Traag stapte het boerenpaard de eeuwen door. En plots was het gedaan. Geen hoefgetrappel meer, en geen metalen velgen die men van verre hoorde komen. 't Was nog den tijd waar ze achter het paard liepen met nen bollekeszakdoek rond de hals voor de mannen, en op het hoofd voor de vrouwen. En moeder de vrouw bracht een mand naar het veld met de nodige boterhammen. Een kan koffie tegen de koude, of een fris kanneke botermelk in de zomer. Ik was gene koffiedrinker, maar ik kon wel de ganse kan botermelk aan mijne mond zetten, tot ze tot achter mijn oren liep. Ik was nog te klein voor het zware werk op het veld, en het enige wat ik goed kon, was in de weg lopen. Meestal kreeg ik dan een plaats op de kar, of zelfs op de rug van het paard. Ik keek al jaren naar kapitein zeppos en naar zorro, en er ontbrak mij nog juist een zwart kostuum om zorro te spelen op dat paard. Ja, mijn paard was wel niet zo elegant, maar het trok toch maar de zware kar over het hobbelige veld. Ik moest serieus mijn benen spreiden over de brede rug. En zoals de indianen moest ik mij aan de manen van het paard houden. Een zadel was er niet, en het was mijne nonkel die de teugels in de hand had. Op een zeker ritme werden de bussels stro geladen. Steeds hoger en hoger. En ik, ik klom tot op de hoogste bussel stro. Ik was dicht bij de zevende hemel als kleine snotter! Vandaag zie ik geen paarden meer op het veld. En ook de houten karren zijn vervangen. Traktoren waar alleen het woordje pk, aan paardekracht doet denken en aan dat paard met de afgeknotte staart.Ze rijden nu heen en terug. De brede sporen van de banden hebben het hoefspoor vervangen. Daar waar ik vroeger als kleine snotter op de brede rug van het paard zat, zit nu het kind op de tractor. Verblind door het modernisme, en het verleden achter zich latend. Het paard en de kar zijn geschiedenis geworden voor hem. Maar voor mij zijn het herinneringen. Ik zie de tractor, maar hoor het paard hinniken in mensentaal. Soms ziet men er nog ééntje in de weide staan. En dan groeten we elkaar. Het paard die voor altijd op pensioen is gegaan!
Waar is den tijd dat men de wasdraden zag hangen van boom tot boom. De grote onderbroeken en onderlijvekes zwierden als vogelverschrikkers in de wind. Grootmoeder had zitten wassen en plassen om toch maar die grasvlekken uit mijn broek te krijgen. De wasdraad was een soort modeshow geworden, waar elke voorbijganger kon ontdekken welk ondergoed de vrouwe des huizes droeg. Tijdens de dag zat het verstopt onder de lange zwarte rokken, maar eens gewassen hing menige onderbroek nat te druppen aan de wasdraad. Wasmachienes of droogkasten waren nog niet in de mode. En vaak werd de was geweekt in een zinken bad, waar ook wij één maal in de week lagen te weken. De was werd met waspoeder bestrooid, en onze rug werd ingewreven met ne blok sunlicht zeep. Volgens anciëniteit namen we plaats in het bad. De grootouders, ouders en kinderen. Tegen dat het aan mij was, zat ik in troebel en koud water. Een reden om er niet te lang in te zitten. Als iedereen gewassen was, werd het water gebruikt om de veranda te schuren of het pad rond het huis te shuren. Ja, er ging in dienen tijd geene druppel verloren.
De tijden zijn veranderd Wasmachienes en droogkasten verstoren de stilte. De wasdraad hangt er verlaten bij, en ook het zinken bad is uit de mode. Af en toe is het zinken bad verhuisd naar een weide om er als drinkbak te dienen voor koe of paard. Maar het heeft ook zijn charmes, hoewel ik ook daar al af en toe een modern bad zie opduiken. De vraag is, of bij de volgende stap in het modernisme de koe een douchecel zal krijgen.
Waar is den tijd dat we als kleine snotter gingen spelen in de watermolenbeek. Toen we met vrienden vertrokken gaven onze ouders of grootouders ons de nodige goede raad mee.
-Chauffeurke, zie dat ge niet te ver van huis gaat. -Ja bomma. -En zie dat ge u niet vuil maakt! -Ja bomma. -En zie dat ge niet overeden wordt door ne velo! -Ja bomma. -En zie dat ge zeker niet naar de beek gaat, en dat ge uit dat water blijft, en dat ge niet kletsnat terugkomt, en dat ge niet verdrinkt, en dat ge niet tussen de watermolen draait!
Als ze zo over één thema wat langer bleef zagen, dan wou dat zeggen dat ze de grootste vermoedens had dat we dat toch zouden doen. Met een paar vrienden trokken we naar de beek, en van op de weg keken we naar het water. De watermolen draaide zijn rondjes, en het water stroomde door de beek die kronkelend in het landschap verdween. We zagen de stekelbaarsjes zwemmen, en ieder van ons waande zich een echte visser of avonturier. We trokken onze schoenen uit, en in korte broek daalden we de berm af. Bij elke verboden stap naar het water,blonken onze ogen meer en meer. Het water was koud, en ieder van ons hield zich stoer om zijn kiekevel niet te laten merken. Onze voeten verdwenen in de modder, en het water kreeg een wazige kleur. We probeerden de vissen te vangen, om ze daarna in een bokaal of emmer te zetten. Maar telkens we iemand hoorden afkomen, moesten we ons vlug verstoppen in de grote rioolbuis, waardoor het water onder de weg vloeide. We zaten te giechelen en te lachen. En hoe meer we gingen opletten om niet nat of vuil te worden, hoe meer het tegenovergestelde zich voordeed. Als er dan al eens ééntje het evenwicht verloor, en kleddernat uit de beek moest kruipen, lagen de anderen op hunne rug van het lachen. Na de avonturen in het water, gingen we meestal even liggen drogen. Maar dat nam niet weg, dat als we thuis kwamen nog een paar lappen op onze kop kregen om de modder uit ons haar te krijgen. We beloofden telkens plechtig dat we nooit meer naar de beek zouden gaan,maar er was die drang die telkens veel sterker was dan onze belofte.
Nu sta ik naar de beek te kijken, en de watermolen is verdwenen. Het water stroomt nog wel in de beek, en nog steeds verdwijnt ze kronkelend door het landschap. Ik zie de herinneringen weerspiegelen op het wateroppervlak. Als er nu iemand langskomt hoef ik mij niet meer te verbergen. We groeten elkaar, en stellen ons dezelfde vraag.
-Waar is den tijd dat de watermolen nog rondjes draaide en we in de beek kwamen spelen.
Het was in het magische jaar 2000, dat ik terug naar huis vertrok. Ik sloot de deur in Brussel, om naar Deftinge te reizen. Een reis, waar ik het rumoer en het lawaai van de hoofdstad achter mij liet, om de rust terug te vinden die ik jaren geleden verlaten had. Na ongeveer 45km rijden, zag ik eindelijk mijn dorp terug. Ze spraken hier wel van de gemeente Lierde, maar voor mij zou het mijn boerendorp blijven. Niet omdat ik het boers vond, maar omdat het zoveel rust uitstraalde. Via de Elleboogstraat liet ik Gemeldorp achter mij, en daar lagen ze dan al mijn herinneringen. Op het kruispunt van de Elleboogstraat en de Watermolenstraat stond het ouderlijk huis van moeders kant. Ik was er opgegroeid tot mijn zes jaar, en was er nog eens komen wonen midden de jaren 80. Maar nadien was Brussel mijn thuishaven geworden, zonder dat ik er mij ooit heb thuis gevoeld. Het gaf mij een warm gevoel, de deur te kunnen openen, daar waar ik jaren geleden de klok had stilgezet. De tuin was verwilderd, en het huis moest ook van enig modernisme voorzien worden. De tijd was er zoals op sommige plaatsen in het dorp blijven stilstaan. Het toilet was in de stal, en een klein hok naast de stal deed dienst als badkamer. Ne mens zou voor minder een wasbeurt overslaan. Verwarming was er niet, en het deed me denken aan de woorden van mijn grootvader. "Manneke, als het te koud is, doe u dan ne pullover aan". Ja, waar was den tijd? Het huis was een gesloten album vol herinneringen, maar ook buiten lag het vol van vervlogen verhalen. Ik besloot op zoek te gaan, en alles op papier te zetten om het nooit meer te vergeten. Ik zou mijn deur openen, en iedereen zou kunnen lezen wat Lierde was en geworden is.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
