Onder de
dwarrelende stofsneeuwvlokjes stapten we warmpjes ingeduffeld langs de
besneeuwde oevers van de Kleine Struisbeek waar dit kleine pareltje van de
natuur ons verleidde tot het nemen van heel veel prachtige fotos. Nogmaals
werd bewezen dat in onze onmiddellijke omgeving ontelbare mooie wandelingen te
organiseren vallen. Bij de doortocht van de UA onderhield Maria ons over haar
werk als wetenschappelijk laborante. We namen afscheid van de meanderende
Kleine Struisbeek aan de werf van Aquafin, daar waar het riviertje onder de E19
door gepompt wordt. Vervolgens trokken we door Fort 6 en aan het binnenfort
dachten we na over de mogelijkheid van herwaardering van het Fort 6 voor
culturele en maatschappelijke doeleinden. De wandeling besloten we met koffie
en een prettige babbel. Verslag Herman
Onze Herman
Bosscher heette iedereen welkom op een mooie wandeling langs de pleintjes van
den Elsdonck en de omgeving van het fort 5 van Edegem.
Met een
twintigtal wandelaars volgden wij Herman langs de pleintjes van den Elsdonck.
Veel van
deze pleintjes en straten zijn vernoemd naar mensen uit het verzet in, de
eerste wereldoorlog. Ze zijn terechtgesteld of gestorven in gevangenschap.
Vervolgens
leidde Herman ons naar de achterkant van Fort 5 om het ontstaan van het Fort 5
uit te leggen. Reeds een jaar na het besluit om de fortengordel aan te leggen
begon men met het bouwen van Fort 5. Oosterweel is al jaren op het programma en
heeft al miljoenen gekost en er is nog geen spade in de grond gestoken. Wat
betekende dit voor een landelijke gemeente zoals Edegem? De komst van 3000
arbeiders met hun gezinnen die werden gehuisvest in hutjes met een strooien
dak. Honderden hutjes werden er gebouwd. Ook werden er al gewapende soldaten
gestationeerd. Dit had natuurlijk een grote sociale invloed op Edegem.
De vele
landarbeiders in de gemeente Edegem verdienden een stuk minder dan de
arbeiders. Dit leidde tot sociale onrust. Vreemdelingen die met duizenden het
dorp overspoelden, soldaten die gewapend door het dorp liepen. Dit leidde tot
conflicten.
De
geschiedenis herhaalt zich in de loop der tijden. Vreemdelingen die de
landelijke orde verstoorden, waar hebben wij dit nog gehoord.
Het bouwen
van de Fortengordel heeft zeer veel invloed gehad op de sociale en culturele
eigenheid van de bevolking.
We gingen
langs een zijkant terug naar ons lokaal waar wij werden begroet door Nancy voor
heerlijke pannenkoeken. Er waren al mensen die alleen voor de pannenkoeken
waren gekomen zodat wij met een veertigtal mensen waren, kortom het was een
groot succes.
Herman hield nog een Quiz met vragen over de
wandeling die zeer werd gesmaakt. Wij danken Herman en Nancy en Mariette voor
hun onbaatzuchtige inzet voor onze Natuurvrienden van Edegem. Ook de afwassers
zeer bedankt! Zonder de hulp van vrijwilligers is dit onmogelijk.
De wandeling
stond in het teken van de zoektocht naar de spirit van Edegem. We zochten de
spirit in de spiritualiteit maar vonden de spirit uiteindelijk in de heerlijke
Glühwein ons geschonken door Nancy. Dit was voorspelbaar alhoewel we de
spiritualiteit bijna vonden binnen in de mooie Onze-Lieve-Vrouw Van
Lourdesbasiliek. Daarvoor wandelden langs de Heilige Familiakerk, het Joods
Centrum, de Sint Antoniuskerk en de Grot van Edegem. De geschiedenis van de
Prins Boudewijnlaan en het Hof ter Linden werd wat materialistisch ingeschat.
Geestelijk gelouterd door de groene omgeving van de Lourdeslaan, hielden we
even halt bij een meer aardse uitleg over de betekenis van het Grijpegemplein
en de Molenlaan. Aangekomen in de Oude Godstraat, probeerden we vergeefs wat
spiritualiteit op te vangen van de Romeinse tempel van weleer. Zoals voorspeld,
vonden we spirit in ons gezellig ATB-Natuurvriendenlokaal bij een glas Glühwein
en taart of een pintje met een broodje hot-dog. Sportieve groetjes Herman
Zo als
traditie getrouw hielden wij ons jaarlijks samenzijn met etentje ,op menu stond
Marokkaanseetfestijn.
Het aantal deelnemers was wederom zeer talrijk,
onze leden kwamen van verschillende streken (provincies) tezamen in ons
clublokaal.
De tafelversieringen werd door José gedaan, het
was nu weer eens een ander decoratief beeld , ook de kaarsen was dit jaar iets
speciaal gaven echt een mooi sfeerverlichtingsbeeld. Dit was ook wederom een
pluim waard.
Begonnen met aperitief en hapjes zoals ,
Briwats met feta en spinazie, Köfteballetjes met tzatziki en verder een fijne
babbel met elkaar.
Mochten nu aan tafel gaan voor het voorgerecht
,Couscous met gegrilde halloumi, flespompoen, en granaatappel, wij kregen ook
een uitleg wat wij juist op ons bord hadden door Caroline.
Onze smaak pupillen werden geactiveerd om alles
eens te ontleden wat daar juist inzat, en warempel die combinatie van couscous
,pompoen met die granietappel was een perfecte samenstelling en heel lekker.
Vervolgens even opruimen en afwassen zodat wij
niet teveel afwas bijeen kregen. Er werd over alles en nog wat gepraat zoals
onze afgelopen uitstappen en toekomstige uitstappen binnen onze nordic
walking&wandelclub, het ging er zeer gezellig aan toe.
Nu kwam hethoofgerecht opgediend buffet wat wij zelf konden nemen en proeven,het
werd zeer mooi uitgestald op aparte tafel het was echt een lust voor het oog,
in prachtige aardewerkpotjes zoals het Tajine in Marokko wordt opgediend.
Waarvan konden wij genieten, Tajine met kip, citroen en olijven ,Lamstajine met
dadels en amandelen ,Tajine met gambas en chermoula en Tajine met kefta en ei
dus een heel gamma van overheerlijke gerechten.
Nu moest nog het dessert komen , er ging een
beetje tijd overheen tenslotte hadden wij tijd en konden genieten van het
gezelschap met een gezellige sfeer erin.
O..O..daar kwam Caroline met hetdessert eraan en het werd ons voorgeschoteld
en daar kregen wij wederom een toe lichting was het juist was, Krokante
amandelpakjes met sinaasappelsaus , njam..lekker zenne was echt een surprise dessert dat de meeste van ons niet
kende.
Nadien kwam er nog muntthee met koekjes op
tafel wat ook zeer lekker , de muntthee werd geserveerd in de echte Marokkaanse
glaasjes.
Alles bij alles wij hebben ervan genoten van
dit Marokkaans Eetfestijn t was wederom een gezellige avond allemaal tezamen
geweest zijn, kunnen nu al plannen voor de toekomst in het jaar 2013 wat het
zal zijn aan uitstappen.
Wij bedanken Caroline voor het lekkere eten dat
zij heeft bereid en opgediend heeft, het was een succes wederom BEDANKT.
Die ochtend van
de 18de November stuurde een groepje Nordic Walkers een schietgebedje naar de
van regen bezwangere wolken die boven het Schoonselhof minzaam naar beneden
neerkeken. En de hemel liet ons toe toch een groot deel van de raadsels van de
funeraire symbolen te ontrafelen en een belangrijk deel van onze geschiedenis
te herontdekken.
Omstreeks 1319
had Jan van Wilrike (Wilrijk) een hoeve genaamd Sconsele in bezit. Mooi (of
schoon) is het hedendaags voor scon en huis (of zaal) zou kunnen staan
voorsele.
Het Schoonselhof
is ontstaan ten gevolge van de latere uitwerking van het Edict van 26 juni 1784
uitgevaardigd door Keizer Jozef II die een einde maakte aan het bestaan van
kerkhoven in binnensteden en het begraven in kerken. In 1911 verwierf de Stad
Antwerpen het domein dat sinds de 16de eeuw als buitenverblijf
(plaisanterie) van vermogende Antwerpenaars gebruikt werd. In 1914 werd de
eerste persoon, een Duitse soldaat, ter aarde besteld.
Bij de eerste graven merkten we afgebroken zuilen, deuren op een kier, gesluierde urnen,
eikenkransen, uit mekaar glijdende handen, ouroborossen, sarcofagen, obelisken,
palmtakken, uilen, passers en winkelhaken, en meerdere andere ontroerende en
mooie funeraire symbolen. Graven met merkwaardige jaartellingen vielen op en
voor die ongewoon hoge jaartellingen op de graven van joodse overledenen en op
de zerken van de vrijmetselaars vonden we sluitende verklaringen. In het
bijzonder hielden we even halt bij het monument van de vijf slachtoffers
gevallen te Borgerhout aan de fabriek Den Bougie op 18 april 1893 in de
strijd om het algemeen stemrecht. Monumentale grafmonumenten van grote
Antwerpse bankiers en handelsfamilies, van staatslieden en grote Vlaamse namen
als Peter Benoit en Hendrik Conscience paseerden we op onze ontdekkingstocht.
We verklaarden uitbeeldingen van beroepsattributen,
herdenkingsplaten en beelden, zoals een voorsteven van een schip (Schipper
Alfons Van Broeck), toneelmaskers (Actrice Julie Verstraete-Laquet), prachtige
kunstvoorwerpen, treurende vrouwenbeelden of allegorische vrouwenbeelden die de
onsterfelijke roem of de uiteindelijke glorierijke overwinning op het onrecht
uitbeelden, zoals het monument van Jozef Lies die burgerlijk begraven wilde
worden en daarom destijds verwezen werd naar de hondenhoek op Stuivenberg. De
koperen herdenkingsplaat Corvilain van de ontploffing van 1889 herinnerde ons
er aan dat grote rampen niet alleen van onze tijd zijn. Op het ossuarium bij
het prachtige vrouwenbeeld gemaakt door Arthur Pierre herdachten we de vele
naamloze doden daar begraven toen de kerkhoven van Kiel, Stuivenberg en andere
ontgraven werden.
Funaire symbolen te over op de monumentale graven van de
vrijmetselaar Isidore Eyerman waar zelfs van de Egyptische mytologie ontleend
werd, van Louis Dousselaere die we de eerste voorzitter van de voorloper van
het OCMW kunnen noemen, van de stichter van de Rubenskring Jozef De Visch en
van journalist Harry Peter-Groesser die alle heil zag in licht, recht, vrede,
waarheid, wetenschap en ontvoogding.
De hemelgoden maakten uiteindelijk een einde aan onze wandeling toen we van het graf
van Herman Van den Reeck, neergeschoten op de Grote Markt bij een verboden
elfjulieviering, ons wilden begeven naar de graven van Albert Pot en Theofiel
Grijp beiden met revolverschoten vermoord door rechtsextremisten tijdens een
plakploegincident in 1936.
Stof te over voor
een nieuwe en aanvullende wandeling op het Schoonselhof in november 2013.
De opkomst was wederom zeer goed ,het weer een
stralende blauwe hemel dus konden wij ervan optimaal genieten.
Onze gidsen Ronny en Rosemarie loodsten ons
binnen dit prachtig domein en kregen al meteen een zeer goede uitleg over Vordenstein
wat interessant was en iets van opgestoken hebben.
Het zijn prachtige wandelwegen en nu met de fonkelende
tinten van herfstkleuren gaf dit een zeker cachet hieraan.
Er staan ook heel wat oude bomen een 100 tal
jaren oud ,lange dreven waar men hier en daar mooie exemplaren aan trof van
zwammen.
Men kan in principe vanuit Vordenstein ook een
doorsteek maken naar Peerdsbos, maar het is in twee gesplitst door de autobaan
Antwerpen- Breda.
Men heeft ook een rondpunt en er komen daar
ongeveer een 8 tal dreven op uit ,men heeft daar een schitterend zicht op die
lanen die kaarsrecht zijn aangelegd.
Vervolgens na deze tocht gingen wij ook een
kijkje nemen aan het kasteel waarin de zomer de mooie bloemen staan ,
kruidentuin, rotstuin, vijver waar men in zomer seizoen ook libellen aantreft
en de kikkers kwaken. Maar helaas nu konden wij enkel een vluchtig kijkje nemen
hoe het anders uit ziet.
Alles was netjes ingepakt of binnen gezet tegen
de koude maar zeer goed onderhouden domein Vordenstein wat echt een bezoek
waard is.
Als afsluiter trokken wij naar Den Horst,
maar t was een gedacht alles bezet, dus terug dien auto in en richting centrum
Schoten waar wij uiteindelijk iets hebben gevonden.
Met de nodige drankjes en een gezellige babbel
sloten wij af en trokken wederom goed gemutst naar huis.
Het was heel gezellige met een goede sfeer erin
en hebben genoten van het mooie herfstweer en het domein Vordenstein meer heeft
een mens niet nodig.
Wij bedanken ook Ronny en Rosemarie voor hun
inzet van deze prachtige zondagnamiddag wandeling.
Ditmaal hadden wij een langweekend in het
Nederlandse Zuid Limburg gereserveerd Hotel De Plank te Noorbeek.
Rond de middag was de aankomst voorzien en
konden rond 12.30uur een lunch nuttigen om vervolgens de bagage op de kamers
plaatsen zodat de wagens leeg waren.
Om 14.20 uur ging het richting Valkenburg aan
De Geul, daar hadden wij afgesproken met de familie om een wandeling doorheen
Oud Valkenburg te maken. Door de hevige regenval viel dit letterlijk in het
water, maar een alternatief was de Laurentiens kerk bezoeken wat zeer mooi
was, vervolgens langs de rivier De Geulle ,men kan het ergens vergelijken
met de grachten in Brugge. Na deze rondzwerving in Valkenburg brachten wij
eenbezoek aan De Linde een tearoom
waar met allerlei smaak heerlijkheden kon smullen en proeven. Na dit bezoekje
gingen wij nogmaals rond zwerven en nu met avond verlichting door dit leuk
stadje en brachten ook een bezoek aan de ruïnes van kasteel, verder door de
straatjes waar een leuke sfeer heerste. Rond 18 uur gingen wij terug richting
hotel om tijdig voor het diner present te zijn.
Vrijdag was een dag wandeling voorzienvanuit hotelNoorbeek naar Slenaken goed voor 12 km ,het parcours onverharde wegen en
af en toe flinke klim partijen door wei landen en bospaadjes ook het riviertje
de Gulp ontspringt in het gehucht Gulpen nabij de Belgische plaatsje
Henri-Chapelle en mondt tussenGulpen en
het buurtschap Cartils in de Geulle.
De niet wandelaars hadden een uitstap naar het
Drielandenpunt te Vaals, via een alternatieve route konden wij genieten van
prachtige zichten over dit mooi landschap tussen Belgisch en Nederlands
grondgebied. De Willemina toren bezocht tot hoogste punt waar men ver tot over
de grens alles kon aanschouwen natuurlijk heel veel fotos gemaakt. Nog een
blits bezoek aan Vaals zelf wat ook wel leuk is, maar er waren natuurlijk
enkele bij de een wegwijzer hadden opgemerkt Aachen 4 km, oesjes terug dien
auto en naar Aken gereden waar we midden in het centrum konden parkeren. Ja.
Teveel voor al die vrouwen hun ogen winkels en winkels, de ene liep daar binnen
en de andere weer andere zaak , probeer dan maar die dames bijeen te houden
geen denken aan. Het was een gezellige dag uitstap voor de niet wandelaars
,alsook de wandelaars die ervan optimaal hebben van genoten.
Zaterdag: Stadsbezoek aan Maastricht met de
bus.
Om 10.15 naar de bushalte want gingen met bus
naar Maastricht en op een klein half uurtje was men aan het station aldaar,
waar onze schoonzuster Ria(woont in
Maastricht)ons opwachtte.
Van het station gingen we richting St-
Servaasbrug om vervolgens ons te begeven langs de mooie straten van het
centrum, brachten ook een bezoek aan Dominicaner kerk, deze kerk heeft men
volledig ingericht als een soort boekenzaak waar talrijke bezoekers het
bezoeken en tevens ook kunnen genieten van een drankje en hapje < heel
origineel > een bezoek waard. Dan het mooie Vrijthof- met op de achtergrond
St- Servaas kerk, men heeft ook nog het Museum aan het Vrijthof en dit is
gevestigd in een 16de eeuw voormalig Kapittelhuis, bevinden zich
o.m. 18de eeuwse stijlkamers.
Namiddag langs de buitenzijde en wallen van
Maastricht gaan verkennen alsook nog vele mindere bekende plaatsjes in deze
stad.
Rond 17.00uur terug richting station om de bus
terug te nemen naar Noorbeek ,het was een superdag wederom en hebben ervan
genoten.
Zondag: nog een voormiddag wandeling naar
Noorbeek van ongeveer een 6km, met een bezoekje aan dit piep klein dorpje wat
toch zeer leuk was, ook een bezoek gebracht aan de kerk waar men vol
bewondering stond welke kunst schatten zich hier bevonden. Voor een hapje
trokken wij naar eetcaféDe Pley, een
zeer leuke zaak waar men overheerlijke gerechten kon bestellen voor een
redelijke en betaalbare prijs naar ieders beurs, de dag soep was Pompoensoep
met frans brood vers gemaakt en geen dozen of pakjes aan de prijs van 4,5 dit
als voorbeeld.
Namiddag nog een stop in ons hotel om wat te
drinken met een gezellige babbel sloten wij af en keerden huiswaarts.
Hotel De Plank, was een zeer goede locatie
,verzorgde kamers , ontbijt buffet opperbest naar ieders smaak was er iets bij,
het avond eten steeds zeer verzorgd en echt heel fijn geserveerd en bereid ,
gebakken patatjes, krokketjes en frietjes , assortiment groenten steeds
aangepast , vis en vlees en soepen en niet te vergeten de super desserts
streelde onze smaak pupillen. Personeel zeer gedienstig en zeer vriendelijk
ja het mooie Zuid Limburgse land heeft ons bekoort en keren zeer zeker terug.
We kwamen samen aan
de Melkerij (de voormalige oude Bremdonckhoeve in het Peertsbusch van het jaar
1434). Die zondagochtend onder een grijze hemel maar toch gezegend met een
droge en milde temperatuur, drukten we onze poles in de bosgrond en wandelden
we gezwind in het oudste en bekendste wandelbos van onze provincie. De eerste
herfstdagen kleurden de bladeren rood en bruin en zorgden voor een weemoedig
gevoel. Even stonden we stil bij de mooie grote zomereiken, de elegante berken
en de knoestige grove en zwarte dennen. Weetjes zoals het verschil tussen
zomer- en wintereik lieten we ons welgevallen en we speurden gretig naar mooie
zwammen- en paddenstoelenkolonies. Herhaaldelijk moesten we met groot plezier
wachten tot de fotografeerwoede van Mariette en José gestild was. Kijk zeker
naar hun fotos op onze website. De parel van de wandeling was de prachtig
meanderende Laarse Beek tussen de met varens begroeide oevers en de romantische
bruggetjes die we bereikten na onder hoge rhodondendronstruiken door gewandeld
te hebben. Met sympathie blikten we naar de spelende scouts en gidsen tussen de
bomen en spraken we over onze eigen kindertijd die toch elk van ons ooit in het
mooie Peerdsbos doorbracht. Naar goede gewoonte sloten we de geslaagde
wandeling af met lekkere warme koffie en met de ene tripel trappist voor de
onverbetelijke. Herman
Ditmaal brachten wij een bezoek aan Oost
Vlaanderen, meer bepaal te Drongen het zeer mooie natuurgebied Bourgoyen met
als gidsen: Walter en Liliane.
Bijeenkomst was voorzien om 13.45uur en vandaar
volgende wij onze gidsen naar het startpunt van dit domein. De
weersomstandigheden waren niet zo goed veel regen ,maar wij waren voorzien van
regenschermen en aangepaste kleding , ach slecht weer bestaat niet men kan zich
steeds naar iedere weersomstandigheden kleden.
De Bourgoyen- Ossemeersen is heel geliefd bij
de Gentenaars en terecht! Het is één van de drukst bezochte natuurgebieden van
Vlaanderen. Het natuurgebied is een juweel met tal van facetten: in de lente
lijken de bloeiende hooilanden een impressionistisch schilderij en in de
winterhalfjaar voeren duizenden watervogels en steltlopers in de ondergelopen
meersen een vogelshow op.
Men betreed daar een schitterend gebied binnen
en men staat er echt van versteld hoe mooi dit natuurgebied in werkelijkheid
is. Men kon ook genieten van twee vogelkijkhutten en in de verte zagen wij
reigers, Canadese ganzen en vele andere watervogels (dankzij verrekijkers
konden wij dit aanschouwen). Natuurlijk werden daar ook fotos genomen met die
verre uitzichten van die ondergelopen poelen(meersen).Maakten een stop in Info Natuurpunt ,waar
men warme dranken of een streekbiertje kon drinken ,een gebouw dat tip- top
verzorgt was en tevens door vrijwilligers werd opgehouden ,alsook men kon daar
allerlei informatie vinden over natuurgebieden in België. Na onze break-time
zetten wij koers naar de tweede vogelkijkhut en daar was het totaal een ander
uitzicht dan de voorgaande. Ginds in de verte konden wij een hele kolonie Canadese
ganzen zien en nog andere watervogels.
Na al deze mooie aanblikken in het natuurgebied
,stonden daar plots boven op een heuveltje .meu meu..schapen te mekkeren
,kwamen even goeie dag zeggen. Nog enkele 100de meters te gaan en stonden terug
aan parking.
Het was toch wederom een mooie uitstap en zijn
blij dat wij dit hebben leren kennen Natuurgebied Bourgoyen.
Namens onze wandelclub danken wij onze gidsen:
Walter en Liliane die het prachtig hebben voorbereid en ons dit hebben
aangeboden een onbekend Natuurgebied dat wij mochten mede ontdekken. Bedankt.
Aan drijvende kraan(
stoom ) kunstenaar collectie TIMES CIRCUS projet 2 jaar vijverplanten uit
arboretum
Blauwe bol :slaapplaats powidel
Standbeelden Van Mieghem:Wiske,Augustine,Havenboefje
Felix pakhuis nu de
archieven van Antwerpen komen van Venusstraat :112009 dozen.
Londenbrug wordt verbreed voor tram, boven hangt een
draad(airoujs) dat is voor de joden met sabbat: als ze niet in:een omwalde stad
wonen, mogen ze niets bij zich hebben.
Badboot, nieuw
Havenhuis op brandweer kazerne
De Landverhuizer
(beeld naar Van Mieghem) 3 miljoen van Apen naar Canada en Amerika
Red Star Line
Hangar :tv ATV
Het
havenmeisje(beeld naar Van Mieghem)
Loodswezenbrabo, schepen blazen en vlag omlaag voor
groet aan gestorven zeelieden
Kleinste dok Marguerie
Terug langs kaai
Noorder terras naar
boven
Steen ,beeldje
simini,vermoedelijk uit 2 eeuw in 1587 door de jezuïeten ineen vlaag
van puritinisme
zwaar verminkt, symbool van vruchtbaarheid.
Onze afspraak was voorzien om 10 uur op parking
Middelheimlaan.
Weersomstandigheden waren perfect stralende
blauwe hemel en met de ochtend dauw een mooie start in het Middelheimpark.
Kregen eerst een beetje toelichting en warming-up oefeningen zodat onze
spiertjes klaar waren voor de trip doorheen die mooie parken. Hielden even een
stop met het beeld van de beeldhouwer Rodin waar Herman ons een korte
samenvatting gaf over het leven van deze kunstenaar. Verder stapten wij langs
de andere beelden en kunstwerken met hier en daar enkele mensen die ook de
kunstwerken kwamen bewonderen. Vervolgens gingen we verder langs lange
schitterende dreven richting park Den Brandt daar toegekomen aanschouwden wij
het mooie kasteel aldaar, verder liepen de joggers ons voorbij aan een goed
tempo. Maar plots kwam daar een vader met zijn zoontje van ongeveer 8 jaar aan
gelopen en die knaap begroete ons Goede morgen dames, wel dit komt men niet
vaak tegen .Door allerlei paadjes rond gedwaald en natuurlijk ook de kleine
heuveltjes gedaan waar je heel wat kan bij leren kwestie van opwaarts gaan met
uw poles, zodat je heupen, knieën en rug kunt ontlasten door het gebruik van de
poles.Onze tijd geraadpleegd en tjonge
oef het was al 12uur , dus moesten richting Nachtegaal park, maar trokken toch
eerst naar de Melkerij om iets te gaan drinken. Daar hebben wij een tijdje
vertoeft en lekker nagepraat over allerlei onderwerpen en onze fijne voormiddag
uitstap.
Het was wederom een geweldige samenkomst van
onze nordickers die op pad wwaren in de Antwerpse parken. Wij danken ook onze
goede begeleider: Herman Bosscher.
We waren allemaal op tijd om van deze dag iets
bijzonders te maken.
De zon scheen en met een zeer aangename
temperatuur vertrokken we voor onze ochtendwandeling.
Het gebied dat wij bezochten was met hoogten en
laagten, kleine bosschages en prachtige bloeiende hei.
Eerlijk gezegd mooier dan de Kalmthoutse heide.
Er ontbrak maar een ding, dieren.
Elke honderd meter was er een nieuw landschap
met vergezichten en met een natuur
die mooier en mooier werd.
De omgeving van DEN TEUT heeft ons op de rand
van vervoering gebracht.
Op de middag hebben wij ons twaalf uurtje
opgegeten met voor sommigen een lekker biertje.
Snamiddags gingen we onze verregende wandeling
overdoen met wederom natuur die aan
alle verwachtingen voldeed. Heide op zijn
mooist, bosschages die lieflijk in het landschap pasten.
Vennetjes met prachtige waterbloemen die niet
alleen mensen goeddeed maar ook onze
trouwe viervoeters. Het waren twee wandelingen
die het neusje van de zalm waren.
Bedankt provincie Limburg.
Er vroegen verschillende mensen hoe je een
wandelkaart moet interpreteren. Als ik nog een wandeling doe zullen we aan de
hand van de wandelkaart het landschap verklaren.
Bedankt allemaal voor het aangename gezelschap,
tot de volgende keer
Vandaag stond op het programma ;wandelen te Zoerselaan het Boshuisje.
De weergoden waren ons precies goed gezind, ja waddehet zonnetje scheen op ons bolleke.
Rond14 uur gingen we van start iedereen was compleet, op enkele na die dachten aan hevige regenbuien, wel die hadden het mis hoor. Door de hevige regenval van de laatste dagen was er nogal modderig op vele plekken ,men moest wel opletten waar je precies je voet ging zetten anders kon je weleens pardoes in zulke grote slijkerige plas terecht komen. Het was zeer rustig in het bos op enkele wandelaars en enkele fietsers buiten ons geen volk die het durfde wagen om de modderige wegen te bewandelen. Men had veel afwisseling van loofbomen, dennen, sparren en vooralenorm veel varens die soms de kleinere paadjes overwelfde. Op sommige plaatsen moest men erg opletten om te laveren langs die varens maar er stonden ook van die venijnige netels tussen, dus het beste was de handen ophoog houden. Het was O zo stil in het bos en dacht aan een film van vervlogen tijden Eeuwige Zingende Bossen ,daar kon ik het met vergelijken. Hier en daar werden wat fotos gemaakt, zeker als er modder met gemoeid was kwam dit op een plaatje.Het parcours was onverharde wegen met slijk, ja de bottinnen hingen volslijk, maar bij de volgende plas spoelde we de modder er terug af . Er waren ook enkele stukken verharde wegen bij , waar men langs enorme grootte villas liep, staat soms echt ervan versteld. Op de terug weg was het verharde wegen en er kwam precies geen eind aan bleven maar stappen van één en van à twee ..wij hebben dorst en wij gaan daar ene pakken hé . Keelgat stond droog en ons drinken was oep .nog wat geduld zenne hier nog dat lang stuk stappen en wij zijn dan aan dat Boshuisje.Uiteindelijk waren wij op onze bestemming was inmiddels half vijf, ons geïnstalleerd op terras , konden onze dranken bestellen met hier en daar een pannenkoekje en ijscrème ,dus we gingen ons eigen eens goed verwennen hadden dit toch verdient.
Het was een fijne slijkerige gezellige zondagnamiddag met onze gids: Eddy Linda die het voortreffelijk hebben gedaan, hartelijke dankvoor deze wandeling in het Zoerselbos.
Onze wandeling was vandaag in het mooie Limburgs landschap, namelijk De Teut.
De gids had een gebroken been en had gezorgd voor een andere gids, maar kreeg een berichtje dat gids nr.:2 met migraine in bed lag en dat gids nr.3 het ging doen oké zegde ik. Maar luister ik kan geen kaart lezen, zijn er bij jullie die kaart kunnen lezen! Maar das zeker dat is geen probleem kom maar af, na een klein half uurtje was de gids nr.3 gearriveerd en voila konden vertrekken.
Ondanks het bar slecht weer en gewapend met paraplus trokken wij erop uit naar De Teut,een natuurreservaat. Zeer mooi gelegen met Vennen, heide, loofbomen en dennenbomen veel variatie,echt jammer dat het weer niet mee zat, anders hadden wij er zoveel meer van kunnen genieten en fotos kunnen nemen. Hadden al veel moeite met dien paraplu open te houden soms sloeg dien cadul(omhoog) en als je niet meteen dat spel terug klikte dan kreeg je een dres in auwe nek.
Als je gaat wandelen daar op De Teut, mag je gerust zich verwachten aan een flinke klim, en dat voel je in kuiten, zeker onze gids nr.3 er een flink tempo inzette. Dat ging van één à twee marcheren en er lag modder maar lap erdoor moesten volgen hé.
Het hoogste punt van De Teut ligt op 75,78m boven de zeespiegel. Ter vergelijking:de parking ligt aan de voet van de Teut ligt slechts 57,50m boven zeespiegel. Van op de Teutheuvel heb je bovendien een prachtig uitzicht over het westelijk deel van Midden- Limburg (bij goed weer).
Onderweg stonden prachtige exemplaren van Distels, maar door de regen waren die bloemen niet te zien ook met andere bloemsoorten.
Het gebied De Teut is een heel mooie gebied in betere weersomstandigheden, waar men een dagtocht kan ondernemen en optimaal genieten van dit wonder mooie natuur.
Rond 16 uur kwamen wij terug op ons vertrekpunt aan, daar even van ander schoeisel voorzien zo konden wij naar Camping Holsteenbron, taverne iets gaan drinken. Onze wandelaars hadden de interesse voor Verrassing koffie te bestellen, amaai dat was ook niet simpel, op dat plateaukedaar lag wat op zenne
Allemaal lekkere snoep, vraag me af is dat nu een wandelsnoep club! Acht ja het belangrijkste is, hebben ervan genoten en meer moet dat niet zijn.
Langs deze weg willen wij onze gids nr.3 hartelijk bedanken voor alles.
Door de slechte weersomstandigheden was de daguitstap af gelast naar Brugelette.
Dus werd het een wandeling naar de drie Antwerpse parken, er waren toch een klein gedeelte van leden die hadden ingeschreven.
Zondag morgen zulk slecht weer het bleef maar regenen,enkele telefoontjes ja..we gaan niet komen hoor want het giet pijpenstelen.
Er bleven nog 5 personen over die het wel wilde wagen om een wandeling te maken, en warempel om klokslag 13.30uur klaarde het op en geen regen meer.
Zijn dan het Middelheim park ingetrokken om de vernieuwingen te ontdekken waar wij van kunst in de natuur gingen genieten. Hebben volgens het plannetje dat gratis is de volgorde gevolgd.
Voor het kasteel hangt een bootje omhoog(speciale vorm) en is van Erwin Wurm.
Verder in het park ziet men een heel speciale brug ontworpen door een Japanner.
Ergens tussen twee bomen een verbinding met draden een fietser erop, eigenlijk moet men op alle verschillende hoogtes letten, want er kan steeds ergens een kunststuk hangen.
Vervolgens hetBraempaviljoen bezocht een tentoonstellingsruimte voor fragiel werk uit de museumcollectie, men was wel verplicht om plastieken overtrekjes over uw schoenen te doen in deze ruimte. Waren mooie stukken bij en was ook iets bijzonders bij,namelijk scheve stoelen..en heel raar als met links ervan ging staan stonden die stoelen recht de andere plaatsen met zicht erop was steeds scheef.
Na half uur hielden wij het voorbekeken en zette onze zwerftocht verder in dit mooi park.
Toch opvallend dat er vele bezoekers waren op een regenachtige dag, zelfs Nederlanders waren ook hun culturele toer door het Middelheim park aan het doen.
Nu is er ook een stuk bijgekomen aan overzijde namelijk deRozentuin dat hebben ze samen gevoegd met het park, er is: Het Huis Expo Thomas Schütte geopend en zeker een bezoek waard.
Na meer dan 2,30 uur in het park genoten van de mooie beelden en tentoonstellingsruimtes, zijn we naar deNachtegaal getrokken om iets te drinken. Nog wat na gebabbeld over al die kunst die wij hadden gezien, en dat we nog moeten terugkeren als het mooier weer is met ons fototoestel.
Toch hebben we heel veel fotos genomen maar geen blauwe lucht en geen fotogenieke wolkjes.
Alles bij alles is het droog gebleven tijdens onze uitstap.
Ditmaal was het wandelen op Nederlands grondgebied en het Kasteel Ravenhof op Belgisch grondgebied.
Ondanks de weersvoorspellingen was het droog met af en toe zonnestralen maar toch redelijk frisjes voor de maand mei.
Onze wandelaars waren toch talrijk komen afzakken naar dit mooie gebied, en om 14 uur konden wij starten met onze gids: Walter en Anny, die deze wandeling zeer goed hadden voorbereid en verkent.
Eerst gingen wij langs het kasteel Ravenhof
, dit liet de familie Moretus (drukkersgeslacht) uit Antwerpen in de zeventiende eeuw als zomerverblijf in rococostijl aanleggen. Toen heerste hongersnood in Putte, maar Moretus wou zo maar geld of eten geven. Daarom bood hij de gelegenheid om voor hem te werken, bij aanleg park bos. Momenteel noemen ze dit werkgelegenheid project. Niets is natuurlijk zelfs hoogteverschillen zijn kunstmatig aangelegd.
Door het mooie park achter het kasteel treft men ook vijver aan en zeer oude bomen met kaarsrechte lanen.
Vervolgens gingen wij naar hetSterrenbos met vele nieuwe aanplantingen dennenbomen en rododendronstruiken maar helaas nog geen bloemen door de hevige koude van afgelopen winter is alles een beetje later. Nu naar het theehuisje (Gloriëtte) genaamd, ook in de rococostijl gebouwd met bakstenen muren met sierlijke ornamenten en een leistenen dak. Het hoogste punt van Gloriëtte is even hoog als het kasteel zelf. Na dit bezoek gingen langs de prachtige lanen richting Geldberg, deze kunstmatige heuvel is zeer mooi van op deze heuvel heeft men een wijds uitzicht over de verschillende gemeentes. Verder langs het fort (bos) waar een houtenafgebeelde soldaat stond. Zetten onze wandeling verder langs de statige lanen,waar ook een massa aan rododendronstruiken stonden met slechts één bloem open. Wat verder waren ook trappen dit leidde naar een panoramisch uitzicht, maar door vele bomen struiken had men geen goed uitzicht over dit gebied. Uiteindelijk liepen wij onze laatste kilometer richting kasteel Ravenhof en genoten nog van het zeer mooie aangelegd park (natuurgebied) Moretus.
Nu was de afspraak t Koetshuis,een tavernerestaurant wat op Belgisch grondgebied was
Dus tijd om iets te drinken den ene met verwen koffie en allerlei andere dranken, hebben wij nog extra genoten van de laatste zonnestralen in dit mooi domein.
Nog hartelijke dank aan onze gids: Walter en Anny voor de schitterende wandeling net over de grens bedankt.
Deze maal een wandeling te Koningshooikt een stukje onbekend gebied voor onze wandelaars.
Bijeenkomst om 14 uur aan het fort van Koningshooikt, ondanks de miezerige regen was de opkomst toch talrijk.
De meeste hadden paraplus open dit was al zeer lang geleden dat we regen hadden.
Langs buitenzijde vijver begaven we ons naar de Brede Zijp, even alles raadplegen wat op het bord stond vermeld over dit natuurgebied. Stapten verder in dit gebied waar het door de hevige regenval modderig was geworden. Dus je had al meteen prijs bottinnenkens zag je zo met de minuut vol modderig worden alsook het slijk hing ook hoog in de vaan.
Och ja..we hadden meer oog voor de mooie natuur en de bosanemoontjes, sleutelbloemen en hier en daar meiklokjes en er werden meteen al wat fotos ervan genomen.
De Brede Zijp is een productiebos, men vindt hier populieren, zomereik, lork, beuk, esdoorn en den.
Kamperfolie komt heel veel voor in den Brede Zijp. Het is een opvallende klimplant, die een groot gedeelte van het jaar bebladerd is en zeer geurige bloemen heeft.Deze plant is ook gekend onder de naamGeitenblad. De bosanemoon bloeit als een van de eerste bloemen.
Het was zeer mooi door de prachtige lange en kronkelde dreven te wandelen, en het jonge prille groen te zien schitteren met hier en daar een lichtinval op dit nieuwe groen.
Geregeld werd er gestopt en fotos genomen met soms acrobatische toeren om het object te kunnen fotograferen.Op het einde van dit gebied moesten we een stukje langs weilanden lopen,en wadde..ja het stikte daar van vliegen die ons echt lastig vielen en achter volgde, je kon een stapje rapper doen maar die vliegen waren ook rap zenne.
Nu gingen we terug het natuurgebied eindelijk verlost van die nijdige beesten,hier stonden veel sleutelbloemen, paardenbloemen, aan de zijde van de beek.
Nu een stukje lopen langs achterzijde van het fort waar heel wat schuilhuisje op het water lagen,de ene wat mooier dan de andere, ook zag men van die oude scharminkels dat ieder moment kon inzakken. Wat vissers of dat ze iets hadden gevangen dat laat ik in het midden!
Aan het laatste gedeelte van vijvers was een prachtige zwaan op haar broeinest en vader zwaan keek zeer oplettend toe, maar we zijn Natuurvrienden houden van natuur en respecteren die ook.
De wandeling zat erop en het parcours was onverharde wegen met hier en daar modder, afstand bedroeg 7 km. Danken ook onze gids Nicky die ons een nieuw stukje natuur heeft leren kennen.
Hebben afgesloten in taverneDe Seat waar we hadden gereserveerd voor onze groep,met een kopje koffie met taart of een fris pintje naar ieders smaak.
De wandeling op paaszondag was voorzien in Lichtaart.
De opkomst was talrijk, weersomstandigheden zeer redelijk zonder één druppeltje regen.
We starten onze wandeling aanFloreal, toch een van de mooiere boswandeling in de Witte Bergen en het Zwart Water.
Eerst kwamen we aan een herdenkingsteken van de tweede wereldoorlog waar Engelse parachutisten gesneuveld zijn, er lagen mooie bloemstukken op hun grafteken.
Verder langs paadjes die door de bossen slingerde konden we even een kijk nemen op een zeer stijle afgrond van bruin,steenhoudende Kasterliaanzand die een speciale kleur aan dit gebied geven.
Men kon ook genieten van gele en witte zandduinen en heidestruiken, zoals je ze alleen hier nog kan vinden. Gingen richting Zwart Water onderweg zijn er grote oppervlaktes bomen gekapt zodat men meer licht inval krijgt alsook terug een stuk heide gaat creëren op deze plaatsen.
Het Zwart Water ligt op de Kempense heuvelrug,de lange landduinrug die zich vrijwel parallel langs de Kleine Nete uitstrekt. In de duinrug komen een aantal natuurlijke depressies voor zoals het Zwart Water.
Deze depressies zijn ontstaan door uitstuiving van duinzanden.
Fauna en flora; In het gebied kan je verschillende biotopen onderscheiden, ven, moeras, elzenbroek, wilgenbroek, naaldbos, heide en duinkam.
Na dit gebied via een observatiepost te hebben bezocht zetten we onze tocht verder door het prachtige rustig gebied.
Op een splitsing van verschillende wandelknooppunten was daar links hetHofke van Bayot.
Hier sneuvelde in 1914 de Waalse soldaatverkenner Nestor Bayot.
Nu zetten we onze laatste stuk van de wandeling in richting Floreal ongeveer 2km nog te gaan, men kon gewoon langs de dreef gaan, maar enkele verkozen om nog wat heuveltjes te doen.
De wandeling was mooi veel zanderige wegen en licht golvend terrein waar men helemaal tot rust kon komen ver weg van alle drukte.
Na de wandeling gingen we de Floreal binnen voor onze dorst te lessen en ook om te snoepen (allez niet allemaal zenne).
Het was wederom een geslaagde uitstap naar de Kempen.
Breng ook eens een bezoekje aan onze vernieuwde website.