’t Spelleke van Lierde,

Het is al maanden dat ze mij zeggen dat ik meer moet buiten komen.

Maar een mens blijft zodanig vasthouden aan zijn gewoontes, dat hij dikwijls een uitvlucht zoekt om naast zijn stoof te blijven zitten.

Maar toen ik dat onlangs vertelde, hadden ze mij gezegd dat in de zaal waar dat spel doorgaat ook een stoof staat.

Ja lap, nu had ik geen uitvlucht meer om thuis te blijven, en was ik wel verplicht van gaan.

Awel mannekens, ik kan maar één ding zeggen “azo een schoon spel”

Ik ben zeker dat er mannen zijn die er ’s morgens hun vrouw voor wakker maken om euh….

te vragen of ze ook naar ’t spelleke van Lierde mogen.

Vroeger ging ik al eens naar het poppentheater van “Toone” in Brussel, maar dat was soms moeilijk te verstaan.

En vaak waren het theaterstukken van “scheek spier”, of hoe noemt dienen ingewikkelde schrijver ook weer?

’t Spelleke van Lierde is in feite een jaaroverzicht van de mens in de straat.

Als ge een gans jaar binnen zit, dan moet ge zeker naar dat spel gaan kijken om te weten wat er gebeurd is.

Op één, twee, drie zat die zaal daar overvol.

Een volle zaal die komt luisteren naar de roddels of cafépraat, omdat ze tijdens het jaar zelf geen tijd hebben van op café te gaan.

Awel, ik moet zeggen dat ik ook wreed curieus was.

Op zeker moment gaat dat gordijn open op het deuntje van “ man bijt hond”, en wie zit er daar op een stier.

Onze burgemeester potverdekke!

’t Spelleke was begonnen, en iedereen zat op het puntje van zijne stoel.

“Rosten Tieste, Fluite, Pelagie, den n’avekaat, de sheriff, de velomoaker D’hose, de pijeremeester en skepeninneke Nadia” ze waren weer allemaal op post.

Als “ne mensch” hier in de gemeente loopt, die vraagt hij zich soms af waarom de oude pastoor vertrokken is.

Ne mens vraagt zich dan ook af wat ze van de nieuwe vinden.

Hoe de verkiezingen zullen verlopen, en wanneer ons sportpaleis er komt?

Waarom ze af en toe eens een straatnaam veranderen in “avenue Ketsman”?

Awel, dat zijn allemaal vragen waarvoor ge naar ’t spelleke van Lierde moet gaan.

De personages geven u de antwoorden op al uw vragen.

Komt er nog bij dat alles in ons sappig dialect wordt gebracht.

Als toeschouwers ga je zodanig op in de poppenkast, dat je zou vergeten dat de poppen gemanipuleerd worden door mensenhanden.

Achter elke pop zit een levende ziel, die gedurende een gans jaar op zoek gaat naar de woorden van zijn personage.

Maanden voorbereiding met schrijven en gommen.

Keuzes maken voor een nieuwe pop.

De touwtjes goed in handen hebben, om het publiek te bekoren.

Zeven dagen spelen in een uitverkochte zaal.

Daarom wil ik iedereen feliciteren die zich inzet voor ’t spelleke van Lierde.

Ik kan dan ook niet anders dan de hoop uit te spreken dat we nog vele jaren mogen genieten van ’t spel.

Ja, ik begin mij thuis te voelen in dat spel dat Lierde is.

Groetjes chauffeurke