Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
21-10-2010
OP SCHOOT
OP SCHOOT
'Verstild ben ik en gerust;
geborgen als een kind bij zijn moeder
zo ben ik, als een kind.'
(Psalm 13:2 Willibrordvertaling)
Kort geleden lazen we deze psalm aan tafel. Het hierboven weergegeven vers sprak mij aan. Ongetwijfeld hebt u het wel eens gezien: een kind dat vol vertrouwen 'wegkruipt' bij zijn vader of moeder en kort daarna in de armen van een van zijn ouders in slaap valt. Het is een heel bekend beeld. Ik vind dit zelf een van de meest vertederende beelden. Het maakt het hart van kinderen, maar ook van volwassenen week. De psalmist heeft dit beeld voor ogen als hij denkt aan zijn relatie met God. In zijn omstandigheden kruipt hij als hij ware weg in de armen van God. Hij weet geen beter plekje om te schuilen. Ik hoop dat u en ik deze rustgevende plek vaak zullen zoeken en weten te vinden.
'Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven' (Mattheüs 11:28).
Onlangs hoorde ik van een begrafenis. De overledene had een soort dubbelleven geleid. Op zijn werk was hij een brave ambtenaar die te midden van de andere ambtenaren misschien wel een beetje uit de toon viel, maar toch nog redelijk op al die ambtenaren leek. In zijn vrije tijd was hij een hartstochtelijk supporter van een gerenommeerde voetbalvereniging met een beruchte supportersschare. Op de begrafenis waren beide groepen, de ambtenaren en de supporters, aanwezig. Vertegenwoordigers van beide groepen mochten het woord voeren. De ambtenaar sprak over de vijftien jaar dat zij collega's waren geweest en haalde herinneringen op aan hun samenwerking. De supporter haalde ook herinneringen op, zoals dat zij onlangs nog samen in Antwerpen waren gearresteerd bij relletjes rond een voetbalwedstrijd.
De grafkist was geschilderd in de kleuren van de voetbalvereniging. Over de kist lag een clubvlag. Op een bepaald moment werd aan alle aanwezigen gevraagd om op te staan om samen het clublied van de vereniging te zingen. Op de kist lag een ticket voor de eerstkomende wedstrijd, dat door de plaatselijke politici als risicowedstrijd werd aangeduid. Was dit omdat hij het ticket niet meer nodig had? Was het omdat men in een voetbalhemel geloofde?
Wat voor soort ticket neemt u mee als u komt te overlijden? Hebt u een ticket voor de hemel? Bestaat er wel zoiets als een ticket voor de hemel? Het antwoord op de laatste vraag is: 'Ja en nee'. Het antwoord is 'ja', want de hemel gaat voor een mens open omdat Iemand de toegangsprijs heeft betaald. Die toegangsprijs voor de hemel is onmetelijk hoog: het bloed van de Zoon van God. De Bijbel laat zien dat een mens alleen in de hemel kan komen door het bloed van de Heer Jezus. Hij stierf op het kruis van Golgotha. Wie in Hem gelooft, heeft eeuwig leven.
Een mens kan uit zichzelf niet in de hemel komen. Sommige mensen denken dat zij door goede werken te doen in de hemel kunnen komen. Zo'n mens lijkt op iemand die meent zonder een kaartje het stadion binnen te kunnen gaan, omdat je in de week ervoor een keer een balletje hebt getrapt. Geen suppoost die daarin trapt Bestaat er wel zoiets als een ticket voor de hemel? Het antwoord is ook 'nee'. Er is geen briefje dat wij bij ons sterven kunnen meenemen. Wij zijn ook geen supporters die naar een wedstrijd komen kijken.
Wie gelooft in de Heer Jezus, wordt een volgeling van Hem, een christen. Een christen is geen supporter die wekelijks een voorstelling in een kerk meemaakt, een soort godsdienstig vermaak, en daarna een week lang zijn eigen leven leidt. De hemel is ook geen plaats waar mensen eeuwig vermaakt worden. Een christen is actief bezig in de dienst van de Heer Jezus. Een christen luistert naar wat de Heer Jezus zegt en gehoorzaamt Hem.
Een christen is in dat opzicht beter te vergelijken met een beroepssporter dan met een supporter. De beroepsvoetballer is de hele week bezig met voetbal. Zo is het met een christen ook. Hij is de hele week bezig met zijn passie: het dienen van de Heer Jezus. En als een christen komt te overlijden, gaat hij of zij door met zijn passie: het dienen van de Heer Jezus..
Een aantal jaren geleden ging er een film in premiëre onder de titel 'Highlander'. Het verhaal is gebouwd rondom het verhaal van de zogenaamde onsterfelijken. Mensen die niet kunnen sterven. Ze kunnen alleen gedood worden als ze worden onthoofd. Vanzelfsprekend zijn er goeden en slechten. De grootste slechterik probeert zijn soortgenoten allemaal om te brengen, om zo als enig overgebleven onsterfelijke uiteindelijk de macht over de wereld in handen te krijgen. Vanzelfsprekend is er ook een held. De film neemt ons mee in die strijd tussen goed en kwaad. Interessant is daarbij dat die strijd zich afspeelt vanaf de Middeleeuwen tot in de twintigste eeuw en dat je zo eigenlijk heel de geschiedenis van Europa de revue kunt laten passeren. Want in alle belangrijke gebeurtenissen kun je je hoofdpersonen weer laten optreden. Op de een of andere manier is dat thema van onsterfelijkheid succesvol gebleken. Tot mijn verbazing zag ik dat het niet bij die ene bioscoopfilm is gebleven; er is zelfs een tv-serie van gemaakt. Naar een aflevering heb ik gekeken. Het overtrof mijn ergste verwachtingen. Het verhaaltje stelde niet veel voor. In feite waren er maar vier spelers die meededen, plus een tiental figuranten. Het kwam allemaal neer op de vraag wie nu in staat was wie te onthoofden. Tenslotte was dat de enige manier om een tegenstander uit te schakelen. Dus werden op de meest vreemde momenten in het verhaal ineens ouderwetse zwaarden onder mantels vandaan gehaald. Want de onsterfelijken mogen dan in alles met hun tijd meegaan - ze rijden in een auto en gaan naar de disco - maar als de onderlinge vetes moeten worden uitgevochten, lijkt de tijd te hebben stilgestaan en moet men elkaar als de drie musketiers te lijf. Ik heb me afgevraagd wat mensen ertoe brengt naar zoiets te kijken. Eigenlijk kan ik maar één goede reden bedenken: We willen allemaal onsterfelijk zijn, we zijn allemaal bang voor de dood en daar speelt dit verhaal een beetje op in. Het zijn de belevenissen van mensen die hebben wat wij allemaal zouden willen hebben, onsterfelijkheid, maar hun levens blijken toch niet zo prettig te zijn. Dat troost ons dan weer. Onsterfelijk zijn is blijkbaar ook niet allesNu is er ook nog een andere vorm van onsterfelijkheid. Daar hebt u vast wel van gehoord. Die onsterfelijkheid heeft te maken met het in de herinnering van de mensen voortleven. Van de Beatles wordt bijvoorbeeld gezegd dat ze onsterfelijk zijn. Hun muziek wordt nog steeds veel gedraaid. Ook kunstenaars als Michelanchelo zijn onsterfelijk. En sommige schrijvers ook. Hun boeken worden door de eeuwen heen gelezen en gewaardeerd.
Soms kom je mensen tegen die op die manier onsterfelijk lijken te zijn. Mensen die door hun leven, hun werk en door hun invloed echte lichtende voorbeelden voor anderen zijn. Bijna iedereen kan er wel een paar opnoemen. Alleen weet je nooit helemaal zeker of je het bij het rechte eind hebt. Zo heeft president John F. Kennedy heel lang gegolden als een van die mensen die aanspraak konden maken op onsterfelijkheid. Totdat we erachter kwamen dat hij eigenlijk een heel ordinaire rokkenjager is geweest. En laten we ook niet vergeten hoe bepaalde wereldleiders door hun eigen propaganda-apparaat bijna als super-mensen zijn neergezet. We hoeven alleen maar aan Stalin of Mao te denken.
Hoeveel mensen hebben niet geloofd dat het werkelijk heel bijzondere en nobele mensen waren. Maar ze zijn onherroepelijk van hun voetstuk gevallen. Het bleken bijzondere mensen te zijn, maar dan niet omdat ze zo edel en grootmoedig waren, maar omdat ze zo wreed en karakterloos waren. In zekere zin zijn ze inderdaad onsterfelijk, niemand zal ze de komende tientallen jaren vergeten. Maar de herinnering zal beslist niet positief zijn. Mensen vallen altijd verschrikkelijk tegen. Onsterfelijk zijn we geen van allen.
Gelukkig is er wel Iemand die werkelijk onsterfelijkheid bezit. En die nooit zal tegenvallen. God, inderdaad, over Hem heb ik het. Hij bezit alleen de onsterfelijkheid. Waar mensen altijd op de een of andere manier tegenvallen, is dat bij Hem nooit het geval. Zijn tederheid en liefde zijn niet gespeeld. Zijn innerlijke kracht en gerechtigheid zijn helemaal in harmonie met de rest van zijn wezen. Jezus, heeft zijn leven op het spel gezet om ook aan mij een nieuw, eeuwig, leven te kunnen geven. Dat is nog eens wat anders dan altijd maar te blijven voortsukkelen met die verkeerde karaktertrekken van me. Highlander, 't mocht wat. Dat verhaal verbleekt toch totaal bij dat van ieder willekeurig kind van God?
Je hoort het nog wel eens: 'Zo ben ik' of: 'Zo ben ik nu eenmaal.' Daarmee voert men in de regel een algemeen excuus aan voor zijn/haar optreden of spreken. Meestal schuilt achter deze woorden zoiets als: 'Je moet me maar nemen zoals ik ben!' Of dit terecht is, daar wil ik het nu niet over hebben. Volgens mij valt er wel iets op af te dingen.
De hierboven genoemde drie woorden komen ook voor in Psalm 131 (Willibrordvertaling). Psalm 131 heeft drie verzen. De eerste twee luiden:
Heer, ik draag mijn hart niet hoog,
mijn ogen steken niet van trots;
ik ben niet uit op grootse daden
die mijn kracht te boven gaan.
Verstild ben ik en gerust;
geborgen als een kind bij zijn moeder,
zo ben ik, als een kind.
Deze verzen heb ik voor in mijn agenda geschreven. Waarom? Omdat ik niet altijd zo ben.
Ik ben niet altijd zo 'gerust'. Als ik onrustig word of ben, dan lees ik graag deze verzen. Ik vertrouw me dan toe aan Degene die mij rust kan en wil geven.
God heeft zijn engelen opdracht gegeven voor ons te zorgen en ons te beschermen.
Zie je het grote contrast tussen ons kleine kwetsbare mensjes en de kracht van engelen?
Er zit iets teders in het feit dat zij ons op hun handen zullen dragen. Als wij buiten Gods wegen om God op de proef stellen en kijken of Hij wel te vertrouwen is, dan is dat fout. Jezus weigert dat, wanneer de satan Hem uitdaagt van de tempel te springen. God had Hem niet de opdracht gegeven om te springen. Bovendien, Jezus weet dat God te vertrouwen is. Hij hoeft Gods betrouwbaarheid niet te bewijzen. Hij twijfelt niet aan Gods almacht. Als Hij het niet doet, waarom zou jij het dan wel doen?
halloooooooooooooooooooooooooooooo, Met deze mail willen we jullie uitnodigen op de eerste activiteit van het nieuwe schooljaar. Op Zaterdag 16 oktober organiseren we in de school met de bijbel de Ark en Mijn Oogappel een Wandel-eet-geniet en zing mee activiteit ja, jullie horen goed, voor elk wat wils. De wandeling is geschikt voor groot en klein en is zo'n 7 à 8 km lang. Tussendoor krijg je een drankje en een versnapering. Start om 15uur stipt ( kostprijs : 2 euro pp) Na de wandeling kunnen jullie aanschuiven aan het frietkot voor frietjes met frikandel of bickyburger aan zeer democratische prijzen. om 20u start het optreden van de YOUNG CONTINENTELS. ( volwassenen : 6 euro, kinderen tot 12 jaar : 3 euro) in bijlage vinden jullie nog wat extra info. Inschrijven is belangrijk, maar betalen gebeurt de dag zelf. Met de opbrengst van deze activiteit steunen we de school en kopen we allerhande materiaal voor de kinderen! vriendelijke groeten de vriendenkring
(65:2)U komt de lof toe Volgens de Septuaginta en de Pesjitta. MT: Voor u is stilte een lofzang.
God die woont op de Sion,
u zult ontvangen wat u is beloofd.
3 U die ons bidden hoort
tot u komt de sterveling.
4 Worden onze zonden mij te zwaar,
u neemt weg wat wij misdeden.
5 Gelukkig wie door u gekozen is en u mag naderen,
hij mag wonen in uw voorhoven.
Wij genieten het goede van uw huis,
het heilige van uw tempel.
6 Ontzagwekkend is uw antwoord,
u doet recht en redt ons, God,
op u hopen de einden der aarde,
de verten van de zee.
7 U hebt met kracht de bergen vastgezet,
u bent omgord met macht,
8 u brengt tot bedaren het geraas van de zeeën,
het gebulder van de golven,
het tumult van de volken.
9 Vrees voor uw tekenen vervult de bewoners der verten,
u brengt gejuich van het oosten tot het westen.
10 U zorgt voor het land en bevloeit het,
u maakt het vruchtbaar,
vol water staat de rivier van God.
U bewerkt het land voor het koren, zo bewerkt u het:
11 u doordrenkt de voren en effent de kluiten,
doorweekt ze met regen en zegent het jonge groen.
12 U kroont het jaar met uw goede gaven,
waar uw voeten gaan, druipt het van overvloed,
13 de velden in de steppe druipen,
de heuvels omgorden zich met gejubel,
14 de weiden kleden zich met kudden,
de dalen tooien zich met graan.
Zij zingen en juichen elkaar toe.
Tot U komt al wat leeft.
Tot U komt al wat leeft.
Mensen kunnen wel eens trots zijn op de dingen die ze in hun leven bereikt hebben. Een directeur kan trots zijn op de positie die hij heeft verworven. De therapeute kan trots zijn omdat haar patiëntje nu al zo goed kan lopen. De hardloper vindt het geweldig dat hij nationaal kampioen is geworden. De schrijfster is trots omdat haar boek een bestseller is geworden.
Maar het hoogst bereikbare is toch wat anders. Daar kun je niet naar toeklimmen. Het ligt veel hoger dan de top van de Mount Everes, de hoogste berg op aarde. Het hoogst bereikbare is een plek bij God. Niet door eigen inspanning, maar door genade Nee, het hoogst bereikbare in het leven is geen berg, een goede baan of succes. Zelfs niet het lopen op de maan of een andere planeet. Het hoogste wat een mens bereiken kan is God Zelf. God, de Schepper van hemel en aarde. Er is een tijd geweest dat Hij voor iedereen onbereikbaar was. De mensen waren zondig, ofwel: 'ongerechtigheden hadden de overhand over hen'. Door de zonde is contact met God, die heilig is, onmogelijk.
Wij mogen dankbaar zijn dat God Zelf hier iets aan gedaan heeft: Hij heeft onze overtredingen verzoend. Nu kunnen mensen die dat willen tot Hem naderen, en zelfs bij Hem wonen. Als je bij Hem woont, ben je ver gekomen!
Het lijkt in deze Psalm alsof al het goede dat God aan mensen kan geven, losbarst en het onmogelijke mogelijk wordt. God doet grote dingen, Hij brengt gejuich, zijn beek is vol water (als Hij ons iets geeft, is dat overvloedig), de heuvels en de dalen juichen en jubelen. Het kan gewoon niet op; nauwelijks voor te stellen, maar dat kan alleen onze God doen. Niemand anders! Wie gelooft in Jezus, heeft vrije toegang tot de eeuwige God.
Mensen kunnen wel eens trots zijn op de dingen die ze in hun leven bereikt hebben. Een directeur kan trots zijn op de positie die hij heeft verworven. De therapeute kan trots zijn omdat haar patiëntje nu al zo goed kan lopen. De hardloper vindt het geweldig dat hij nationaal kampioen is geworden. De schrijfster is trots omdat haar boek een bestseller is geworden.
Maar het hoogst bereikbare is toch wat anders. Daar kun je niet naar toeklimmen. Het ligt veel hoger dan de top van de Mount Everes, de hoogste berg op aarde. Het hoogst bereikbare is een plek bij God. Niet door eigen inspanning, maar door genade Nee, het hoogst bereikbare in het leven is geen berg, een goede baan of succes. Zelfs niet het lopen op de maan of een andere planeet. Het hoogste wat een mens bereiken kan is God Zelf. God, de Schepper van hemel en aarde. Er is een tijd geweest dat Hij voor iedereen onbereikbaar was. De mensen waren zondig, ofwel: 'ongerechtigheden hadden de overhand over hen'. Door de zonde is contact met God, die heilig is, onmogelijk.
Wij mogen dankbaar zijn dat God Zelf hier iets aan gedaan heeft: Hij heeft onze overtredingen verzoend. Nu kunnen mensen die dat willen tot Hem naderen, en zelfs bij Hem wonen. Als je bij Hem woont, ben je ver gekomen!
Het lijkt in deze Psalm alsof al het goede dat God aan mensen kan geven, losbarst en het onmogelijke mogelijk wordt. God doet grote dingen, Hij brengt gejuich, zijn beek is vol water (als Hij ons iets geeft, is dat overvloedig), de heuvels en de dalen juichen en jubelen. Het kan gewoon niet op; nauwelijks voor te stellen, maar dat kan alleen onze God doen. Niemand anders! Wie gelooft in Jezus, heeft vrije toegang tot de eeuwige God.
Echte aanbidding is 'aanbidding in Geest en in waarheid'. Het is van binnen op je knieën gaan en de waarheid van je leven tegenover God uitspreken. Het gaat God niet om een bepaalde plek buiten, het gaat Hem om een bepaalde houding van binnen. Waarheid van binnen, een eerlijk en open hart.
Alle werkelijkheid buiten God om is bekrompen, vergeleken bij de oneindige werkelijkheid die God is. Wat God geschapen heeft, is als een stuk speelgoed vergeleken bij de complexiteit en de diepte van wie God is. Terwijl het heelal eindig is, is God zelf oneindig. Volledige kennis van het oneindige is oneindig. Daarom betekent Jezus' kennis van God dat Hij oneindige kennis heeft. Alle wetenschap van het geschapen heelal is slechts oppervlakkig gekrabbel vergeleken bij de volledige kennis die Christus heeft van het geschapen heelal. En zelfs deze kennis van het geschapene is slechts een dauwdruppel vergeleken bij de oceaan van kennis die Jezus heeft van het wezen van God zelf.
Laten we ons neerbuigen en Jezus Christus aanbidden. Laten we, zelfs als we onder de indruk zijn van de geleerdheid van mensen en prestaties van de wetenschap, toch bedenken dat alleen Jezus onze hoogste bewondering waard is. Hij kan ons de Vader tonen. Hij kan ons wijsheid geven. Hij weet hoe Hij alle dingen kan doen meewerken ten goede. Geen van zijn beoordelingen van wat dan ook is ooit onjuist. Hij leert ons Gods weg met onfeilbare waarheid. Vertrouw Hem. Bewonder Hem.
Deze week stonden er onder meer enkele hoofdstukken uit het boek Genesis op mijn Bijbelleesrooster. Zo kwam ik ook bij Genesis 19:27-29: ''s Morgens vroeg ging Abraham naar de plaats waar hij bij de Heer had gestaan. Toen hij uitkeek over Sodom en Gomorra en over de hele vallei, zag hij dikke rookwolken van het land opstijgen als uit een smeltoven. Toen God de steden wegvaagde waar Lot had gewoond, liet Hij Lot aan de ondergang ontkomen. Zo hield God, toen Hij de steden in de vallei verwoestte, rekening met Abraham.'
Ik heb geprobeerd me voor te stellen wat Abraham gedacht moet hebben toen hij 's morgens die rookpluim zag hangen boven de plek waar de steden Sodom en Gomorra hadden gelegen. Ik denk dat hij diep verdrietig was. 'Hoe is het afgelopen met mijn neef Lot, zijn vrouw en zijn dochters? Leven ze nog, of zijn ze met de inwoners van de stad omgekomen?' Ik kan me zo voorstellen dat die prangende vraag zijn ziel gekweld zal hebben. Hij had gepleit voor het handjevol rechtvaardigen in deze stad. Hij had tegen de Heer gezegd: 'Ik hoop dat U niet kwaad wordt, Heer, wanneer ik het nog één keer waag iets te zeggen: stel dat het er maar tien zijn.' God had beloofd dat Hij de stad niet zou verwoesten ter wille van de tien. Omdat er kennelijk geen tien rechtvaardigen gevonden werden, verwoestte God deze steden. Toen Hij dat deed, dacht Hij aan de voorbede van Abraham en spaarde Hij Lot.
Het heeft mij bepaald bij de kracht van het gebed. Bidden doe je nooit tevergeefs. Misschien lijkt het daar soms wel op. Die gedachte zou Abraham ook gehad kunnen hebben toen hij de rookpluim boven Sodom en Gomorra zag hangen. 'Tevergeefs. De Heer heeft mijn gebed niet verhoord. De stad is verwoest. Lot en de zijnen zijn omgekomen.'
Wij mogen nu beter weten. Wij mogen weten dat God wel geluisterd heeft naar het gebed van Abraham, en het leven van Lot heeft gespaard omdat Abraham voor hem gebeden had.
Ik moet hierbij denken aan de woorden uit 1 Samuël 12:23 uit de NBG-vertaling: 'Wat mij betreft, het zij verre van mij, dat ik tegen de Heer zou zondigen door op te houden voor u te bidden.'
Ik kan mij geen indringender oproep voorstellen om veel voor elkaar te bidden. Bidden voor elkaar, misschien vanaf een ziekbed. Bidden voor elkaar vanuit de stilte van een woonkamer. Maar ook het gemeenschappelijk gebed is daar een heel goede gelegenheid voor. Bidden helpt, en bovendien versterkt het de onderlinge band.
1 Voor de koorleider. Op de wijs van De Gatitische. Van de Korachieten, een psalm.
2 Hoe lieflijk is uw woning,
HEER van de hemelse machten.
3 Van verlangen smacht mijn ziel
naar de voorhoven van de HEER.
Mijn hart en mijn lijf roepen
om de levende God.
4 Zelfs de mus vindt een huis
en de zwaluw een nest
waarin ze haar jongen neerlegt,
bij uw altaren, HEER van de hemelse machten,
mijn koning en mijn God.
5 Gelukkig wie wonen in uw huis,
gedurig mogen zij u loven. sela
6 Gelukkig wie bij u hun toevlucht zoeken,
met in hun hart de wegen naar u.
7 Trekken zij door een dal van dorheid,
het verandert voor hen in een oase;
rijke zegen daalt als regen neer.
8 Steeds krachtiger gaan zij voort
om in Sion voor God te verschijnen.
9 HEER, God van de hemelse machten, hoor mijn gebed,
luister naar mij, God van Jakob. sela
10 God, ons schild, zie naar ons om,
sla goedgunstig het oog op uw gezalfde.
11 Beter één dag in uw voorhoven
dan duizend dagen daarbuiten,
beter op de drempel van Gods huis
dan wonen in de tenten der goddelozen.
12 Want God, de HEER, is een zon en een schild.
Genade en glorie schenkt de HEER,
zijn weldaden weigert hij niet
aan wie onbevangen op weg gaan.
13 HEER van de hemelse machten,
gelukkig de mens die op u vertrouwt.
Gelukkig wie wonen in uw huis.
Veel mensen zijn gehecht aan hun huis, de gezelligheid, de warmte, het comfort. Of men verlangt naar een beter huis, een grotere tuin, meer ruimte en nog meer comfort. In de eerste plaats biedt een huis je bescherming tegen kou of warmte, tegen regen of sneeuw, maar ook tegen pottenkijkers. Wij hebben onze eigen plek nodig, privacy noemen we dat. Ook ons hart kan verlangen naar rust, vrede, genot, naar bescherming en privacy. De psalmdichter drukt dat wat sterker en directer uit: hij smacht naar de voorhoven van de Heer. Het gaat hem dan niet om de tuin zelf, of hoe het er daar precies uitziet. Nee, met alles wat hij in zich heeft, roept hij om bij de levende God te zijn. Wat wij hier op aarde ook mogen bezitten, hoe goed we het ook kunnen hebben, er is maar één plaats die alles overtreft: bij God zelf zijn. Wij mogen bij God wonen en bij Hem een schuilplaats vinden. Als Hij de vogels al beschermt, zal Hij ons zeker niet minder beschermen. Wij mogen vertrouwen op de Heer van de hemel en de aarde, de Schepper die alles in zijn hand houdt. Dat brengt geluk, hoe de omstandigheden ook mogen zijn. Zijn nabijheid werkt voortdurende lof in onze harten. Het versterkt degene die Hem met heel zijn hart zoekt. Wat een geweldige troost. 'Ja, maar hoe doe je dat dan, vooral als het je niet mee zit? Ik ervaar die zegen nauwelijks in mijn leven. Ik ben maar aan het ploeteren.' Dat staat er direct achter: richt je tot God en ga met Hem praten, ga in gebed. Wij mogen het van Hem verwachten, vragen of Hij naar ons omziet. En dat doet Hij. De wereld mag er dan soms nog zo aantrekkelijk uitzien, of we moeten door een dal gaan, bij God wonen is het allerbeste, zelfs al is het maar één dag. Hij geeft wat wij echt nodig hebben: genade en glorie. Als we maar op Hem vertrouwen en ons leven en ons doen en laten met Hem delen. Laten we dat doen: Hem in ons leven de eerste plaats geven; dat betekent zegen.
Een derdewereldland had van de Verenigde Staten een communicatiesatellietschotel gekregen voor het internationale telefoonverkeer. De schotel, die werd aangedreven door elektromotoren, was voortdurend in beweging terwijl hij de satelliet in de ruimte volgde. Op een avond haalde een ambtenaar, in de overtuiging dat de motoren langer mee zouden gaan als ze niet constant in gebruik waren, de stekker uit de satellietschotel. Toen hij hem de volgende morgen weer aansloot en de schotel in de lucht op zoek ging naar het signaal van de satelliet, brandden de motoren door. De schotel was niet ontworpen om af en toe contact te hebben, maar om ononderbroken contact te hebben.
Wij ook. Wij zijn niet geschapen om Gods stem alleen in tijden van nood en op crisismomenten te horen, maar om een ononderbroken relatie met Hem te hebben.
'Jezus groeide verder op en zijn wijsheid nam nog toe. Hij kwam steeds meer in de gunst bij God en de mensen' (Lucas 2:52).
Dit vers geeft opvallend veel inzicht in Christus gedurende de jaren waarin Hij opgroeide van jongen tot man.
Jezus groeide verder op. Dit zinnetje is duidelijk: Christus groeide lichamelijk (en verstandelijk) op en kreeg de kracht en de gestalte van een man. Wat natuurlijk minder duidelijk is, is hoe Hij eruit ging zien toen Hij opgroeide. Gods Woord laat ons onze markeerstift maar één keer gebruiken als we ons proberen voor te stellen hoe Christus eruitzag.
Jesaja 53:2 voorzegt over de Messias: 'Onopvallend was zijn uiterlijk, hij miste iedere schoonheid, zijn aanblik kon ons niet bekoren.' Ik kan me gewoon niet voorstellen dat Christus niet mooi was, maar ik geloof ook dat schoonheid te vinden is in het oog van de toeschouwer. We kennen allemaal wel mensen die mooi zijn maar die nooit op de cover van een magazine zullen verschijnen. Lees in Jesaja 53:2 echter niet meer dan er staat. De intentie van de oorspronkelijke bewoordingen is dat Hij geen luisterrijke, goddelijke verschijning was die mensen daarmee naar zich toe trok. De beschrijving betekent niet per se dat Christus onaantrekkelijk was maar dat Hij er waarschijnlijk gewoon net als ieder ander uitzag. Zijn wijsheid nam toe. Het Griekse woord voor 'wijsheid' is sophia. De definitie van dit woord heeft twee onderdelen: (1) Sophia staat voor vaardigheid in de dingen van het leven, praktische wijsheid en wijs beleid, die getoond worden door het bedenken van de beste plannen en het uitkiezen van de beste middelen, met inbegrip van gezond verstand en juist inzicht. (2) Met betrekking tot goddelijke dingen betekent sophia wijsheid, kennis, inzicht, verstand. Dus als je een impressie wilt geven van Christus in zijn aardse vorm, beschouw Hem dan als zowel volkomen praktisch als diep geestelijk. In feite is Christus gekomen om ons te laten zien dat het diep geestelijke heel erg praktisch is.
Laten we vermijden ons een beeld van Christus te vormen dat zo diep is dat je moet gaan graven om Hem te vinden of zo geestelijk dat zijn hoofd zich in de wolken bevindt. Hij kwam om de hemel naar de aarde te brengen. Vertaald naar onze tijd zou Hij een man zijn die een gewijde preek kon houden en vervolgens onderweg van de kerk naar huis een lekke band kon verwisselen.
Geen wonder dat Christus zo'n ongewone leraar werd! Gelovige mensen smachten naar wijsheid die zowel diep geestelijk als enorm praktisch is. En Christus was in zijn aardse leven de belichaming van elk aspect hiervan. Hij kwam steeds meer in de gunst bij God. Ik vind het heerlijk om de relatie van Christus met zijn hemelse Vader te beschrijven.
Laten we eens kijken naar de betekenis van het woord 'gunst'. Het Griekse woord is charis, dat in de NBG-vertaling van het Nieuwe Testament vaak vertaald wordt met 'genade' en in de NBV met 'goedgunstigheid'. Charis staat voor genade die 'vreugde, plezier, dankbaarheid, gunst en aanvaarding bewerkstelligt'. Dat Jezus steeds meer bij God in de gunst kwam, laat vooral zien dat hun relatie hun beiden steeds meer vreugde bood. De relatie tussen God de Vader en God de Zoon is, zonder twijfel, absoluut uniek. Jezus is inderdaad de Ene, de Eengeborene van de Vader. En de relatie die Zij beiden hadden toen Christus op aarde was, is ongeëvenaard. Hij kwam steeds meer in de gunst bij de mensen. Als we proberen ons een beeld te vormen van Christus' gestalte en persoonlijkheid, is deze beschrijving zeer belangrijk. In Jesaja 53:3 staat dat Hij werd veracht en door mensen gemeden. Maar bedenk wel dat Hij pas veracht en gemeden werd toen Hij een complete bedreiging voor de gevestigde orde begon te vormen. Eigenlijk was zijn populariteit juist de drijvende kracht achter zijn tegenstanders' zucht naar zijn bloed.
In Lucas 2:52 noemt God Christus' gunst bij de mensen, maar door de evangeliën heen laat Hij die ook zien. Vissers verlaten niet hun netten om iemand zonder enige persoonlijkheid te volgen. De mensen respecteerden Hem niet alleen, ze hielden ook van Hem. Het woord 'gunst' is onomstotelijk verbonden met het woord 'gunsteling' oftewel 'lieveling'. Ik denk niet dat we de tekst te ruim interpreteren als we zeggen dat Christus de lieveling was van velen die Hem kendenDenk eens aan de verschillende kenmerken van mensen die bij jou in de gunst zouden kunnen komen. Tenzij die kenmerken strijdig zijn met godvruchtigheid, zal Christus ze zeer waarschijnlijk allemaal gehad hebben. Ik kan zonder aarzeling een paar van mijn lievelingskenmerken van mensen noemen: godvruchtig, warm, voorkomend, graag enigszins extravert, beschikkend over kennis op een bepaald gebied zodat ik iets van hen kan leren, betrouwbaar en grappig! Hoewel Gods Woord ons zegt dat we geen voortrekkerij mogen tonen, hebben we allemaal wel favoriete kenmerken die we leuk vinden aan mensen. Je kunt gerust aannemen dat Christus veel van die aspecten bezat die jij het meest waardeert.
Ik wil gewoon graag dat je steeds in gedachten houdt dat Hij echt was. Zijn sandalen flapperden als Hij over de weg liep. Zijn haar zat door de war als Hij wakker werd. Hij moest de broodkruimels uit zijn baard vegen als Hij had gegeten. Zijn armspieren spanden zich als Hij zijn kleine broertjes en zusjes optilde. Hij had haar op zijn armen en warme handen. Hij was de Zoon van God en de Mensenzoon. Doorgrond het ondoorgrondelijke
Jaren geleden was er in de Nederlandse bioscopen de film te zien 'De hemel komt later wel'. Deze titel is het motto van veel mensen. Niet alleen van ongelovigen, zij denken niet zo vaak aan de hemel. Maar ook van gelovigen. De hemel wordt wat weggedrukt uit ons denken, omdat we ook het sterven wat wegdrukken. Dat was vroeger wel anders. Toen gebeurde het sterven te midden van familie, van de buurt en van het dorp. En van daaruit werd toch met vertrouwen gezien naar wat er na het sterven kwam. Men wist van de hemel. De periode na de Tweede Wereldoorlog heeft daar verandering in gebracht. Er heeft een totale cultuuromslag plaatsgevonden in het christelijke Westen. De welvaart deed zijn intrede, de auto, de televisie, en, niet te vergeten, de computer. In één mensenleeftijd is alles radicaal veranderd. Het leven van alledag werd erg belangrijk. Er werd geprobeerd zo veel mogelijk uit dit leven te halen, alsof er geen vervolg op kwam. Een vervolg dat oneindig veel langer zal zijn dan het leven op deze aarde.
Sommige mensen vragen zich af: kun je wel veel van de hemel weten? Ja! Het is de plaats waar God woont, de hemel is zijn troon. Hij is omringd door ontelbaar veel engelen die klaarstaan om zijn bevelen uit te voeren. En de Heer Jezus is na zijn opstanding teruggekeerd naar de hemel en wacht daar op het moment dat Hij zal terugkeren om te oordelen. Zij die in Hem geloven, zullen met verheerlijkte lichamen eeuwig bij Hem zijn. Zij die niet geloven, zullen veroordeeld worden. Inderdaad, de hemel komt later wel! Maar zijn we erop voorbereid? Wat moet u doen om in de hemel te komen? Geloof in de Heer Jezus en u zult gered worden van het eeuwig oordeel. De Heer Jezus belooft u eeuwig met Hem in de hemel te zijn. Waarom is de hemel zo fantastisch? Omdat er geen dood, geen rouw, geen jammerklacht en geen pijn meer zal zijn! Omdat het een plaats is van eeuwig licht, eeuwige blijdschap, eeuwige hereniging met onze geliefde medegelovigen. We zullen delen in de luister van onze Heiland. Daarin prijzen we ons gelukkig.
Dat is mijn probleem (en misschien ook uw probleem): voor mensen wier zielen overspoeld zijn met pijn, lijkt God niet te reageren. We bidden maar er gebeurt niets.
Hoe vinden we het geloof dat ons het onzichtbare laat zien, ons met heel ons hart doet geloven dat Hij altijd op een fantastische en liefhebbende manier reageert, wanneer het Hem niets lijkt te doen? Dat is de vraag: wat betekent het hoop te vinden in God als we blijven leven in een wereld waar goede dromen verbrijzeld worden en God er niets aan lijkt te doen?
Er is een antwoord, en het wordt telkens herhaald in de Bijbel. Maar het antwoord, het enige antwoord dat de enorme uitdaging aangaat om volledig te vertrouwen op een God die ogenschijnlijk niet reageert, vereist een verandering in de manier waarop we normaal gesproken kijken naar het leven. Het vereist een omwenteling in ons denken over de reden waarom we eigenlijk nog leven, waarom God ons zo lang in leven houdt in deze wereld voordat Hij ons opneemt in de hemel Het probleem dat oprechte christenen met God hebben, komt nogal eens neer op een verkeerd begrip van wat het leven zou moeten bieden. We gaan er, als vanzelfsprekend maar onjuist, van uit dat wij hier zijn om iets te ervaren dat God ons nooit heeft beloofd. Misschien meer dan ooit eerder in de geschiedenis, gaan we ervan uit dat we hier zijn om één fundamentele reden: om het naar onze zin te hebben - als het geen goede omstandigheden zijn, dan op zijn minst goede gevoelens. We verlangen ernaar ons goed te voelen, passie te voelen, romantiek en vrijheid. We willen genieten van fantastische kinderen, iets betekenen in de levens van anderen, betrokken zijn bij goede vrienden, Gods vrede ervaren. Dus vinden we 'Bijbelse' strategieën uit om erop toe te zien dat onze dromen uitkomen. We noemen ze modellen van voortreffelijk ouderschap, methodes voor geestelijk leven en principes van rentmeesterschap - allemaal ontworpen om ons legitiem een goed gevoel te geven. Wat is daar verkeerd aan?
Maar als we de diepste motieven achter deze daden aan het licht brengen, ontdekken we een vastberadenheid om nú te voelen wat niemand zal voelen totdat we in de hemel zijn. We verlangen naar onweerstaanbaar geluk dat alle pijn verdrijft. De manier waarop we dat verlangen proberen te stillen, hangt af van onze normen en waarden. Als we de Playboyfilosofie aanhangen, doen we alles wat onmiddellijk plezier geeft. We kopen mooie kleding, gaan naar belangrijke feesten, en maken zo nu en dan een cruise. Soms veranderen we van partner of gaan we vreemd.
Als we christen zijn, geven we een paradoxale draai aan de wet van uitgestelde bevrediging. We geven onmiddellijke pleziertjes op om later een dieper plezier te ervaren, maar we verwachten dat plezier spoedig te ervaren, zeker voordat we sterven. We vinden dat we het recht hebben te beslissen over de duur van het uitstel. Zolang dat uitstel niet te lang duurt, leven we volgens de regels. Als we vandaag niet volledig gelukkig kunnen zijn, dan zijn we dat zeker morgen. En als de dingen niet gaan zoals we wensen, willen we het gevoel hebben dat dat wel zo is. We staan erop dat we vanbinnen vrede voelen en zelfrespect, en dat we ons aardig goed voelen, sterker nog, dat we met volle teugen van het leven genieten.. Soms is het enige verschil tussen christenen en niet-christenen de manier waarop we goede gevoelens naar boven halen. Het najagen van het ware geluk blijft het hoofddoel. Het blijft de drijfveer voor onze keuzes, en niet een welkom, maar sporadisch bijproduct van een hoger doel: God te prijzen omdat dat ons diepste en meest hartstochtelijke verlangen is.
Zolang een gelukkig leven ons doel is, waarin de zielsvreugde de pijn overtreft, blijft God slechts een middel tot een doel, een gebruiksvoorwerp, nooit iemand die het recht heeft op antwoord, nooit een geliefd persoon van wie we genieten. Aanbidding wordt functioneel, een onderdeel van een slimme strategie om te krijgen wat we willen in plaats van een diepe toewijding aan iemand die meer waard is dan wij.
En als Hij faalt - als degene van wie we verwachten dat Hij ons een goed leven geeft, zijn werk niet goed doet - voelen we ons verraden, in de steek gelaten, gedesillusioneerd. Hij zorgt er niet voor dat de treurige gebeurtenis wordt teruggedraaid en vult ons ook niet met vrede en blijdschap. We kunnen misschien geestelijke hoogstandjes uitvoeren om Hem tot een reactie over te halen, maar Hij blijft op een afstand. Onze zielen blijven onbevredigd.
bijbel studie's
Zaterdag begint het nieuwe lezingenseizoen in Menen, met als thema "Daniël,
lessen uit het leven van een oudtestamentisch profeet".
Jos Vanlede uit
Nieuwpoort geeft de eerste lezing, over Daniël 1. Titel: "Wees rein". Aanvang:
19:30 u
Ik voel me vaak onzeker en twijfel dan aan mezelf. Zou ik het wel goed doen, of wat zal een ander ervan vinden? Gelukkig begin ik daar steeds meer los van te komen, omdat ik weet dat ik er mag zijn, ik ben Gods kind. Hij heeft mij gemaakt zoals ik ben en dat is het belangrijkste. Ik mag op Hem vertrouwen. Hij is mijn Vader en ik ben zijn kind. Hij houdt van mij met al mijn rare, gekke, lieve en mooie trekjes
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
halloooooooooooooooooooooooooooooo, Met deze mail willen we jullie uitnodigen op de eerste activiteit van het nieuwe schooljaar. Op Zaterdag 16 oktober organiseren we in de school met de bijbel de Ark en Mijn Oogappel een Wandel-eet-geniet en zing mee activiteit ja, jullie horen goed, voor elk wat wils. De wandeling is geschikt voor groot en klein en is zo'n 7 à 8 km lang. Tussendoor krijg je een drankje en een versnapering. Start om 15uur stipt ( kostprijs : 2 euro pp) Na de wandeling kunnen jullie aanschuiven aan het frietkot voor frietjes met frikandel of bickyburger aan zeer democratische prijzen. om 20u start het optreden van de YOUNG CONTINENTELS. ( volwassenen : 6 euro, kinderen tot 12 jaar : 3 euro) in bijlage vinden jullie nog wat extra info. Inschrijven is belangrijk, maar betalen gebeurt de dag zelf. Met de opbrengst van deze activiteit steunen we de school en kopen we allerhande materiaal voor de kinderen! vriendelijke groeten de vriendenkring
Zaterdag begint het nieuwe lezingenseizoen in Menen, met als thema "Daniël,
lessen uit het leven van een oudtestamentisch profeet".
Jos Vanlede uit
Nieuwpoort geeft de eerste lezing, over Daniël 1. Titel: "Wees rein". Aanvang:
19:30 u
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.