Via deze knop kom je op een taalsite: + veel achtergrondinfo
Een tekeh of gekko kruipt overal tegenop en kan dus ook van het plafond naar beneden vallen...
Valentijn
Gezellig in bed
Godsdienstigen maakten dit plaatje
Laat ons het verschil maken.
Maak jij een verschil tussen deze eitjes?
Maak je verschil tussen deze twee?
BALI
Mooi toch?
In 1468 verklaarde de katholieke kerk dat hekserij een 'buitengewone misdaad' was. Daardoor konden tijdens een rechtszaak alle regels die normaalgolden opzij worden gezet. Dat betekende bijvoorbeeld dat alleen het bewijs dat iemand schuldig maakte kon worden toegelaten. Pijnigen of martelen om bekentenissen af te dwingen was niet alleen toegestaan, maar werd zelfs aangemoedigd.
Een hindu-garuda
Markt op BALI
Offer op BALI
Tanah Lot - Bali
Vulkaan Bromo - JAVA
Leeuwendans - JAKARTA
Sloppenwijk - SURABAYA
Kuta beach - BALI
Gekleurde kip - SURABAYA
Herfst
Zonnebloem
Waterlelies
Rozen
Zet je
Regen... ...
Transport - Indonesië
Vulkaan op klein eilandje in Indonesië
Indonesië
Indonesië
Indonesië
Indonesië
Balinese dansen
Zonne-energie ook in Indonesië
Over mijzelf
Ik ben Fretteke
Ik ben een vrouw en woon in In 't Brabantse (Belgikske) en mijn beroep is thuiswerkend in het onderwijs en heb prepensioen in zicht.
Ik ben geboren op 07/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: geïnteresseerd in van alles.
Heb vier kinderen die al 31, 25, 24 en 23 jaar zijn.
27-02-2006
Een chanteur is niet alleen een 'zanger'
Welke middelen gebruikt de chanteur?
Om zijn zin kost wat kost door te drijven creëert de chanteur FOG (Fear, Obligation, Guilt). Vertaald betekent dit:
Bang maken: doe wat ik zeg want anders... en een aantal bedreigingen volgt zoals: je moet dit doen want anders zal ik je verlaten, ophouden van je te houden, je afkeuren, niet meer met je spreken
Jou verplicht doen voelen om iets te doen wat hij zegt: het is je plicht! B.v. een goede dochter gehoorzaamt haar vader, of op je werk: luister en gehoorzaam de baas
Schuld op jou schuiven: jij bent een slecht persoon als je dat niet doet.
Samenvattend zijn de woorden van de chanteur: je zou, je moet, je bent verplicht, je bent me dit verschuldigd.
Kenmerken van de chanteur
Ze haten verlies
Jij telt niet, alleen zij
Ze willen kost wat kost dat jij doet wat zij willen omdat ze niet met frustratie om kunnen gaan
Ze zijn geheel gericht op zichzelf : "ik wil het NU"
Maken van muggen olifanten
Agressief gedrag doet hen machtig voelen
Eigenlijk zijn het kleine bange mensen
Ze sluiten nooit compromissen
Wijzen altijd met de vinger naar de ander omdat zij beslist niet naar hun eigen gedrag willen kijken, alleen maar naar datgene wat de ander zgn. fout doet.
In plaats van: 'ik kan deze schuldgevoelens niet verdragen, ik kan er niet tegen dat hij kwaad op me is'.
Oefen deze uitspraak in gedachten als iemand jou chanteert. De woorden:" ik kan hier tegen ", worden op deze manier een soort schild tussen jou en zijn of haar woorden of gebaren
Ter afronding wil ik nog zeggen: blijf trouw aan jezelf, verloochen jezelf niet, luister naar je zelf. Zodat jij voor jezelf je beste vriend bent en blijft. Door jezelf niet te verraden, kun je je zelfvertrouwen en zelfrespect behouden en versterken. En alleen dan zijn werkelijk plezier en genieten van het leven dat jou gegeven is, mogelijk
Iets zeg je AGRESSIEF of ASSERTIEF, een toelichting:
Er is een verschil in de volgende twee boodschappen:
"Zou je misschien hier niet willen roken, ik heb er last van."
"Wil je nou eens ophouden met dat gerook, alles stinkt ernaar.
De eerste boodschap is een assertieve boodschap, de tweede een agressieve boodschap. Hoe komt dat? In het eerste voorbeeld houdt de spreker de boodschap 'bij zichzelf', door te zeggen: 'ik heb er last van'. De ander kan erop reageren: "O sorry, ik ga wel even naar buiten." De spreker heeft de boodschap gebracht als een 'ik-boodschap', waardoor het verzoek overkomt als een redelijke vraag. Op een redelijke vraag heeft de ander veel verschillende mogelijkheden om te antwoorden.
De tweede boodschap is een directe aanval op de ander en is verwijtend van toon. Deze persoon zal het gevoel hebben dat hij zich niet zonder gezichtsverlies uit de situatie kan redden. Hij heeft eigenlijk alleen de mogelijkheid om te ontkennen: "het stinkt hier helemaal niet, waar bemoei je je mee?" Voel je de agressie?
Het verschil in agressieve en assertieve boodschappen zit hem in de volgende dingen:
Het belangrijkst is natuurlijk dat je leert in te zien waarom je vaak agressief wordt en last hebt van woedebuien. Dat vergt vaak een heel proces. Agressieve mensen moeten leren anders om te gaan met situaties die bij hen woede oproepen.
Iemand die door zijn ouders vroeger vaak kleinerend is behandeld, zal misschien bij de kleinste plagerij is woede ontsteken. Zo iemand moet leren dat plagerijen erbij horen en niet per definitie kleinerend bedoeld zijn, of als ze dat wel zijn, dat hij er ook zijn schouders over kan ophalen.
Veel agressieve mensen denken in complotten en beschouwen zichzelf als slachtoffer. 'Zie je wel, ze moeten mij weer hebben', of 'ik heb het al gezegd, ze doen het expres.' Het is belangrijk deze gedachten te leren herkennen en er een rationele gedachte voor in de plaats te zetten. Want al denkt de persoon in kwestie dat het echt zo is, bij nadere beschouwing zijn de gedachten meestel helemaal nergens op gestoeld.
Dit alles klinkt makkelijker gezegd dan gedaan. In werkelijkheid zul je als agressief persoon hulp van buiten moeten zoeken om werkelijk van je agressieve buien af te komen en anders te leren aankijken tegen je gedrag en je gedachten.
Soms hoor je iemand zeggen: Ik ben een tolerant mens. Maar eigenlijk weet je dan nog niets van die persoon. Of je hoort iemand zeggen: We moeten toleranter worden. Ook dat zegt niets. Want tolerantie in zn algemeenheid bestaat niet. Het is een leeg begrip. Tolerantie kan alleen in een bepaalde context worden gezien. Het gaat in alle gevallen om de vraag: tolerant ten opzichte van wie of wat?
Het hangt er maar vanaf
We kunnen heel tolerant zijn ten opzichte van vreemdelingen maar aan de andere kant kunnen we ten opzichte van criminelen voor een beleid van strenge straffen zijn. Mensen kunnen heel tolerant zijn ten opzichte van SGP aanhangers, die geen vrouwen als volwaardig lid van de partij verdragen, en tegelijkertijd intolerant zijn als het om kinderen gaat die hun autospiegel slopen.
Humeur
Ook is het zo dat onze tolerantie erg afhankelijk is van ons humeur. Wanneer we een bewering of daad de ene keer wel accepteren, accepteren we het een andere keer niet. Omstandigheden als tijd en plaats zijn daarnaast ook van invloed. Onze tolerantie ten opzichte van een Jehovagetuige die ons op zaterdagmorgen uit bed belt, is anders dan wanneer we deze persoon op een ouderavond ontmoeten. We kunnen twee soorten tolerantie onderscheiden, persoonlijke tolerantie en politiek-maatschappelijke tolerantie. Deze twee vormen staan niet zelden haaks op elkaar.
Persoonlijk en maatschappelijk
Stel: uw Irakese buurman wordt voortdurend lastig gevallen door een groep intolerante jongens. U tolereert het niet omdat u verdraagzamer bent dan die jongens. U trekt partij voor de Irakese buurman en vindt dat er moet worden opgetreden tegen onverdraagzaamheid. U gaat naar de politie of u belt het Anti Discriminatie Bureau in uw woonplaats. Dat is van u niet tolerant ten opzichte van de jongens. Als u optreedt tegen intolerantie accepteert u niet, en tolereert u dus niet, de onverdraagzaamheid. Als u de jongens gewoon hun gang laat gaan, tolereert u dus hun gedrag. Maar als u niets doet aan intolerantie, stimuleert u deonverdraagzaamheid.
Onverschilligheid
Veel mensen beleven tolerantie als iets positiefs. Toch is het niet zo dat tolerant synoniem is aan goed. Een hoge mate van tolerantie, grenst aan onverschilligheid. Toelaten van geweld of het accepteren van armoede kan het gevolg zijn van machteloosheid. Persoonlijke tolerantie vanuit gemakzucht, onverschilligheid of machteloosheid (Het helpt toch niet of Niemand reageert, waarom zou ik iets doen?) leidt niet tot een samenleving waar mensen elkaar respecteren.
Persoonlijk en maatschappelijk
Persoonlijke tolerantie is meer het gevolg van de persoonlijkheid en karaktereigenschappen. De ene opvoeder kan veel meer hebben van kinderen dan een ander. De één wordt nu eenmaal sneller geïrriteerd dan de ander. Mensen die makkelijk overlast van hun buren accepteren en die veel geduld met hun kinderen hebben en dus in de omgang tolerant zijn, hoeven lang niet altijd in maatschappelijk opzicht voor tolerante politieke maatregelen te kiezen. Een keuze op politiek-maatschappelijk terrein is van een ander niveau dan de persoonlijke keuzen in de omgang met andere mensen.
Tolerantie: waar ligt de grens
Politieke en maatschappelijke tolerantie verschuift langzaam. Tolerantie is een gebeuren achteraf. Het voorval of de daad heeft plaats gevonden. Er worden maatschappelijke grenzen overschreden. De vraag dringt zich op: Waar ligt uw grens? Accepteert u dit nog of vraagt dit om zero tolerance? Die grens kan werken als een balans die doorslaat of als druppel die de emmer doet overlopen. Een cabaretier balanceert tussen humor en belediging. En woorden van een imam zweven tussen vrijheid van meningsuiting en oproep tot discriminatie. De formulering luistert nauw.
Geschreven taal en de ontwikkeling van beschaving:
Zolang er alleen maar gesproken taal was was de informatieoverdracht en vooral de informatiebewaring niet erg secuur. Informatie kon alleen maar in breinen bewaard worden en breinen zijn daar niet erg goed in. We weten hoe makkelijk er in het menselijk geheugen vervorming optreedt. Hoe makkelijkook de informatie vervormd geraakt bij mondelinge overdracht. Stel dat persoon A iets meemaakt. Ik vertel A bvb. een verhaaltje; A moet het doorvertellen aan B, B aan C, etc. Eer we 10 schakels ver zijn in de communicatieketting blijft er van het oorspronkelijke verhaal niet veel over. M.a.w. informatieoverdracht via gesproken taal is alles behalve secuur.
Eens er geschreven taal bestaat wordt de bewaring van informatie plots veel nauwkeuriger. Bovendien kan plots veel meer informatie bewaard worden. De overgrote massa van informatie waarover onze soort nu beschikt zit niet meer in mensenbreinen, maar in boeken. Er zijn veel meer boeken dan mensenbreinen. Bovendien raakt de informatie daarin niet vervormd. Een boek kan de informatie trouw, exact bewaren, in tegenstelling tot een menselijk brein. De ontwikkeling van onze soort is in een stroomversnelling is terecht gekomen door de ontwikkeling van de geschreven taal.
Wij schatten dat de oudste geschreven talen zo'n 5.000 jaar geleden zijn ontstaan. Maar ze waren lang niet zo efficiënt als moderne geschreven talen. Moderne alfabetische talen, waarin de schrijftekens fonemen (klanken) voorstellen, waarin het visuele en het auditieve symboolsysteem gecombineerd worden, zijn slechts een kleine 3.000 jaar oud. De boekdrukkunst is slechts in de 16de eeuw opgekomen. Is het toeval dat haar ontwikkeling samenvalt met de ontwikkeling van wat wij de moderne wetenschap noemen?
Wat ons treft als wij oudere teksten lezen die van voor de boekdrukkunst dateren is het gebrek aan betrouwbaarheid, deugdelijkheid van de informatie. De moderne lezer is verbaasd over de argeloosheid waarmee bvb. in middeleeuwse teksten waarheid en verzinsels (leugens lijkt een te hard woord) door elkaar worden geweven. De échte kennis was zo gering, alles wat werd meegedeeld was zo onzeker en betrekkelijk dat ook het onderscheid tussen leugen en waarheid wazig moet geleken hebben. De idee van wat wij nu 'harde feiten' noemen (beweringen die verifieerbaar, controleerbaar, repliceerbaar zijn) lijkt vrijwel geheel ontbroken te hebben. De ethos van het zorgvuldig rapporteren van feiten, het sober beschrijven van observaties, die nu in onderwijs en wetenschappelijk onderzoek zo'n centrale plaats inneemt, is pas in de laatste drie eeuwen, na de opkomst van de boekdrukkunst gegroeid. Niemand nam het bvb. nauw met de spelling van een naam. Soms vinden we wel vijf of zes spellingsversies. De stijl van een middeleeuws verslag is goed te vergelijken met die waarin de moderne Europeaan - in licht benevelde toestand - zijn vrienden over zijn voorbije vakantieavonturen informeert of die waarin de opgewonden student 's avonds in het café een relaas geeft van zijn examenervaringen. Hij rekent erop dat zijn gehoor toch niet in staat zal zijn zijn relaas te verifiëren en hij vindt dat betrouwbaarheid hier niet zo ter zake doet: het komt er op aan een goed verhaal te vertellen dat mensen verbaast, epateert en amuseert. Het kan geen kwaad zijn fantasie te gebruiken om de gebeurtenissen wat op te smukken. De onbetrouwbaarheid van de oude kronieken is voor de moderne historicus een voortdurende bron van misleiding en de professionele geschiedkundige heeft geleerd de 'feiten' van zijn voorouders stelselmatig te wantrouwen en te toetsen aan onafhankelijke bronnen. Namen, data en getallen worden behandeld met een nonchalance die niet ophoudt ons te verbazen.
De Amerikaanse historica Barbara Tuchman schrijft: "the chronic exaggeration of medieval numbers - of armies, for example, - ...has led in the past to a misunderstanding of medieval war...It should be assumed that medieval figures...are generally enlarged by several hundred percent. This is because the chroniclers did not use numbers as data but as a device of literary art to amaze or appall the reader"
In de eerste vliegende couranten verschenen de vreemdste berichten. In een Hollands stadje was een vrouw in één keer van 68 kinderen bevallen. Op een andere plaats was een jongen ter wereld gekomen in een fluwelen pak met een kanten kraag. Een andere courant berichtte over een pasgeborene die vlak na de bevalling kwiek de benen nam, zich onder een bed verstopte en vanuit zijn schuilplaats in mooie Latijnse volzinnen op vragen antwoordde. De omwenteling die zich in de daaropvolgende paar eeuwen heeft voltrokken in het denken van de Europese intellectuelen is verbijsterend. (Bron: J. De Laender)
Jared Diamond, een antropoloog van de UCLA, heeft in 1991 een boek geschreven met als titel: "The third Chimpansee", waarin zijn centrale thesis is dat als men objectieve en kwantitatieve criteria gebruikt voor de classificatie der soorten, het verkeerd is de mens en zijn uitgestorven voorouders tot een aparte familie te rekenen; het is zelfs fout ze tot een apart genus te rekenen; eigenlijk behoren wij, samen met de twee andere nog levende chimpanseesoorten, Pan troglodytes (de gewone chimpansee) en Pan paniscus (de dwergchimpansee), tot hetzelfde genus. Dat genus zou dan drie soorten omvatten, Homo sapiens, Homo troglodytes en Homo paniscus.
Het genetisch verschil tussen mensen en de twee chimpanseesoorten was 1,6%. Het verschil is ongelooflijk klein. Het is bvb. kleiner dan dit tussen twee nauw verwante gibbon-apensoorten (2,6%); kleiner ook dan dat tussen twee vogelsoorten die de meeste leken bij oppervlakkige beschouwing niet van mekaar kunnen onderscheiden, zoals de roodogige en de witogige vireo (2,9%). Hemoglobine, de zuurstofvervoerende molecule in het bloed van mensen en gewone chimpansees, is opgebouwd uit dezelfde 287 aminozuren. Slechts één van die aminozuren heeft een andere positie in de ketting bij de twee soorten. Bij de 1.271 aminozuren in proteïneketens die tot nu toe zijn vergeleken bij de mens en de gewone chimpansee heeft men slechts 5 verschillen kunnen ontdekken: één aminozuur verschilt in een proteïne die in spiercellen voorkomt (m.n. myoglobine); één aminozuur neemt een andere positie in in één van de kettingen (de deltaketting) die hemoglobine vormen; drie aminozuren verschillen in een proteïne die koolzuuranhydrase wordt genoemd. De genetische afstand tussen mensen en gorilla's is wat groter: ze verschillen in 2,3% van hun genen en dat is ook de genetische afstand tussen chimpansees en gorilla's. Orang-Oetans en mensen verschillen voor 3,6%.
Men schat dat chimpansees (Pan troglodytes) over zo'n 150 verschillende stemgeluiden beschikken die door soortgenoten kunnen worden geïnterpreteerd. Bij soorten die niet over een taal (een symbolisch communicatiesysteem) beschikken, worden dus wél genetisch voorgeprogrammeerde stemgeluiden gebruikt om aan communicatie te doen. Dit erfelijk communicatiesysteem is echter arm (het aantal tekens is klein) en het is star (de tekens zijn genetisch vastgelegd en vertonen van generatie op generatie geen veranderingen).
EEN PLEIDOOI VOOR BEGRIP EN GEDULD tegenover islamitische broeders en zusters
Inzending - De Volkskrant (Nederland) van 11-02-06 Het verstand krijgt de overhand Vijfenzeventig jaar geleden was ik een jongetje van tien. Ik werd katholiek opgevoed en nam klakkeloos aan dat onze god aan een vader opdroeg zijn onschuldige zoon te vermoorden, dat hij door een tsunami bijna de hele toenmalige mensheid uitmoordde. Als kind leefde ik toch in angst voor die - liefdevolle god - want zo was mij ingeprent, zelfs een doorgeslikt sneeuwvlokje was genoeg om mij voor eeuwig te laten branden in het helse vuur. Bij de preken in de vastentijd werd de toorn van god zo dreigend over ons uitgestort, dat het misbaar van een schreeuwerige imam van nu er bij zou verbleken. Net als een aantal van mijn klasgenoten besloot ik op mijn dertiende naar het klooster te gaan. De - eeuwige geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid - waren de beste garantie om het vuur van de hel te ontlopen. Probeert u zich nu eens voor te stellen dat in de kranten van toen een spotprent was verschenen van onze katholieke god of zijn profeet Jezus verliefd kijkend naar Maria Magdalena met een opvallende bobbel onder zijn lendendoek. Misschien zou voor de dader weer een brandstapel worden opgericht. Het kloosterleven heb ik achter mij gelaten. Ondanks enige jaren van psychotherapie draag ik ten dele nog de gevolgen van mijn roomse opvoeding met mij mee. Veel katholieken van nu worden niet langer overheerst door angst, zij laten zich leiden door hun verstand. Zij hebben de moed de schouders op te halen over de banvloeken van de paus. Er is geen behoefte meer aan fanatisme. Laten wij onze islamitische broeders en zusters wat tijd gunnen. Ook bij hen zal het verstand eens de overhand krijgen. En laten wij ondertussen onze eigen verdrongen agressie tegen die vroegere religie van ons, niet projecteren op hen door hen te kwetsen met onze spotprenten over hun religie. Jan Schrijver, Oss
Oscar Wilde Ierse dichter en schrijver 1854 - 1900 Het ware mysterie van de wereld is het zichtbare, niet het onzichtbare.
Henny Youngman Amerikaans stand-up comedian 1906 -1998 Vroeger wilde ik atheist worden, maar ik zag er van af, ze hebben geen feestdagen.
George Bernard Shawtoneelschrijver 1865 - 1950 Het feit dat een gelovige gelukkiger is dan een scepticus heeft niet meer betekenis dan het feit dat een dronken man gelukkiger is dan een nuchtere. Het geluk van lichtgelovigheid is van goedkope en gevaarlijke kwaliteit.
Susan Brownell Anthony Am. feministisch leidster 1820 - 1906 Ik wantrouw die mensen die zo goed weten wat God wil dat zij doen, omdat het me opvalt dat dat altijd overeenkomt met hun eigen wensen.
Richard Dawkins Brits bioloog en auteur, 1941 Ik ben tegen religie omdat het ons leert tevreden te zijn met het niet begrijpen van de wereld. -
Religie leert ons de gevaarlijke nonsens dat de dood niet het einde is.
Geloof is krachtig genoeg om mensen immuun te maken tegen een beroep op medelijden, tegen vergeving, tegen fatsoenlijke menselijke gevoelens. Het maakt ze zelfs immuun voor angst, als ze eerlijk geloven dat een martelarendood ze rechtstreeks naar de hemel stuurt.
Steven Weinberg1933 Amerikaans natuurkundige Met of zonder religie heb je goede mensen die goede dingen doen, en slechte mensen die slechte dingen doen. Maar om goede mensen slechte dingen te laten doen, heb je religie nodig.
De laatste weken, ben ik zo een beetje gaan ronddwalen op blogs in seniorenland. Vanalles heb ik gezien: van een stukje Frankrijk over tientallen mooie plaatjes en zelfgemaakte kaarten, grappige verhalen, prachtige natuurfoto's, wonderlijke kindersnoetjes, diervriendelijke oplossingen voor vossenplagen, nieuwsfeiten, adviezen van alterneuten tot een blog vol Christusverheerlijking. Ik vergeet nog de spelletjes en quizvragen. Buiten een blog met de vraag naar steun voor Belgen in nood (in Frankrijk) zag alles er zorgenloos en mooi uit, zo vol vertrouwen in de goedheid van de mens... Vinden wij onze wereld dan echt zo mooi of zwijgen we maar over de ellende om die te vergeten? Al het moois van de blogs kon mijn aandacht niet vasthouden - ik dwaalde meer dan eens af naar de cartoonprotesten, de doden die nu in Indonesië gevallen zijn bij zo'n betoging. Het beeld van woedende en vernielende islamieten lijkt wel op m'n netvlies gebrand. Als gewone westerling doe ik mijn best om alle mensen als gelijken te zien en ze ook te begrijpen, maar dit ...deze massahysterie doet een hoop vragen rijzen, waaronder deze: ben ik niet te tolerant? Nee, niet te tolerant tegenover andersdenkenden, maar te tolerant tegenover de invloed van godsdiensten tout court.
Onlangs hoorde ik op de radio een boekbespreking. Het ging over het boek van Michel Onfray: 'Atheologie. De hoofdzonden van jodendom, christendom en islam'. Ik wist het meteen, dat boek wou ik lezen, net zoals 500.000 Fransen en Italianen dat al gedaan hadden. Vandaag is het zover. Het boek ligt voor me . Ik ben van plan om geregeld wat neer te pennen over wat er te lezen valt.
KERKELIJKE MACHT! "In christelijk Nederland zijn er diepgaande verschillen van inzicht betreffende homoseksualiteit. Kerken en gemeenten die de Bijbel als norm hebben, gaan ervan uit dat homoseksueel gedrag op grond van Gods Woord niet te verdedigen is." (uit:site kerk & homofilie)
Ik ben Fretteke
