangevuld met zang al of niet via karaoke en
ook een vleugje romantiek mocht niet ontbreken.
Plezante avond.
|
|
|
|
04-09-2012 |
04/09/2012 Citytrip Tallinn |
Citytrip Tallinn
We hadden er
maandenlang naar uitgekeken (dixit G. Cox) en di 4 sept was het zover, bij het
ochtendgloren waren we onderweg met 41 deelnemers naar Tallinn, doel van onze 4-daagse
citytrip.
In Zaventem verliep
de inscheping vlot en na een rustige vlucht zetten we voet aan grond in de hoofdstad van
Estland. We werden er opgewacht door Meriké, onze plaatselijke gids, zoals
later zou blijken en zoals wij zeggen: een toffe madame.
Eerst lunchen en dan al meteen met zn allen de bus
in voor een eerste kennismaking met de highlightsvan Tallinn en onze gids, we
stelden al gauw vast dat ze zeer deskundig was en een meer dan behoorlijk
mondje Nederlands sprak.
We verbleven in het
Meriton Grand Hotel, op wandelafstand van de oude stad en dat heeft zijn
voordelen. Vóór het avondeten, te voet de stad in was dan ook een must.
Op woensdagmorgen
zette een flink ontbijt en een stralend zonnetje ons op weg om voluit de oude
Hanzestad te verkennen. Langs de paks Margareeta, de dikke Margareta, een verdedigingstoren,
genoemd naar het kanon dat deel uitmaakte van de verdediging tegen aanvallen vanuit de zee, en de 38m hoge Kiek
in de Kök, Kijk in de Keuken, een toren die zijn naam te danken heeft aan de
soldaten die beweerden dat ze vanaf deze hoogte, via de schouwen, in de keukens
van de omliggende huizen konden kijken, belandden we in de bovenstad.
De bovenstad is
ommuurd en wordt beheerst door de ruïnes van het kasteel van Toompea met als
blikvanger pikk Herman, de verdedigingstoren lange Herman.
Russisch-Orthodoxe
pracht vonden we in de Alexander Nevsky kathedraal en in de kathedraal van St
Mary geraakten we niet uitgekeken op het indrukwekkende orgel.
Werkelijk, deze
stad ademt geschiedenis.
Langsheen oude
Hanzehuizen, de St Nicolaaskerk en pittoreske straatjes en steegjes wandelden
we naar het prachtige stadhuisplein met zijn vele terrasjes waar we, bij een
drankje konden genieten van de gezellige drukte op het plein.
Na de lunch ging
het richting Rocca al Mare, het openluchtmuseum dat het leven toont in
Estland tussen de 18e en de 20e eeuw, met boerderijen,
windmolens, een dorpsschool en een echte kroeg waar lekkere kruidendrankjes
geschonken werden, dit om het hoofd te bieden tegen kwaaltjes in de komende
winter.
De avond werd afgesloten
met een diner in het restaurant Peppersack, we waren er daar zelfs getuige van dat de degens gekruist werden in een
duel om een schone jonkvrouw.
Op donderdag was in
het programma een bezoek voorzien aan het nationaal natuurpark Lahemaa. Dit
park, op een uurtje rijden van Tallinn en noordelijk gelegen langs de Estlandse
kust, is een oase van rust en een pareltje van de natuur. We wandelden er via
een knuppelpad doorheen het moeras tot bij de uitkijktoren met prachtig zicht
over de omgeving. In dit park gaat de lokale bevolking vaak paddestoelen en
bessen plukken. We zagen het rijke kapiteinsdorp in Käsmu en en keken onze
ogen uit op het interieur van het geheel gerenoveerde Palmse landhuis (manor). De
dag sloten we af in het restaurant Olde Hanse met een heerlijk middeleeuws
banket bij kaarslicht.
Vrijdag, en alweer
de laatste dag, wandelden we langs de prachtige tuin van het Kadriorg paleis. Het
paleis, dat bezocht kan worden tot eind augustus, was ooit de zomerresidentie
van tsaar Peter de Grote.
Interessant is ook
de geschiedenis van het Piritaklooster. Gebouwd in de 15e eeuw werd
het bewoond door zowel monniken als nonnen van de orde der Birgittijnen en
Birgittinessen.
Het klooster werd
vernietigd tijdens de Lijflandse oorlog. De ruïne staat er nog als belangrijke
toeristische attractie.
Het KUMU museum, een afkorting voor het Estse "Kunstimuuseum" is
het grootste en nieuwste van Estland. Het prachtige gebouw is van de hand van
een Finse architect. Wij bezochten er, als afsluiter, de afdeling met Estlandse
kunst, gemaakt tijdens de donkere Sovjet periode.
In de late namiddag
namen we, niet zonder een dikke knuffel, afscheid van onze gids die ons
gedurende 4 dagen had rondgeleid in deze gastvrije stad met zn vriendelijke
mensen.
Een tot weerziens?
Wie weet?
Vic Goelen
|
|
|
|
23-08-2012 |
23/08/2012 Duinkerke |
.
|
|
|
|
17-08-2012 |
18/08/2012 Bezoek aan JAÏN Tempel |
Bezoek aan JAÏN Tempel
Na enkele wisselingen in de samenstelling van
de groepen wegens misverstand omtrent het aanvangsuur, kon ons bezoek van start
gaan.
Onze gids, mevr. De Lauwer, tevens conservator
van de afdeling Indische Cultuur in het MAS, gaf ons in de ontvangstruimte van
de tempel een korte uiteenzetting over het ontstaan van de tempel. Indische
diamantairs, en tevens Jaïn volgelingen, zorgden voor het financieren en voor
de realisatie ervan. Mevr. De Lauwer schetste ook waarvoor de Jaïn leer staat.
Het is de oudste nog toegepaste religie met verrassend actuele waarden, nam. :
geweldloosheid, respect voor de andersdenkende mens, en respect voor de natuur
en alles wat leeft. De volgelingen zijn strikt vegetarisch.
Het embleem van het Jaïnisme is de Swastika,
het teken van de levenscyclus. Zij geloven in de wedergeboorte.
Daarna bewonderden we de buitenzijde van de
tempel. Hij is gebouwd in Noord- Indische
Putcherat stijl, uit de 10e tot 15e eeuw. De grote
houten ingangsdeur toont de 4 vormen van leven waarin men kan herboren worden :
mens, dier, god en hellewezen.
De beelden op de zijgevels tonen: duivels:
staan voor woede; olifanten: staan voor ego en trots; paarden: staan voor
energie en zelfdiscipline; en tot slot beelden van de mens: staan voor hebzucht.
Ook versiering met wielen met 16
spaken komt veelvuldig voor: het
symboliseert de levenscyclus en het wiel van de wet: de 4x4 te volgen wetten.
Boven op de massieve granieten toren staat een
vlaggenmast. Die is het zinnebeeld van de overwinning van het spirituele op het
wereldlijke. De vlag aan de mast wappert dag en nacht en wordt 1x per jaar,
eind augustus, met grote feestelijkheden, vervangen.
Toen was de tempel zelf aan de beurt. Schoenen
en handtassen bleven in de kleedkamer. Ook fotograferen in de tempelruimte was
verboden.
De Jaïn religie kent geen priesters. We zagen
wel 5 nissen met daarin Jinas, een soort Godheid. Van die 5 is de Moedergodin
erg populair. Elke morgen worden de beelden ritueel gebaad, versierd en de ogen
omringd met diamanten. De gelovigen raken de beelden aan met een soort pasta.
Ze houden een spiegeltje voor het beeld
: zo kunnen ze via de godheid in de eigen ziel kijken.
Tot slot kwamen we op de bovenverdieping in de
monumentale meditatiehal van 1.000 m2. Deze ruimte wordt vooral gebruikt om samen te mediteren en ook om te
luisteren naar voordrachten van monniken of nonnen : zij zijn de gelovigen die
de gelofte hebben afgelegd om de regels tot het uiterste, zelfs extreme toe te
passen.
Ook komen alle gelovigen daar samen om het
einde van de vasten te vieren.( eerste week van september). De hal heeft heel
mooie deuren met houtsnijwerk, en een marmeren vloer die prachtig inlegwerk in
Pietra Dura techniek heeft, vooral van
bloem motieven.
We dankten onze gids voor haar uitstekende
begeleiding bij dit bezoek.
Zie ook aanvullend : verslag van 17-08-2011
LVS
|
|
|
|
24-07-2012 |
24/07/2012 Ten Duinen & Atlantikwall |
Ten Duinen en Atlantikwall
Geen laatkomers, dus stipt om 07.15 startte de
bus richting t Zeitje. Onze chauffeur Dirk bracht ons zeer rustig naar onze
eerste halte. Op het zonovergoten terras
van het Gasterietje kregen we een lekkere tas koffie of thee met een smakelijke
koffiekoek.
Twee gidsen haalden ons op om 10.00 uur, en
loodsten ons door de overblijfselen van Abdij Ten Duinen, blootgelegd vanonder
2 à 3 meter duinenzand, waaronder ze voor enkele honderden jaren begraven
lagen. Wat zeker opviel waren de wel erg grote afmetingen van de kerk en de
verschillende abdijgebouwen. Dit was wel uit noodzaak zo gebouwd, vermits op
het hoogtepunt van de abdij er zon 122 monniken en 355 broeders samen leefden.
En, er was ook geen moeite gespaard om de resten
goed te conserveren.
Eén van de gidsen had een wel heel speciale
band met de site, want hij was opgegroeid in het oude vissershuisje op de site,
waar nu het Gasterietje gevestigd is.
Zijn vader was medewerker geweest bij de opgravingen in de jaren 50, 60 en
70 van de vorige eeuw.
Onze tocht door het interactieve museum bleef
beperkt tot enkele bijzondere items, aangewezen door de gidsen. We kregen een
beter inzicht in hetgeen de monniken als
hun dagtaak beschouwden, en ook over de hiërarchie tussen de monniken in het
klooster. Misschien een idee om tijdens een regenachtige dag aan zee nog eens
richting Ten Duinen te rijden en wat langere tijd daar te spenderen. Een korte speelfilm
met o.a. een piepjonge Jelle Cleymans
besloot ons bezoek bij de paterkes.
In De Panne bij restaurant Cajou was het (voor
KVE50+ de derde keer op rij!) weer heel lekker, en de bediening verliep vlot en
vriendelijk.
En dan verder naar het Provinciaal Domein
Raversijde waar de openluchttentoonstelling Atlantikwall op ons wachtte. Het
was even wachten aan de kassa vooraleer we onze
audiofoon kregen, want we waren daar kennelijk
niet alleen, wegens het mooie weer!
We konden een lang parcours (1ste +
2de wereldoorlog) van circa 2
uur volgen, of een korter parcours van 90 minuten, met enkel de
verdedigingslinies die gebruikt werden tijdens de 2de wereldoorlog.
We kregen een goed zicht op de wijze waarop de soldaten daar moesten leven in
die krappe ruimtes. Het geschut, de
kanonnen en de loopgraven waren knap gerestaureerd en nog in goede staat. Ook
vertelde de stem in de audiofoon ons
alles over de wijze van oorlogsvoeren. Een filmevocatie in een laatste
vissershuisje gaf ons nog wat geschiedenis mee over het verloop van W.O. II.
Na twee uur trap op, trap af, in onderaardse gangen
en in de loopgraven vertoefd te hebben
onder een wel heel warme zon, waren alle kelen erg droog en zakte iedereen af
naar het terras van het cafetaria van het domein. Daar konden we onze kelen
smeren, of, zoals sommigen, genieten van een lekker ijsje.
Om half zes was iedereen present op de parking
en kon de bus huiswaarts keren. t Was weer een mooie en leerrijke dag geweest!
L.V.S.
|
|
|
|
10-07-2012 |
10/07/2012 Mergelgrotten Kanne - Riemst |
De meeste deelnemers waren ruimschoots op tijd op Mariënborgh. Ook de bus
was drie kwartier vóór de vertrektijd ter plaatse.
De heenreis verliep niet helemaal zoals gepland. Ter hoogte van
Diepenbeek begon de bus te trillen en had de chauffeur moeite om te sturen. Hij
heeft zich dan (met alarmlichten) op de pechstrook gezet en is stapvoets
doorgereden naar de volgende uitwijkplaats, ± 500 meter verder. Daar heeft hij
de bus geïnspecteerd en bleek dat er olie lekte uit het systeem voor
stuurbekrachtiging. Met een dergelijk defect kon de reis niet worden voortgezet
en heeft de chauffeur gebeld met zijn baas. Reizen Verhoeven heeft dan
onmiddellijk contact opgenomen met een busmaatschappij uit Diepenbeek en die
heeft in allerijl een chauffeur opgeroepen en een andere bus gestuurd.
Ondertussen was de chauffeur nog 500 meter verder gereden over de pechstrook om
de afrit Diepenbeek te nemen. Op die manier moesten de deelnemers niet op de
autoweg overstappen.
Ondertussen hadden we contact opgenomen met de verantwoordelijke in
Kanne, die onmiddellijk maatregelen nam om het programma aan te passen aan het
verlate uur.
Bij aankomst werden eerst koffie en thee geserveerd met cake. Daarna
leidde de gids het gezelschap door de deelgemeente Kanne en de groene zone buiten
het dorp om te tonen waarvoor de mergel werd gebruikt bij de bouw van huizen,
kastelen, kerken, omheiningmuren
Hij
liet niet na te wijzen op de specifieke eigenschappen van dit gesteente, maar
had ook interessante weetjes over de architectuur, de natuur en de geschiedenis
van de streek. Een toegevoegde waarde was dat hij ook elementen van de fysica,
de scheikunde en van andere wetenschappen opnam in zijn uitleg, terwijl het
toch voor iedereen begrijpelijk bleef.
Een deel van de verloren tijd werd teruggewonnen doordat de bus aan het
einde van de wandeling stond te wachten en de terugweg dus niet te voet moest
worden afgelegd. Het middagmaal was voortreffelijk en werd vlot en vriendelijk
geserveerd. Om nog een deel van de verloren tijd in te halen, werd het dessert
verschoven naar het tijdstip voor het vieruurtje.
Kort na de middag werden we dan naar de mergelgrotten gebracht waar de
gids ons toonde hoe vroeger de steenblokken werden uitgekapt en
getransporteerd. In de 16 km ondergrondse gangen is onder meer een feestzaal
ingericht, een tentoonstelling over fossielen, een champignonkwekerij, een
opslagplaats om het streekbier te laten rijpen en zijn talrijke muurschilderingen
en bas reliëfs te bewonderen. De gids bracht haar verhaal met veel gevoel voor
humor en debiteerde anekdotes in een sappige mengeling van Limburgs en
Hollands.
Bij onze terugkeer in het Mergelhuis werd ons - naast het uitgestelde
dessert van ijs en chocomousse - nog heerlijke Limburgse fruitvlaai geserveerd
met een ruime keuze aan fruitsoorten. Er werd niet op een tasje koffie of thee
meer gekeken. Na een gezellige babbel aan de koffietafel werd rond 17.00 uur de
aftocht geblazen en kwam de vervangbus rond 18.30 uur aan in Mariënborgh.
|
|
|
|
06-07-2012 |
06/07/2012 Praatcafé Fotozoektocht |
Het was een beetje bang afwachten of er, met
de start van de jaarlijkse verlofperiode, wel voldoende deelnemers zouden
opdagen, maar iets na twee werden met speelkaarten ploegen van 2 deelnemers
gevormd , en konden we van start gaan, telkens met een pauze van 2 minuten
tussen elke startende ploeg. Gewapend met schrijfgerief en aan de hand van een bundeltje met 24 fotos, zochten de ploegen zich de juiste
richting op het af te leggen parcours. Het was af en toe hard zoeken om via
macro opnames toch het juiste voorwerp van de foto te vinden. Ook tellen en
meten( iemand toverde zelfs een rolmetertje tevoorschijn!) kwam er aan te pas,
en, soms zat er wel een addertje onder de vraag! Al bij al werd het toch
bijna 90 minuten speurwerk voor de deelnemers!
Na het verbeterwerk werden de oplossingen van
de vragen op groot scherm getoond. De
prijsjes voor de verliezer en de winnaar werden uitgereikt. . Heel moeilijk was
het niet geweest, want het puntenverschil tussen de winnende en de laatste ploeg bedroeg amper 6 punten.
Daarna werd nog wat nagepraat bij pot en pint.
Al bij al een gezellige namiddag, wat toch de bedoeling was geweest !
LVS
Hieronder de ijverige en rechtvaardige jury !
|
|
|
|
03-06-2012 |
03/06 tot 10/06/2012 Zonnig Slovenïe |
Samenkomst parking Mariënborgh op zondag 3
juni 2012 om 6.30 uur. Iedereen stipt aanwezig en tijdig vertrokken. Enkel het weer was een tegenvaller
(regen/wind)
Niet getreurd : vakantie is begonnen.
Vervoer naar Luchthaven Zaventem verloopt
prima en de ontvangst door de Ictam-verantwoordelijke heeft ervoor gezorgd dat
we allen op tijd ingecheckt werden en tijdig met Adria airways richting
Ljubljana konden vertrekken.
Voor de beschrijving van de reis verwijs ik
best naar ons programma, waarin duidelijk elke dag netjes beschreven werd.
Het ganse programma is kunnen afgewerkt
worden, op één kerkje na. Echter dit
korte bezoek overslaan, woog niet op ten opzichte van de extra tijd die we in
Portoroz kregen om te relaxen (= deze rust kwam gepast omdat de 2 volgende
dagen behoorlijk gevuld waren).
Het is dan ook vooral het goede weer dat ons
blijgezind heeft gemaakt, alsook de vriendelijke, behulpzame gids Mojca. Een minpuntje voor haar taalvaardigheid,
echter ruimschoots gecompenseerd door haar pro actieve inzet, goede afspraken,
contact met onze reisgenoten enz
Volgende morgen stond Kroatië en Italië op het
programma.
Ook hier mogen we spreken van geslaagde
trips. Het kwam zelfs zo ver dat de
reisgenoten in de bus onze nostalgische oude Vlaamse liedjes ten gehore brachten. Bedoeling was om aan onze gids te laten horen
dat we ook wat in onze mars hadden (zij had haar Sloveense zangkunsten ook al
laten horen).
Van een lekker avonddiner met aperitief aan de
adriatische kust hebben we flink genoten en diende als afsluiter van ons bezoek
aan deze mooie kuststad Portoroz.
Als kers op de taart hebben we s anderendaags
in de voormiddag een boottocht gemaakt met een vislunch + wijn aan boord + een
crèmeglaske op de hoek. Dit werd door quasie iedereen als de perfecte afsluiter
van een geslaagde achtdaagse genoemd.
Terugtocht naar het vliegveld werd aangevat en
na nog een plasstop op ongeveer een uurtje van de luchthaven, zijn we om 16.00
uur aan de luchthaven aangekomen.
Afscheid nemen van gids en chauffeur ,
inchecken en vertrekken naar Brussel.
Bus van Verhoeven wacht ons om 8.50 uur op in
Zaventem en brengt ons moe maar tevreden naar Marienborgh.
Deelnemers : een voorbeeldige groep, steeds
stipt op tijd, waarvoor bedankt.
Misschien op enkele kleine ongemakjes na,
mogen we spreken van een naar mijn mening, zeer geslaagde meerdaagse.
Vriendelijke groeten
Achiel Christiaens
|
|
|
|
31-05-2012 |
31/05/2012 Lentewandeling Halle - Zoersel |
.
|
|
|
|
22-05-2012 |
22/05/2012 Daguitstap Jehay |
Wie had ooit van Jehay of Amay gehoord. Zelfs onze buschauffeur
struikelde over zijn woorden. Jammer dat er tijdens de heenrit zo veel mist
hing zodat een groot stuk van de mooie Waalse natuur verloren ging.
Het bezoek bij de Meesters van het Vuur was voor velen een openbaring. Zo
werd ons uitgelegd, in een bijzonder educatieve tentoonstelling, hoe klei
veranderd werd in baksteen, kalksteen in kalk en aluinschiefer in aluin. We
konden tijdens een korte wandeling ook kennismaken met de steengroeve (nu beschermd
natuurgebied) en kalkoven.
De lunch in Le Grill-On-Vert zorgde voor een mirakel. Want het
aangekondigde varkensgebraad werd wonderwel in een mals kipfiletje omgetoverd.
Dat werd voorafgegaan door een voorgerechtje met meloen en ham en als afsluiter
konden we zelf aanschuiven om ons dessert uit de koelast te nemen. Buikje vol =
allemaal tevreden.
Het bezoek aan het kasteel van Jehay was voor velen een openbaring. Een
parel in onbekend Walenland. Midden in het groen treffen we dit imposante 16e
eeuwse bouwwerk, omgeven door grachten, werd bewonderd voor zijn opmerkelijke
bouwstijl (enig in Europa). De vroeger Graaf
Guy van den Steen, mecenas - kunstverzamelaar en zelf kunstenaar, heeft
heel wat kunstwerken verzameld. Van smeedijzerwerk, meubelen, schilderijen,
zilverwerk, tapijten keramiek enzovoort.
De prachtig aangelegde tuin opgesmukt met prachtige bronzen beelden zijn
meer dan een bezoek waard.
We hadden hier ook de gelegenheid om een tijdelijke tentoonstelling van
Paul Delvaux te bezoeken.
Ook het bezoek aan de Collegiale kerk Saint-Georges en Sainte-Ode was
meer dan de moeite waard met als hoogtepunt de uitzonderlijke vondst van de
sarcofaag van Sancta Chrodoara , een Merovingische Princes.
Als afsluiter bij het warme weer was een terrasje zeer welkom.
Bij het terug naar huis rijden werden we nog vergast op een hevig onweder
maar dat kon de stemming niet drukken en iedereen was tevreden en voldaan.
Romain.
|
|
|
|
12-05-2012 |
12/05/2012 Daguitstap Lillofort |
Afspraak op parking in het fort 13.45
u..iedereen natuurlijk , zoals gewoonlijk, goed op tijd. Klein probleemke was
dat er die namiddag in de St Benedictuskerk een huwelijksfeest was, wat
natuurlijk zorgde voor een overvolle parking. Iedereen had dan toch een
plaatsje gevonden, zodat we tijdig met de rondgang konden vertrekken.
Vertrekken onder de
deskundige leiding van onze gids Werner Bril . En, vermits Werner een geboren
inwoner van Lillo is, wat garantie staat voor de nodige grappen en anekdotes,
(gene gewone hoor,
trouwens de verantwoordelijke van deze uitstap, de Leo, is ook afkomstig uit
Lillo, en dat zegt dan genoeg), werden onze lachspieren al voldoende op de
proef gesteld.
Verder kregen wij dan
uitvoerig de geschiedenis met ontstaan,en verder verloop van de opeenvolgende
oorlogen en belegeringen van het fort te horen.
Want Lillo was niet alleen een vissersdorp, het
diende tevens samen met Fort-Liefkenshoek ter verdediging van Antwerpen. Willem van Oranje en Aartshertog Matthias
zagen na hun nederlaag in 1578 Antwerpen als uitvalbasis tegen de Spanjaarden.
In 1580 Was het Fort
voltooit. Ongeveer 200 jaar zou het fort in handen van de Hollanders blijven.
Dan kwamen de
Spanjaarden onder leiding van Alexander Farnèse Antwerpen belegeren.
Daarna werd het fort
nog aangevallen door de Fransen, om in 1748 terug in Hollandse handen te
vallen. Daarna kwamen dan nog de Oostenrijkers , ook de Engelsen om dan
uiteindelijk weer in Hollandse handen te vallen.
Tijdens de laatste
twee wereldoorlogen werd het door de Duitsers gebruikt.
Die ganse geschiedenis
kregen wij zo , zij het doorspekt met de nodige anekdotes, te verwerken van
onze gids Werner.
Nog een kleine
rondgang langs het haventje, de schansen en de verschillende gebouwen, en het
was tijd om de innerlijke mens van het nodige vocht te voorzien in een
plaatselijke dorpsherberg.
Daar werden wij dan
nog door Werner op een reeks moppen vergast zodat ook het slot van deze uitstap
in een gezonde , naar Lillose gewoonte, kon eindigen.
Kortom een zeer
geslaagde, leerrijke en aangename uitstap is het geweest.
En, wie nog niet in
Lillo-Fort geweest is, het is een aanrader. Een gezellige mooie oase aan de
rand van het industriegebied, met prachtig uitzicht op de Schelde.
Daarbij nog de mooie
huisjes , straatjes en om niet te vergeten de mogelijkheid voor enkele
prachtige wandelingen. Hebt ge dan nog het poldermuseum met zijn historie.
Maak er gerust eens
een mooie dag van.
Willy W.
|
|
|
|
|
|
Info@50+ |
Stel je vraag aan het bestuur
50+
|
Hoofdpunten blog vzw50plus |
|
|
|
|